Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Mariusz Zdrodowski

Protokolant Kamila Sowa

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2015 roku w Bielsku Podlaskim na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank spółki akcyjnej w W.

przeciwko K. N.

o zapłatę 3.037,02 zł

I.  Zasądza od pozwanej K. N. na rzecz powoda (...) Bank spółki akcyjnej w W. kwotę 3.037,02 (trzy tysiące trzydzieści siedem 2/100) zł wraz z odsetkami w stosunku rocznym

- umownymi od kwoty 2.608,06 zł w wysokości 12% od dnia 21 stycznia 2015 roku do dnia 4 marca 2015 roku i w wysokości 10% od dnia 5 marca 2015 roku do dnia zapłaty,

- ustawowymi od kwoty 297,97 zł w wysokości 8% od dnia 22 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  Wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

I C 323/15

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim z dnia 8 kwietnia 2015 roku

Powód (...) Bank spółka akcyjna w W. domagał się zasądzenia od pozwanej K. N. kwoty 3.037,02 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotnej stopy lombardowej NBP od kwoty 2.608,06 zł za okres od 21 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty, ustawowymi od kwoty 93,30 zł za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i ustawowymi od kwoty 198,67 za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów sądowych i zwrotu innych kosztów. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że dochodzona należność to roszczenie wynikające z umowy kredytu wypowiedzianej pozwanej na skutek powstania zaległości w spłacie rat. Na dochodzoną kwotę składa się należność główna, odsetki umowne oraz odsetki karne, a nadto opłaty i prowizje.

Pozwana K. N. na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2015 roku uznała powództwo w całości.

Sąd Rejonowy ustalił co następuje:

K. N. zawarła z (...) Bank spółką akcyjną w W. umowę kredytu zobowiązując się do jej spłat w ustalonych przez stronę ratach. Z uwagi na to, że nie wywiązywała się z płatności rat Bank wypowiedział jej umowę, co wiązało się z wymagalnością całej kwoty pożyczki. Do spłaty pozostała kwota kapitału w wysokości 2.608,06 zł, odsetki umowne za korzystanie z kapitału w wysokości 93,30 zł, odsetki karne w wysokości 198,67 zł oraz opłaty i prowizje w wysokości 136,99 zł

dowód: okoliczności bezsporne, uznanie powództwa.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne należało uwzględnić.

Zgodnie z art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjności materialnej pozwanego, który za zasadne uznaje zarówno roszczenie powoda jak i przyznaje uzasadniające je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne, a w konsekwencji godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego żądanie pozwu. Uznanie tylko wtedy nie może być podstawą wydania wyroku uwzględniającego powództwo, gdy jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego, co podlega kontroli sądu.

W sprawie pozwana uznała powództwo w całości, nie kwestionując przywołanych przez powoda okoliczności związanych z jego podstawą faktyczną. Stosownie do art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2015r., poz. 128) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Zgodnie z art. 75 ust 1 Prawa bankowego w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu bank może wypowiedzieć umowę kredytu. W świetle tych unormowań żadne okoliczności sprawy nie wskazują by uznanie powództwa było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego. W związku z tym Sąd uwzględnił powództwo w całości.

Jako że wyrok uwzględniający powództwo zapadł na skutek jego uznania Sąd, stosownie do art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. nadał temu wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Pozwana jako przegrywająca sprawę powinna zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty niezbędne do celowego dochodzenia jego praw. W okolicznościach sprawy do kosztów tych należało zaliczyć opłatę od pozwu w kwocie 100 zł. Innych kosztów powód nie poniósł. Wprawdzie w pozwie wskazał na kwotę 0,48 zł nie podał jednak z czego kwota ta wynika i nie wykazał by została w sprawie poniesiona, a tym bardziej by była niezbędna do celowego dochodzenia swoich praw.