Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 744/14 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Małgorzata DOWHANYCZ - TUROŃ

Protokolant:

sekr. sądowy Joanna Linde

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2015 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) z siedzibą w W.

przeciwko: P. K.

o zapłatę kwoty 660,78 zł

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 660,78 zł (sześćset sześćdziesiąt złotych siedemdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 06.10.2014 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 227,00 zł tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 180,00 zł kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V GC 744/14 upr

UZASADNIENIE

(...) w W. reprezentowany przez radcę prawnego w pozwie z dnia 06.10.2014 r. skierowanym przeciwko P. K. wniósł o zasądzenie kwoty 660,78 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że pozwany był związan z pierwotnym wierzycielem (...) S.A. w W. (operatorem sieci TMobile) umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych i powód nabył wynikające z niej wierzytelności w drodze cesji zaś dochodzona kwota wynika z faktur i not księgowych wystawionych przez pierwotnego wierzyciela tytułem świadczonych i nieopłaconych przez pozwanego usług. Na dochodzoną sumę składa się kwota 415,07 zł tytułem wynagrodzenia za usługi telekomunikacyjne (faktury VAT + noty odsetkowe), 245,71 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych liczonych od dat wymagalności należności głównych do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu. Podniósł, że wezwanie pozwanego do zapłaty okazało się bezskuteczne.

Pozwany złożył odpowiedź na pozew po terminie i z tej przyczyny dnia 16.02.2015 r. Sąd zarządził zwrot odpowiedzi na pozew (k.33).

Podczas rozprawy w dniu 09.04.2015 r. (k.42) pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Twierdził, że aby zachować dotychczasowy numer telefonu i płacić 1 zł miesięcznie zawarł aneks do umowy w formie ustnej, ale nie został poinformowany o tym jakie opłaty za świadczenie usług będą mu naliczane, w tym nie wiedział że będzie obciążany za rozmowy przychodzące. Podał, że nie zwracał się na piśmie o wyjaśnienie tej sytuacji po otrzymaniu spornych faktur i not.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Strony są przedsiębiorcami.

(informacja z KRS k.9-12, wyciąg z RFI k. 7, wydruk z CEIDG k.24)

Pozwany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą (...) i (...) K. P. zawarł w dniu 28.09.2007 r. z (...) w W. (dalej operator) umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Umowę zawarł na czas określony do dnia 28.09.2009 r.

W dniu 04.11.2009 r. pozwany zawarł z (...) w W. aneks do w/w umowy przedłużając ją na kolejny okres tj. do dnia 04.11.2010 r.

Pozwany korzystał z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez operatora w okresach trwania w/w umów. Tytułem czego operator wystawił faktury VAT nr :

(...) dnia 05.09.2009 r. z terminem płatności 19.09.2009 r. na kwotę 0,40 zł,

(...) dnia 05.01.2010 r. z terminem płatności 19.01.2010 r. na kwotę 123,32 zł,

(...) dnia 05.02.2010 r. z terminem płatności 19.02.2010 r. na kwotę 75,73 zł,

(...) dnia 05.03.2010 r. z terminem płatności 19.03.2010 r. na kwotę 92,28 zł,

(...)dnia 05.04.2010 r. z terminem płatności 19.04.2010 r. na kwotę 12,20 zł,

(...) dnia 05.05.2010 r. z terminem płatności 19.05.2010 r. na kwotę 61,00 zł.

Wobec nie regulowania przez pozwanego w/w faktur VAT operator wystawił noty odsetkowe w dniach :

08.06.2010 r. z terminem płatności 22.06.2010 r. na kwotę 12,58 zł,

24.08.2010 r. z terminem płatności 07.09.2010 r. na kwotę 11,40 zł,

30.09.2010 r. z terminem płatności 14.10.2010 r. na kwotę 5,63 zł,

02.11.2010 r. z terminem płatności 16.11.2010 r. na kwotę 5,03 zł,

27.04.2010 r. z terminem płatności 11.05.2010 r. na kwotę 26,17 zł

oraz notę karną dnia 08.06.2010 r. z terminem płatności 15.06.2010 r. na kwotę 50,14 zł.

Pozwany nie uiścił kwoty z w/w faktur i not. Nie kwestionował zasadności i prawidłowości ich wystawienia przez operatora. Nie zwracał się na piśmie o wyjaśnienie tej sytuacji po otrzymaniu spornych faktur i not.

W dniu 26.06.2012 r. (...) S.A. we W. nabył od operatora wierzytelności w stosunku do pozwanego objęte niniejszym postępowaniem. Następnie tego samego dnia na podstawie umowy cesji powód nabył je od (...) S.A. we W..

Dnia 07.12.2012 r. powód poinformował pozwanego o cesji oraz wzywał go do zapłaty kwot 415,07 zł tytułem kapitału i 146,97 zł tytułem odsetek. Wezwanie okazało się bezskuteczne i pozwany nie ustosunkował się do niego.

(okoliczności bezsporne, umowa o świadczenie usług k. 20-21, aneks do umowy k.22, pismo wzywające do zapłaty k. 19, umowy cesji k. 13-18)

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powód w całości dowiódł w niniejszym postępowaniu za pomocą dowodów z dokumentów zasadność swojego roszczenia zarówno co do samej zasady, jak i co do konkretnych, żądanych kwot. Wypełnił zatem nałożony nań dyspozycją art. 6 k.c. obowiązek dowodowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Dowody z dokumentów zaoferowane przez powoda były spójne, Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania ich wiarygodności. Ich treść odpowiadała zatem prawdzie.

Bezspornym było, że w dniu 26.06.2012 r. powód nabył wierzytelności w stosunku do pozwanego objęte niniejszym postępowaniem. Pozwany został o tym fakcie zawiadomiony pisemnie pismem z dnia 07.12.2012 r.

Niewątpliwie pozwany prowadząc działalność gospodarczą zawierał w dniach 28.09.2007 r. i 04.11.2009 r. z operatorem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Niewątpliwie zleceniobiorca należycie wywiązywał się z usług objętych umową stron – pozwany nie wyartykułował zarzutów braku lub niewykonania usług - ale pozwany nie regulował swoich zobowiązań finansowych z tego tytułu. Jak zaś stanowi art. 744 k.c. w razie odpłatnego zlecenia wynagrodzenie należy się przyjmującemu dopiero po wykonaniu zlecenia, chyba że co innego wynika z umowy lub z przepisów szczególnych. Zawierając w/w umowy pozwany miał świadomość odpłatności zlecenia i wysokości wynagrodzenia.

W ocenie Sądu prawidłowo na spornych fakturach VAT i notach wskazano kwoty do zapłaty. Zasady obrotu gospodarczego i elementarnej dbałości o prowadzoną działalność gospodarczą jednoznacznie wskazują, że gdyby pozwany otrzymał fakturę i notę obciążeniową wystawione niezgodnie z umowami stron lub bez podstawy umownej to interweniowałby w celu wyjaśnienia sytuacji, żądając wystawienia np. korekty lub ich anulowania. Przedstawiłby również wnioski dowodowe na dokonane przez siebie czynności w tym zakresie. Tymczasem pozwany otrzymał owe dokumenty i nie wykazał aby ich prawidłowość kwestionował przed procesem. Zważyć również trzeba, że pozwany nie odpowiedział na skierowane doń przez powoda wezwanie do zapłaty. Zasady doświadczenia życiowego wskazują, że w takiej sytuacji wymieniony również zaksięgował sporne faktury zaliczając do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem oczywistym dla Sądu jest wniosek, że pozwany winien jest uiścić wskazane na spornych dokumentach kwoty. Roszczenie pozwu było w tym zakresie słuszne i uzasadnione treścią zawartych umów.

Ponadto powód domagał się zasądzenia odsetek ustawowych. Sąd zweryfikował roszczenie w tym zakresie w świetle art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 482 § 1 k.c. i doszedł do przekonania, iż daty wymagalności noty i faktur VAT zostały wskazane i odsetki ustawowe skapitalizowane w pozwie prawidłowo. Istotne przy tym jest, że pozwany nie zarzucał nieprawidłowości w tych obliczeniach powoda. Stąd również w tym zakresie powództwo zostało uwzględnione.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II wyroku w oparciu o treść art. 98 § 1 i 3 k.p.c. stanowiącego o obowiązku uiszczenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego przez stronę przegrywającą spór, co w niniejszym postępowaniu obligowało pozwanego do ich uiszczenia. Wysokość zasądzonych w punkcie II wyroku kosztów opiewała na łączną kwotę 227,00 zł albowiem powód uiścił inicjując niniejsze postępowanie opłatę od pozwu w kwocie 30,00 zł, natomiast na podstawie § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…) koszty te wynosiły 180,00 zł, zaś opłata skarbowa od pełnomocnictwa opiewała na kwotę 17 zł.

Sąd podczas rozprawy w dniu 09.04.2015 r. postanowił oddalić wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z rozmowy telefonicznej albowiem był niemożliwy do przeprowadzenia z racji braku szczegółowych danych tejże rozmowy, w tym daty jej przeprowadzenia i rozmówcy pozwanego.