Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 218/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

SSO Arkadiusz Lisiecki (spr.)

Sędziowie

SSO Jarosław Gołębiowski

SSR del. Mirosława Makowska

Protokolant

st. sekr. sąd. Dorota Roniek

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa S. M.

przeciwko (...) spółka jawna z siedzibą w P.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 30 stycznia 2015 roku, sygn. akt I C 2095/14

1. oddala apelację;

2. zasądza od powoda S. M. na rzecz pozwanego (...) spółka jawna z siedzibą w P. kwotę 600 zł ( sześćset złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Sygn. akt II Ca 218/15

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powoda S. M. w pozwie przeciwko (...)Sp. Jawna w Ł. wnosił o zasądzenie na jego rzecz kwoty 5307,50 zł.

Pełnomocnik pozwanego w odpowiedzi na pozew wnosił o jego oddalenie i zasądzenie kosztów procesu.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. oddalił powództwo; zasądził od powoda S. M. na rzecz pozwanego (...)sp. j. z/s w P. kwotę 1217,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu .

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny: S. M. jest właścicielem samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) z 2008 roku. W wyniku gradobicia pojazd został uszkodzony, dlatego też jego właściciel zawarł z autoryzowanym serwisem (...)Sp. jawna umowę o naprawę przedmiotowego samochodu, na czas naprawy otrzymał samochód zastępczy. Procedura przyjęcia pojazdu do naprawy polega na tym, że w momencie przyjmowania samochodu sprawdzane jest czy są uszkodzenia pojazdu, które są wyszczególnione w kosztorysie rzeczoznawcy (...) czy zgadzają się ze szkodami, ustalane są następnie koszty zgodnie ze zleceniem klienta. W przypadku samochodu S. M. sporządzone zostało zlecenie naprawy (...). Przy przyjęciu pojazdu do naprawy stwierdzono ślady uprzednio wykonanych napraw lakierniczych czemu właściciel auta nie zaprzeczał i podpisał zlecenie naprawy. Pojazd posiadał rysy na tylnej szybie oraz widoczne ślady naprawy blacharsko-lakierniczej dachu oraz przedniej maski.

Lakierowanie wcześniejsze powoduje, że powłoka będzie grubsza w miejscach naprawy. Naprawa bezinwazyjna jest przyznawana przez ubezpieczycieli tylko wtedy gdy samochód jest w 100% oryginalny, tzn. gdy można wypchnąć blachę bez konieczności lakierowania, ale tylko w przypadku samochodów, które nigdy wcześniej nie były lakierowane. Do elementów uszkodzonych jest bowiem dostęp z drugiej strony. W przedmiotowy przypadku nie było mowy przez ubezpieczyciela S. M. o naprawie bezinwazyjnej. Przed położeniem powłoki lakierniczej demontowane są te elementy, których zachodzi taka potrzeba. Są elementy w samochodzie, które są typowo wciskane, mają plastikowe elementy mocujące, w momencie demontażu mogą być w całości, potem mogą się uszkodzić, czego nie widać w pierwszej chwili, a wynika to z jakości tworzywa, z którego są wykonane.

W konsekwencji dokonana została naprawa samochodu zgodnie z kosztorysem (...), ramach AUTOCASCO. Wymienione zostały elementy, które były przyznane przez (...).

Właściciel pojazdu odebrał go w serwisie w towarzystwie brata w dniu 10 listopada 2012 roku. Po obejrzeniu samochodu potwierdził zgodność lakieru. Był przy tym obecny blacharz oraz mechanik. Koszt naprawy został ustalony na kwotę 13.927,82 złotych. S. M. uiścił osobiście kwotę 5110,50 złotych.

Klient po odebraniu samochodu zadzwonił do siedziby (...)Sp. jawna z informacją, że odpadł mu w trakcie powrotu do domu spryskiwacz. Był on uszkodzony i przyklejony na klej. Przedstawiciel serwisu oświadczył, iż nowy spryskiwacz zostanie zamówiony i po jego odbiór zaprosił do serwisu. S. M. nie przyjechał już jednak na jego wymianę. Telefonicznie nie zgłaszał nic prócz końcówki spryskiwacza i chropowatej maski.

W dniu 4 grudnia 2012 roku S. M. zgłosił do serwisu reklamację, która nic została uwzględniona z uwagi na brak podstaw faktycznych uzasadniających uznanie roszczenia.

Mając tak poczynione ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy uznał, że powództwo nie zostało udowodnione. Okolicznością bezsporną jest fakt zawarcia umowy przez strony, której przedmiotem było naprawa pojazdu marki C. (...) o nr rej. (...) w ramach likwidacji szkody przez (...). Naprawa została wykonana jednakże spór powstał w związku ze zdaniem powoda wadliwym naprawieniem pojazdu.

Jak wynika z dowodów, czemu nie zaprzeczał sam powód pojazd zakupił jako używany z uszkodzoną maską silnika, która naprawił. Nie mierzył on wtedy grubości poszczególnych powłok pojazdu. Przy przyjęciu pojazdu do serwisu podpisał zlecenie naprawy (...)gdzie stwierdzono ślady uprzednio wykonanych napraw lakierniczych. Pojazd posiadał rysy na tylnej szybie oraz widoczne ślady naprawy blacharsko-lakiernicze dachu oraz przedniej maski. Po odebraniu pojazdu nie zgłaszał on żadnych zastrzeżeń oprócz spryskiwacza czemu strona pozwana nie zaprzecza.

Strony ustaliły co podlegało naprawie, wymianie zgodnie z kosztorysem jaki przedstawiło Towarzystwo ubezpieczające pojazd. Właściciel samochodu wskazał w przedmiotowej sprawie, iż samochód został wadliwie naprawiony. W ocenie Sądu I instancji, powód w przedmiotowej sprawie nie udowodnił wadliwości naprawy samochodu.

Powód oparł swoje roszczenie na zleconej przez siebie prywatnej opinii biegłego rzeczoznawcy samochodowego który wskazał na pewne nieprawidłowości które jego zdaniem miały miejsce w trakcie naprawy. Profesjonalny pełnomocnik powoda nie złożył w pozwie wniosku dowodowego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego do spraw np. motoryzacji czy rzeczoznawcy samochodowego. Wskazać należy, iż znaczenie procesowe maja jedynie opinie sporządzone przez biegłego na zlecenie uprawnionego organu. Tzw. „opinie prywatne" nie maja statusu dowodu w sprawię w tym w przedmiotowym postępowaniu. Przedmiotowa prywatna opinia może stanowić jedynie źródło informacji o dowodzie, może być pomocna jedynie dla powoda. Nadto wskazać należy, iż była ona kwestionowana przez stronę pozwaną.

Obowiązek przedstawiania dowodów odnosi się zarówno do przesłanek dotyczących samej zasadności dochodzonego roszczenia, jak i jego wysokości. Niedochowanie powyższych obowiązków skutkuje ryzykiem przegrania procesu przez stronę, którą obciążał ciężar wykazania okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Wskazać należy, iż pełnomocnik powoda wraz z zawiadomieniem o terminie rozprawy został zobowiązany do wskazania w terminie 14 dni wniosków dowodowych pod rygorem jego pominięcia, jednakże pomimo odbycia się dwóch rozpraw wnioski takie nie zostały złożone. Dopiero już po zamknięciu przewodu i wyznaczeniu terminu publikacji orzeczenia pełnomocnik powoda wniósł o otwarcie na nowo postępowania i przeprowadzenie dowodu złożonego w treści pozwu. Jednocześnie wskazał iż taki wniosek znajdował się w pozwie z dnia 16 maja 2014 roku. który to pozew nie znajduje się w przedmiotowych aktach. Powód nie wykazał by w trakcie trwania postępowania ujawniły się nowe dowody, nie było więc podstaw do otwarcia rozprawy na nowo.

Mając na względzie cały zgromadzony materiał dowodowy Sąd Rejonowy uznał powództwo jako nie udowodnione i oddalił je.

O kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy.

Pełnomocnik powoda zaskarżył wyrok w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów: art. 227 k.p.c. w związku z art. 232 k.p.c. oraz art. 278 § 1 k.p.c. przez uznanie, że powód już w pozwie nie zgłosił wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego ds. motoryzacji na okoliczność istnienia nieprawidłowości naprawy powłoki lakierniczej w pojeździe powoda oraz, w razie stwierdzenia wadliwości wykonanej naprawy, wysokości kosztów restytucji pojazdu do stanu sprzed wykonania wadliwej naprawy (vide pozew z dnia 16 maja 2014 r.); art. 225 k.p.c. oraz 217 § 1 k.p.c. w związku z art. 227 k.p.c. poprzez pominięcie wniosku powoda z dnia 28 stycznia 2015 r. o otwarcie na nowo rozprawy celem przeprowadzenia dowodu w postaci opinii biegłego sądowego zgłoszonego w dniu 16 maja 2014 r. w treści pozwu złożonego w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Śródmieścia; art. 6 kc przez uznanie, że powód nie udowodnił zgłoszonego w pozwie roszczenia, pomimo tego, że powód zgłosił wszystkie dowody na poparcie swojego stanowiska w sprawie, a Sąd nie przeprowadził tychże dowodów; ponadto zaskarżonemu wyrokowi zarzucił nierozpoznanie istoty sporu przez nieprzeprowadzenie żądanego w pozwie dowodu z opinii biegłego wskazanego w pkt. 1 petitum apelacji.

Wskazując na powyższe wnosił o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy;

względnie:

1/ dopuszczenie dowodu z opinii biegłego ds. motoryzacji zgodnie z pkt. 3 petitum pozwu;

2/ zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa, po przeprowadzeniu dowodu wskazanego powyżej;

3/ zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania za I i II instancję;

Pełnomocnik pozwanego w odpowiedzi na apelację wnosił o jej oddalenie i zasądzenie kosztów procesu za II instancję.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje: apelacja nie jest uzasadniona.

Z lektury akt niniejszej sprawy wynika, że nie jest prawdziwe twierdzenie apelanta, że już w pozwie złożył wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sadowego ds. motoryzacji na okoliczności wadliwej naprawy pojazdu. W pozwie sporządzonym w niniejszej sprawie brak jest bowiem takiej treści wniosku dowodowego. Także w toku procedowania w niniejszej sprawie pełnomocnik takiej treści wniosku nie złożył, albowiem ograniczył się do złożenia opinii prywatnej. Dodatkowo podnieść należy, że pełnomocnik powoda wraz zawiadomieniem o terminie rozprawy został zobowiązany do złożenia w zakreślonym terminie wniosków dowodowych pod rygorem jego pominięcia.

Jak słusznie natomiast podnosi w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji „opinie prywatne” nie mają statusu dowodu w sprawie.

Strona pozwana w odpowiedzi na apelację podniosła, że ustaliła, iż pełnomocnik powoda złożył pozew w sprawie XVII C 3132/14 ( o to samo roszczenie między stronami ), w którym zamieścił wniosek dowodowy o w/w biegłego sądowego. Jednakże pozew w tamtej sprawie z uwagi na braki formalne został prawomocnie zwrócony pełnomocnikowi powoda.

Zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisów art. 227 k.p.c. w zw. z art. 232k.p.c. i art. 278 k.p.c. nie jest zatem uzasadniony.

Także nie jest trafny drugi z zarzutów, a mianowicie pominięcie wniosku powoda o otwarcie na nowo zamkniętej rozprawy w celu przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego sądowego.

Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko przedstawione przez Sad Rejonowy, że skoro zostały przeprowadzone wszystkie zgłoszone przez powoda wnioski dowodowe, a zgłoszony dowód z opinii biegłego nie jest nowym dowodem ( art. 316 § 2 k.p.c. ), to nie ma podstaw do otwarcia zamkniętej rozprawy na nowo.

W ocenie Sądu II instancji powód nie udowodnił faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Jak bowiem wynika z akt sprawy pełnomocnik powoda nie przedstawił dowodów potwierdzających zasadność wniesionego powództwa oraz jego wysokość. Niedochowanie tego obowiązku skutkować musiało oddaleniem powództwa. Zarzut obrazy przepisu art. 6 k.c. w tym stanie rzeczy nie jest również uzasadniony.

Zarzuty apelacji nie są w ocenie Sądu II instancji uzasadnione , dlatego apelacja jako nie zasadna podlega z mocy art. 385 k.p.c. oddaleniu.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. tj. stosownie do zasady odpowiedzialności za wynik apelacji.