Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2015r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Aleksander Ostrowski (spr.)

Sędziowie: SSO Joanna Żelazny

SSO Grzegorz Szepelak

Protokolant: Jowita Sierańska

przy udziale Marka Janczyńskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2015r.

sprawy P. W.

oskarżonego z art. 157 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia

z dnia 17 października 2014 r. sygn. akt V K 764/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty (pkt V części dyspozytywnej wyroku),

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 17 października 2014r. sygn. akt V K 764/14 uznano oskarżonego P. W. za winnego tego, że w dniu 28 listopada 2013r. we W., uderzając J. J. ręką w twarz, spowodował u w/w obrażenia ciała w postaci tępego urazu twarzoczaszki z następczym obrzękiem tkanek miękkich oraz złamaniem kości nosowych i wyrostka nosowego przedniego dolnego, które naruszyły czynności narządów ciała na czas poniżej siedmiu dni,

tj. czynu z art. 157 § 2 kk i za to na mocy tego przepisu wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art.69§1 i 2kk oraz art. 70§2kk wykonanie tejże kary warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat, oddając jednocześnie oskarżonego pod dozór Kuratora (art.73§2kk).

Nadto, na mocy art.46§1kk zasądzono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego J. J. kwotę 1000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

Zasądzono także od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 610 zł, w tym opłatę w kwocie 120 zł.

Powyższy wyrok został zaskarżony przez obrońcę oskarżonego P. W., który zarzucił obrazę przepisów postępowania a to:

- art.7,4,410 mającą wpływ na treść wyroku, polegającą na nie rozważeniu całokształtu okoliczności wynikających z zebranego materiału dowodowego, a w szczególności okoliczności podważających zaskarżony wyroku oraz przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów w zakresie ustalenia zarzucanego przestępstwa;

- art.627kpk polegającą na jego niewłaściwym zastosowaniu w sytuacji gdy z treści uzasadnienia wynika, iż wobec oskarżonego zostały spełnione przesłanki z art.624§1kpk i podlega on zwolnieniu z ponoszenia kosztów sądowych.

Nadto, obrońca zarzucił także wyrokowi rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu za czyn opisany w części wstępnej wyroku.

Stawiając powyższe zarzuty obrońca wniósł o:

- zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 lat;

- zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania i zaliczenie ich na rachunek Skarbu Państwa.

Ponadto skarżący wniósł o zwolnienie oskarżonego także od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy oskarżonego P. W. nie zasługuje na uwzględnienie, za wyjątkiem spornego orzeczenia o kosztach postępowania.

Przede wszystkim podkreślić należy, iż pisemne uzasadnienie wniesionego środka odwoławczego nie podważyło w jakikolwiek sposób ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd I instancji, a tym samym za chybiony uznać należy pierwszy z podniesionych w apelacji zarzutów.

W szczególności, w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, w tym także wyjaśnień samego oskarżonego P. W. bezsporne jest, że do pobicia pokrzywdzonego J. J. rzeczywiście doszło, zaś jego sprawcą jest także P. W.. Trafnie przy tym przyjął Sąd Rejonowy, iż na tle relacji obu stron konfliktu nie ma większego znaczenia powód agresji napastnika, gdyż bez względu na to, którą z wersji wydarzeń przyjmie się za bardziej wiarygodną, to zawsze będzie to okoliczność na tyle błaha, że w niczym nie usprawiedliwiająca ataku na współwięźnia i spowodowanie uszkodzeń ciała.

Podobnie należy ocenić zarzut rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności, która na tle okoliczności czynu i danych osobopoznawczych sprawcy, zdaniem Sądu Okręgowego w żadnym razie nie nosi cech rażącej surowości, tym bardziej że orzeczona kara ma charakter wolnościowy i od samego oskarżonego zależeć będzie wyłącznie czy dojdzie w okresie próby do zamiany na karę bezwzględną.

Za uzasadniony uznał natomiast Sąd Odwoławczy zarzut związany z obciążeniem oskarżonego P. W. kosztami postępowania (pkt V wyroku) i w tej części zaskarżony wyrok zmienił zwalniając oskarżonego od tych należności.

Obrońca oskarżonego zasadnie powołał się tu na sprzeczność pomiędzy treścią pisemnych wywodów Sądu Rejonowego a wyrokiem, albowiem z uzasadnienia wyroku wynika, iż po stronie sprawcy zachodzą okoliczności określone w art.624§1kpk, zaś mimo to wyrok zawiera orzeczenie odmienne.

Analiza sytuacji majątkowej oskarżonego P. W. prowadzi zdaniem Sądu Okręgowego do wniosku, iż teza o konieczności zastosowania cytowanego wyżej przepisu jest w pełni trafna, gdyż oskarżony ten nie posiada środków na uiszczenie kosztów sądowych i winien być z nich zwolniony, co skutkowało zmianą wyroku po myśli skarżącego.

Na marginesie jedynie Sąd Okręgowy zwraca uwagę Sądowi Rejonowemu na konieczność stosowania przy formułowaniu treści orzeczeń określeń i zwrotów ustawowych. Przykładem błędu może być chociażby treść orzeczenia wydanego w oparciu o art.46§1kk, gdzie stwierdzenie ustawowe o „obowiązku” zastąpiono nieprawidłowym „zasądzeniem”, co nie uległo jednak korekcie z uwagi na granice apelacji.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji, zwalniając oskarżonego od kosztów sądowych za II instancję.