Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2015r. w O.

sprawy z odwołania Z. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy w zw. z chorobą zawodową

na skutek odwołania Z. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 02.07.2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie

Sygn. akt III U 736/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2.07.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił Z. L. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

Decyzję powyższą Z. L. zaskarżyła, wnosząc od niej odwołanie. W uzasadnieniu odwołania podniosła, że nie zgadza się z decyzją ZUS, gdyż choroba zawodowa, na którą cierpi jest cały czas aktywna.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. wniósł o oddalenie odwołania wskazując, że Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że odwołująca nie jest niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ostrołęce ustalił następujący stan faktyczny:

Z. L. 1.09.2001r. pobiera emeryturę. Decyzją z dnia 27.07.2000r. Państwowy Inspektor Sanitarny w O. stwierdził u odwołującej chorobę zawodową w postaci kontaktowego alergicznego zapalenia skóry pochodzenia zawodowego.

W dniu 23.04.2014r. Z. L. wystąpiła do organu rentowego z kolejnym wnioskiem o przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku chorobą zawodową. Orzeczeniem z dnia 22.05.2014r. lekarz orzecznik ZUS ustalił, że odwołująca nie jest niezdolna do pracy. W dniu 03.06.2015r. Z. L. zgłosiła sprzeciw od powyższego orzeczenia. Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 25.06.2014r. również orzekła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy i nie jest niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową. Wobec powyższego w dniu 2.07.2014r. organ rentowy wydał decyzję odmawiającą Z. L. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ostrołęce zważył, co następuje:

Odwołanie wniesione przez Z. L. jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje renta z tytułu niezdolności do pracy.

Definicję osoby niezdolnej do pracy zawiera art. 12 ust. 1-3ustawyz dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który stwierdza, że jest nią osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W świetle cytowanych wyżej przepisów zasadniczą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, od której zależała skuteczność odwołania Z. L., było ustalenie czy jest ona osobą niezdolną do pracy i czy niezdolność ta pozostaje w związku z chorobą zawodową.

Na tę okoliczność Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu alergologii – dermatologii i medycyny pracy. Biegły z zakresu dermatologii – alergologii, po przeprowadzeniu wywiadu z odwołującą, jej zbadaniu oraz po analizie dokumentacji medycznej rozpoznał u Z. L. wyprysk kontaktowy skóry rąk o potwierdzonej etiologii zawodowej w okresie remisji oraz wskazał, że schorzenie to nie powoduje całkowitej ani częściowej niezdolności do pracy ani z ogólnego stanu zdrowia, ani z powodu choroby zawodowej. W uzasadnieniu biegły podniósł, że stwierdzone u odwołującej schorzenie w postaci wyprysku kontaktowego skóry rąk o potwierdzonej etiologii zawodowej ma charakter przewlekły i nawrotowy, ale aktualnie jego stopień zaawansowania (zmiany dotyczą wyłącznie skóry rąk i są w okresie remisji)powoduje, że czasowa niezdolność do pracy w ramach zwolnienia lekarskiego jest wystarczająca do utrzymania przez wnioskodawczynię zdolności do pracy.

Biegła z zakresu medycyny pracy rozpoznała u odwołującej wyprysk kontaktowy skóry rąk o potwierdzonej etiologii zawodowej w okresie remisji, reumatoidalne zapalenie stawów bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej, stabilną chorobę niedokrwienną serca, przebyty PCI PTW z implantacją stentu (II 2007r.),nadciśnienie tętnicze, niedoczynność tarczycy leczoną substytucyjnie oraz otyłość. Zdaniem biegłej rozpoznane schorzenia i stopień ich nasilenia nie powodują niezdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. W uzasadnieniu biegła wskazała, że zmiany skórne w obrębie dłoni pozostają aktualnie w okresie remisji. Badana pozostaje w dobrym stanie ogólnym, jest sprawna ruchowo, bez objawów niewydolności układu oddechowego ani krążenia. Rozpoznane schorzenia nie upośledzają sprawności organizmu w takim stopniu, aby powodowały częściową bądź całkowitą niezdolność do pracy.

Z. L. złożyła pisemne zastrzeżenia do wskazanej opinii podnosząc, że kategorycznie sprzeciwia się powyższym opiniom, gdyż zostały one sporządzone na użytek ZUS. Wskazała, że jest przekonana o związku jej choroby zawodowej z obecnym stanem zdrowia.

Pomimo powyższego stanowiska odwołującej, w ocenie Sądu Okręgowego należało podzielić wywody i wnioski opinii biegłych lekarzy sądowych zawarte w opiniach. Wnioski zostały przez biegłych sformułowane po przeprowadzeniu wywiadu, badaniu odwołującej i analizie dokumentacji medycznej zgromadzonej w aktach rentowych w związku z występującymi u niej schorzeniami. Wydane przez biegłych opinie poparte zostały logiczną argumentacją, biegli jednoznacznie wskazali występujące u odwołującej schorzenia, których stopień i nasilenie nie uzasadnia przyjęcia nawet częściowej niezdolność do pracy w związku z chorobą zawodową. Wnioski biegłych w tym zakresie znajdują potwierdzenie w zgromadzonej w sprawie dokumentacji medycznej. W takim stanie rzeczy twierdzenia odwołującej w przedmiocie jej niezdolności do pracy i jej związku z chorobą zawodową, Sąd uznał jako wyraz jedynie subiektywnego przekonania odwołującej, nie znajdującego odzwierciedlenia w obiektywnych i miarodajnych zdaniem Sądu opiniach biegłych w tym zakresie.

Biorąc po uwagę powyższe na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. z dnia 02.07.2014r., gdyż jest ona zasadna i odpowiada prawu.