Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 28 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu VI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Magdalena Rzeszutek-Jaworska

Protokolant:Jolanta Bordowicz

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa P. T.

przeciwko (...) S. A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S. A. w W. na rzecz powoda P. T. kwotę 5.000,00zł (pięć tysięcy złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 18.07.2013r.;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  stosunkowo rozdziela koszty procesu między stronami, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu przy uwzględnieniu, że powód wygrał sprawę w
45, 45%.

UZASADNIENIE

Powód P. T. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 11.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 25.04.2013r. oraz kosztami procesu, tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Uzasadniając powództwo powód wskazał, że był pasażerem pojazdu, który uczestniczył w kolizji drogowej, której sprawcą był kierowca ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. Powód podał, że doraźna pomoc udzielona przez ratownika medycznego na miejscu zdarzenia okazała się niewystarczająca, dlatego powód w dniu 27.04.2013r. udał się na Szpitalny Oddział Ratunkowy przy ul. (...) we W.. Tam wykonano u powoda badanie RTG kręgosłupa szyjnego oraz kręgosłupa piersiowego oraz zalecono noszenie kołnierza S. przez okres minimum 2 tygodni, środki przeciwbólowe oraz kontrolę w poradni ortopedycznej. Dalej powód podał, że leczył się w poradni ortopedycznej, neurologicznej i neurochirurgicznej. W ramach leczenia powód został skierowany na badanie RTG zęba kręgu C2, RTG kręgosłupa szyjnego czynnościowe, (...) kanału rdzeniowego na poziomie kręgosłupa szyjnego. Zalecono powodowi noszenie kołnierza ortopedycznego stabilizacyjnego P. całodobowo. Przepisano leki oraz zalecono rehabilitację w kriokomorze (...) oraz zakazano dźwigania i przebywania w pozycjach wymuszonych. Powód wskazał też, że przebywał na zwolnieniu lekarskim od 23.05.2013r. do 05.06.2013r. – leczenie zakończono 02.10.2013r. Powód podnosił także, że mimo zakończenia leczenia nadal odczuwa skutki wypadku. Powód wskazał, że w dniu 12.06.2013r. zgłosił szkodę u strony pozwanej, domagając się wypłaty zadośćuczynienia. W dniu 22.07.2013r. strona pozwana przyznała powodowi kwotę 2.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia, odmawiając wypłaty zadośćuczynienia w dalszym zakresie. Powód wskazał ponadto, że strona pozwana wskutek przeprowadzonej komisji lekarskiej ustaliła u powoda 0% uszczerbku na zdrowiu, z czym powód się nie zgadza, a powyższe uzasadnia złożenie pozwu w niniejszej sprawie.

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości. Strona pozwana przyznała, że ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku, w którym uczestniczył powód, zarzuciła jednak, że wypłacone już zadośćuczynienie w kwocie 2.000,00 zł w pełni rekompensuje krzywdę powoda doznaną w wypadku z dnia 25.04.2013r. W ocenie strony pozwanej, dalej idące żądanie powoda jest nadmiernie wygórowane, w szczególności, że podczas leczenia wykryto u powoda zmiany zwyrodnieniowe zarówno kręgosłupa szyjnego jak i piersiowego i stąd jej zdaniem zasadne jest ustalenie wpływu tych zmian na obecne dolegliwości i ustalenie jakich urazów doznał powód przed wypadkiem oraz po nim bądź jakie przebył choroby, a także ich związek ze zgłaszanymi obecnie dolegliwościami.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 25.04.2013r. powód P. T. uczestniczył, jako pasażer samochodu marki M. (...) o nr rej. (...) w kolizji, której sprawcą był kierowca innego pojazdu – marki R. nr rej. (...), ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej za ruch tego pojazdu u strony pozwanej.

Dowód: -zaświadczenie z Policji z 15.07.2013 r. – k. 13

- dokumenty zawarte w aktach szkody (dokumentacja fotograficzna)

Na miejscu wypadku pierwszej pomocy udzielił powodowi ratownik medyczny, który stwierdził u powoda stan po wypadku komunikacyjnym – bóle mostka i kolana lewego.

Powód wobec nasilających się dolegliwości bólowych, w dniu 27.04.2013r. zgłosił się na Szpitalny Oddział Ratunkowy przy ul. (...) we W.. Tam wykonano u powoda badanie RTG kręgosłupa szyjnego oraz kręgosłupa piersiowego oraz zalecono noszenie kołnierza S. przez okres minimum 2 tygodni, środki przeciwbólowe oraz kontrolę w poradni ortopedycznej.

Podczas konsultacji w poradni urazowo-ortopedycznej u powoda stwierdzono skręcenie odcinka szyjnego i piersiowego kręgosłupa, stłuczenia okolicy mostka i lewego stawu kolanowego, a także uraz głowy spowodowany uderzeniem w poduszkę powietrzną. W ramach leczenia, powód został skierowany na badanie RTG celowane zęba kręgu C2, RTG kręgosłupa szyjnego czynnościowe, (...) kanału rdzeniowego na poziomie kręgosłupa szyjnego. Zalecono powodowi dalsze noszenie kołnierza ortopedycznego stabilizacyjnego. Przepisano leki oraz zalecono rehabilitację w kriokomorze (...) oraz zakazano dźwigania i przebywania w pozycjach wymuszonych i w przódpochyleniu. Powód korzystał także z konsultacji neurologicznej, podczas której zalecono powodowi dalsze badania i przyjmowanie leków przeciwbólowych. W ramach leczenia neurochirurgicznego skierowano powoda na zabiegi fizjoterapii oraz utrzymano zakaz dźwigania. Powód w dniach od 19.08.2013r. do 30.08.2013r. odbył zabiegi w kriokomorze.

Powód przebywał na zwolnieniu lekarskim od 23.05.2013r. do 05.06.2013r., leczenie zakończono 02.10.2013r.

Dowód: - dokumentacja medyczna powoda - karta 14-20

- druk zwolnienia lekarskiego k - 18v

- harmonogram zabiegów - k. 20

- dokumenty zawarte w aktach szkody (opis zdarzenia przez powoda)

Na skutek kolizji z dn. 25.04.2013r. u powoda rozpoznano zespół bólowy kręgosłupa szyjnego po urazie mięśniowo-więzadłowym typu strzelającego bata potwierdzonym w obrazie rtg, bez ubytków neurologicznych, o niewielkiej manifestacji klinicznej. Trwały uszczerbek na zdrowiu powoda związany ze skutkami omawianego zdarzenia wynosi 4%. Biegli ustalili, że skutki przebytego urazu kręgosłupa szyjnego uległy już dawno wygojeniu, w przyszłości nie będą one już powodem dodatkowych dolegliwości czy dysfunkcji, a te ostatnie będą mogły się pojawić, ale będzie to zależało od powoda, jego rodzaju pracy, dawkowanych obciążeń i normalnego procesu zużywania się organizmu, jak i ewentualnych kolejnych urazów.

Dowód: - opinia biegłych z zakresu ortopedii i neurologii – k. 69 – 72.

Aktualnie P. T. uskarża się na bóle odcinka piersiowego kręgosłupa. Powód najczęściej bóle odczuwa tuż po przebudzeniu się oraz po siłowni i trwają one od 5 minut do godziny. Powód nie przyjmuje obecnie żadnych leków przeciwbólowych. Obecnie nie odczuwa już dolegliwości bólowych na odcinku szyjnym kręgosłupa ani dolegliwości bólowych stawu kolanowego. Powód nie może aktualnie dźwigać tyle, ile dźwigał wcześniej.

Dowód: - przesłuchanie powoda – protokół elektroniczny z dnia 25.02.2014r.

Powód zgłosił szkodę osobową stronie pozwanej pismem z dnia 12.06.2013r., żądając 20.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana przyznała powodowi kwotę 2.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia odmawiając zapłaty w pozostałym zakresie. W dniu 10.10.2013r. powód poinformował stronę pozwaną o zakończeniu leczenia oraz zaproponował stronie pozwanej ugodę, w ramach której strona pozwana miałaby dopłacić powodowi kwotę 1.064,00 zł tytułem poniesionych kosztów leczenia oraz 5.00,00 zł tytułem zadośćuczynienia. W dniu 17.10.2013r. strona pozwana zorganizowała dla powoda w ramach postępowania likwidacyjnego komisję lekarską, która ustaliła u powoda 0% uszczerbek na zdrowiu. W odpowiedzi na pismo powoda z dnia 10.10.2013r., w dniu 22.10.2013r. strona pozwana uznała roszczenie powoda w zakresie zwrotu kosztów leczenia – do kwoty 674,00 zł, odmówiła natomiast przyznania zadośćuczynienia w dalszym zakresie.

Dowód: - pismo pełnomocnika powoda z 12.06.2013 r. – k .21-22

- pismo strony pozwanej z 24.07.2013 r. – k. 23

- pismo strony pozwanej z 22.10.2013 r. – k. 25

- pismo pełnomocnika powoda z 10.10.2013 r. – k. 24

- ocena kompleksowa OC dla (...) S.A. – k. 26-28

- dokumenty zawarte w aktach szkody (pismo strony pozwanej z dnia 18.10.2013r., druk zgłoszenia szkody na osobie)

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo częściowo zasługiwało na uwzględnienie.

Z poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych wynika, że świadczenie strony pozwanej, którego spełnienia powód dochodzi w niniejszym postępowaniu, stanowi żądanie zapłaty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. W myśl art. 436 § 1 k.c. w zw. z art.435 § 1 k.c. samoistny posiadacz środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch tego środka, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 k.c.).

W niniejszej sprawie okolicznością bezsporną było, że strona pozwana co do zasady ponosi odpowiedzialność za szkodę w związku z kolizją z dnia 25.04.2013r., w której uczestniczył powód. Odpowiedzialność strony pozwanej opiera się na art. 822§1 k.c.

Odnosząc się do wysokości żądania pozwu - kwoty 11.000,00 zł z tytułu zadośćuczynienia wskazać należy, iż niewątpliwie powód poniósł szkodę na osobie na skutek zdarzenia z dnia 25.04.2013r. Z przedłożonej dokumentacji lekarskiej, a także opinii biegłych z zakresu ortopedii i neurologii wynika, iż powód doznał urazu głowy, kręgosłupa szyjnego i piersiowego oraz urazu stawu kolanowego. W ramach konsultacji ortopedycznych, neurologicznych i neurochirurgicznych, u powoda stwierdzono skręcenie odcinka szyjnego i piersiowego kręgosłupa, stłuczenia okolicy mostka i lewego stawu kolanowego, a także uraz głowy spowodowany uderzeniem w poduszkę powietrzną. Skutek taki bezspornie mieści się w pojęciu uszkodzenia ciała, będącego w świetle art.445§1 k.c. w zw. z art.444§1 k.c. przesłanką przyznania zadośćuczynienia.

Przepisy kodeksu cywilnego nie zawierają żadnych kryteriów, jakie należy uwzględniać przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego. Utrwalone jest już orzecznictwo Sądu Najwyższego, z którego wynika, że pojęcie "sumy odpowiedniej" użyte w art.445§1 k.c. w istocie ma charakter niedookreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być "odpowiednia" w tym znaczeniu, że powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego - utrzymana w rozsądnych granicach. Sąd przy określaniu wysokości zadośćuczynienia dokonuje w każdym przypadku oceny konkretnego stanu faktycznego i bierze pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy. Okoliczności te to przede wszystkim rozmiar doznanych cierpień fizycznych a więc ból, długotrwałość leczenia i inne dolegliwości a także cierpienia psychiczne, czyli negatywne uczucia przeżywane w związku z doznanymi cierpieniami fizycznymi. Nie bez znaczenia przy dokonywaniu tej oceny jest także wiek poszkodowanego i skutki uszkodzenia ciała w zakresie ogólnej zdolności do normalnego funkcjonowania. Jednocześnie niedopuszczalne jest stosowanie jakichkolwiek mechanizmów przy wyliczaniu wysokości zadośćuczynienia, na co zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 5 października 2005r., I PK 47/05, wskazując, że "procentowo określony uszczerbek służy tylko jako pomocniczy środek ustalania rozmiaru odpowiedniego zadośćuczynienia. Należne poszkodowanemu (pokrzywdzonemu czynem niedozwolonym) zadośćuczynienie nie może być mechanicznie mierzone przy zastosowaniu stwierdzonego procentu uszczerbku na zdrowiu".

Przenosząc powyższe na płaszczyznę niniejszej sprawy Sąd uwzględnił, że powód doznał w wyniku wypadku z dnia 25.04.2013r. uszkodzenia ciała w długotrwałym 4%, jak wynika z opinii biegłych, stopniu. Jego bezpośrednim następstwem jest zespół bólowy kręgosłupa szyjnego po urazie mięśniowo-więzadłowym typu strzelającego bata potwierdzonym w obrazie rtg, bez ubytków neurologicznych, o niewielkiej manifestacji klinicznej. Powód musiał znosić uciążliwość w postaci noszenia sztywnego kołnierza ortopedycznego, z czym niewątpliwie wiąże się niewygoda i dodatkowe (poza tymi związanymi z bólem) ograniczenia ruchowe; musiał również prowadzić rehabilitację, z uchybieniem dla jego zawodowych obowiązków. Nie może również ujść z pola widzenia, że powód tuż przed zdarzeniem podjął pracę w nowym miejscu (przesłuchanie powoda, protokół elektroniczny z dnia 24.02.2013r.) i, będąc zatrudniony na umowę na okres próbny, ograniczał możliwość wykorzystania, przysługującego mu z uwagi na doznane urazy, zwolnienia lekarskiego, do koniecznego minimum.

Z opinii łącznej biegłych wynika, że powód w wyniku kolizji, w której uczestniczył, doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 4% i wielkość taką Sąd w zakresie neurologicznym i ortopedycznym uwzględnił. Sąd w pełni oparł się na opinii, uznając ją za kompletną, logiczną i rzetelną albowiem biegli udzielili odpowiedzi na wszystkie postawione im pytania a opinię wydali po analizie dokumentacji medycznej oraz badaniu powoda.

Powód nie wykazał natomiast, podnoszonych w pozwie, okoliczności, jakoby nadal dokuczały mu dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego i stawu kolanowego. Z jego zeznań, którym Sąd dał wiarę w całości, jako spójnych z materiałem dowodowym, wynika, że powód już jedynie okresowo odczuwa dolegliwości bólowe odcinka piersiowego kręgosłupa, powrócił do pracy i uprawniania sportu. O stosunkowo niewysokim stopniu krzywdy powoda świadczą zeznania jego samego, w trakcie których podał, że nie pamięta nawet, jak długo trwało jego leczenie (k. 57) ani na czym ono polegało (k. 58). Taka treść zeznań niewątpliwie wskazuje, że całościowe skutki wypadku nie były dla powoda zbyt dolegliwe ani nie powodowały istotnego utrudnienia normalnego toku jego życia, skoro nawet nie pamięta przebiegu ani czasu trwania swojego leczenia. Oczywistym jest bowiem i logicznym w świetle zasad doświadczenia życiowego, że gdyby powód leczył poważne dolegliwości lub urazy albo leczenie to wiązało się ze znaczną dolegliwością, to z pewnością powód pamiętałby o tym.

Uwzględniając powyższe sąd uznał, że wysokość zadośćuczynienia za krzywdę powoda musi być wymierna, dlatego też przyjął, że blisko 2 - krotna wartość średniej pensji krajowej - jako wartość przyznanego (łącznie z wypłaconym przez pozwaną) zadośćuczynienia, nie jest wartością wygórowaną, przewyższającą krzywdę powoda, ani wartością zaniżoną. Pamiętać bowiem należy, że biegli ustalili, że skutki przebytego urazu kręgosłupa szyjnego powoda uległy już dawno wygojeniu, w przyszłości nie będą one już powodem dodatkowych dolegliwości czy dysfunkcji, a te ostatnie będą mogły się pojawić, ale będzie to zależało od powoda, jego rodzaju pracy, dawkowanych obciążeń i normalnego procesu zużywania się organizmu, jak i ewentualnych kolejnych urazów.

Reasumując podane okoliczności Sąd uznał, że kwotą odpowiednią w świetle art.445§1 k.c. będzie kwota łącznie 7.000,00 zł, stąd zasądzono na rzecz powoda brakującą kwotę 5.000,00 zł. Dalej idące żądanie było nieuzasadnione.

O odsetkach orzeczono na podstawie art.817§1 k.c. w zw. z art.481§1 i 2 k.c. Skoro szkoda została zgłoszona stronie pozwanej w dniu 12.06.2013r., to w myśl art.817§1 k.c. odsetki należne były – zgodnie z żądaniem pozwu - od dnia 18.07.2013r., biorąc pod uwagę, że zgodnie ze wskazaniami Sądu Najwyższego zawartymi w wyroku z dnia 22 lutego 2007 r. (sygn. I CSK 433/06), orzeczenie sądu przyznające zadośćuczynienie ma charakter rozstrzygnięcia deklaratoryjnego, a nie konstytutywnego.

Orzeczenie o kosztach wydano na podstawie art.100 k.p.c., w myśl. art.108 § 1 k.p.c. pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron;

3.  kal. 14 dni.