Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 557/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2014 r. w Kaliszu

odwołania E. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 16 kwietnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie E. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wypłatę świadczenia

oddala odwołanie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 kwietnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., odmówił E. J. prawa do wypłaty emerytury za okres czerwiec 2012 – październik 2012.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła E. J. wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i podjęcie wypłaty świadczenia za wnioskowany okres.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Decyzją z dnia 3 lipca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. załatwiając wniosek odwołującej E. J. z dnia 20 czerwca 2012 r. przyznał wnioskodawczyni urodzonej dnia (...) prawo do emerytury od dnia 1 czerwca 2012 r. zawieszając jednocześnie wypłatę świadczenia z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia. Pismem złożonym w ZUS w dniu 8 października 2012 r. odwołująca powołując się na zakończenia u dotychczasowego pracodawcy w dniu 30 września 2012 r. zatrudnienia, wniosła o wznowienie wypłaty zawieszonego świadczenia. Do wniosku zostało dołączone świadectwo pracy potwierdzające rozwiązanie stosunku pracy. Decyzją z dnia 15 października 2012 r., ZUS podjął wypłatę świadczenia od dnia 1 października 2012 r.

/bezsporne/

Na dzień 12 stycznia 2011 r. odwołująca miała okres składkowy w rozmiarze 20 lat 7 miesięcy i 24 dni oraz okres nieskładkowy w rozmiarze 6 lat 4 miesięcy i 25 dni (por. raport okresów składkowych i nieskładkowych w aktach ZUS).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 133 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, nie wcześniej niż miesiąc, w którym złożony został wniosek o ponowne ustalenie prawa do świadczenia. Niekwestionowany jest przez strony stan faktyczny a w szczególności data złożenia wniosku o emeryturę, jej zawieszenie z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia, data złożenia wniosku o podjęcie wypłaty emerytury i daty rozwiązania stosunku pracy wskazują, iż prawo do podjęcia wypłaty zawieszonego świadczenia odwołująca uzyskała w dniu 1 października 2012 r. albowiem z tą datą zaprzestała wykonywania zatrudnienia. Prawo do wypłaty zawieszonego z uwagi na kontynuację zatrudnienia świadczenia, emeryt uzyskuje z chwilą zaprzestania zatrudnienia.

Nie było warunków aby uznać, iż odwołująca znajduje się w grupie osób objętych dyspozycją przepisu art. 2 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 21 listopada 2012 r. Jak wynika z treści przepisu art. 2 pkt 1 przepisy ustawy stosuje się do osób, które nabyły prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2011 r. Odwołująca nabyła takie prawo po tej dacie. Nie chodzi przy tym o spełnienie warunków do uzyskania prawa do emerytury, które odwołująca z uwagi na wiek i staż ubezpieczeniowy spełniła dopiero z dniem (...) ale o zrealizowanie tego prawa w postaci zgłoszenia wniosku prowadzącego wprost do przyznania prawa. Dopiero taki wniosek oznacza, skuteczność nabycia powstałego wcześniej prawa. Zarówno omawiany przepis ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. jak i wcześniejszy wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. w sprawie K 2/12 odnosi się do tych osób, które realizowały prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2011 r. Odwołująca nie spełnia tego warunku albowiem jej prawo do emerytury nie mogło powstać przed ukończeniem 60-go roku życia a to nastąpiło w okresie gdy przepis o zawieszalności wypłaty emerytury z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia obowiązywał. W odniesieniu do tej grupy osób Trybunał Konstytucyjny nie stwierdził wprowadzonego przepisu za niezgodny z Konstytucją. Również i omawiany przepis art. 2 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. pomija tę grupę osób.

W tych warunkach odwołanie jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.