Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 kwietnia 2015r

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny w składzie :

Przewodniczący : SSA Józef Wąsik

Sędziowie : SA Sławomir Jamróg , SA Grzegorz Krężołek [ spr]

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2015r w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku H. (...)- spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przy uczestnictwie (...) (...) D. P. - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o udzielenie zabezpieczenia

na skutek zażalenia uprawnionej

od orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego zawartego w pkt 2 sentencji postanowienia Sadu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 stycznia 2015r

sygn. akt : I ACz 27/ 15

P o s t a n a w i a

Odrzucić zażalenie.

Sygn. akt : I ACz 27/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2015r Sąd Apelacyjny w Krakowie oddalił zażalenie uprawnionej H. (...)- spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. , wniesione od orzeczenia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 10 listopada 2014r , w sprawie oznaczonej sygnaturą IX GCo 256/14 , którym oddalony został jej wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczeniu , którego zamierzała dochodzić od (...) (...) D. P. - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K..

Wobec oddalenia środka odwoławczego, wnioskodawczyni została obciążona kosztami postępowania zażaleniowego na rzecz obowiązanej, w kwocie 5 400 złotych [ pkt II sentencji postanowienia Sadu Apelacyjnego ]

Jak wynika z z motywów tej części rozstrzygnięcia , obciążając żalącą się kosztami, Sąd II instancji uznał , iż wydane na skutek rozpoznania zażalenia orzeczenie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie albowiem nie sjest wiadomym, czy spółka (...) zdecyduje się w przyszłości na wytoczenie powództwa o roszczenie , które miało podlegać tymczasowej ochronie , ponadto postępowanie takie byłoby prowadzone przed Sądem Polubownym.

Podstawą określenia sumy tych kosztów , które po stronie spółki (...) wyczerpywały się w wynagrodzeniu profesjonalnego pełnomocnika procesowego , był § 6 pkt 7 w zw z §13 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia MS w sprawie opłat za czynności adwokackie [ …] z dnia 28 września 2002r [ jedn. tekst DzU z 2013 poz. 460 ]

W zażaleniu od tej części orzeczenia Sądu Apelacyjnego , spółka (...), w pierwszej kolejności domagała się uchylenia zaskarżonej części orzeczenia z dnia 28 stycznia 2015r.

Jako wniosek ewentualny sformułowała żądanie jego zmiany poprzez określenie należnych obowiązanej kosztów tego postępowania w kwocie o 1800 zlotach niższej niż wskazana przez Sąd II instancji.

Środek odwoławczy został oparty na następujących zarzutach :

- naruszenia przepisów prawa procesowego , w sposób mający istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia a to :

a/ art. 745 §1 kpc w zw z art. 108 §1 wobec nietrafnego przyjęcia , iż orzeczenie Sądu Apelacyjnego jest rozstrzygnięciem kończącym postępowanie w sprawie , w sytuacji, gdy przed Sądem Arbitrażowym przy Krajowej Izbie Gospodarczej w W. toczy się nadal pomiędzy stronami zasadniczy spór , w przedmiocie roszczenia o którego zabezpieczenie wnioskodawczyni wnosiła przed Sądem powszechnym,

b/ art. 102 kpc , jako następstwa niezastosowania tej normy , w okolicznościach dalszego prowadzenia przez strony wskazanego wyżej sporu , w ramach którego to skład orzekający Sądu Polubownego jest uprawniony do całościowego rozstrzygnięcia o kosztach postępowania oraz mimo tego , że na koszty spółki (...) złożyło się tylko wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika procesowego,

c/ art. 233 §1 kpc w zw z 6 pkt 7 i §13 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002r , wobec niezasadnego przyjęcia , że żalącą się obciążają koszty postępowania w oznaczonej w zaskarżonym postanowieniu wysokości mimo , iż w toku całego postępowania spółkę (...) reprezentował ten sam pełnomocnik , co winno prowadzić do wniosku , że ewentualnie należne obowiązanej koszty postępowania zażaleniowego zamykają się w kwocie nie wyższej aniżeli 3 600 złotych..

Rozpoznając zażalenie Sąd Apelacyjny rozważył .

Środek odwoławczy spółki (...) jest niedopuszczalny formalnie i z tego powodu podlega odrzuceniu.

Prawo do wniesienia zażalenia w tym także „ zażalenia poziomego „ nie ma charakteru bezwzględnego i z woli ustawodawcy procesowego podlega ono ograniczeniom do takich rozstrzygnięć nie kończących postępowania w sprawie , które dotycząc zagadnień wpadkowych, zostały przez niego wskazane jako podlegające zaskarżeniu za pomocą tego środka odwoławczego.

Przykładem realizacji założenia o ograniczonym zakresie korzystania z zażalenia jako instrumentu kontroli jest również przepis art. 394[ 2] §1 kpc , w którym wyraźnie zakreślono przedmiot postanowień Sądu drugiej instancji podlegających zaskarżeniu zażaleniem do innego składu tego Sądu , wyłączając zarazem dopuszczalność wnoszenia zażalenia na te spośród nich , które zostały wydane w wyniku rozpoznawania zażalenia na postanowienie Sądu I instancji.

Przy braku dewolutywności „ zażalenia poziomego „ przyjecie innego stanowiska niż to , że orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego , wydane przez Sąd II instancji nie jest orzeczeniem [ verba legis „ o kosztach procesu „ ] wydanym na skutek rozpoznania zażalenia na postanowienie Sądu I instancji , prowadziłoby do sytuacji „ niekończących się zażaleń „ skoro traktując je jako wydane po raz pierwszy , w przedmiocie kosztów przez Sąd II instancji , konsekwentnie należałoby uznawać , iż od niego także przysługuje kolejne „ zażalenie poziome „ do innego składu tego Sądu, a wydanie następnego orzeczenia także mogłoby być w ten sam sposób - z inicjatywy stron - kontrolowane.

Nie można też tracić z pola widzenia tego , co dodatkowo umacnia poprawność prezentowanego stanowiska , że rozstrzygniecie o kosztach postępowania zażaleniowego jest konsekwencją oceny samego środka odwoławczego.

Gdy taki jego charakter połączyć ze sformułowaniem końcowego fragmentu normy art. 394 [2] §1 kpc , w której mówi się nie o postanowieniu a postanowieniach [wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji], jako tych od których „ zażalenie poziome „ nie przysługuje, prezentowany pogląd jawi się tym bardziej jako usprawiedliwiony.

Podobne stanowisko wyrażał w swoich rozstrzygnięciach Sąd Najwyższy , by wskazać jedynie dla przykładu , na judykat z dnia 10 października 2013r , sygn. III CZP 61/13 , publ. OSNC z 2014 nr 6 poz. 58 /

Z podanych przyczyn w uznaniu zażalenia wnioskodawczyni za niedopuszczalne formalnie , Sąd Apelacyjny orzekł o jego odrzuceniu na podstawie art. 373 kpc w zw z art. 397§2 i 394 [2]§2 kpc.