Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2015 r. na rozprawie w N.

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Dużej nr 110 w N.

przeciwko N. S.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej N. S. na rzecz strony powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej Dużej nr 110 w N. kwotę 1.453,18 zł (jeden tysiąc czterysta pięćdziesiąt trzy złote i osiemnaście groszy) z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot:

- 25,18 zł (dwadzieścia pięć złotych i osiemnaście groszy) od dnia 17.12.2010 r. do dnia zapłaty,

- 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) od dnia 18.03.2011 r. do dnia zapłaty,

- 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) od dnia 1.07.2011 r. do dnia zapłaty,

- 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) od dnia 2.09.2011 r. do dnia zapłaty,

- 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) od dnia 1.12.2011 r. do dnia zapłaty,

II. w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III. zasądza od pozwanej N. S. na rzecz strony powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej Dużej nr 110 w N. kwotę 23,10 zł (dwadzieścia trzy złote i dziesięć groszy) tytułem części poniesionych kosztów postępowania .

UZASADNIENIE

Strona powodowa Wspólnota Mieszkaniowa Duża nr 110 przy ul. (...) w N. w pozwie wniesionym w dniu 14 listopada 2013 roku do Sądu Rejonowego w Nysie domagała się zasądzenia od pozwanej N. S. kwoty 1.877,31 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot: 67,13 zł od dnia 1.06.2010 r. do dnia zapłaty; 357 zł od dnia 1.09.2010 r. do dnia zapłaty; 25,18 zł od dnia 17.12.2010 r. do dnia zapłaty; 357 zł od dnia 18.03.2011 r. do dnia zapłaty; 357 zł od dnia 1.07.2011 r. do dnia zapłaty; 357 zł od dnia 1.09.2011 r. do dnia zapłaty; 357 zł od dnia 1.12.2011 r. do dnia zapłaty. Domagała się również zasądzenia od pozwanej kosztów sądowych, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że wierzytelność której dochodzi w tym postępowaniu wynika z umowy najmu zawartej na piśmie w dniu 1 marca 2010 r. Zgodnie z tą umową strona powodowa wynajęła pozwanej część ściany swojego budynku, pozwana na tej ścianie miała umieścić tablicę reklamową i z tego tytułu zobowiązała się płacić stronie powodowej kwartalnie 357 zł brutto. Strona powodowa wykonywała usługę zgodnie z umową i w okresie jej obowiązywania od 1 marca 2010 r. do 28.02.2012 r. za tę usługę wystawiła faktury: nr (...)-LOGOS z 10 maja 2010 r. na kwotę 67,13 zł, nr 14/10LOGOS z dnia 16 sierpnia 2010 r. na kwotę 357 zł, w dniu 22 listopada 2010 r. fakturę nr (...) LOGOS na kwotę 25,18 zł, w dniu 9 lutego 2011 r. nr 2/11 – LOGOS na kwotę 357 zł, 9 maja 2011 r. fakturę nr (...) LOGOS na kwotę 357 zł, 18 sierpnia 2011 r. fakturę nr (...) LOGOS na kwotę 357 zł, 2 listopada 2011 r. fakturę nr (...) LOGOS na kwotę 257 zł. Wszystkie faktury określały dwudziestojednodniowy termin płatności. Pozwana nie uregulowała należności wynikających z faktur. Pismami z 7 listopada 2011 r., 4 stycznia 2012 r. oraz 21 lutego 2012 r. strona powodowa wezwała pozwaną do dobrowolnej zapłaty żądanej kwoty w terminie 7 dni. Do dnia wniesienia pozwu pozwana nie przesłała stronie powodowej żadnej pisemnej odpowiedzi na te wezwania, ani nie zapłaciła żadnej kwoty. Od należności wynikających z faktur strona powodowa domagała się także odsetek ustawowych, które były naliczone od następnego dnia po dniu wymagalności płatności danej faktury.

Dnia 29 stycznia 2014 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Nysie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził od pozwanej N. S. na rzecz strony powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej Dużej nr 110 przy ul. (...) w N. całą należność żądaną pozwem oraz kwotę 7,50 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej.

Dnia 7 lutego 2014 roku pozwana N. S. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 29 stycznia 2014 roku (k. 37-40), w którym domagała się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od strony powodowej kosztów procesu według norm przepisanych. W sprzeciwie pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia. Podała też, że umowa dołączona do pozwu jest nieważna. Wskazała także, że przekazała stronie powodowej tablicę reklamową w zamian za umorzenie swoich zobowiązań.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wskazała, że roszczenie strony powodowej uległo przedawnieniu, albowiem obowiązuje je 24-miesięiczny termin przedawnienia przewidziany przez art. 554 k.c. Pozwana wskazała też, że daty wymagalności należności na fakturach nie zgadzają się z tymi wskazanymi w wezwaniu do zapłaty. Pozwana stwierdziła, że umowa pisemna między stronami nie doszła do skutku, albowiem nie została ona podpisana przez stronę powodową zgodnie z art. 21 ustawy o własności lokali i w związku z tym umowa ta jest nieważna. Pozwana podała również, że jej tablica reklamowa została kupiona przez właściciela firmy (...) z N. za 1.200 zł w zamian za umorzenie jej zobowiązań.

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 20 kwietnia 2014 roku (k. 59-64)strona powodowa podniosła, że jej roszczenie nie jest przedawnione, albowiem nie obowiązuje go 24-miesięczny termin przedawnienia. Roszczenie to wynika bowiem z umowy najmu, a nie umowy sprzedaży. Jeśli chodzi o zarzut nieważności umowy to strona powodowa wskazała, że umowa jest ważna albowiem była realizowana przez obie strony. Pozwana zapłaciła bowiem należność wynikającą z tej umowy – dokonała bowiem zapłaty za fakturę nr (...) z 10 maja 2010 r.

Na rozprawie dniu 09 stycznia 2015 r. (k. 126) strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu w całości.

Na rozprawie dniu 09 stycznia 2015 r. (k. 126) pozwana podtrzymała żądanie oddalenia powództwa w całości i domagała się zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana N. S. prowadziła działalność gospodarczą m. in. w zakresie agencji reklamowych. Na początku marca 2010 r. zwróciła się do Spółdzielni Mieszkaniowej w N. o wynajęcie pod reklamę ściany budynku przy sklepie (...) na ul. (...) w N. W dniu 1 marca 2010 r. pozwana N. S. podpisała druk umowy ze Wspólnotą Mieszkaniową Dużą nr 110 w N.. Zgodnie z zapisami tej umowy pozwana miała wynająć część ściany budynku strony powodowej przy ul. (...), na której miała umieścić tablicę reklamową o wymiarach 5m x 2,50 m tj. 12,50 m ². Za najem miejsca pod tablicę zgodnie z zapisami umowy pozwana miała płacić stronie powodowej kwotę 357 zł brutto na podstawie rachunku wystawionego raz na kwartał. Zgodnie z zapisami umowy miała ona obowiązywać od 1 marca 2010 r. do 28 lutego 2012 r. Powyższa umowa nie została podpisana przez członków zarządu strony powodowej, opatrzono ja tylko pieczęcią wspólnoty. Natomiast N. S. podpisała tę umowę i opatrzyła pieczęcią. Do umowy tej sporządzono aneks nr (...), w którym wskazano, że zmienił się adres pozwanej N. S.. Aneks podpisała pozwana i administrator strony powodowej S. W..

(dowód: zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej k. 22, wniosek pozwanej k. 64, umowa z 1.03.2010 k. 7-8, aneks nr (...) do umowy k 9)

Powyższa umowa była wykonywana przez jej strony. Pozwana umieściła na budynku wspólnoty przy ul. (...) w N. tablicę reklamową na której umieszczała reklamy. Płaciła też należności za najem miejsca pod reklamę. W dniu 10 maja 2010 r. strona powodowa wystawiła pozwanej rachunek nr (...) za najem miejsca pod reklamę na kwotę 476 zł. Należność za ten rachunek została przez pozwana zapłacona dnia 1 lipca 2011 r.

(dowód: wydruk z rachunku strony powodowej z 1.07.2011 r. k. 63, rachunek zwykły z 10 maja 2010 r. k. 62, zeznania świadka J. S. k. 83-85, przesłuchanie prezesa zarządu strony powodowej B. H. k. 123-124, przesłuchanie członka zarządu strony powodowej A. G. e-protokół z rozprawy z dnia 9 stycznia 2015 r.

Strona powodowa wystawiła pozwanej N. S. za najem miejsca pod tablicę reklamową rachunki: nr (...) z 10 maja 2010 r. na kwotę 476 zł, płatną do 24 maja 2010 r., nr 14/11/10 z dnia 16 sierpnia 2010 r. na kwotę 357 zł, płatną do 30 sierpnia 2010 r.; w dniu 22 listopada 2010 r. nr 18/11/10 na kwotę 357 zł, płatną do 6 grudnia 2010 r.; w dniu 9 lutego 2011 r. nr 2/11/11 na kwotę 357 zł, płatną do 23 lutego 2011 r.; w dniu 9 maja 2011 r. nr 6/11/11 na kwotę 357 zł, płatną do 23 maja 2011 r.; w dniu 18 sierpnia 2011 r. nr 10/11/11 na kwotę 357 zł, płatną do 1 września 2011 r., w dniu 2 listopada 2011 r. nr 14/11/11 na kwotę 357 zł, płatną do 16 listopada 2011 r.. Pozwana nie zapłaciła w należności z rachunku nr (...) w kwocie 67,13 zł oraz z rachunku nr (...) w kwocie 25,18 zł. Należności z pozostałych wskazanych wyżej rachunków nie zostały w ogóle zapłacone przez pozwaną. Pismami z 7 listopada 2011 r., 4 stycznia 2012 r. oraz 21 lutego 2012 r. strona powodowa wezwała pozwaną do dobrowolnej zapłaty kwoty wynikającej w powyższych rachunków w terminie 7 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego

(dowód: wezwania do zapłaty z 7.11.2011 wraz z potwierdzeniem nadania, z 4.01.2012 r., z 21.02.2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 10-11 oraz 21, rachunki z 10.05.2010, 16.08.2010, 22.11.2011 r., 9.02.2011 r., 9.05.2011 r., 18.08.2011 r., 2.11.2011 r., 10.02.2012 r., k. 12-20, rejestr sprzedaży VAT k. 74-76, zeznania świadka J. S. k. 83-85, zeznania świadka U. W. k. 122-123, przesłuchanie prezesa zarządu strony powodowej B. H. k. 123-124, przesłuchanie członka zarządu strony powodowej A. G. e-protokół z rozprawy z dnia 9 stycznia 2015 r.)

Na budynkach strony powodowej przy ul. (...) w (...) miejsca pod tablice reklamowe wynajmował od 2006 r. również J. G.. J. G. prowadził rozmowy z administratorem strony powodowej S. W. co do przejęcia tablicy reklamowej po N. S.. Zaproponował, że odkupi tę tablicę za 1000 zł. Ostatecznie nie zapłacił stronie powodowej za tę tablicę kwoty 1000 zł, ale conajmniej od 2013 r. nalepiał na tej tablicy swoje reklamy. W 2013 r. zapłacił stronie powodowej za wynajęcie miejsca pod tą tablicą 500 zł. W czerwcu 2014 r. wszystkie tablice reklamowe zostały zdementowane z budynku wspólnoty, albowiem J. G. nie zaakceptował kwoty za wynajęcie miejsca pod tablice zaproponowanej przez wspólnotę. Tablice zdemontowano na koszt J. G. i obciążono go należnością za demontaż.

(dowód: nagranie rozmowy z J. G. k. 43, zeznania świadka J. G. k. 85-86, rejestr sprzedaży VAT k. 74-76, dokumentacja dotycząca najmu miejsca pod tablice reklamowe przez J. G. – pisma, rachunki, faktury, umowy k. 90-119)

Nie doszło do potrącenia zobowiązania pozwanej z tytułu umowy najmu z 1 marca 2010 r. poprzez przekazanie stronie powodowej własności tablicy reklamowej.

(dowód: zeznania świadka J. S. k. 83-85, zeznania świadka U. W. k. 122-123, przesłuchanie prezesa zarządu strony powodowej B. H. k. 123-124, przesłuchanie członka zarządu strony powodowej A. G. e-protokół z rozprawy z dnia 9 stycznia 2015 r.)

W tym stanie rzeczy Sąd zważył co następuje:

Niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu w postepowaniu uproszczonym, albowiem strona powodowa domagała się od pozwanej zapłaty czynszu najmu.

Powództwo Wspólnoty Mieszkaniowej Dużej nr 110 przy ul. (...) w N. zasługuje na częściowe uwzględnienie co do kwoty 1.453,18 zł z ustawowymi odsetkami

z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot: 25,18 zł (dwadzieścia pięć złotych i osiemnaście groszy) od dnia 17.12.2010 r. do dnia zapłaty; 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) od dnia 18.03.2011 r. do dnia zapłaty; 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) od dnia 1.07.2011 r. do dnia zapłaty; 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) od dnia 2.09.2011 r. do dnia zapłaty; 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) od dnia 1.12.2011 r. do dnia zapłaty.

W pozostałym zakresie powództwo należała oddalić, z uwagi na podniecony zarzut przedawnienia roszczenia.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd oparł się na dowodach z dokumentów opisanych dokładnie wyżej pod poszczególnymi, które to dokumenty były bezsporne pomiędzy stronami. Do ustalenia stanu faktycznego posłużył także dowód z przesłuchania członków zarządu strony powodowej oraz świadków J. S., J. G., U. W.. Zeznania tych osób w większości wzajemnie się potwierdzały i uzupełniały i znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów. W szczególności na podstawie zeznań świadków G., W. oraz przesłuchania członków zarządu strony powodowej ustalono, że nie doszło do porozumienia między stronami co do przekazania tablicy reklamowej w zamian za umorzenie zobowiązań pozwanej. Natomiast fakt zawarcia umowy najmu miejsca pod tablicę reklamową ustalono na podstawie druku umowy, zeznań świadka J. S., dowodu z przesłuchania członków zarządu strony powodowej oraz rachunków. Z dowodów tych wynika, że choć umowa w formie pisemnej nie została podpisana przez stronę powodową, to jednak strony wykonywały tę umowę – pozwana zamontowała tablicę, wywieszała na niej reklamy, zapłaciła część należności za najem miejsca pod tablicę. Chciała też przekazać tę tablicę w zamian za swoje zobowiązania wobec wspólnoty.

Zgodnie z art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Zgodnie zaś z art. 659 § 2 k.c. czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Przepisy art. 669 k.c. stanowią zaś, że najemca obowiązany jest uiszczać czynsz w terminie umówionym. Jeżeli termin płatności czynszu nie jest w umowie określony, czynsz powinien być płacony z góry, a mianowicie: gdy najem ma trwać nie dłużej niż miesiąc - za cały czas najmu, a gdy najem ma trwać dłużej niż miesiąc albo gdy umowa była zawarta na czas nie oznaczony - miesięcznie, do dziesiątego dnia miesiąca.

Strony w okresie objętym żądaniem pozwu łączył więc stosunek najmu miejsca pod tablicę reklamową. W szczególności pozwana winna była w okresie objętym pozwem uiszczać na rzecz strony powodowej czynsz w wysokości 357 zł. Pozwana uiściła tylko część należności za okres objęty pozwem. W pozostałym zakresie powinna uiścić czynsz w terminach wynikających z wystawionych przez stronę powodową rachunków.

Zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwaną zasługuje na uwzględnienie co do należności wynikających: z rachunku nr (...) z 10 maja 2010 r. na kwotę 67,13 zł, płatną do 24 maja 2010 r. oraz rachunku nr (...) z dnia 16 sierpnia 2010 r. na kwotę 357 zł, płatną do 30 sierpnia 2010 r. Roszczenia których dochodzi strona powodowa w tym postępowaniu są roszczeniami o świadczenia okresowe. Ulegają więc one trzyletniemu terminowi przedawnienia. Należności te były przedawnione w chwili wniesienia pozwu w niniejszej sprawie. Przedawniły się one przed wniesieniem pozwu. Pozew w niniejszej sprawie wniesiono bowiem dopiero dnia 14 listopada 2013 r., a należności te przedawniły się odpowiednio dnia 25 maja 2014 r. i 31 sierpnia 2014 r. Wobec podniesienia zarzutu przedawnienia przez pozwaną powództwo w tym zakresie należało oddalić

Zgodnie z art. 117 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne. Zgodnie zaś z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach uzasadnia art. 100 zd. 2 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. Zgodnie z art. 100 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd dokonał stosunkowego rozdzielenia kosztów, albowiem powództwo uwzględniono w części.

Strona powodowa wygrała sprawę w 77 % - zasądzono na jej rzecz 77 % pierwotnie żądanej kwoty. Strona powodowa poniosła koszty procesu w postaci należnej opłaty sądowej od pozwu w kwocie 30 zł, 77 % poniesionych przez nią kosztów to 23,10 zł. Pozwana nie poniosła żadnych kosztów postępowania - zasadnym było więc jej obciążenie kwotą 23,10 zł.