Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt

VIII Gz 53/15

POSTANOWIENIE

Dnia

27 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący

Sędziowie

SSO Wiesław Łukaszewski

SO Elżbieta Kala

SO Marek Tauer

po rozpoznaniu w dniu

27 kwietnia 2015r.

w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa:

(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. w upadłości likwidacyjnej

przeciwko:

(...) SA w S.

o

zapłatę

na skutek zażalenia powoda (...)sp. z o.o.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 3 lutego 2015r. sygn. akt VIII GNc 7134/14

postanawia :

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Skierniewicach powołując się na umowę prorogacyjną jaką strony zawarły w § 17 ust. 3 umowy z dnia 12 listopada 2013 r. o wyborze sądu według siedziby wykonawcy czyli pozwanego.

Pełnomocnik powoda pismem z dnia 17 marca 2015 r. wniósł zażalenie na wskazane postanowienie zarzucając naruszenia art. 46 § 1 kpc poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie podczas gdy syndyk nie był stroną umowy. Domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia oraz rozpoznania sprawy przez Sąd Rejonowy w Bydgoszczy. Wywodził, że ustalił właściwość sądu według miejsca płatności na rachunek bankowy powoda w oddziale banku w B.. Podkreślał, że powodem w sprawie jest W. K. syndyk masy upadłości (...) sp. z o. o., który nie był stroną umowy i nie wykonuje umowy upadłej spółki, a jedynie dochodzi należności tej spółki. Dlatego jego zdaniem postanowienia umowne nie znajdują zastosowania.

Sąd Okręgowy zważył, że:

Z dniem ogłoszenia upadłości majątek upadłego staje się masą upadłości. W jej skład wchodzi majątek należący do dłużnika w dniu ogłoszenia upadłości i nabyty w toku postępowania upadłościowego z wyjątkiem składników wymienionych w art. 62 i nast. pr.u.n. Jeżeli ogłoszono upadłość obejmującą likwidację majątku upadłego, upadły traci prawo zarządu majątkiem oraz możliwość korzystania z niego (art. 75 ust. 1 pr.u.n.). O tym jak kształtuje się pod względem podmiotowym postępowanie sądowe w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego stanowi art. 144 pr.u.n., mający charakter normy procesowej. Z dniem ogłoszenia upadłości upadły traci legitymację do występowania w sprawach dotyczących masy, pozostaje natomiast stroną w znaczeniu materialnoprawnym, jako podmiot stosunku prawnego, z którego wyniknął spór. Brak legitymacji formalnej upadłego nie jest równoznaczny z brakiem po jego stronie zdolności prawnej, tj. zdolności bycia podmiotem praw i obowiązków. Skutki ogłoszenia upadłości dotyczą sfery jego zdolności do czynności prawnych. Zgodnie z art. 144 pr.up.n., postępowania sądowe i administracyjne dotyczące masy upadłości mogą być wszczęte i dalej prowadzone jedynie przez syndyka i przeciw niemu. Postępowania sądowe syndyk prowadzi na rzecz upadłego, lecz w imieniu własnym. Świadczenia dochodzone przez syndyka lub przeciwko niemu podlegają zasądzeniu na rzecz lub od upadłego. Podstawienie procesowe syndyka w miejsce upadłego jest podstawieniem bezwzględnym, przy którym legitymację procesową ma tylko podmiot podstawiony. Podstawienie syndyka odnosi się tylko do postępowań dotyczących masy upadłości. (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 stycznia 2009 r. III CSK 244/08).

Zażalenie jest zatem oparte na błędzie i nie może być uwzględnione z przyczyn opisanych wyżej. Nie jest tak jak de facto chce autor zażalenia, że z chwilą ogłoszenia upadłości syndyk staje się podmiotem praw i obowiązków, które przysługiwały do tej pory upadłemu, a stosunki prawne wygasają. Stroną w znaczeniu materialnoprawnym umowy, z której wynika dochodzone pozwem roszczenie nadal pozostaje upadły, a syndyk ma działać na jego rzecz jako przedstawiciel podstawiony w miejsce upadłego na mocy ustawy. W konsekwencji nie wygasa stosunek prawny - umowa, która jest podstawą roszczenia pozwu, w tym jej postanowienia co do wyboru właściwego sądu do rozpoznania sprawy.

W tej sytuacji zażalenie jako bezzasadne należało oddalić na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.