Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Ostromecka

w obecności oskarżyciela publ. D. K.

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2015 r. i 22 kwietnia 2015 r. sprawy

J. B.

s. M. i M. z domu M.

ur. (...) w O.

M. G. (1)

c. J. i B. z domu C.

ur. (...) w O.

obwinionych o to, że:

w dniu 19 stycznia 2014r. o godz. 16:42 w O. ul. (...), w sklepie (...), działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży sukienki wieczorowej, skórki pomarańczowej, świecy zapachowej, 2 szt. Masło (...), 2 szt. Piwa (...) (...), 3 szt. Masła (...), 2 szt. (...) filet o łącznej wartości 119,48 zł na szkodę (...) S.A.

- tj. za wykroczenie z art. 119§1 kw

ORZEKA:

I.  obwinionych J. B. i M. G. (1) uznaje za winnych tego, że w dniu 19 stycznia 2014r. o godz. 16:42 w O. ul. (...), w sklepie (...), działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży sukienki wieczorowej o wartości 59,99 zł na szkodę (...) S.A. i za to na podstawie art. 119 § 1 kw skazuje ich na kary po 30 ( trzydzieści) dni aresztu;

II.  na podstawie art. 119§4kw orzeka wobec obwinionych obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. kwoty 59,99 (pięćdziesiąt dziewięć 99/100) złotych;

III.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionych od kosztów postępowania i opłat.

Sygn. akt IX W 5145/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 stycznia 2014 r. ok. godz. 16 ³⁰ M. G. (1) oraz jej mąż - obwiniony J. B. przebywali w sklepie (...) przy ul. (...) w O.. Mieli ze sobą sklepowy koszyk, do którego wkładali początkowo różne towary przemieszczając się po sklepie. Wzięli również sukienkę wieczorową o wartości 59,99 zł., którą M. G. (1) schowała do torby, która miała przy sobie wraz z prawdopodobnie innymi artykułami, które znajdowały się w koszyku. Przy kasie J. B. zapłacił za napój (...), zaś M. G. (1) opuściła sklep nie płacąc za towar wyniesiony w torbie. W momencie, kiedy mężczyzna opuszczał sklep, został dostrzeżony przez pracownika ochrony M. (...), który znał go z wcześniejszych podobnych zdarzeń. Zaczął on wówczas sprawdzać monitoring sklepowy i ujawnił, że wyżej wymienieni dokonali kradzieży sukienki oraz innych rzeczy, która zostały spisane na podstawie stanu magazynowego.

W dniu 21 stycznia 2014r. M. B. – G. i J. B. ponownie pojawili się w tym samym sklepie i zostali zatrzymani przez pracowników ochrony, którzy wezwali na miejsce funkcjonariuszy Policji.

(dowód: zeznania świadków: L. M. k. 103v, 124v A. B. – k. 103v, 36, M. S. – k.124 124v, 14v – 15, S. G. k. 103v, notatka urzędowa – k.6; zawiadomienie – k. 5; płyty CD – k. 18)

Obwiniony J. B. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż został zatrzymany w innym dniu niż wymieniony w zarzucie. Nie pamięta czy był w tym sklepie w dniu 19 stycznia 2014r., ale zaznaczył, że często tam bywał. ( k. 103)

Obwiniona M. G. (1) przyznała się częściowo do popełnienia zarzucanego je czynu. Wyjaśniła, iż ukradła sukienkę, ale podkreśliła, iż nie była wtedy w sklepie z J. B.. Odmówiła podania danych mężczyzny, z którym miała być w (...). ( k. 103v)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego J. B. oraz wyjaśnieniom mary B. G. , w części w jakiej kwestionują udział J. B. w przedmiotowej kradzieży. Niestety nie udało się odtworzyć nagrania, które dokumentuje cały czas pobytu obwinionych w sklepie, ale na nieuszkodzonej płycie można rozpoznać obwinionego w trakcie opuszczania sklepu.

Z jednoznacznych logicznych i jasnych zeznań świadków – doświadczonych pracowników ochrony sklepu – (...). M. i M. S. wynika niezbicie, że obwinieni chodzili po terenie sklepu wspólnie i o ile początkowo towary brane ze sklepowych półek wkładali do sklepowego koszyka, o tyle później wykorzystując miejsce słabo widoczne przez kamery zaczęli przekładać te rzeczy do torby niesionej przez M. G.. Z zeznań tych świadków wynika wyraźnie, że obwinieni działali wspólnie i w porozumieniu.

Obaj świadkowie ponad wszelką wątpliwość wskazali, iż osobami, które dokonywały kradzieży w dniu 19 stycznia 2014r. byli obwinieni. Ze względu na upływ czasu nie byli w stanie dokładnie opisać w jaki sposób i jakie rzeczy, prócz sukienki wieczorowej zostały skradzione przez obwinionych.

W ocenie Sądu nie ma żadnych racjonalnych podstaw do odmówienia wiarygodności relacji tych świadków. Są to osoby zupełnie obce dla obwinionych, a ich relacje są w pełni obiektywne i Sąd nie dopatrzył się w nich żadnych cech, które mogłyby je dyskredytować. Z zeznaniami tych świadków w pełni korespondują zeznania świadków – funkcjonariuszy Policji – A. B. (2) i S. G., którzy podejmowali interwencję, ale także oglądali nagranie ze zdarzenia. Oni także nie mieli wątpliwości co do tożsamości sprawców. Zdaniem Sądu również i zeznania tego świadków są w pełni wiarygodne i zasługują na wiarę.

Fakt pobytu obwinionych w sklepie (...) w dniu 19 stycznia 2014r. potwierdza przede wszystkim nagranie z monitoringu w zachowanej części.

W świetle wskazanych wyżej dowodów oraz innych dowodów w postaci dokumentów, wina obwinionych jest jednoznaczna i została im dowiedziona. Wynika z nich, że obwinieni w momencie zaboru rzeczy działali wspólnie i w porozumieniu. Sąd uznał obwinionych za winnych kradzieży jedynie sukienki o wartości 59,99zł., albowiem nie udało się ze względu na brak nagrania, ustalić rodzaju i ceny innych produktów, które mieli chować do torby i wynieść je ze sklepu bez zapłaty.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu, wina obwinionych jest ewidentna i została im udowodniona. J. B. i M. G. (1) w dniu 19 stycznia 2014r. około godz. 16.42 w O. przy ul. (...) w sklepie (...) nr. (...) dokonali kradzieży sukienki wieczorowej o wartości 59,99 zł. na szkodę (...) SA. Czyn ten wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 119§1kw i z mocy tego przepisu obwinieni zostali skazani i wymierzono im kary jak w sentencji wyroku.

Sąd wymierzając obwinionym kary po 30 dni aresztu kierował się dyrektywą zawartą w art. 33 kw. Wymierzone kary uzasadnia w szczególności wielokrotna uprzednia karalność obojga obwinionych za identyczne wykroczenia przeciwko mieniu (k. 28, 29), rozmiar wyrządzonej szkody, stopień winy (wykroczenie kradzieży jest wykroczeniem umyślnym - sprawcy działali z zamiarem bezpośrednim) oraz sposób życia przed popełnieniem wykroczenia, którzy z dokonywania tego typu kradzieży uczynili sobie sposób na życie oraz popełnienie czynu w sposób zuchwały i jawny.

W ocenie Sądu wymierzone obwinionym kary wpłyną na obwinionych wychowawczo i zapobiegawczo oraz spełnią swe zadania w zakresie prewencji ogólnej.

Sąd orzekł wobec obojga obwinionych środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego, albowiem przedmiotu kradzieży nie odzyskano i nie została zwrócona jej równowartość.

Ze względu na sytuację materialną obwinieni zostali zwolnieni od kosztów postępowania i opłat.