Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1000/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 lipca 2014 r. Nr (...)

w sprawie M. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1000/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.07.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy M. D. przyznania prawa do emerytury obliczonej na podstawie art. 55 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227), ponieważ ubezpieczony miał przyznane prawo do emerytury decyzją z dnia 23.03.2010 r., której wysokość obliczono na podstawie art. 53 ustawy o FUS.

Od decyzji tej odwołanie złożył M. D., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu odwołania, ubezpieczony argumentował, że jako świadczeniobiorca urodzony przed 31.12.1948 r. po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego kontynuuje ubezpieczenie i wystąpił o emeryturę po 2008 r. W związku z tym nabył prawo do wyliczenia emerytury na podstawie art. 26 w zw. z art. 55 ustawy emerytalno – rentowej.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddaleniem argumentując, iż ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do przyznania emerytury w myśl art. 26 ustawy emerytalnej, ponieważ dnia 4.03.2010 r. złożył on wniosek o emeryturę i decyzją z dnia 23.03.2010 r. nastąpiło ustalenie prawa do emerytury obliczonej w myśl art. 53 ustawy emerytalnej.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony M. D., ur. (...), nabył prawo do emerytury wcześniejszej na mocy decyzji z 23.03.2010 r. Wysokość emerytury obliczona została na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej. Ubezpieczony kontynuował zatrudnienie i z tego tytułu w kolejnych latach wysokość świadczenia była przeliczana (akta ZUS).

W dniu 27.06.2014 r. M. D. złożył wniosek do ZUS o przyznanie prawa do emerytury obliczonej na podstawie art. 55 w zw. z art. 26 ustawy emerytalnej. Pozwany ZUS zaskarżoną decyzją z dnia 18.07.2014r. odmówił przyznania prawa do emerytury obliczonej na podstawie powołanych przepisów.

Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 3.03.2015 re. oddalił odwołanie M. D..

Sąd wydając to rozstrzygnięcie popełnił omyłkę, ponieważ przeoczył treść orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 19.03.2014 r. sygn. I UK 345/13, w którym to orzeczeniu Sąd Najwyższy zawarł wykładnię art. 55 ustawy o FUS. Sąd ten wyraził pogląd, iż każda nowa decyzja emerytalna wydana na wniosek ubezpieczonego, który pobiera emeryturę przyznaną po 31.12.2008r. spełnia warunek z art. 55 ustawy emerytalnej, niezależnie od tego czy ubezpieczony pobierał emeryturę na podstawie wcześniejszej decyzji.

Zatem ubezpieczonemu M. D. w świetle tego orzeczenia przysługuje prawo do obliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 55 w zw. z art. 26 ustawy o FUS, gdyż po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 27 kontynuował ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Sąd jednak, jak wyżej nadmieniono, omyłkowo nie zastosował wykładni Sądu Najwyższego i odwołanie oddalił.