Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 474/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu – Wydział II Karny w składzie :

Przewodniczący : SSO Maria Żelichowska-Błażowska

Sędziowie: SSO Arkadiusz Penar

SSO Anna Pater (spr.)

Protokolant: st.sekr.sąd.Jolanta Janik

przy udziale Prokuratora Prok. Okr. Marii Gajdy

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015r.

sprawy M. B.

oskarżonej o przestępstwo z art.270§1 kk w zb. z art.286§1 kk w zb.z art.297§1 kk w zw. z art.11§2 kk i inne

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

z dnia 28/08/2014r. sygn. akt II K 671/14

I. zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że w punkcie II w miejsce obowiązków naprawienia szkód orzeka obowiązek naprawienia szkody od oskarżonej M. B. w kwocie 50.607,59 /pięćdziesiąt tysięcy sześćset siedem złotych 59/100/ zł na rzecz (...) SA we W.,

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok odnośnie M. B. utrzymuje w mocy, zwalniając oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II Ka 474/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 26 lutego 2015 r.

M. B. oskarżona była o to, że w okresie od 2 marca 2011 r. do 8 lutego 2012 r. w N., działając w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób, dopuściła się następujących przestępstw:

I. w dniu 2 marca 2011 r. w N. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – uzyskania pożyczki pieniężnej o nr (...) na kwotę 24.247,71 zł od (...) Bank SA, przedkładając nie odpowiadające prawdzie zaświadczenie o zatrudnieniu w firmie (...), uprzednio przerobione przez nią w celu użycia jako autentyczne, wprowadziła w błąd co do faktu zatrudnienia i wysokości osiąganego z tego tytułu dochodu, a tym samym możliwości wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, czym doprowadziła (...) Bank SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 24.247,71 zł, tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

II. w dniu 8 lutego 2012 r. w N. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – uzyskania pożyczki pieniężnej o nr (...) na kwotę 49.117,75 zł oraz kredytu nr (...) (...) w kwocie 1.000 zł od (...) Bank SA, przedkładając nie odpowiadające prawdzie zaświadczenie o zatrudnieniu w firmie (...), uprzednio przerobione przez nią w celu użycia jako autentyczne, wprowadziła w błąd co do faktu zatrudnienia i wysokości osiąganego z tego tytułu dochodu, a tym samym możliwości wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, czym doprowadziła (...) Bank SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 50.117,75 zł, tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

- przyjmując, że przestępstwa te dokonane zostały w ciągu przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk.

Tym samym aktem oskarżenia M. P. został oskarżony o popełnienie dwóch przestępstw z art. 18 § 3 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, przyjmując, że przestępstwa te zostały dokonane w ciągu przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk.

Wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. akt II K 671/14, Sąd Rejonowy w Nowym Sączu uznał M. B. za winną popełnienia zarzucanych jej przestępstw i wymierzył oskarżonej karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, a także na mocy art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkód wyrządzonych przestępstwami poprzez zapłatę kwot: 24.247,71 zł i 50.117,75 zł na rzecz (...) Bank SA we W..

Sąd Rejonowy uznał także M. P. za winnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw i wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, a także orzekł karę grzywny w wysokości 10 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Sąd Rejonowy zasądził od każdego z oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa częściowe koszty sądowe w postaci wydatków w kwotach po 90 zł, a zwolnił oskarżonych w pozostałej części, tj. od uiszczenia opłat.

Powyższy wyrok zaskarżył apelacją, na korzyść oskarżonej M. B. – w części dotyczącej orzeczonego środka karnego, prokurator.

Prokurator zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia o środku karnym w punkcie II wyroku, który miał wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, że szkoda wyrządzona przestępstwem wynosi 24.247,71 zł oraz 50.117,75 zł, tj. łącznie 74.365,46 zł, podczas gdy prawidłowe ustalenia wskazują na kwotę nie wyższą niż 45.923,55 zł.

Podnosząc ten zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie w punkcie II wyroku obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w wymiarze 45.923,55 zł.

W uzasadnieniu apelacji prokurator podniósł, że w odniesieniu do oszustwa kredytowego, szkodą majątkową jest kwota pozostająca do spłaty. Jak wskazano w akcie oskarżenia, druga z pożyczek o nr (...) miała charakter konsolidacyjny i obejmowała pożyczkę objętą zarzutem nr I nr (...); jednocześnie w akcie oskarżenia wskazano dowód w postaci przesłuchania przedstawiciela banku, który określił – rzecz jasna na moment przesłuchania – wysokość szkody, tj. 45.923,55 zł. Sąd Rejonowy pominął ten fakt, tj. konsolidacyjnego charakteru drugiej z pożyczek i błędnie przyjął jako wartość szkody łączną sumę pożyczek, tj. 74.365,46 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja prokuratora była zasadna, lecz tylko częściowo.

Sąd Rejonowy w poprawny sposób przeprowadził postępowanie, a jedynie w zakresie wniosku o orzeczenie wobec oskarżonej środka karnego określonego w art. 46 § 1 kk błędnie ustalił wysokość obowiązku naprawienia szkody przyjmując, iż oskarżona winna zapłacić na rzecz (...) Bank SA we W. kwoty 24.247,71 zł i 50.117,75 zł z tytułu niespłaconych umów pożyczki wymienionych w punktach I i II wyroku.

Prokurator słusznie podniósł w uzasadnieniu apelacji, iż wartość niekorzystnego rozporządzenia mieniem nie jest tożsama z wysokością szkody, której obowiązek naprawienia winien obciążać oskarżoną; istotnie w odniesieniu do oszustwa kredytowego obowiązek naprawienia szkody może dotyczyć wyłącznie kwot pozostających do spłaty.

Prokurator niezasadnie natomiast stwierdził, że pożyczka w kwocie 49.117,75 zł udzielona na mocy umowy z dnia 8 lutego 2012 r. nr (...) (zarzut nr II aktu oskarżenia) jako pożyczka konsolidacyjna doprowadziła do spłaty pożyczki udzielonej na mocy umowy z dnia 2 maca 2011 r. nr (...) (pkt I aktu oskarżenia). Analiza treści umowy pożyczki nr (...) z dnia 8 lutego 2012 r. wskazuje, iż część kwoty udzielonej przez bank miała zostać przelana na spłatę zadłużenia z tytułu umowy pożyczki z dnia 16 września 2011 r. nr (...) (k. 2), a więc zupełnie innej pożyczki, aniżeli ta, o której mowa w punkcie I aktu oskarżenia. Informacja udzielona przez (...) Bank SA na etapie postępowania odwoławczego wskazuje jednocześnie, że zarówno pożyczka z umowy z dnia 2 marca 2011 r. nr (...) (zarzut z pkt I), jak i pożyczka z umowy z dnia 16 września 2011 r. nr (...), o której mowa w umowie pożyczki powtórnej z dnia 8 lutego 2012 r., a także pożyczka z umowy o limit kredytowy z dnia 8 lutego 2012 r. nr (...) (...) (zarzut nr II) zostały spłacone. (...) Bank poinformował ponadto, że aktualnie do spłaty pozostaje jedynie kwota 50.607,59 z tytułu umowy pożyczki powtórnej z dnia 8 lutego 2012 r. nr (...) (k. 145). Zdezaktualizowały się tym samym dane o wysokości szkody wynikające z przesłuchania pracownika banku, które nastąpiło dnia 7.11.2013 r. (k.23), a na które powołał się w apelacji prokurator.

Reasumując, należy stwierdzić iż szkoda wyrządzona przestępstwem opisanym w punkcie I została naprawiona w całości, natomiast do zapłaty pozostała jedynie kwota 50.607,59 zł z tytułu niespłaconej dotąd pożyczki objętej umową z dnia 8 lutego 2012 r. nr (...) – w takim tylko zakresie należało na oskarżoną nałożyć obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w miejsce obowiązków naprawienia szkód określonych w punkcie II wyroku (na łączną kwotę 74.365,46 zł) orzekł wobec oskarżonej na mocy art. 46 § 1 kk obowiązek naprawienia szkody w kwocie 50.607,59 zł na rzecz (...) Bank SA we W.. W pozostałej części Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy wydając orzeczenie na podstawie art. 437 § 1 i 2 kpk. Ze względów słuszności, na zasadzie art. 624 § 1 kpk Sąd Okręgowy zwolnił oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.