Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 155/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :

SSO Mariusz Górski (spr.)

Sędziowie :

SO Waldemar Majka

SO Agnieszka Połyniak

Protokolant :

Magdalena Telesz

przy udziale Barbary Chodorowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2013 roku

sprawy T. J.

oskarżonego z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 281 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

z dnia 12 grudnia 2012 roku, sygnatura akt II K 1192/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 155/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem T. J. uznany został za winnego popełnienia trzech przestępstw, a to z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., z art.62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz z art.281§1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k., przy czym za ostatni ze wskazanych czynów wymierzono oskarżonemu karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, a nadto orzeczono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Poza tym wydano stosowne rozstrzygnięcia oparte na zasadzie art. 46 § 1 k.k., 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz art. 63 § 1 k.k.

Wyrok powyższy zaskarżył prokurator zarzucając obrazę przepisów prawa karnego materialnego, a w szczególności art. 64 § 1 i 2 k.k., polegającą na przyjęciu, iż czyn przypisany w pkt. III wyroku T. J. został popełniony w warunkach recydywy opisanej w §2 art. 64 k.k. podczas, gdy właściwym było przyjęcie za aktem oskarżenia, iż czynu z art.281 k.k. dopuścił się on w warunkach recydywy opisanej w art. 64 § 1 k.k.

Tym samym skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie właściwej kwalifikacji prawnej czynu III, to jest z art.281 k.k. w zw. z art.64§1 k.k.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja prokuratora jest oczywiście trafna i wystarczy odesłać do jej uzasadnienia, a także do uzasadnienia Sądu I instancji, który dostrzegł swój błąd, by zaniechać dodatkowej argumentacji, dlaczego działanie T. J.co do czynu z art.281 k.k. nie mogło być kwalifikowane w zw. z art. 64 § 2 k.k., a jedynie z art. 64 § 1 k.k.

Powyższe nie upoważniało jednak Sądu Okręgowego do zmiany zaskarżonego orzeczenia (jak postuluje skarżący) lecz nakazało jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego jej rozpoznania.

Wynika to z faktu, iż Sąd Rejonowy nie miał prawa do wyrokowania na posiedzeniu, skoro w istocie nie uwzględnił wniosku prokuratora opartego na zasadzie art.335 § 1 k.p.k., uzgodnionego wcześniej z oskarżonym. Ten zgodził się przecież na skazanie w ramach recydywy określonej w art. 64 § 1 k.k., zaś przyjęcie art. 64 § 2 k.k. nastąpiło bez jego wiedzy (nie był obecny na posiedzeniu i nie wyraził zgody na modyfikację wniosku), a przy tym przyjęta kwalifikacja znacznie pogorszyła sytuację T. J.choćby z uwagi na wydłużony okres dla ewentualnego warunkowego przedterminowego zwolnienia.

Tym samym skoro podczas posiedzenia naruszono m. in. choćby zasadę wyrażoną w art. 343 § 7 k.p.k. – Sąd Okręgowy nie był władny konwalidować tego uchybienia i dlatego zdecydowano jak w wyroku.

dzk