Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym

Przewodniczący: SSR Monika Pieczara

Protokolant: Monika Żuberek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2015 roku w Ś.

sprawy z p o w ó d z t w a (...) S.a r.l. z siedzibą w L.

p r z e c i w k o R. J.

o zapłatę kwoty 824,25 zł

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) S.a r.l. z siedzibą w L. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko R. J. o zapłatę kwoty 824,25 zł.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 11 kwietnia 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie o sygn. VI Nc-e (...) uwzględnił powództwo powoda w całości.

Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie o sygn. VI Nc-e (...), wobec skutecznie złożonego sprzeciwu, postanowił przekazać rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Świdnicy.

Powód uzupełniając pozew do potrzeb obecnego trybu postępowania podtrzymał pozew, tj. wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz strony powodowej kwoty 824,25 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot: 673 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i 151,25 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów wpisu sądowego oraz pozostałych kosztów sądowych w przypadku ich zażądania przez sąd, kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko strona powodowa wskazała, że pozwany związany był z pierwotnym wierzycielem polisą ubezpieczeniową o wysokości składki ubezpieczeniowej na kwotę 673 zł, płatnej do dnia 4 lipca 2012 roku. Pozwany do dnia wniesienia pozwu nie dokonał spłaty zadłużenia.

Po uzupełnieniu sprzeciwu w sposób odpowiedni dla postępowania aktualnego pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości podnosząc nieudowodnienie istnienia i wysokości roszczenia, brak podstaw do dochodzenia roszczenia objętego żądaniem pozwu i nieudowodnienie źródła pochodzenia roszczenia. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przypisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 180 zł oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zaprzeczył wszelkim okolicznościom wskazanym przez stronę powodową w pozwie. Podniósł, że strona powodowa nie udowodniła źródła pochodzenia dochodzonego roszczenia. Na załączonej do pozwu polisie wprowadzone zostały dane pozwanego, jednakże pozwany nigdy takiego dokumentu nie widział i nie podpisywał. Ponadto pozwany wskazał, że powód do pozwu dołączył wydruk pod tytułem „Częściowy wykaz wierzytelności do umowy przelewu wierzytelności z dnia 27 września 2013 roku”, który zgodnie z art. 245 kpc nie może zostać w ocenie pozwanego uznany za dokument prywatny, ponieważ nie zawiera podpisu osoby, który go wystawiła. Pozwany podkreślił przy tym, że zbywca wierzytelności nigdy nie wzywał pozwanego do zapłaty jakiejkolwiek należności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie polisy nr (...) z dnia 4 lipca 2012 roku, umowy cesji wierzytelności z dnia 27 września 2013 roku, zawiadomienia o cesji wierzytelności z dnia 13 listopada 2013 roku oraz częściowego wykazu wierzytelności do umowy z dnia 27 września 2013 roku powód (...) S.a r.l z siedzibą w L.domagał się od pozwanego R. J. zapłaty kwoty 824,25 zł.

Dowody:

- kopia polisy typ (...) nr (...) z dnia 4 lipca 2012 roku – k. 20,

- kopia umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 27 września 2013 roku – k. 23v.-25,

- kopia zawiadomienia o cesji wierzytelności z dnia 13 listopada 2013 roku – k. 30,

- kopia częściowego wykazu wierzytelności do umowy z dnia 27 września 2013 roku – k. 30v.

Pismem z dnia 3 marca 2014 roku pozwany poinformował stronę powodową o bezzasadności dochodzonego roszczenia.

Dowód:

- pismo pozwanego z dnia 3 marca 2014 roku – k. 45.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 kpc i art. 6 kc. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne.

W niniejszej sprawie na stronie powodowej spoczywał obowiązek wykazania zasadności powództwa i wysokości dochodzonego roszczenia.

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z polisy typu (...) nr (...), zawartej zdaniem strony powodowej z pozwanym. Poza wskazaną polisą strona powodowa przedłożyła: kopię umowy cesji wierzytelności z dnia 27 września 2013 roku, kopię zawiadomienia o cesji wierzytelności z dnia 13 listopada 2013 roku, kopię częściowego wykazu wierzytelności do umowy z dnia 27 września 2013 roku, ale które to dokumenty nie umożliwiły Sądowi pozytywnej weryfikacji jej żądania. Strona powodowa w żaden sposób nie wykazała istnienia dochodzonego roszczenia, ani jego źródła, ani wysokości. Przede wszystkim na przedstawionej polisie brak jest podpisu pozwanego, podobnie „Częściowy wykaz wierzytelności do Umowy o przelew wierzytelności z dnia 27 września 2013 roku” nie jest objęty podpisem osoby, która go wystawiła, a przy tym na wydruku tym widnieje data płatności 4 lipca 2012 roku, gdy tymczasem w polisie jako data płatności widnieje dzień 24 września 2012 roku. W ocenie Sądu dowody dołączone do pozwu okazały się niewystarczające dla uwzględnienia powództwa.

Zawodowy pełnomocnik powoda powinien być świadomy wystąpienia negatywnych konsekwencji procesowych w przypadku zaniedbania powinności udowodnienia dochodzonych roszczeń, szczególnie, że przepis art. 207§3 zdanie drugie kpc nie ogranicza w żaden sposób uprawnienia do składania wniosków dowodowych. Bierność strony w zakresie dowodzenia powoduje ujemne następstwa jej pasywnej postawy, bowiem fakty nieudowodnione zostaną pominięte i nie wywołają oczekiwanych skutków prawnych, co ostatecznie może oznaczać przegranie procesu. Strona nie może liczyć na to, że sąd zainicjuje przeprowadzenie dowodów, które mogłyby służyć poparciu jej twierdzeń. W tych okolicznościach stwierdzić należy, że powód nie przedstawił dowodów, z których wynika obowiązek pozwanego zapłaty dochodzonej kwoty, a w konsekwencji nie udowodnił faktów, z których wywodzi swoje roszczenie.

Wobec braku dowodów świadczących o istnieniu zobowiązania pozwanego wobec powoda z tytułu polisy ubezpieczeniowej, Sąd oddalił powództwo jako nieudowodnione na podstawie art. 6 kc, o czym orzekł w punkcie I wyroku.

Orzeczenie o kosztach procesu zapadło na podstawie art. 98§1 i 3 kpc, zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty te składał się koszt wynagrodzenia zastępstwa prawnego w kwocie 197 zł – stąd w punkcie II wyroku Sąd zasądził od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.