Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2015r. w S.

odwołania E. P. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 9 lipca 2013 r. Nr (...)

w sprawie E. P. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala E. P. (1) prawo do emerytury od dnia 4 czerwca 2013r.

Sygn. akt IV U 976/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09.07.203 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu E. P. (1) przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 55 w zw. z art. 26 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227), albowiem wnioskodawca nie wykazał 25 lat stażu ubezpieczeniowego. Do okresu zatrudnienia nie zaliczono pracy w gospodarstwie rolnym w okresie od 05.04.1964 r. do 30.04.1978 r. na podstawie zeznań świadków. Z załączonych dokumentów wynikało, że w tym okresie wnioskodawca był zatrudniony w (...) Kombinacie Budowlanym. Pozwany ZUS zaliczył okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 2o lat, 11 miesięcy i 9 dni.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony E. P. (1), który wnosił o jej zmianę. Skarżący twierdził, że w (...) Kombinacie Budowlanym pracował jedynie od listopada 1966 r. do marca 1967 r. Wcześniej, tj. po ukończeniu 16 roku życia pomagał rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, pomimo iż uczył się w szkole zawodowej w M.. Przyjeżdżał na sobotę i niedzielę i pomagał rodzicom w pracach związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Przede wszystkim jednak świadczył taka pomoc w okresie wakacji szkolnych.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany ZUS wnosił o jego oddalenie, powołując się na argumentację zawarta w uzasadnieniu decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony E. P. (1), ur. (...) nabył prawo do emerytury z urzędu na podstawie decyzji ZUS z dnia 15.06.2013 r. a ponadto inną decyzją z dnia 02.08.2013 r. przeliczono świadczenie. Ubezpieczony wcześniej miał przyznane prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy i jednocześnie kontynuował działalność gospodarczą. Pozwany ZUS na mocy decyzji z dnia 02.08.2013 r. uznał za udowodniony okres ubezpieczenia w wymiarze 20 lata, 10 miesięcy. Przed wydaniem decyzji z urzędu przez ZUS E. P. (1) złożył w dniu 05.06.2013 r. wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Organ rentowy potraktował ten wniosek jako roszczenie o przyznanie prawa do emerytury na podstawie art. 55 ustawy o FUS. Decyzją z dnia 09.07.2013 r. odmówił przyznania emerytury na wniosek ubezpieczonego powołując się na okoliczność, iż ubezpieczony nie wykazał 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a jedynie 20 lata, 11 miesięcy i 9 dni (k. 23 a. e.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd ustalił, iż ubezpieczony E. P. (1) po ukończeniu zasadniczej szkoły zawodowej w 1966 r. podjął zatrudnienie w (...) Kombinacie Budowlanym od dnia 17.11.1966 r. i pracował tam do 16.08.1967 r. Przed upływem terminu zatrudnienia E. P. (1) podjął od dnia 01.07.1967 r. zatrudnienie w Zakładzie (...), gdzie pracował do 31.12.1969 r. (świadectwa pracy – a. r.). Od 01.01.1970 r. ubezpieczony wrócił do wsi K., gdzie zamieszkiwali jego rodzice i gdzie prowadzili działalność rolniczą. Posiadali oni gospodarstwo rolne o powierzchni ponad 8 ha (informacja Urzędu Gminy w W. k. 16 a. s.). Ubezpieczony wykonywał w gospodarstwie rolnym rodziców wszelkie prace zarówno polowe, jak i przy obrządku inwentarza. Jego ojciec był inwalidą, a brat był młodszy o 12 lat. W związku z tym na ubezpieczonym spoczywał główny ciężar prowadzenia gospodarstwa rolnego. Wykonywanie prac w gospodarstwie rolnym zajmowało mu w zależności od pory roku od 4 godzin w okresie zimowym do 12 godzin w okresie wiosenno-letnim. E. P. (1) został powołany do odbycia służby wojskowej w dniu 26.04.1972 r. i służbę tę odbywał do 15.09.1972 r. Zwolniono go przedterminowo w związku z tym, że był jedynym żywicielem rodziny (k. 8-9 a. s. i 25 a. s.). Po powrocie z wojska ubezpieczony powrócił do miejsca swojego zamieszkania we wsi K. i w dalszym ciągu pomagał w prowadzeniu gospodarstwa rolnego rodzicom. W zamian za to miał utrzymanie. Od 1986 r. E. P. (1) rozpoczął również działalność rolnicza na gruncie rolnym wydzierżawionym z Państwowego Funduszu Ziemi. Dzierżawił 2,96 ha (karty informacyjne (...) k. 11-20 a. s.). Jednocześnie ojciec przekazał mu nieformalnie 1 ha swojego gruntu rolnego, a E. P. (1) na sąsiednim siedlisku wybudował dom, gdzie zamieszkiwał wraz z żoną. Pracą w rolnictwie zajmował się do 30.04.1978 r., a po tej dacie rozpoczął własną działalność gospodarczą, którą kontynuował również po osiągnięciu wieku emerytalnego, tj. 65 lat i 2 miesięcy.

Powyższych ustaleń dokonał Sąd na podstawie powyższych dokumentów a także w oparciu o zeznania świadków: J. M. (k. 24), E. P. (2) (k. 24-25) i J. P. (k. 25), a także na podstawie zeznań ubezpieczonego (k. 8 v – 9 i 25 a. s.).

Zdaniem Sądu poczynione ustalenia pozwalają przyjąć, iż E. P. (1) począwszy od 1 stycznia 1970 r. do 30 kwietnia 1978 r. pracował w gospodarstwie rolnym rodziców , a także prowadził samodzielną działalność rolniczą, co zostało potwierdzone dokumentami z (...) oraz Urzędu Gminy w W., tj. nakazów zapłaty podatku rolnego. Z okresu tego należy wyłączyć dwa okresy zatrudnienia poza rolnictwem i okres odbywania służby wojskowej, które to okresy zaliczone zostały przez ZUS. Po wyłączeniu tych okresów Sąd przyjął, że przez 7 lat, 8 miesięcy i 14 dni wnioskodawca pracował w gospodarstwie rolnym rodziców i swoim. Okresy te podlegają uwzględnieniu do wyliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 10 ust. 1, pkt 2 i 3 ustawy o FUS.

W tej sytuacji ubezpieczony spełnił warunek 25-leteniego stażu ubezpieczeniowego na potrzeby wyliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 55 w zw. z art. 26 ustawy o FUS.

Mając na względzie powyższe Sąd przyjął, iż ubezpieczony nabył prawo do wnioskowanego świadczenia w dacie ukończenia 65 lat i 2 miesięcy, tj. (...).

Powyższe Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 477.14 § 2 kpc.