Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 grudnia 2013 Sąd Rejonowy w Pruszkowie wszczął postępowanie o wydanie zarządzeń opiekuńczych odnośnie małoletniej A. N.. Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2013 r. Sąd ten uznał się niewłaściwym i przekazał niniejszą sprawę do tutejszego Sądu z uwagi na fakt, iż małoletnia A. N. której dotyczy postepowanie wraz z matką A. Z. zamieszkiwała w W. przy ul. (...) to jest na obszarze właściwości Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W..

Postanowieniem z 03 czerwca 2014 roku na czas trwania postępowania nad wykonywaniem władzy rodzicielskiej nad małoletnią A. N. ustanowiony został nadzór kuratora sądowego, z obowiązkiem składania sprawozdań jeden raz na 2 miesiące.

Uczestniczka postępowania A. Z. wnosiła o powierzenie jej wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnią A. i ograniczenie władzy rodzicielskiej ojca, przyznając że obecnie nie ma zastrzeżeń co do jego opieki nad córką.

Uczestnik postępowania R. N. wnosił o oddalenie wniosku o ograniczenie mu władzy rodzicielskiej oraz o uznanie, że nie zachodzą przesłanki do ograniczenia mu władzy rodzicielskiej na podstawie art. 109 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Sąd Rejonowy zważył co następuje :

Małoletnia A. N. urodzona (...)ma prawie 4 lata, jest dzieckiem A. Z.i R. N., którzy nie byli małżeństwem pozostawali ze sobą w związku nieformalnym. Rozstali się i nie mieszkają razem, A.jest pod opieką matki. A. Z.ma 33 lata , wykształcenie podstawowe, oprócz małoletniej A.wychowuje jeszcze dwoje dzieci – M. R. urodzonego (...)oraz M. Z., urodzonego (...). Obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim. Mieszka w U.pod adresem K. P. (...)m. (...) wraz z ojcem najmłodszego dziecka A. K., z którym jest w nieformalnym związku, choć w związku tym występowały duże trudności, była interwencja policji, podejrzenie o nadużywanie alkoholu (k.168 wywiad kuratora z marca 2015 r.).

Uczestnik postępowania R. N. ma 37 lat, jest hutnikiem szkła, ma 37 lat. Pracuje geodezji w dziale budownictwa, zarabiając ok. 1700 zł. miesięcznie brutto. Jest w związku nieformalnym, ale mieszka sam w wynajmowanym dwupokojowym mieszkaniu. Uczestnik nie kwestionuje obecnie miejsca zamieszkania córki u matki, chce z matką ugodowo załatwiać kwestie dotyczące dziecka. Z A. spotyka się, zabiera ją do siebie, ostatnio spędziła u niego weekend. Obecnie matka małoletniej nie ma zastrzeżeń co do jego opieki nad córką.

Poprzednio były takie zastrzeżenia, bowiem zachodziła obawa czy nie doszło do nadużyć ze strony ojca względem małoletniej. Prowadzone było postępowanie karne przez Prokuraturę Rejonową W. O.pod sygn. 1 Ds. 370/14/V ponieważ w kwietniu 2014 roku dziecko uskarżało się na bóle w kroczu, co nasuwało obawy o molestowanie, zaś osoba podejrzaną był R. N.. Postępowanie to zostało prawomocnie zakończone postanowieniem z dnia 28.11. 2014 roku o umorzeniu śledztwa wobec stwierdzenia, że czynu nie popełniono (k.138, 150). Również w opinii psychologiczno- pedagogicznej nr (...)sporządzonej w dnia 26.09.2014 roku nie stwierdzono w A.objawów wykorzystania seksualnego oraz nie uzyskano od dziecka informacji, które mogłoby świadczyć o jego zaistnieniu (k.99-100).

Rodzice małoletniej oraz sama małoletnia A. byli badanie w Rodzinnym Ośrodku Diagnostyczno – Konsultacyjnym w listopadzie 2013 roku w toku poprzednio prowadzonej sprawy o ustalenie miejsca pobytu dziecka. Biegli stwierdzili wtedy że rodzice małoletniej nie wykazują istotnych nieprawidłowości osobowościowych, ich postawy wychowawcze nie budzą większych zastrzeżeń, ojciec ma prawidłowy wgląd w potrzeby dziecka , jest opiekuńczy. Pozytywną postawę ojca wobec dziecka potwierdzili również przesłuchani w sprawie świadkowie A. S. (k.108), N. W. (k.110).

Dziecko jest bardziej związane z matką, pod opieką której winno przebywać. Wskazany jest nadzór kuratora (k. 10). Nadzór ten orzeczony był na czas trwania postępowania postanowieniem z dnia 03.06. 2014 rok i wykonywany był do tej pory (k.40). Ze sprawozdań kuratora nie wynika aby dalszy nadzór był celowy. Rodzice dziecka nie widzą takiej konieczności. Usiłują o sprawach córki rozmawiać i ustalać ze sobą sprawy dotyczące dziecka.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zebrane w aktach sprawy dokumenty oraz dowód z przesłuchania świadków i dowód z przesłuchania uczestników w charakterze strony.

Sąd Rejonowy zważył co następuje :

Artykuł 92 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż dziecko do pełnoletniości pozostaje pod władzą rodzicielską. Z kolei zgodnie z art. 95§ 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego, normalnych warunków do prawidłowego rozwoju. Artykuł 109 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi natomiast, że jeżeli dobro dziecka jest zagrożone sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia. Zarządzenia wydane na podstawie art. 109 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowią zawsze ograniczenie władzy rodzicielskiej rodziców poprzez pozbawienie ich w pewnym zakresie dowolności postępowania w stosunku do swego dziecka. Celem wydania takich zarządzeń jest zawsze ochrona dobra dziecka w sytuacji jego zagrożenia. Nie jest istotne czy zachowanie rodziców jest zawinione czy nie jest zawinione, czy jest spowodowane bezradnością, nieudolnością czy nieświadomością, bądź chorobą lub mylnym wyobrażeniem o tym, czego potrzebuje ich dziecko. Zarządzenia oparte na art. 109 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie są formą represji w odniesieniu do rodziców, ani nie zmierzają do ich negatywnej oceny, lecz są formą niesienia im pomocy w przypadku trudności wychowawczych czy życiowych. Celem postępowania o ograniczenie władzy rodzicielskiej jest usunięcie zagrożenia dobra dziecka i wytłumaczenie tego rodzicom w celu podjęcia współpracy z sądem opiekuńczym w interesie ich dziecka. Z treści art. 109 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika dyrektywa profilaktycznego działania Sądu nakazująca podjęcie ingerencji w sferę władzy rodzicielskiej już w razie zagrożenia dobra dziecka, by zapobiec ujemnym skutkom niewłaściwego lub nieudolnego jej sprawowania.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu sytuacja małoletniej A. N. ustabilizowała się i obecnie dobro dziecka nie jest zagrożone. Dziecko mieszka z matką, i jest pod jej opieką, z ojcem spotyka się. Generalnie matka nie ma zastrzeżeń do obecnej opieki ojca nad córką, postępowanie karne zostało umorzone. Rodzice dziecka usiłują ze sobą współpracować w sprawach córki, nie jest to współpraca idealna, bowiem zdarzają się trudności.

W ocenie Sądu nie zachodzą też przesłanki z art. 107 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który określa kiedy może nastąpić powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców dziecka, jeśli rodzice nie żyją razem. W ocenie Sądu Rejonowego rodzice małoletniej A. starają się ze sobą współpracować i każdemu z nich zależy na dobru córki, stąd zasadne jest oczekiwanie że będą współdziałać ze sobą w jej sprawach. Obecnie ojciec nie kwestionuje miejsca zamieszkania dziecka u matki oraz regularnie spotyka się córką.

Wobec powyższego zdaniem Sądu Rejonowego nie ma już potrzeby ingerencji we władzę rodzicielską nad małoletnią A. N. i z tego względu orzeczono jak w sentencji.

Wynagrodzenie pełnomocnika z urzędu adw. K. D. przyznano zgodnie §7 ust. 1 pkt. 4 z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U z 2013 r. poz. 461).