Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 kwietnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

przy udziale P. C. i (...) spółki z o.o. w S.

o składki

w związku z zażaleniem ubezpieczonego na postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 14 listopada 2014r. w sprawie sygn. akt VII U 1032/11

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone postanowienie

III AUz 11/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 listopada 2014r. Sąd Okręgowy w Szczecinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie M. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S. przy udziale P. C. i (...) Spółki z o.o. w S. odrzucił ponownie zażalenie M. M. na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 01 października 2013 roku. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że po uchyleniu przez Sąd Apelacyjny postanowienia z 18 grudnia 2013 roku, mocą którego Sąd I instancji odrzucił zażalenie ubezpieczonego wskutek nie usunięcia braków formalnych zażalenia, Sąd I instancji podjął starania zmierzające do wyjaśnienia , czy wezwanie do usunięcia przez powoda braków formalnych zażalenia było doręczone w trybie art. 139 k.p.c. w sposób prawidłowy, czy nie. Wobec zawartych w zażaleniu twierdzeń powoda, jakoby nie otrzymał on ani pisma wzywającego go do usunięcia braków formalnych zażalenia, ani nawet awiza o nadejściu tej przesyłki (to jest pisma sądu z 22 października 2013 roku) , Sąd II instancji rozpoznając zażalenie przyjął, iż założenie przez Sąd Okręgowy, że przesyłka z dnia 22 października 2013 roku jest doręczona prawidłowo w trybie art. 139 k.p.c. było zbyt formalistyczne, skoro M. M. w zażaleniu zaprzeczył faktom otrzymania awiza. Obecnie Sąd Okręgowy zwrócił się do Naczelnika Urzędu Poczty – Urząd Pocztowy (...) w S., który wyjaśnił, iż przesyłka z dnia 22 października 2013 roku nadeszła do (...) w dniu 28 października, jej nadejście było awizowane u adresata dwukrotnie w dniach 28 października oraz 05 listopada, zaś 13 listopada, wobec nie podjęcia jej w terminie została zwrócona do nadawcy. Awiza o nadejściu przesyłek pozostawiane są w skrzynkach odbiorczych odbiorców. Natomiast M. M. nigdy nie zgłaszał u operatora pocztowego jakichkolwiek nieprawidłowości przy doręczaniu adresowanych do niego przesyłek. Tym samym, wobec tak brzmiącego wyjaśnienia (...) zarzuty M. M. Sąd Okręgowy uznał za gołosłowne, co więcej, nieprawdziwe i skierowane w celu uzyskania korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł ubezpieczony, zaskarżając je w całości. Podniósł, że Sąd Apelacyjny w postanowieniu z dnia 25 czerwca 2014r. wskazał na wątpliwości w zbyt formalnym przyjęciu prawidłowości doręczenia wezwania a także na brak odpowiedzi na wniosek organu rentowego o podjęcie zawieszonego postępowania. Skarżący wskazał, że w jego mieszkaniu zawsze ktoś jest, ponieważ jego żona jest osobą niedowidzącą i praktycznie przebywa w domu, co świadczy, że nie doręczono żadnego wezwania. Ubezpieczony powołał się również na słabą znajomość przepisów prawa jak i chorobę.

Organ rentowy nie wniósł odpowiedzi na zażalenie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie ubezpieczonego jest uzasadnione.

Sąd Apelacyjny poprzednio uchylając postanowienie o odrzuceniu zażalenia w uzasadnieniu postanowienia z dnia 25 czerwca 2014r. (III AUz 70/14) wskazał, że Sąd Okręgowy umorzył postępowanie podając, że mimo upływu roku żadna ze stron nie wniosła o podjęcie postępowania, co czyni postanowienie o umorzeniu zasadnym. Tymczasem w aktach znajduje się wniosek organu rentowego z dnia 15 stycznia 2013r. o podjęcie zawieszonego postępowania w sprawie (k. 541). Sąd Okręgowy ustalił wprawdzie, czy ubezpieczony jest w stanie brać udział w postępowaniu (zarządzenie sędziego z 18.01.2013r. k. 547), jednak wniosek organu rentowego o podjęcie zawieszonego postępowania w sprawie pozostał bez rozpoznania. Odnosząc się do zasadności odrzucenia zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 1.10.2013r. o umorzeniu postępowania Sąd Apelacyjny w poprzednim postępowaniu zażaleniowym podkreślił, że Sąd Okręgowy zbyt formalnie potraktował przyjęcie prawidłowości doręczenia wnioskodawcy wezwania z dnia 22.10.2013r. Tym samym Sąd Okręgowy powinien wyjaśnić kwestię doręczenia wnioskodawcy zarządzenia o wezwaniu do usunięcia braków formalnych – oczywiście, jeśli uzna, że postanowienie o umorzeniu postępowania było zasadne.

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd I instancji zwrócił się do Urzędu Pocztowego o ustalenie okoliczności dotyczących doręczenia przesyłki ubezpieczonemu i po wskazaniu przez urząd, że przesyłkę prawidłowo awizowano ponownie odrzucił zażalenie ubezpieczonego. Sąd Okręgowy pomimo wskazań i oceny prawnej zawartych w uzasadnieniu Sądu Apelacyjnego nie rozważył w ogóle kwestii zasadności umorzenia postępowania, a od tego powinien zacząć po raz kolejny rozpoznawanie sprawy w tej kwestii. Sąd Apelacyjny ponownie podkreśla, że Sąd Okręgowy powinien formalnie rozpoznać wniosek organu rentowego o podjęcie zawieszonego postępowania, wydając postanowienie. Skoro tego nie zrobił niedopuszczalne było umorzenie postępowania z uwagi na brak wniosku o podjęcie postępowania. Po raz kolejny rozpoznając sprawę Sąd Okręgowy weźmie pod uwagę wszystkie wskazane wyżej argumenty.

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. postanowił uchylić zaskarżone postanowienie.