Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 30 grudnia 2014 roku

sprawy R. S.

syna R. i E. z domu L.

urodzonego (...) w Ś.

oskarżonego z art. 278§1kk w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 2 października 2014 roku, sygnatura akt VI K 346/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, iż przyjmuje, że oskarżony usiłował dokonać zaboru 24 (dwudziestu czterech) butelek wódki S. o pojemności 0,7 litra, o łącznej wartości 524, 16 złotych oraz 24 (dwudziestu czterech) butelek wódki S. o pojemności 0,5 litra, łącznej wartości 368, 40 złotych, a także 12 (dwunastu) butelek wódki o nieustalonej nazwie, a tym samym o nieustalonej wartości;

II.  w pozostałym zakresie tenże wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. Ś. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 516, 60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 890/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem R. S. uznany został za winnego, że:

w okresie od dnia 13 marca 2014 roku do dnia 04 kwietnia 2014 roku w Ś., woj. (...), przy ul. (...), działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarze, wykorzystując nieuwagę personelu hurtowni (...):

a)  w okresie od 13.03.2014roku do 03.04.2014roku zabrał w celu przywłaszczenia 204 butelki o pojemności 0,5 litra wódkiŻ. o wartości 3.080,40 zł na szkodę (...) SA w K., Hurtownia w Ś. ul. (...),

b)  w dniu 04.04.2014roku usiłował zabrać w celu przywłaszczenia 5 kartonów butelek z wódką, w tym 48 butelek o pojemności 0,7 litra wódki S. o wartości 1.048,32 zł, 48 butelek o pojemności 0,5 litra wódki S. o wartości 736,80 zł oraz 12 butelek wódki o nieustalonej nazwie o łącznej wartości co najmniej 1.784,32 zł na szkodę (...) SA w K., Hurtownia w Ś. ul. (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez pracowników hurtowni,

tj. występku z art. 278 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w związku z art. 278§ 1 kk i w związku z art. 12 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk wymierzono oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto, zważywszy na treść art. 46§1 kk orzeczono wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego 3.080,40 zł.

Wyrok powyższy zaskarżył obrońca oskarżonego zarzucając:

1)  obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 366§1 kpk poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, wobec dokonania ustaleń stanu faktycznego na podstawie spisu z natury z dnia 12 marca 2014 r. i 4 kwietnia 2014 r. bez zweryfikowania tego dowodu poprzez zbadanie zakresu braków towaru wynikającego z wadliwie przeprowadzonych dostaw towaru a uwidocznionych w dokumentacjach hurtowni, tj. ewidencji zakupionego towaru i wykazu braku w dostawie towaru,

a w konsekwencji powyższego uchybienia

2)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że oskarżony zabrał w celu przywłaszczenia 204 butelki o pojemności 0,5 litra wódki Ż. o wartości 3.080,40 zł na szkodę (...) S.A. w K. Hurtownia w Ś. podczas gdy w (...) S.A. regularnie występowały braki towaru przy dostawach, w tym wódki Ż. o pojemności 0,5 litra, które to zostały przypisane oskarżonemu

z ostrożności procesowej zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił także:

3)  rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec R. S. kary 10 miesięcy bezwzględnego pozbawienia wolności skutkiem czego nie zostaną zrealizowane cele kary w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej, a w szczególności polegającą na nie wzięciu pod uwagę postawy oskarżonego po popełnieniu przestępstwa oraz jego właściwości i warunków osobistych i w konsekwencji uznanie, że po stronie oskarżonego występuje negatywna prognoza kryminologiczna sprzeciwiająca się zastosowaniu środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary.

Tym samym apelujący wniósł o uchylenie przedmiotowego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Świdnicy, ewentualnie w przypadku nieuwzględnienia argumentów ujętych w pkt II I i 2 o zmianę zaskarżonego wyroku co do orzeczonej kary i warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd I instancji po prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu dokonał jedynie trafnych ustaleń w zakresie stanu faktycznego sprawy, a stanowisko swe przekonująco uzasadnił. Poglądu tego nie zmienia pomyłka tycząca ilości, a tym samym i wartości alkoholu jaki oskarżony usiłował zabrać w celu przywłaszczenia, zwłaszcza, że sam Sąd Rejonowy zauważył to uchybienie, a stosownej korekty dokonał Sąd Okręgowy.

Tym samym, skoro Sąd Okręgowy zgadza się z tezami Sądu Rejonowego – zbędną wydaje się ponowna analiza faktów, gdyż byłoby to jedynie powtarzaniem trafnych, podniesionych wcześniej argumentów.

Odnosząc się zatem wyłącznie do szczegółowych zarzutów apelującego należy stwierdzić, że R. S. kradzieży alkoholu dokonywał przez okres kilku tygodni, a został zatrzymany dopiero 4 kwietnia na usiłowaniu zaboru dalszej partii wódki. Tym samym stosownych ustaleń odnośnie wartości i wielkości zaboru można było dokonać w zasadzie wyłącznie poprzez analizę spisu z natury towaru, dokonanego przez pracowników pokrzywdzonej firmy oraz mając na względzie wyjaśnienia oskarżonego.

Tak więc, skoro sam R. S. w postępowaniu przygotowawczym stwierdził jednoznacznie, ze dokonał kradzieży 204 butelek alkoholu, a znajduje to potwierdzenie w dokumentach E., to tym samym brak jakichkolwiek podstaw dla kwestionowania takich ustaleń.

Na marginesie należy jedynie podkreślić, że Sąd I instancji zmienił opis zarzuconego oskarżonemu czynu i przypisał mu faktycznie jedynie, to co okazało się niewątpliwym.

Trudno zgodzić się nadto z apelującym, iż „bezwzględna” kara 10 miesięcy pozbawienia wolności jest rażąco surowym ukaraniem sprawcy.

Skarżący zdaje się nie zauważać, że R. S. był w przeszłości 3-krotnie karany przez sąd za przestępstwa przeciwko mieniu, zaś z omawianego występku dokonanego na szkodę swego pracodawcy uczynił sobie praktycznie stałe, dodatkowe źródło dochodu.

W efekcie powoływanie się obecnie na konieczność utrzymania żony i córki wydaje się być całkowicie nieuprawnione i dlatego zdecydowano jak w wyroku.