Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Grzegorz Kiepura (spr.)

Sędziowie SSO Bożena Żywioł

SSO Marcin Schoenborn

Protokolant Aleksandra Studniarz

przy udziale Elżbiety Ziębińskiej

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2015 r.

sprawy R. G. syna E. i A.,

ur. (...) w G.

oskarżonego z art. 209§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 3 września 2014 r. sygnatura akt IX K 503/13

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 624 § 1 kpk

1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2;

2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3. zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając wydatkami Skarb Państwa.

Sygn. VI Ka 34/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 3.09.2014r., sygn. akt IX K 503/13, oskarżony R. G. został uznany za winnego popełnienia ciągu przestępstw z art. 209 § 1 kk, za które na podstawie art. 209 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk skazany został na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata.

Apelację od tego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego, wywiódł prokurator, zarzucając orzeczeniu rażącą niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na trzyletni okres próby, poprzez błędne ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę orzeczenia, które mogły mieć wpływ na treść wyroku, że wobec oskarżonego zachodzą podstawy do zawieszenia wykonania kary, podczas gdy w przypadku wymienionego brak jest podstaw do przyjęcia, iż zachodzą przesłanki zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary i pozytywnej prognozy kryminologicznej albowiem nie jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego zapobiegawczych i wychowawczych celów kary, w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa, biorąc pod uwagę negatywną postawę oskarżonego, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy negatywny sposób życia, uprzednią karalność za czyn z art. 209 § 1 kk, nie stawianie się na wezwania oraz stałe niełożenie na utrzymanie dzieci.

W oparciu o podniesiony zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie pkt II wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary 10 miesięcy bezwzględnego pozbawienia wolności.

Apelacja okazała się zasadna, a wyniku jej wniesienia zaskarżony wyrok należało zmienić poprzez uchylenie rozstrzygnięcia zawartego w pkt II, opartego o przepis art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk. Rację ma odwołujący się prokurator wywodząc, iż wymierzona oskarżonemu R. G. kara 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata za ciąg przestępstw z art. 209 § 1 kk jest karą rażąco niewspółmierną w rozumieniu art. 438 pkt 4 kpk, przy czym jej rażąca łagodność przejawia się w zastosowaniu instytucji przewidzianej w art. 69 § 1 kk. Sąd pierwszej instancji słusznie wskazując na znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu trafnie ukształtował wymiar orzeczonej kary pozbawienia wolności. Błędnie jednak sformułował wobec oskarżonego prognozę kryminologiczną określając ją jako pozytywną, co skutkowało warunkowym zawieszeniem wykonania orzeczonej kary w oparciu o przepis art. 69 § 1 i 2 kk. Zgodnie z tym przepisem sąd może warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa, przy czym sąd bierze pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. Ocena postawy i zachowania oskarżonego przez pryzmat przesłanek określonych w tym przepisie prowadzi do wniosku, że warunkowe zawieszenie wykonania kary nie byłoby wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego wychowawczych celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Zauważyć bowiem należy, że oskarżony był już karany za przestępstwo z art. 209 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na dwuletni okres próby. Orzeczona wówczas wobec oskarżonego kara o charakterze wolnościowym nie przyniosła pożądanego rezultatu skoro w okresie próby dopuścił się on ponownie przestępstwa niealimentacji względem tych samych pokrzywdzonych. Fakt ten dowodzi, że oskarżony jest sprawcą niepoprawnym i niepodatnym na oddziaływania wychowawcze w warunkach wolnościowych. W celu wdrożenia do przestrzegania obowiązującego porządku prawnego niezbędne jest zatem poddanie go oddziaływaniom wychowawczo-resocjalizacyjnym w warunkach izolacji penitencjarnej. Z tych powodów sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok poprzez uchylenie rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, w pozostałym zakresie wyrok, jako słuszny, utrzymał w mocy. Zwolnienie oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego ma swoje uzasadnienie w treści art. 624 § 1 kpk.

Z tych względów orzeczono jak na wstępie.