Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Głogowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym

Przewodniczący SSR Katarzyna Dąbrówny

Ławnicy

Protokolant sekr. sądowy Joanna Tarnowska

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2015 r. w Głogowie

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko K. K. (1) i P. K.

o zasądzenie alimentów

I.  powództwo oddala;

II.  nieuiszczone w sprawie koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III RC 569/14

UZASADNIENIE

Powódka M. K. domagała się zasądzenia, tytułem alimentów, od pozwanego K. K. (1) kwoty po 500,00 zł miesięcznie, oraz od pozwanego P. K. kwoty po 500,00 zł miesięcznie, poczynając od dnia 21 kwietnia 2012 r., płatnych do 15-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat oraz zasądzenia od pozwanych kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, iż ponieważ pozwani są jej dziećmi, to ciąży na nich obowiązek dostarczania jej środków utrzymania. Obowiązku tego nie realizują, chociaż znajduje się ona w bardzo trudnej sytuacji finansowej i zdrowotnej. Jej emerytura wynosi 970,00 zł netto miesięcznie; powódka cierpi na zapalenie żołądka, leczy się z powodu problemów sercowych, zapalenia stawów i żył, problemów z krążeniem, wymaga operacji biodra. W dniu 5 kwietnia 2007 r. dokonała darowizny gospodarstwa na rzecz syna P. K., którą wobec konfliktu z pozwanym próbowała bezskutecznie odwołać. Z powodu przegranej przed Sądem Rejonowym w Głogowie sprawy o odwołanie darowizny, została zobowiązana do zwrotu na rzecz P. K. kosztów procesu w wysokości 4.000,00 zł. Aktualnie toczy się wobec niej postępowanie egzekucyjne z wniosku pozwanego, w wyniku którego Komornik dokonuje potrąceń z jej emerytury. W efekcie M. K. otrzymuje z tytułu emerytury kwotę 678,11 zł netto miesięcznie.

Powódka podniosła, iż ma również syna T. K., którego nie pozwała o alimenty albowiem wcześniej zrzekł się on udziału w gospodarstwie.

Zarzuciła, iż pozwany P. K. pracuje w (...) G. w charakterze kierowcy, gdzie osiąga wynagrodzenie w wysokości około 2.200,00 zł netto miesięcznie. Nie interesuje się pozwaną, nie utrzymuje z nią żadnych kontaktów. Z kolei pozwany K. K. (1) utrzymuje się z dorywczych prac w branży budowlanej i zarabia około 2.000,00 zł netto miesięcznie. Wspiera ją finansowo oraz dowozi na wizyty lekarskie.

Powódka żądanie zasądzenia alimentów od dnia 21 kwietnia 2012 r. uzasadniła okolicznością, iż w tym dniu została pobita przez P. K. i zmuszona do opuszczenia domu w L..

M. K. podniosła, iż na zaspokojenie jej usprawiedliwionych kosztów utrzymania potrzebna jest kwota 1.600,00 zł miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew pozwany P. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych (vide: k. 64-65 akt).

W uzasadnieniu podniósł, iż powódka nie znajduje się w stanie niedostatku ponieważ uzyskuje świadczenie emerytalne, a nadto od lat pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z konkubentem W. W. (1) utrzymującym się ze świadczenia emerytalno – rentowego w kwocie 1.800,00 zł miesięcznie, z którym mieszka w swoim domu w W. nr(...). Zarzucił, iż jego sytuacja materialna jest trudna albowiem, wbrew twierdzeniom pozwu, jego wynagrodzenie kształtuje się w wysokości 1.000,00 – 1.300,00 zł netto miesięcznie, co zważywszy na poziom jego wydatków rocznych i miesięcznych (1986 zł z tytułu ubezpieczenia samochodu; 458,15 zł z tytułu raty kredytu; 510,00 zł ubezpieczenie domu; 208,00 zł z tytułu podatku rolnego; 45,53 zł miesięcznie z tytułu opłaty za prąd; 41,93 zł tytułem opłaty za Internet; 50,00 zł za gaz), po ewentualnym obciążeniu go alimentami w wysokości 500,00 zł na rzecz matki, doprowadziłoby po jego stronie do stanu niedostatku.

Podniósł także, że powódka mając trzech synów, nie wystąpiła o zasądzenie alimentów od syna T. K., który pracuje w kopalni (...) i osiąga zarobki w granicach 10.000,00 zł miesięcznie. Zarzucił wreszcie, iż twierdzenia M. K. odnośnie jej rzekomego pobicia przez pozwanego i wygonienia z domu są kłamliwe i nie znajdują odzwierciedlenia w faktach, były nadto przedmiotem oceny Sądu Rejonowego w Głogowie i Okręgowego w L. w sprawie o odwołanie darowizny, która powódka przegrała. W opinii P. K. wystąpienie z powództwem o alimenty jest zemstą powódki za przegrany proces w sprawie o odwołanie darowizny a okoliczność, iż powódka nie wystąpiła z pozwem o zasądzenie alimentów wobec syna T. K., który z racji zatrudnienia w (...) znajduje się w bardzo dobrej sytuacji materialnej, jest tego najlepszym dowodem, podobnie jak pozorne wystąpienie z powództwem o alimenty przeciwko K. K. (1), który w rzeczywistości popiera powódkę i współpracuje z nią w dążeniu do finansowego wykorzystania pozwanego P. K..

Na rozprawie w dniu 29 października 2014 r. pozwany K. K. (1) uznał powództwo w całości (vide: k. 104 akt).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. K. jest matką pozwanych P. K. i K. K. (1). Ma także syna T. K.. Jest wdową.

dowód: - bezsporne

Sąd Rejonowy w Głogowie wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt (...) oddalił powództwo M. K. i K. K. (1) przeciwko P. K. o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli o przeniesieniu na powodów własności gospodarstwa rolnego położonego w L. Gmina P. w związku z odwołaniem darowizny. Jednocześnie w wyroku tym zasądzono solidarnie od M. K. i K. K. (1) na rzecz P. K. koszty procesy w kwocie 2.400,00 zł.

S. O. w. L. wyrokiem z dnia(...) r. oddalił apelację M. K. i K. K. (1) od powyższego wyroku, zasądzając jednocześnie tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego kwotę 900,00 zł od M. K. i kwotę 300,00 zł od K. K. (1) na rzecz P. K..

dowód: - bezsporne

Powódka M. K. ma 66 lat. Posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest handlowcem. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 980,00 zł netto miesięcznie. Jest to jej jedyny dochód. Powódka jest właścicielką 60 – cio metrowego mieszkania położnego w W. nr 49b/2. Ponosi następujące koszty jego utrzymania: 50,00 zł z tytułu podatku kwartalnego; 40,00 – 50,00 zł miesięcznie z tytułu zużycia wody; 60,00 zł miesięcznie z tytułu opłaty za energię; 30,00 zł za wywóz szamba. Powódka podaje, że na zakup opału (węgla i drewna) przeznacza około 4.000,00 zł rocznie (tj. 333,00 zł miesięcznie). Na zakup leków przeznaczyła w kwietniu 2014 r. kwotę 145,11 zł; w maju 2014 r. kwotę 226,08 zł; zaś w czerwcu 2014 r. kwotę 177,78 zł. Powódka ma problemy zdrowotne. Cierpi min. na przewlekłe zapalenie żołądka, półpasiec, wymaga stałej farmakoterapii. Podaje, że na zakup leków potrzebuje kwoty 500,00 zł miesięcznie.

M. K. 2 lata temu zaciągnęła kredyt w baku na kwotę 8.000,00 zł na bieżące potrzeby. Spłaca z tego tytułu ratę w wysokości po 250,00 zł miesięcznie przez okres 5 lat. Spłaca również ratę kredytu zaciągniętego na zakup kuchenki w kwocie po 100,00 zł miesięcznie i na zakup mebli w wysokości 65,00 zł miesięcznie.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Głogowie M. S. wszczął na wniosek P. K., postępowanie egzekucyjne przeciwko powódce w celu wyegzekwowania należności głównej 3.300,00 zł. W efekcie tegoż postępowania w dniu 21 marca 2014 r. nastąpiło zajęcie wierzytelności z emerytury powódki, która aktualnie po potrąceniach komorniczych otrzymuje po 678,11 zł netto miesięcznie

Swoje stałe miesięczne koszty utrzymania powódka szacuje na kwotę około 1600,00 zł. Składają się na nie koszty zakupu żywności – około 400 zł, środków czystości – 150,00 zł; leków – 100,00 - 200,00 zł; koszty utrzymania mieszkania: 40,00 – 50,00 zł miesięcznie z tytułu zużycia wody; 60,00 zł miesięcznie z tytułu opłaty za energię; 30,00 zł za wywóz szamba. Na zakup opału (węgla i drewna) przeznacza około 4.000,00 zł rocznie (tj. 333,00 zł miesięcznie). Z tytułu podatku kwartalnego od nieruchomości płaci po 50,00 zł.

M. K. jest właścicielką samochodu osobowego marki O. (...), który zakupiła około 8 lat temu za kwotę 1.800,00 zł. Opłaca ubezpieczenie OC za ten samochód.

Do dnia 21 kwietnia 2012 r. mieszkała wspólnie z pozwanym P. K. w domu położonym w L. nr (...). Pomiędzy matką a P. K. doszło do ostrego konfliktu głównie na tle finansowym, co było bezpośrednim powodem wyprowadzenia się powódki z L..

M. K., poza pozwanymi P. K. i K. K. (1), ma jeszcze jednego syna – T. K.. T. K. ma 40 lat, pozostaje w związku małżeńskim, ma na utrzymaniu dwoje dzieci w wieku 16 i 10 lat. Jest pracownikiem (...) S.A. Nie utrzymuje kontaktów z powódką.

dowód: - zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego z dnia

- 21.03.2014 r. – k 6 akt,

- wezwanie do zapłaty z dnia 21 marca 2014 r. – k. 7 akt,

- zajęcie świadczeń emerytalno – rentowych z dnia 21.03.2014 r. – 8 akt,

- zajęcie wierzytelności z dnia 21.03.2014 r. – k. 9 akt,

- decyzja o waloryzacji emerytury z dnia 06.03.2014 r. – k. 10 akt,

- potwierdzenie operacji z dnia 18.06.2014 r. – k. 11 akt,

- podatek od nieruchomości – k. 12 akt,

- faktura za wodę za maj 2014 r. – k. 13 akt,

- potwierdzenie operacji – spłata raty z dnia 25.06.2014 r. – k. 15 akt,

- rachunek za gaz – k. 16 akt,

- faktura Vat za leki z dnia 25.06.2014 r. – k. 17 akt,

- faktura Vat za leki z dnia 06.05.2014 r. – k. 18 akt,

- faktura Vat za leki z dnia 31.05.2014 r. – k. 19 akt,

- faktura Vat za leki z dnia 09.05.2014 r. – k. 20 akt,

- faktura Vat za leki z dnia 08.04.2014 r. – k. 21 akt,

- faktura Vat za leki z dnia 07.04.2014 r. – k. 22 akt,

- rachunek za opał nr 651 z 2013 r. – k. 23 akt,

- rachunek za opał z dnia 30.07.2013 r. – k. 24 akt,

- informacja dla lekarza kierującego – k. 25 akt,

- pokwitowanie z dnia 14.03.2014 r. z tytułu podatku – k. 26 akt,

- zaświadczenie lekarskie z dnia 04.07.2014 r. – k. 27 akt,

- kserokopie recept z dnia 14.01.2013 r., z dnia 04.03.2014 r., z dnia

17.10.2014 r., z dnia 23.05.2012 r., z dnia 12.09.2012 r., z dnia 26.10.2011 r.

– k. 28-29 akt,

- faktura Vat z dnia 04.07.2014 r. – k. 30 akt,

- zaświadczenie z ZUS z dnia 16.10.2014 r. – k. 99 akt,

- rachunek nr (...) z dnia 06.10.2014 r., nr 70/14 z dnia

24.09.2014 r. – k. 117-117 v. akt,

- dowody wpłaty za polisę OC samochodu – k. 118 akt,

- faktura Vat z dnia 15.04.2014 r. – k. 118 v. akt,

- częściowo przesłuchanie M. K. – k. 104 verte - 105 akt, k. 105

verte akt, k. 135 akt, k. 154 akt.

Powódka M. K. mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z konkubentem W. W. (1). Pozostają ze sobą w związku od wielu lat, ich znajomość datuje się od 1997 r.

W. W. (1) ma 66 lat. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 1.800,00 zł netto miesięcznie. Wspiera powódkę finansowo. Na remont domu w L. zaciągnął kredyt w kwocie 15.000,00 zł; z kolei na remont obecnego mieszkania M. K. zaciągnął kredyt w wysokości 36.000,00 zł. Z tytułu tego kredytu W. W. (1) płaci ratę w wysokości 421,00 zł miesięcznie. Kredyt będzie spłacać do 29.04.2015 r. W. W. (1) dokonał także zakupu mebli kuchennych dla powódki do mieszkania w W..

dowód: - wywiad Policji z dnia 29.01.2015 r. – k. 145 akt,

- częściowo zeznania świadka W. W. (1) – k. 153 – 154 akt,

- częściowo przesłuchanie M. K. – k. 104 verte - 105 akt, k. 105

verte akt, k. 135 akt, k. 154 akt.

Pozwany P. K. ma 42 lata. Z zawodu jest mechanikiem pojazdów samochodowych. Jest kawalerem, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Jest zatrudniony w firmie (...) SA z siedzibą w G.. Jego przeciętne wynagrodzenie wynosi 1.556,20 zł netto miesięcznie. Nie posiada innych dochodów. Dojeżdża do pracy samochodem - 21 km w jedną stronę.

Pozwany mieszka w domu położonym w L. nr (...). Gospodarstwo rolne wraz z zabudowaniami otrzymał na podstawie umowy darowizny od M. K. i brata K. K. (1). Miesięczne koszty utrzymania domu kształtują się następująco: opał – 370-380 zł; energia – 45,53 zł; gaz – 55,00 zł; Internet – 41,97 zł; wywóz śmieci 14,50 zł. Z tytułu ubezpieczenia domu płaci 510,00 zł rocznie. Z tytułu opłaty podatku rolnego płaci 208,00 zł rocznie.

W dniu 01.03.2013 r. zaciągnął kredyt w kwocie 20.000,00 zł na kupno samochodu. Spłaca z tego tytułu raty w kwocie po 458,15 zł miesięcznie. Okres spłaty kredytu wynosi 3 lata. Opłaca polisę OC i AC za samochód w wysokości 1.986,00 zł rocznie. Spłaca również ratę kredytu zaciągniętego w kwocie 2.500,00 zł, w ratach po 114,00 zł.

P. K. w dniu 28.06.2014 r. sprzedał G. S. należący do niego samochód marki N. (...) rocznik 1995, za kwotę 7.500,00 zł.

Pozwany nie utrzymuje z M. K. żadnych kontaktów. Konflikt rodzinny pomiędzy nimi jest faktem powszechnie znanym w ich środowisku. P. K., z powodu trudnej sytuacji finansowej, korzysta ze wsparcia finansowego swojego wujka R. K..

dowód: - odpis z Księgi Wieczystej – k. 5 akt,

- zaświadczenie o dochodach z dnia 20.10.2014 r. – k. 66 akt, k. 87 akt,

- polisa ubezpieczenia samochodu - k. 67- 68 akt,

- harmonogram spłat kredytu wraz z umową kredytową - k. 70 – 73 akt,

- polisa ubezpieczenia domu - k. 74 akt,

- decyzja Wójta Gminy w P. z dnia 27.01.2014 r. – k. 75 akt,

- umowa kredytu z dnia 24.10.2014 r. – k. 81-82 akt,

- kserokopia umowy kupna – sprzedaży z dnia 28.06.2014 r. – k. 131 akt,

- zeznania świadka G. S. – k. 134 akt,

- zeznanie świadka R. K. – k. 133 – 134 akt,

- przesłuchanie P. K. – k. 105 i 195 v. akt, k. 135 akt.

Pozwany K. K. (1) ma 36 lat. Z zawodu jest murarzem. Przez ostanie 5 lat pozostawał bezrobotny, utrzymywał się z prac dorywczych w branży budowlanej. Jest rozwiedziony, nie ma nikogo na utrzymaniu.

- bezsporne-

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustalenia faktyczne Sąd oparł częściowo na zeznaniach świadków, przedstawionych przez strony dokumentach oraz na podstawie dowodu z przesłuchania stron.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka W. W. (1), iż nie pozostaje on w związku z powódką, nie mieszka z nią, a ich znajomość ma charakter koleżeński. Nie zasługują również na wiarę zeznania tegoż świadka w tej części, w której podnosi on, że jest homoseksualistą. Przeczą temu pozostałe dowody - w szczególności z zeznań świadka R. K. oraz z przesłuchania pozwanego P. K., wzmocnione wywiadem Policji z dnia 29.01.2015 r. (vide: k. 145 akt), z którego wynika że M. K. zamieszkuje przez większość czasu wspólnie z W. W. (2), w jej mieszkaniu w W. (...). Podkreślić również należy, iż z zeznań samego W. W. (1) wynika, że w bardzo istotny sposób wspiera on finansowo powódkę, min. w drodze zaciągania kredytów, ostatnio w wysokości 36.000,00 zł, które przeznacza w znacznej części na potrzeby życiowe i mieszkaniowe M. K.. Stopień i zakres pomocy finansowej W. W. (1) na rzecz M. K., świadczy o dużym stopniu zażyłości pomiędzy nim a powódką i utwierdza Sąd w przekonaniu, że w istocie pozostają oni w konkubinacie i prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Z uwagi na powyższą konkluzję Sąd uznał wyjaśnienia M. K. za niewiarygodne w części w której twierdzi ona, iż nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie z W. W. (1). W tej sytuacji można więc uznać, iż pozwany P. K. należycie udowodnił, iż powódka nie pozostaje w niedostatku i nie wymaga wsparcia finansowego od synów.

W myśl art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: k.r.i.o) obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych linii prostej i rodzeństwo. Przy czym ogólną przesłanką powstania obowiązku alimentacyjnego krewnych, zgodnie z dyspozycją art. 133 § 2 k.r.i.o. jest pozostawanie uprawnionego w niedostatku. Zarazem, zgodnie z dyspozycją art. 132 k.r.i.o., obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo, gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Z kolei w myśl art. 129 § 1 i 2 k.r.i.o. obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych - obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Przy czym krewnych w tym samym stopniu obowiązek alimentacyjny obciąża w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym

W konsekwencji, przekładając powyższy wywód na realia niniejszej sprawy, oznacza to, że Sąd winien ocenić w pierwszej kolejności, czy powódka znajduje się w stanie niedostatku, o którym mowa w art. 133 § 2 k.r.i.o. Ustalenie istnienia tego stanu czyni bowiem dopiero zasadnym jej żądanie i skutkuje w dalszej kolejności koniecznością rozważenia zakresu obowiązku, jaki powinien obciążać poszczególnych zobowiązanych, stosownie do ich możliwości zarobkowych i majątkowych.

Zdaniem Sądu, mając na względzie zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, stwierdzić należy, iż powódka nie pozostaje w niedostatku. Jak bowiem wynika z ustaleń Sądu, M. K. od wielu lat utrzymuje się z renty w kwocie około 1.000,00 zł netto miesięcznie. Mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z W. W. (1) utrzymującym się z emerytury w wysokości 1.800,00 zł. Konkubent wspiera ją materialnie, sfinansował remont jej mieszkania, dokonał zakupu mebli i samochodu dla powódki. Dowodem na taki stan rzeczy są przede wszystkim: decyzja ZUS o waloryzacji emerytury powódki z dnia 06.03. (...). zeznania świadka R. K., częściowo zeznania świadka W. W. (1), a także złożone przez pozwanego P. K. wyjaśnienia, w których podał on, że powódka od lat jest związana z W. W. (1), od lat pobiera świadczenie emerytalne i przez ten czas nie wykazywała, że pozostaje w niedostatku. Nadto M. K. podała, iż jej syn K. K. (1) wspiera ją finansowo kwotą 500,00 zł miesięcznie bądź wykupuje dla niej lekarstwa. Jeżeli tak jest w istocie, dochody uzyskiwane przez powódkę z emerytury oraz dzięki wsparciu finansowemu od syna K., kształtują się łącznie na poziomie około 1.500,00 zł netto miesięcznie, a zatem na takim samym poziomie jak dochody pozwanego P. K., który z tytułu wynagrodzenia osiąga 1.556,20 zł netto miesięcznie. Analizują miesięczny przeciętny poziom wydatków M. K. na które składają się: koszty utrzymania mieszkania – 518,00 zł; wydatki na leki – przeciętnie 200,00 zł; koszty łączne rat kredytów – 415,00 zł miesięcznie; koszty środków czystości – 150,00 zł; koszty zakupu wyżywienia - 400,00 zł; dają one średnio 1.683,00 zł netto miesięcznie. Jak wynika z dołączonych przez powódkę do akt licznych rachunków, faktur, potwierdzeń spłat kredytów M. K. regularnie spłaca swoje należności, w toku postępowania nie wykazała również aby posiadała niezaspokojone potrzeby uzasadniające jej żądanie zasądzenia alimentów od dnia 21 kwietnia 2012 r.

W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, stwierdzić należy, iż żadna ze wskazanych przesłanek istnienia obowiązku alimentacyjnego nie jest zrealizowana. Zarówno bowiem powódka nie pozostaje w stanie niedostatku (posiada do dyspozycji z tytułu emerytury kwotę około 1.000,00 zł oraz prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z W. W. (1) uzyskującym emeryturę w wysokości 1.800,00 zł netto miesięcznie), jak również sytuacja zawodowa i materialna pozwanych nie pozwala na obciążenie ich obowiązkiem alimentacyjnym. P. K. utrzymuje się z wynagrodzenia w kwocie 1.556,20 zł netto miesięcznie. Na dojazdy do pracy przeznacza około 200,00 zł miesięcznie. Miesięczne koszty utrzymania domu wynoszą przeciętnie 530,00 zł. Spłaca raty kredytu w kwocie po 458,15 zł miesięcznie, zaciągniętego na zakup samochodu. Opłaca polisę OC i AC za samochód w wysokości 1.986,00 zł rocznie. Spłaca również ratę kredytu zaciągniętego w kwocie 2.500,00 zł, w ratach po 114,00 zł miesięcznie. Jego podstawowe wydatki miesięczne kształtują się w granicach 1.300,00 zł, a zatem na pozostałe potrzeby typu wyżywienie czy środki czystości, odzież postaje mu kwota około 200,00 zł miesięcznie. O tym, że sytuacja materialna pozwanego P. K. jest bardzo trudna świadczą również zeznania świadka R. K., który podał, że pomaga pozwanemu zarówno w naturze (częstuje go obiadami), jak i wspiera go finansowo kwotami po 100,00 lub 200,00 zł. Sąd nie dał wiary twierdzeniom powódki jakoby P. K. zajmował się sprzedażą samochodów. Okoliczność, iż pozwany sprzedał samochód świadkowi G. S. w czerwcu 2014 r. nie świadczy o tym, iż zajmuje się sprzedażą samochodów w celach zarobkowych. Twierdzenia M. K. w tym zakresie nie zostały przez nią w żaden sposób udowodnione. W ocenie Sądu, gdyby pozwany P. K. faktycznie dysponował większą kwotą pieniędzy nie musiałby zaciągać kredytu na zakup samochodu w kwocie 20.000,00 zł i spłacać z tego tytułu rat w wysokości po 458,15 zł miesięcznie, co biorąc pod uwagę poziom jego zarobków stanowi poważny wydatek w budżecie domowym. Jednocześnie wydatek na zakup samochodu przez pozwanego należy uznać za uzasadniony, mając na uwadze konieczność dojazdów do pracy do G..

Analizując z kolei sytuację zawodową drugiego z pozwanych K. K. (1), Sąd doszedł do przekonania, iż skoro pozwany deklaruje chęć alimentowania matki, może to czynić dobrowolnie, nie będąc do tego zobowiązanym wyrokiem Sądu. O ile zatem istotnie pracuje na terenie Niemiec i uzyskuje z tego tytułu wynagrodzenie, nic nie stoi na przeszkodzie aby wspierał materialnie M. K.. Jednocześnie wobec dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawiennictwa pozwanego K. K. (1) na rozprawę Sąd postanowił pominąć dowód z jego przesłuchania, uznając go za zbędny.

Sąd decydując o ewentualnym obowiązku alimentacyjnym pozwanych, jak wynika z zacytowanych przepisów, zobowiązany był wziąć pod uwagę nie tylko ich możliwości zarobkowe i majątkowe, ale także osoby, która nie jest stroną w niniejszej sprawie, ale na której z mocy prawa taki obowiązek ciąży, tj. syna T. K.. Z tych też względów, Sąd dopuścił z urzędu dowód z przesłuchania T. K. na okoliczność jego sytuacji zarobkowej i majątkowej. Ostatecznie wobec nieustalenia przez strony aktualnego miejsca zamieszkania T. K. oraz wobec wyjaśnień stron, tj. M. K. i P. K. odnośnie możliwości majątkowych i zarobkowych T. K., a w szczególności wobec przyjęcia przez Sąd, iż stan niedostatku po stronie powódki nie występuje, Sąd pominął dowód z przesłuchania T. K..

Za całkowite nieporozumienie z kolei uznać należy podnoszony przez powódkę argument, iż znalazła się w trudnej sytuacji materialnej min. z tego powodu, iż pozwany P. K. złożył tytuł wykonawczy do komornika w celu wyegzekwowania od niej zasądzonych na jego rzecz kosztów sądowych w wysokości 4.000,00 zł. Powódka zdaje się zapominać, iż inicjując postępowanie o odwołanie darowizny, powinna była liczyć się z możliwością oddalenia jej powództwa, a tym samym możliwością zwrotu kosztów poniesionych w tej sprawie przez pozwanego. Niejako na marginesie nadmienić należy także, iż nie bez znaczenia są również, zwłaszcza w świetle zasad współżycia społecznego, przyczyny i okoliczności w jakich doszło do konfliktu pomiędzy M. K. a P. K., przebiegiem oraz intensywnością tego konfliktu i wynikających z niego kolejnych spraw sądowych. W opinii Sądu przedmiotowa sprawa może być w istocie odwetem M. K. w stosunku do syna P. K., za niezgodne z oczekiwaniami powódki działania pozwanego. Nie wynika natomiast z niedostatku i obiektywnie trudnej sytuacji materialnej powódki. Fakt, iż pozwany uzyskał prawo majątkowe w postaci nieruchomości – gospodarstwa rolnego z zabudowaniami w drodze umowy darowizny, nie uprawnia powódki, chociażby w świetle wspomnianych zasad współżycia społecznego, do przerzucania na niego odpowiedzialności za jej finansowe utrzymanie, w sytuacji gdy jej sytuacja materialna i osobista wydaje się Sądowi, korzystniejsza od sytuacji pozwanego P. K..

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów Sąd uznał za zasadne oddalenie powództwa w całości i w konsekwencji orzekł jak w punktach I sentencji wyroku.

Nieuiszczone w sprawie koszty sądowe Sąd zaliczył na rachunek Skarbu Państwa.