Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 1019/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha

Protokolant Monika Suchecka

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2015 r.

sprawy:

B. Ż.

urodz. (...) w Ś.

syna J., E. z domu Ż.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 03 do 10 kwietnia 2014 r. w C. woj. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pługa ciągnikowego, narzędzi rolniczych oraz suszarni podłogowej powodując straty w wysokości 3000 zł na szkodę K. L., przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem pięciu lat od odbycia kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 23.10.2005 r. do dnia 21.12.2009 r. będąc skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 19.10.2006 r. za sygn. akt III K 123/06, za czyny z art. 280 § 2 k.k. i inne,

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

I.  oskarżonego B. Ż. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku z tym, iż przyjmuje, iż czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt III K 123/06, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. akt II Aka 15/07, za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 5 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 280 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 280 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 7 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 23 października 2005 r. do 21 grudnia 2009 r., to jest występku z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za czyn ten na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  zwalnia oskarżonego od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierza mu opłaty.

Sygnatura akt III K 1019/14

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Pokrzywdzony K. L.jest właścicielem gospodarstwa rolnego położonego w C.numer 62 , które odziedziczył po zmarłym ojcu i które pozostawało niezamieszkałe. W skład tego gospodarstwa rolnego wchodzą między innymi dom mieszkalny i budynki gospodarcze usytuowane na nieogrodzonej posesji. Na terenie posesji w C.nr 62 pokrzywdzony posiadał odziedziczone po ojcu pług ciągnikowy a w jednym z niezabezpieczonych budynków gospodarczych suszarnię podłogową oraz narzędzia rolnicze. Pokrzywdzony był na terenie tej posesji w dniu 3 kwietnia 2014r. z zamiarem wykonania tam remontu. Oskarżony B. Ż.w okresie od 3 do 10 kwietnia 2014 r. z terenu posesji pokrzywdzonego K. L.położonej w (...)zabrał pług ciągnikowy, narzędzia rolnicze oraz suszarnię podłogową o łącznej wartości 3000 zł . Zabrane przedmioty oskarżony oddał o skupu złomu w Ś.przy ul. (...). Pokrzywdzony stwierdził brak wyżej wymienionych przedmiotów w dniu 10 kwietnia 2014r. i w dniu 11 kwietnia 2014r. udał się na teren skupu złomu w Ś.gdzie ujawnił skradzione mu brony konne.

Dowód:

zeznania świadka K. L. /k- 4, 7, 15 /

protokół zatrzymania rzeczy /k- 9-10/

formularz przyjęcia odpadów /k- 18/

zeznania świadka K. J. /k- 31/

wyjaśnienia oskarżonego /k- 58 i 94/

Oskarżony B. Ż. był dotychczas karany sądownie .

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt III K 123/06, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. akt II Aka 15/07 oskarżony B. Ż. został skazany za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 5 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 280 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 280 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 7 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 23 października 2005 r. do 21 grudnia 2009r.

Dowód:

odpisy wyroków wraz z danymi o odbyciu kary /k 61, 62-70, 71/

dane o karalności /k- 46/

Oskarżony B. Ż. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu . W postępowaniu przygotowawczym odmówił składania wyjaśnień, przed sądem podał, że posesja wyglądała na niezamieszkałą, rzeczy oddał na złom. Wskazał, że dopuścił się tego czynu ponieważ nie miał wówczas pracy.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył, co następuje:

sprawstwo i wina oskarżonego B. Ż. co do popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości. Na powyższe wskazują zeznania świadków K. L. i K. J., protokół zatrzymania rzeczy,

formularz przyjęcia odpadów oraz wyjaśnienia samego oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu . Zeznania wskazanych wyżej świadków są spójne i logiczne oraz w pełni korespondujące z wymienionymi dokumentami oraz wyjaśnieniami samego oskarżonego. Dowody osobowe jak i dowody z dokumentów stanowią spójną całość.

W tej sytuacji sąd uznał, że oskarżony B. Ż. swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 278§1 kk albowiem w okresie od 03 do 10 kwietnia 2014 r. w C. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pługa ciągnikowego, narzędzi rolniczych oraz suszarni podłogowej powodując straty w wysokości 3000 zł na szkodę K. L.. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim a w chwili popełnienia czynu należy przypisać winę albowiem okoliczności ją wyłączające po stronie oskarżonego nie zachodzą. Nadto sąd uznał , że oskarżony dopuścił się tego czynu w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64§1 kk albowiem był uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt III K 123/06, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. akt II Aka 15/07, za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 5 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 280 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 280 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 7 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 23 października 2005 r. do 21 grudnia 2009 r. Wymierzając oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności sąd baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k i wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu , o czym świadczy działanie z premedytacją, w celu osiągnięcia szybkiego, łatwego zysku, dotychczasową uprzednią karalność oskarżonego oraz popełnienie czynu w warunkach art. 64§1 kk zaś jako okoliczność łagodzącą przyznanie się oskarżonego do popełnienia czynu. W ymierzając oskarżonemu karę sąd baczył by była ona adekwatna do osobowości, właściwości i warunków osobistych oskarżonego, stopnia jego zawinienia oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu. Ponadto sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze, które orzeczona kara pozbawienia wolności ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa - mając na względzie przede wszystkim środowisko lokalne oskarżonego. Przy przewadze wskazanych wyżej okoliczności obciążających wymierzona wobec oskarżonego kara pozbawienia wolności w wymiarze 8 miesięcy nie może być uznana za rażąco surową. W ocenie sądu brak jest podstaw do zastosowania wobec oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Na warunkowe zawieszenie wykonania kary zasługują bowiem jedynie ci sprawcy przestępstw, co do których istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna a tymczasem dotychczasowy sposób życia oskarżonego wskazuje, iż nie daje on aktualnie żadnych gwarancji przestrzegania w przyszłości porządku prawnego. Oskarżony był dotychczas karany sądownie, w tym za przestępstwa podobne, odbywał karę pozbawienia wolności i po stosunkowo długim , bo ponad 4 letnim pobycie w zakładzie karnym popełnił kolejne podobne przestępstwo , co wskazuje na to, że uprzednie skazania oskarżonego a także odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności nie spełniły oczekiwanych rezultatów. Sąd zwolnił oskarżonego od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierzył mu opłaty. Powyższe rozstrzygniecie oparto o przepis art. 624§1 kpk uznając, iż uzasadnia to aktualna sytuacja materialna oskarżonego.