Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2015 roku w Suwałkach

na rozprawie

sprawy z powództwa B. B. -J.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki B. B. -J.

od wyroku Sądu Rejonowego w Ełku

z dnia 8 grudnia 2014r., sygn. akt I C 865/13

1.  Zmienia zaskarżony wyrok w pkt. 1 w ten sposób, że skreśla średnik oraz dopisuje następującą treść „oraz tytułem odszkodowania kwotę 2.158,46 zł (dwa tysiące sto pięćdziesiąt osiem złotych czterdzieści sześć groszy) z ustawowymi odsetkami od 31 sierpnia 2013r. do dnia zapłaty”;

2.  Oddala apelację w pozostałej części;

3.  Koszty procesu i zastępstwa procesowego przed Sądem II – giej instancji między stronami wzajemnie znosi.

Sygn. akt: I. Ca. 89/15

UZASADNIENIE

Powódka B. J. wystąpiła z pozwem przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę tytułem zadośćuczynienia kwoty 18.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz kwoty 8.911,54 zł tytułem utraconych zarobków i kwoty 1.000,00 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 sierpnia 2013 roku.

Pozwany (...) S.A. w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz rozstrzygnięcie o kosztach procesu.

Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt: I. C. 865/13 Sąd Rejonowy w Suwałkach zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 15.000,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 31 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie oddalił powództwo oraz zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.369,00 zł tytułem zwrotu części kosztów procesu.

Z ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd Rejonowy wynika, że dnia 13 września 2011 r. w miejscowości G. na trasie W. - E. doszło do wypadku, podczas którego kierowca autobusu najechał na tył wyprzedzanego pojazdu a następnie zderzył się z samochodem S.. Kierowca autobusu został skazany przez Sąd Rejonowy w Kolnie. Posiadacz autobusu miał zawartą z (...) S.A. w W. umowę w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Na skutek wypadku, pasażerka autobusu B. J. doznała stłuczenia głowy i urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego. Następstwem powyższego był pourazowy zespół bólowy korzeniowy lewostronny odcinka C kręgosłupa ze współistniejącą chorobą zwyrodnieniowo-dyskopatyczną tego odcinka kręgosłupa oraz pourazowe bóle i zawroty głowy. Czas trwania leczenia i rekonwalescencji po doznanych urazach wynosił około 5 miesięcy. Trwały uszczerbek na zdrowiu doznany przez B. B.-J. w związku ze zdarzeniem z dnia 13 września 2011 r. został oceniony przez biegłego lekarza neurologa na 10 %.

Powódka doznała również stresu pourazowego, który był konsekwencją przeżycia traumatycznej sytuacji związanej z obiektywnym i faktycznym zagrożeniem życia a wzmacniany bólem fizycznym. Wyrażał się stanami wzmożonego napięcia psychicznego, nadmierną nerwowością, ciągłym poirytowaniem, trudnościami w skupieniu uwagi, stanami lękowymi. Jednakże nie stwierdza się u powódki procentowego uszczerbku za zdrowiu w związku z rodzajem doznanych szkód psychicznych.

Pismem z dnia 30 lipca 2013 r. powódka wezwała (...) S.A. w W. do zapłaty kwoty 60.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia, kwoty 8.911,54 zł tytułem zwrotu utraconych zarobków i 1.000,00 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powódce zadośćuczynienie w kwocie 1.000,00 zł.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał roszczenie powódki za częściowo zasadne. W tym zakresie Sąd ten zważył, że biegli sądowi z zakresu chirurgii i ortopedii, neurologii i psychologii szczegółowo opisali obrażenia, jakich doznała B. J., określili skutki zdrowotne wynikające z tych obrażeń oraz stopień trwałego uszczerbku na jej zdrowiu. Wprawdzie biegli z zakresu chirurgii, ortopedii i psychologii nie stwierdzili u powódki trwałego uszczerbku na zdrowiu, jednak trwały uszczerbek na zdrowiu od strony neurologicznej został określony przez biegłego na 10 %. W świetle powyższego Sąd I instancji wskazał w świetle art. 445 § 1 k.c., że powódka poniosła krzywdę, odniosła trwały 10% uszczerbek na zdrowiu. Trwałym następstwem urazu odniesionego przez powódkę jest pourazowy zespół korzeniowy odcinka C kręgosłupa po stronie lewej. W tych warunkach Sąd I instancji uznał, że łączna kwota 15.000 złotych tytułem zadośćuczynienia rekompensuje szkodę powódki. Dodatkowo Sąd Rejonowy wskazał, że powódka doznała stresu pourazowego i innych dolegliwości psychicznych, stąd należy się jej kwota 1.000 zł zadośćuczynienia. Uwzględniając powyższe Sąd Rejonowy uznał, iż zasądzone zadośćuczynienie w kwocie 15.000,00 zł w połączeniu z przyznaną w postępowaniu likwidacyjnym kwotą 1.000,00 zł jest odpowiednia i adekwatna również w stosunku do przeciętnej stopy życiowej lokalnej społeczności.

Odnosząc się do pozostałych roszczeń powódki związanych z utraconymi zarobkami i zwrotem kosztów leczenia, Sąd Rejonowy uznał je za niezasadne.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy postanowił na zasadzie art. 100 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku w części oddalającej powództwo wniosła powódka B. J. wnosząc o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez zasądzenie od pozwanego na jej rzecz tytułem utraconych zarobków kwoty 3.979,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty i tytułem kosztów leczenia kwoty 1.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego za obie instancje, ewentualnie o przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Ełku do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelację, pozwany (...) S.A. w W. wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powódki zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zakresem kognicji Sądu Okręgowego – wobec zakresu zaskarżenia – objęta jest jedynie kwestia oddalenia powództwa w części dotyczącej żądania zwrotu utraconych zarobków oraz kosztów leczenia.

Powódka podniosła, że Sąd Rejonowy niezasadnie nie uwzględnił jej roszczenia w zakresie „trzynastki” za lata 2011 i 2012 w wysokości 2.158,46 zł oraz utraconego dodatkowego wynagrodzenia za prowadzenie projektu systemowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki w wysokości 1.820,94 zł. Dodatkowo skarżąca zarzuciła Sądowi Rejonowemu, iż nie uwzględnił jej kosztów prywatnego leczenia neurologicznego.

Odnosząc się do pierwszej części zarzutów apelującej dotyczących utraconego zarobku, Sąd Okręgowy uznał je częściowo za zasadne. Przede wszystkim należy zgodzić się z apelującą, że w roku 2011 jej dochód został pomniejszony o kwotę 1.428,53 zł netto tytułem tzw. „trzynastej pensji”, a w roku 2012 o kwotę 729,93 zł. Wprawdzie zaświadczenie z dnia 19 listopada 2013 r. nie zostało sporządzone w przepisanej formie (k. 22), tj. brak jest podpisu osoby uprawnionej do jego wystawienia, to jednak okoliczności te znajdują potwierdzenie w zaświadczeniu prawidłowo sporządzonym z dnia 25 lutego 2013 r. (k. 63v). Z tego ostatniego dokumentu wynika, że dochód powódki obejmujący „trzynastą pensję” wskutek choroby w okresie od dnia 14 września 2011 r. do dnia 13 marca 2012 r. został pomniejszony o kwotę 3.099 zł brutto, a więc po odliczeniu należnych składek daje łączną kwotę 2.158,46 zł netto.

W ocenie Sądu Okręgowego, brak jest jednak podstaw do zaakceptowania pozostałych zarzutów skarżącej. W pierwszej kolejności nie można zgodzić się, że dochód powódki został pomniejszony o dodatkowe wynagrodzenie za prowadzenie projektu systemowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki w wysokości 1.820,94 zł. Zauważyć należy, że powyższa umowa nie określała, aby zadania wynikające z projektu „Jutro idę do pracy” miały być powierzone powódce. Powódka jedynie reprezentowała (...)w E., w imieniu którego zawarła w/w umowę. Poza tym powódka nie dostarczyła żadnego dowodu, z którego wynikałoby powierzenie jej tego zlecenia ani też wysokości ewentualnego wynagrodzenia za realizację tego projektu.

Podobnie należało ocenić roszczenie dotyczące zwrotu kosztów prywatnego leczenia neurologicznego. Powódka zgodnie z regułami wynikającymi z art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. nie dostarczyła dowodów na okoliczność poniesienia tych wydatków. Powódka w wystarczający sposób nie wykazała faktu poniesienia wydatków rachunkami i fakturami na koszty konsultacji lekarskich i nie wykazała, aby napotkała na problemy z ich uzyskaniem. Wbrew też twierdzeniom powódki, nie można uznać, aby zwolnienia lekarskie przemawiały o celowości i konieczności korzystania z prywatnych wizyt lekarskich. Co najwyższej, dowodzą one, że w określonym czasie powódka nie była zdolna do pracy. Poza tym materiał dowodowy, a w szczególności opinia biegłego z zakresu neurologii T. G., nie dostarczył argumentów, żeby powódka zmuszona była do korzystania z płatnych usług medycznych, czy też musiała długo oczekiwać na wizytę neurologiczną w publicznej służbie zdrowia.

Mając na względzie powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. i art. 385 k.p.c. orzekł jak w pkt 1 2 wyroku.

O kosztach procesu i zastępstwa procesowego przed Sądem II instancji orzeczono na zasadzie art. 100 zd. 1 k.p.c.