Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 505/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

stażysta Renata Olędzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2015r. w S.

odwołania I. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 marca 2014 r. Nr (...)

w sprawie I. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 505/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 18 marca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.28 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonemu I. A. emeryturę od 5 lutego 2014r. ,tj. od daty nabycia uprawnień. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1968r. do 1987r., a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 58,90%. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie w/w wskaźnika wysokości podstawy wymiaru przez kwotę bazową w wysokości 3 080,84 złotych wyniosła 1 814,61 złotych. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy przyjął okresy składkowe w wymiarze 23 lat, 2 miesięcy i 23 dni ,tj. 278 miesięcy. Ustalona przy przyjęciu powyższych danych emerytura wyniosła miesięcznie 1 306,54 złotych brutto.

Odwołanie od w/w decyzji złożył I. A. wnosząc o jej zmianę i ustalenie emerytury w wyższej kwocie. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że przez ponad 15 lat pracował w szczególnych warunkach i z tego tytułu powinien otrzymać stosowną rekompensatę. Podniósł, że ze względu na stan zdrowia przeszedł na rentę i otrzymywał ją do chwili osiągnięcia wieku emerytalnego (odwołanie k.1). W toku rozprawy ubezpieczony wskazał dodatkowo, że żądana rekompensata ma zadośćuczynić mu za to, że z powodu stanu zdrowia nie był w stanie dopracować do 60. roku życia i uzyskać emerytury w obniżonym wieku emerytalnym (wyjaśnienia ubezpieczonego k.7-7v – nagranie od minuty 1 do 11).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa. Z tytułu pracy w szczególnych warunkach przez okres co najmniej 15 lat przysługuje emerytura w obniżonym wieku emerytalnym, natomiast nie przysługuje z tego tytułu dodatek do emerytury. Fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie wpływa zatem na wysokość świadczenia (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony I. A., urodzony w dniu (...), wystąpił w dniu 31 lipca 1995r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę inwalidzką. W rozpoznaniu powyższego wniosku, decyzją z 25 września 1995r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu od 1 kwietnia 1995r. rentę inwalidzką trzeciej grupy (decyzja z 25 września 1995r. k.17-18). Ubezpieczony pobierał tę rentę, a następnie rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do chwili osiągnięcia wieku emerytalnego.

W dniu 17 grudnia 2013r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o emeryturę załączając dwa świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach: w Spółdzielni Pracy (...) w S. od 1 marca 1973r. do 30 kwietnia 1975r. oraz w (...) Sp. z o.o. w L. od 6 maja 1975r. do 8 kwietnia 1989r. (wniosek o emeryturę i w/w świadectwa pracy k.1, 7-8 akt emerytalnych za wnioskiem z 17 grudnia 2013r.). Decyzją z 14 stycznia 2014r. organ rentowy na podstawie art.32 ust.1, 1a i ust.2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury w obniżonym wieku emerytalnym wobec niewykazania 25-letniego okresu zatrudnienia (decyzja z 14 stycznia 2014r. k.10 akt emerytalnych za wnioskiem z 17 grudnia 2013r.).

W dniu 28 lutego 2014r. - po osiągnięciu w dniu 5 lutego 2014r. powszechnego wieku emerytalnego, ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z kolejnym wnioskiem emerytalnym. W rozpoznaniu powyższego wniosku zaskarżoną decyzją z 18 marca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.28 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonemu I. A. emeryturę od 5 lutego 2014r. ,tj. od daty nabycia uprawnień. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1968r. do 1987r., a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 58,90%. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie w/w wskaźnika wysokości podstawy wymiaru przez kwotę bazową w wysokości 3 080,84 złotych wyniosła 1 814,61 złotych. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy przyjął okresy składkowe w wymiarze 23 lat, 2 miesięcy i 23 dni ,tj. 278 miesięcy. Ustalona przy przyjęciu powyższych danych emerytura wyniosła miesięcznie 1 306,54 złotych brutto (wniosek o emeryturę i decyzja z 18 marca 2014r. o przyznaniu emerytury k.1 i 8-9 akt emerytalnych za wnioskiem z 28 lutego 2014r.).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie I. A. podlegało oddaleniu.

Organ rentowy przyznał ubezpieczonemu emeryturę na podstawie art.28 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ,tj. po osiągnięciu przez niego powszechnego wieku emerytalnego, co nastąpiło w dniu(...). Wysokość świadczenia została zaś ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art.53 w/w ustawy.

Twierdzenie ubezpieczonego, że wysokość emerytury powinna być zwiększona o „rekompensatę” z tytułu pracy w szczególnych warunkach nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa. Jak zauważył organ rentowy wykonywanie pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat daje uprawnienie do przejścia na emeryturę w niższym niż powszechny wieku emerytalnym - przy spełnieniu pozostałych wymaganych ustawą warunków. Wykonywanie pracy w szczególnych warunkach nie rodzi natomiast żadnych korzyści w zakresie wysokości świadczenia. Z ustaleń Sądu wynika, że ubezpieczony nie nabył prawa do emerytury w szczególnych warunkach, gdyż nie spełniał wszystkich przesłanek do nabycia tego świadczenia. Wobec braku regulacji ustawowej nie nabywa ona również prawa do żądania podwyższenia emerytury czy - jak twierdzi - rekompensaty za pracę w szczególnych warunkach, a także za to, że z uwagi na stan zdrowia (nabycie prawa do renty) nie był w stanie wypracować stażu w wymiarze co najmniej 25 lat, a jedynie w wymiarze 23 lata, 2 miesiące i 23 dni.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art.477.14§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.