Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Harmata

Protokolant: stażysta Małgorzata Florek

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2015 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki z o. o. w Ł.

przeciwko : P. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powoda (...) Spółki z o.o. w Ł. kwotę 58 094,34 zł (pięćdziesiąt osiem tysięcy dziewięćdziesiąt cztery złote 34/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 5 czerwca 2012r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powoda (...) Spółki z o. o. w Ł. kwotę 4 953,06 zł (cztery tysiące dziewięćset pięćdziesiąt trzy złote 6/100) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  zarządza ściągnąć od powoda (...) Spółki z o. o. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa ( Sądu Okręgowego w Rzeszowie) kwotę 40,63 zł (czterdzieści złotych 63/100) tytułem uzupełnienia kosztu stawiennictwa świadka,

V.  zarządza ściągnąć od pozwanego P. K. na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Rzeszowie) kwotę 40,63 zł (czterdzieści złotych 63/100) tytułem uzupełnienia kosztu stawiennictwa świadka.

Sygn. akt VI GC 177/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 30 kwietnia 2015r.

Pozwem w sprawie W. spółka z o o w Ł. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. K. kwoty 116 768,83 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. Pismem z dnia 6 listopada 2014r. sprecyzował datę od której żąda odsetek , a to 24 maja 2012r.

W uzasadnieniu powyższego wskazał, że w dniu 20 października 2011r. strony zawarły umowę na mocy której powód przyjął do realizacji wykonanie, dostawę i montaż mebli stolarki drzwiowej oraz innego asortymentu do P. D. w K., zgodnie z załącznikami do przedmiotowej umowy. Z tytułu wykonanych usług po rozliczeniu otrzymanych zaliczek powód w dniu 16 maja 2012r. wystawił faktury VAT numer (...). Pozwany przesłał do powoda podpisane jednostronne protokoły odbioru przedmiotu umowy z datą 28 maja 2012r. nie dokonał jednak zapłaty wyżej wymienionych faktur końcowych. Przesyłając protokoły odbioru i powołując się na nieterminowe wykonanie usług przez powoda pozwany zwrócił powodowi wystawione faktury oraz wystawił notę obciążeniową z tytułu kary umownej za zwłokę w wykonaniu przedmiotu umowy na łączną kwotę 114 574,10 zł. Pismem z dnia 10 lipca 2012 pozwany wezwał powoda do zapłaty należności wynikającej z noty obciążeniowej. W ocenie powoda odmowa zapłaty wyżej wymienionych faktur była bezzasadna. Obiekt pozwanego nie był przygotowany do dostaw i montażu asortymentu w terminach przewidzianych w umowie trwały tam bowiem prace budowalne, dlatego terminy dostaw i montażu poszczególnych elementów asortymentu zostały ustalone w oparciu o późniejsze uzgodnienia stron.

Z ostrożności procesowej powód wskazał, że nałożona na niego kara umowna jest rażąco wygórowana równa jest bowiem praktycznie wysokości wynagrodzenia pozostałego do zapłaty na podstawie wystawionych faktur końcowych. Wniósł więc o jej miarkowanie o 95 % jako kary rażąco wygórowanej i z uwagi na fakt, że zobowiązanie umowne powoda zostało w całości wykonane.

W odpowiedzi na pozew pozwany P. K. wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu dla niniejszego zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia powoda, potrącenia należności z tytułu naliczonej kary umownej, zarzucił również, iż powód nie wykonał umowy ponieważ nie zakończył montażu i dostawy asortymentu bowiem, nie usunął usterek asortymentu i nie dokonano odbioru dzieła przez zamawiającego zgodnie z umową dwustronnymi protokołami odbioru.

Pozwany zaprzeczył by obiekt nie był gotowy do dostarczenia i montażu asortymentu objętego umową, wskazał, iż to on nalegał na przyspieszanie dostawy i montażu, zaprzeczył, by opóźnienie powoda było spowodowane przez pozwanego z powodu prac budowlanych. Brak w jego ocenie podstaw do zapłaty pozostałej części wynagrodzenia skoro umowa nie została wykonana w sprawie bowiem brak jest dwustronnego podpisanego protokołu odbioru, nie usunięto usterek co do części asortymentu, poniósł straty w obiekcie podczas dostawy mebli przez pijanych pracowników powoda. Ponadto pozwany zarzucił wpłatę kwoty 13 491,38 i nie uwzględnienie tej kwoty w końcowym rozliczaniu. Skoro umowa nie została nigdy wykonana w całości, a dzieło oddane to w ocenie pozwanego początkowym terminem dla rozpoczęcia biegu przedawnienia winna być data przewidziana w umowie jako realizacji umowy a nie data wystawienia faktur. Pozwany na podstawie § 8 pkt 1 naliczył karę umowną w łącznej kwocie 114 574,10 zł brutto, w zakresie której wniósł o potrącenie uznając za dzień montażu 28 maja 2012r. W ustosunkowaniu się do zarzutu wygórowanej kary umownej to zaprzeczył niniejszemu podając, że ponad 3- miesięczne opóźnienie realizacji umowy spowodowało opóźnienie w otwarciu obiektu, a przy tym olbrzymie straty wizerunkowe i finansowe.

W ustosunkowaniu się do powyższego pismem z dnia 6 listopada 2014r. powód zaprzeczył zasadności zarzutów pozwanego. W odniesieniu do zarzutu przedawnienia wskazał, iż wykonał przedmiot umowy w całości, czego potwierdzeniem są wystawione przez powoda faktury i jednostronnie przyjęte protokoły odbioru bez zastrzeżeń pozwanego z dnia 28 maja 2012r. odbiór dzieła nastąpił w dniu 28 maja 2012r. i od tej daty należy przyjąć początek biegu przedawnienia jako daty oddania dzieła. Ponieważ powód wniósł pozew 16 maja 2014r. a przedtem pismem nadanym na poczcie w dniu 2 maja 2014r. wystąpił do Sądu Rejonowego w R.z zawezwaniem do próby ugodowej, w której to sprawie posiedzenie odbyło się w dniu 10 września 2014r. powód skutecznie przerwał bieg przedawnienia swojego roszczenia o zapłatę wynagrodzenia.

W odniesieniu do zarzutu braku podstaw do obciążania powoda obowiązkiem zapłaty kary umownej powód podtrzymał stanowisko odnośnie braku udostępnienia wykonawcy odpowiednio przygotowanych wnętrz, wskazał iż nie ponosi winy za przekroczenie terminów realizacji przedmiotu umowy i nie może ponosić odpowiedzialności za ewentualne opóźnienia w realizacji skoro pozwany nie wywiązał się z zobowiązania do udostępnienia powodowi odpowiednio przygotowanych wnętrz w takich terminach, aby możliwe było dochowanie przez powoda terminów ustalonych przez strony w załącznikach do umowy. Ponadto powód wskazał, iż miał prawo wstrzymać wykonanie zamówionego asortymentu dostawy lub montaż ponieważ pozwany niejednokrotnie płacił z opóźnieniem należności zaliczkowe do zapłaty których był obowiązany na warunkach określonych w umowie.

W odniesieniu się do zarzutu odstąpienia od umowy przez pozwanego pismem z dnia 14 maja 2012r. powód wskazał, że pozwany nie załączył do odpowiedzi na pozew potwierdzenia nadania i odbioru niniejszego pisma, w treści pisma pozwany wyznaczył powodowi termin do wywiązania się ze swoich zobowiązań do 19 maja 2012r. i dopiero niewywiązanie się przez pozwanego z wykonania zobowiązania w wyznaczonym terminie dawało pozwanemu uprawnienie do odstąpienia od umowy. Powód do dnia 19 maja 2012r. zrealizował przedmiot umowy w całości, zresztą nawet gdyby uznać, że powód wykonywał przedmiot umowy sprzecznie z umową to pozwany mógł odstąpić od umowy dopiero po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu, a wcześniejsze oświadczenie o odstąpieniu przez pozwanego było bezskuteczne.

Odnosząc się do zarzutu potrącenia to w ocenie powoda brak było podstaw do obciążenia go obowiązkiem zapłaty kary umownej, a wobec powyższego zarzut potrącenia jest bezskuteczny.

Odnosząc się do zarzutu braku zasadności roszczenia powoda to powód zrealizował całość przedmiotu umowy, co wynika z porównania załączników do umowy, protokołów odbioru oraz specyfikacji do faktur. Stąd należnym jest mu wynagrodzenie wynikające z przedłożonych do pozwu faktur. Pozwany nie zawarł w protokołach żadnych uwag i zastrzeżeń co do jakości i ilości rzeczy podlegających odbiorowi, a podnoszone wady nie zostały poparte dowodami.

W dalszym toku sprawy strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 20 października 2011r. strony zawarły umowę nr (...) której przedmiotem było wykonanie, dostawa i montaż asortymentu określonego w załącznikach do umowy w terminie realizacji wskazanym w załącznikach ( § 2 pkt 1). Strony przewidziały możliwość odstąpienia przez zamawiającego od umowy m.inn jeżeli dostawca popadnie w opóźnienie ponad 30 dni po terminie dostawy lub montażu ( § 7 pkt 1). W razie niewykonania lub nienależytego wykonania umowy dostawca zobowiązał się zapłacić zamawiającemu kary umowne w wysokości 0,2 % wartości danego załącznika do umowy brutto, za każdy dzień zwłoki licząc od wymaganego w danym załączniku do umowy terminu dostawy lub montażu ( § 8 pkt 1 lit.b).

dowód umowa k- 16 do 20.

Do przedmiotowej umowy strony sporządziły 4 załączniki a to:

1.  załącznik nr 1 z dnia 20 październik 2011r. zawierający asortyment meble do pokoi V. C. na kwotę łączną 232 033,10 zł. z terminem realizacji na dzień 10 luty 2012r.,

2.  załącznik nr 1 z dnia 20 październik 2011r. zawierający asortyment meble do apartamentów – V. (...) na kwotę łączną 137 115 zł z terminem realizacji na dzień 10 luty 2012r.,

3.  załącznik nr 3 z dnia 20 października 2011r. zawierający asortyment materace na łączną kwotę 22 064zł z terminem realizacji na dzień 10 luty 2012r.,

4.  załącznik nr 4 z dnia 18 stycznia 2012r. zawierający asortyment recepcji i baru na łączną kwotę 65 488,00 zł z terminem realizacji na dzień 16 marca 2012r.

dowód: załącznik do umowy k- 177 – 179 oraz k- 24.

W toku realizacji umowy pozwany dokonał dodatkowego zamówienia w zakresie rozszerzenia ilości zamówionego asortymentu objętego załącznikami, a to zamówienia 2 zagłówków oraz dodatkowych 9 baz łóżka oraz 9 materacy i ochraniaczy.

okoliczność przyznana przez pozwanego pismem z dnia 14 stycznia 2015r. k- 204

Strona powodowa przystąpiła do realizacji zamówienia. Zamówiony asortyment był dostarczany częściami. Dostarczany był jeszcze w dniu 30 marca 2012r. bowiem w tym dniu małżonka pozwanego J. K. sygnalizowała przywóz tych mebli przez pijanych pracowników powoda

Dowód: korespondencja mailowa k- 80.

Zamówienie było realizowane również 3 kwietnia 2012 r. w tym bowiem dniu małżonka pozwanego J. K. informowała pracownika powoda B. C., o brakach na dzień 2 kwietnia 2012r. luster, wieszaków , pokrowców i postawieniu baru w wersji szczątkowej. Pozwany z kolei przesłał w tej dacie pozwanemu faktury za dostarczony asortyment w dniach 1.04, 2.04 i 3.04.2012r. Z niniejszego wynika więc iż na datę 3 kwietnia 2012r. przedmiot umowy był ciągle dostarczany i montowany.

Dowód: dokumentacja mailowa z dnia 3 kwietnia 2012 k- 192

Realizacja zamówienia trwała również w dacie 12 maja 2012r. w tym dniu J. K. przesłała powodowi uwagi do stanu realizacji prac w tym czasie, jak wskazała pod wspólnym przejściu po obiekcie z montażystami. Ze sporządzonego zestawienia wynika że na datę 12 maja 2012r. zrealizowana była przeważająca część zamówionego asortymentu, a braki dotyczyły: braku listwy bocznej - p. 102, braku boku szafy na zewnątrz i pałąka w szafie – p. 104, 203 , braku szafki na lodówkę – p.107, braku lustra- p. 207 208, 221 224, braku półek w szafie, braku wieszaka - p.221, braku stołu owalnego rozkładanego p- 216, braku witryny- p.dyrektora, braku 2 szaf z drzwiami przesuwnymi – p. biurowy, braku półek w szafkach witryny, 2 szafek pod barem i braku drzwi do baru, uszkodzonych rolet, braku luster na plecach, braku półek szklanych – bar. Zestawienie to obejmowało również poprawienie usterek w meblach już dostarczonych, szczegółowo wskazanych.

Dowód: dokumentacja mailowa k 194 – 196

Tak więc w dacie 12 maja 2012r. nie można było stwierdzić, iż realizacja zamówienia została wykonana w całości, niewątpliwie jednak pozostała do realizacji część zamówienia stanowiła wąski - nikły zakres.

W dniu 14 maja 2014r. do końca realizacji zamówienia brakowało: kompletnego wyposażenia baru ( szaf pod blatem, luster i półek szklanej witrynie barowej), dwóch szaf z drzwiami przesuwnymi, witryny i stołu owalnego rozkładanego V. (...). Niniejszy stan utrzymał się do 17 maja 2014 roku

Dowód pismo z dnia 17 maja 2012 k- 83 -85

W dniu 14 maja 2012r. pozwany P. K. wystosował pismo do powoda, nadając je pocztą, w którym wskazał, iż na dzień 14 maja 2012r. pozwana firma nie wywiązała się z umowy i popadła w opóźnienie ponad 30 dni w dostawie i montażu mebli z załączników 1,2,3,4,5. W związku z tym pozwany wskazał, iż w przypadku nie wywiązaniu się ze swoich zobowiązań w terminie do dnia 19 maja 2012r. niniejszym odstępuje od umowy od dnia 20 maja 2012r. i w takim przypadku żąda kary o której mowa w § 8 w wysokości 15 % wartości umowy brutto. Ponadto wskazał, iż opierając się na § 8 umowy w związku z bardzo dużymi zaległościami żąda 0 2 % wartości załączników brutto za każdy dzień zwłoki do momentu odebrania całości asortymentu bez wad, zgodnie z umową.

Dowód: pismo z dnia 14 maja 2012r. wraz z dowodem nadania k- 89 - 90

Po dacie 19 maja 2012r. a więc upływie terminu wyznaczonego w w/w piśmie pozwany nie złożył oświadczenia o odstąpieniu od umowy , a naliczając karę w nocie z dnia 28 maja 2012r. naliczył ją nie z tytułu odstąpienia od umowy, ale opóźnienia w wykonaniu umowy.

Okoliczność niesporna.

W dniu 16 maja 2012r. powód wystawił następujące faktury:

- (...) do zapłaty pozostało 92 104 ,88 zł

- (...) - do zapłaty pozostało 6.149,51 zł,

- (...) - do zapłaty pozostało : 18 514,44 zł.

Dowód: faktura VAT numer (...) , -(...) , - (...) k- 15-31

W tożsamej dacie tj. w dniu 16 maja 2012r. powód w skierowanym do pozwanego piśmie wskazał, iż na dzień 14 maja 2012 cały asortyment został dostarczony z wyjątkiem kilku elementów, które czekają na wysyłkę, ale powód wstrzymuje się z ich wysyłką ze względu na przeterminowane płatności kolejnych transz zaliczek.

Dowód: pismo z dnia 16 maja 2012 k- 32.

Na datę tą brak było przeterminowanych kolejnych transz zaliczek.

( okoliczności wystąpienia przeterminowania , konkretnych kwot , ich wysokości i tytułu nie została wykazana przez powoda)

Przy piśmie z dnia 20 maja 2012r. pozwany odesłał otrzymane w. faktury wobec braku zgłoszenia mebli do odbioru oraz dokonanego przez pozwanego odbioru. Pismem z dnia 23 maja 2012r. wyszczególnił jako usterki : brak ozdób na stolikach B., brak 3 półek szklanych w witrynie barowej, uszkodzenie rolet w witrynie barowej, brak dopasowania zagłowia w pokoju 211, brak gałek w szufladach w szafkach recepcji, niepolakierowane uchwyty do nakładek na stoły, zwracając się o ich usunięcie.

Jednocześnie zaproponował termin odbioru mebli wskazując daty: 24,25 lub 26 maja 2012r.

Dowód: pisma k- 77, 79

W dniu 28 maja 2012r. pozwany dokonał odbioru mebli, jednocześnie przesyłając sporządzony protokół powodowi do podpisu. W dacie tej nie stwierdzono braku mebli wymienionych jako brakujące na dzień 16 maja 2012r. dwóch szaf z drzwiami przesuwnymi, witryny i stołu owalnego - V. (...).

Reasumując, na dzień 28 maja 2012r. nastąpiła pełna realizacja umowy w zakresie zamówienia - co w kontekście wystawionych przez powoda i dołączonych do pozwu faktur kształtowało się następująco:

- (...) - wskazująca do zapłaty pozostałą kwotę 92 104, 98 zł . Asortyment objęty tą fakturą ujęty w załącznikach (dwóch) nr 1 - meble do pokoi z kolekcji V. C. i meble do apartamentu z kolekcji V. (...) oraz na dodatkowe zamówienie pozwanego został dostarczony z wyjątkiem :

poz. 27 - szafki łazienkowej - 1 sztuka - w fakturze ujęto 36 zamiast 35,

poz. 53 - szafka łazienkowa - 2 sztuki - w fakturze ujęto 9 sztuk zamiast 7 sztuk.

W związku z powyższym wartość asortymentu wynikającego z tej faktury po obniżeniu go o bezpodstawne naliczenie wartości w/w sztuk szafki łazienkowej podlegała obniżeniu łącznie brutto o kwotę 1387,44 ( 383,76 i 1003,68 zł). Tak więc właściwa wartość przedmiotowej faktury pozostałej do zapłaty to kwota 90 717,44 zł brutto. Podsumowując asortyment objęty tą fakturą z wyjątkiem jednej sztuki szafki łazienkowej (poz.27) oraz dwóch sztuk szafki łazienkowej z wieszakiem na ręczniki (poz. 53) został zamówiony i dostarczony. W fakturze tej wprawdzie znajdują się 2 sztuki zagłowia nie objęte załącznikiem do umowy (poz.3) dodatkowa realizacja zamówienia w tym zakresie została przyznana w toku postępowania przez pozwanego ( pismo z dnia 14 stycznia 2015r. k- 204), podobnie jak 9 dodatkowych łóżek ( poz. 6). Faktura pod pozycją 6 faktury wskazuje pozycje protokołu 6 i 34.

- (...) wskazująca do zapłaty kwotę 6.149,51 zł, asortyment objęty tą fakturą ujęty w załączniku nr 3 został dostarczony, dodatkowa realizacja zamówienia w tym zakresie ( 9 materacy i ochraniaczy ) została przyznana w toku postępowania przez pozwanego ( pismo z dnia 14 stycznia 2015r. k- 204),

- (...)- wskazująca do zapłaty pozostałą kwotę w wysokości 18 514,44 zł asortyment objęty tą fakturą ujęty w załączniku nr 4 został dostarczony.

Pierwotnie wystawione faktury końcowe z dnia 16 maja 2012r. wskazywały wyższe kwoty jako kwoty pozostałe do zapłaty. Po wystawieniu faktur końcowych wpłynęły jeszcze dwie kwoty, w tym kwota 13 491,38 zł . Wpłata ta została już ujęta w przedłożonych do pozwu fakturach i uwzględniona przy określeniu wysokości żądania pozwu, przedłożone do akt sprawy ww. faktury (k- 25-31) zostały bowiem wydrukowane z systemu komputerowego celem przedłożenia ich właśnie do akt , a zważywszy na datę wydruku uwzględniały we wpłatach bieżących już wpłatę w wysokości 13 491,38 zł która została rozdysponowana następując.: do faktury (...) - kwota 5729,47, do faktury (...) - kwota 1804,41, do faktury (...) - kwota 5957,50 zł

W dostarczonym asortymencie wystąpiły następujące usterki : brak ozdób na stolikach B., brak trzech półek szklanych w witrynie barowej, uszkodzenie rolet witrynie barowej, brak dopasowania zagłowia w pokoju 211, brak gałek w szufladach w szafkach recepcji, niepolakierowane uchwyty do nakładek na stoły. Nie stanowiły jednak one o braku wykonania umowy i zostały przez pozwanego usunięte we własnym zakresie.

Dowód: faktura VAT numer (...) , - (...) , - (...) k- 15-31, protokoły odbioru sporządzone przez pozwanego w dniu 28 maja 2012 k. 36-38, pismo z dnia 23 maja 2012r. k- 79 . Sąd dokonując powyższych ustaleń wziął pod uwagę również wyjaśnienia powoda w piśmie z dnia 2 stycznia 2015r. k- 171-176 oraz zakres przyznany przez pozwanego w piśmie z dnia 14 stycznia 2015r k- 204.

W dniu 28 maja 2012r. pozwany sporządził notę obciążeniową nr(...). w której dokonał - na podstawie § 8 pkt 1 litera b umowy - obciążenia pozwanego karą umowną w wysokości 114 574,1 zł wyliczonej jako 0,2 % wartości przedmiotu umowy brutto za każdy dzień zwłoki licząc od – wynikającego z załączników terminu dostawy lub montażu. Dokonując naliczenia przedmiotowej kary pozwany powołał § 8 pkt 1 lit. b, naliczając ją za opóźnienie w wykonaniu umowy, nie zaś za odstąpienie od umowy. Wyliczenie tej kary zostało dokonane przy przyjęciu w zakresie załączników nr 1 ( V. C. i Willa (...) ) 107 dni tj. za czas od 11 luty 2012r. do 27 maj 2012r., w zakresie załącznika nr 3 materace i ochraniacze 107 dni liczone jw., w zakresie załącznika numer 4 - 72 dni to jest za czas od 17 marca 2012r. do 27 maja 2012r. - od wartości poszczególnych załączników brutto , jak przewidziano w umowie .

Dowód: nota obciążeniowa k -39

Powód nie miał przeszkód w terminowym wykonaniu zobowiązania. Montaż mebli objętych zamówieniem na obiekcie w P. D. wymagał 15 dni, taki bowiem czasokres strony wspólnie określiły w umowie. Brak podstaw dla ustalenia, iż opóźnienie w czasokresie pomiędzy 10 luty 2012r. , a 28 maja 2012r. oraz 17 marca 2012, a 28 maja 2012r. bo taki był czasokres opóźnienia - spowodowane zostało prowadzonymi w tym czasie (jego części lub całości) pracami budowalnymi na obiekcie, a nawet, iż prace te w zakresie uniemożliwiającym wykonanie umowy miały miejsce w datach w ogóle wystarczających do realizacji umowy w terminie wskazanym w załącznikach , a to ok. 25.01.2012r. i 1.03.2012r. ( terminy z załączników – 15 dni).

Odnosząc wyliczoną przez pozwanego wartość kary umownej do łącznej wartości umowy - wynikającej z poszczególnych załączników brutto ( dla przyjęcia analogicznej podstawy jak dla wyliczanej kary umownej) to skoro łączna wartość umowy wynosiła 561 741,16 zł ( 454 052,20, 27 138,72, 80 550,24) to naliczona kara umowna wyniosła ok. 20% .- 1/5 wartości umowy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów oraz zeznań świadków J. K. i M. K. oraz K. K. w zakresie określania przez nich braku przeszkód dla wykonywania umowy. Zeznania ich były konkretne, logiczne i odnoszące się do realiów panujących w P. , w odniesieniu się do faktu i zakresu wykonywanych przez nich obowiązków i funkcji. Wskazać należy, iż z umowy wynikały wyraźnie terminy realizacji zamówienia i pozwany obowiązany był do wykonania zamówienia w terminie, w odmiennym przypadku dostawca upoważniony był do naliczenia kary umownej liczonej za każdy dzień zwłoki od wymaganego w danym załączniku do umowy terminu dostawy lub montażu ( par. 8 pkt 1 lit.b). Pozwany chcąc się zwolnić z odpowiedzialności w powyższym zakresie winien był wykazać, iż niewykonanie zobowiązania we wskazanych w załącznikach terminach spowodowane zostało okolicznościami od niego niezależnymi, a ściślej brakiem udostępnienia przez zamawiającego odpowiednio przygotowanych wnętrz przez czas trwającego opóźnienia ( minus 15 dni koniecznych dla montażu). Określona w przypadku zastrzeżenia kary umownej zwłoka, obejmuje bowiem domniemanie winy, obalalne przez pozostającego w opóźnieniu. To powód z tego faktu wywodził skutek prawny i on obowiązany było to jego wykazania. W realiach niniejszej więc sprawy winien on był wykazać, kiedy był gotowy do dostarczenia i montażu oraz daty i okresu przez który trwała przeszkoda - innymi słowy obowiązany był do wykazania, iż czasokres trwania przeszkody w wykonywaniu przez niego zobowiązania, dostawie montażu mebli spowodował jego opóźnienie w takim zakresie , że wykonał on je dopiero w dniu 28 maja 2012r. Winien był więc wykazać związek przyczynowy pomiędzy czasokresem trwania przeszkody, a czasokresem jego opóźnienia w realizacji umowy. Zawnioskowani na tę okoliczność świadkowie G. D. i P. M. w swych zeznaniach okoliczności tej nie wykazali. Ich zeznania były lakoniczne i przede wszystkim pozbawione precyzyjności w zakresie osadzenia czasowego, a trzeba wskazać , iż to właściwie na ich zeznaniach powód budował tezę o braku odpowiedzialności za niezrealizowanie umowy w terminie. Świadkowie ci przede wszystkim mieli wiedzę wyrywkową. Świadek G. D. był w P. D. w K. jedynie dwa razy, przy czym za pierwszym razem zajmował się montażem drzwi , leżącym poza zakresem umownym, drugim razem montował konsole do łazienek, ale czasookres niniejszego określił jako : to było zimą, może wczesną wiosną, wskazując wprawdzie na marzec 2012r. ale w dalszych zeznaniach twierdząc : Ja nie kojarzę dokładnie czy to był montaż w marcu czy innym miesiącu. Świadek ten określił, iż pomiędzy montażem drzwi a montażem konsoli w łazienkach to było około 5 miesięcy, przy czym stan pokoi określił na czas montażu drzwi. Świadek nie wiedział kiedy można zamontować resztę mebli, nie umiał jednoznacznie wskazać nie tylko dat swojego pobytu, ale również trwania przeszkody w montaż mebli, oraz do kiedy trwała przeszkoda w ich montażu, zwłaszcza, iż świadek w ogóle nie wiedział kto i kiedy dokonał dostawy i montażu mebli, zajmował się on bowiem jeżeli chodzi o zakres umowy wyłącznie zamontowaniem konsol w łazience. Analogicznie należało ocenić zeznania drugiego świadka P. M., który wprawdzie wskazał, iż był na obiekcie w lutym 2012r. i wówczas trwały jeszcze prace w pokojach, jednakże określenie czasowe niniejszego świadek oparł na stwierdzeniu, że była zima i śnieg, a zważywszy na klimat panujący w Polsce określenie daty poprzez stwierdzenie że, wówczas była zima i śnieg zawiera w sobie zbyt szeroką dozę domniemania, ponadto świadek ten również zajmował się wyłącznie montowanie konsoli i nie miał żadnej wiedzy w zakresie okoliczności montażu pozostałych mebli, to jest do kiedy trwała przeszkoda w montażu tych mebli i kiedy meble te ostatecznie stanęły. Świadek zeznał wprost nie mam pojęcia kiedy te meble ostatecznie stanęły. Nie wiem, kiedy wnętrza były gotowe do stawienia mebli. Świadek R. M. nie miała bezpośrednich informacji odnośnie warunków w miejscu dostarczenia asortymentu. Jednocześnie sąd jej twierdzenia odnośnie wykonania całego asortymentu w terminie do dnia 10 lutego 2012 w zakresie załącznika 1 i 3 uznał za niewystarczające, bo niepoparte innymi dowodami. W zakresie płatności zaliczek świadek wprawdzie zeznał że były opóźnienia, nie potrafił jednak poddać jakie , z jakich tytułów, w jakiej wysokości. Stąd jej zeznania nie były wystarczające w tym zakresie. Sądu uznał natomiast jej zeznania jako wiarygodne w zakresie faktu i sposobu rozliczenia wpłaconej przez pozwanego kwoty 13 491,38 zł w dniu 28 maja 2012r. właśnie z uwagi na to, iż były one tu precyzyjne, logiczne i znajdowały oparcie w dokumentacji.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka C. wobec jego cofnięcia przez stronę powodową.

Sąd zważył co następuje:

Strony zawarły umowę o dzieło, na podstawie bowiem umowy między stronami powód był obowiązany do wykonania oznaczonego dzieła, a także posiłkowo do dostarczenia go na miejsce określone w umowie to jest do P. D. w K. i montażu.

Stosownie do treści art. 627 kc przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Powód wykonał przedmiotowe zobowiązanie, pozwany dzieło odebrał protokołem odbioru sporządzonym w tym dniu 28 maja 2012r. Jak wynikało z ustaleń faktycznych kwotą pozostałą do zapłaty stanowiła kwota 115 381,39 zł wynikająca następująco z faktur:

- (...) – 92 104, 88zł odjąć 1387,44 zł ( szczegółowe wyliczenie w ustaleniach faktycznych) co dawało należną kwotę z tej faktury w wysokości : 90 717,44 zł

- (...)– 6 149, 51 zł

- (...) – 18 514,44 zł

------------------------- łącznie: 115 381,39 zł

Sąd nie uwzględnił zarzutów pozwanego co do niewykonania umowy, a tym samym braku wymagalności należności z niej wynikających, zważywszy na brak podpisania dwustronnie podpisanego protokołu odbioru. Z umowy bowiem wyraźnie wynikało, iż pozostała do uregulowania część wynagrodzenia płatna jest 7 dni od daty odebrania dzieła przez zamawiającego. Niniejszy odbiór został wykonany. Okoliczność, iż pozwany stwierdził usterki zamówionego dzieła, określone pismem z dnia 23 maja 2012r. nie stanowiła o braku wykonania umowy, tym bardziej, iż sam pozwany zaproponował termin odbioru, wskazując terminy na dzień 24 ,25 lub 26 maja 2012r. ostatecznie dokonując odbioru w dniu 28 maja 2012r. Pozwany w toku sprawy nie formułował zarzutu w zakresie obniżenia wynagrodzenia, nie zgłaszał do potrącenia wartości ewentualnej szkody z tego tytułu. Brak zresztą w toku sprawy wykazania o jaką wartość należało obniżyć wartość wynagrodzenia, zważywszy na zgłoszone usterki.

Sąd nie uwzględnił również zarzutu pozwanego w zakresie skutecznego odstąpienia od umowy. Stanowisko zawarte w piśmie z dnia 14 maja 2012r. nie było w tym zakresie wystarczające. Pozwany w piśmie tym bowiem wyznaczał termin dla wykonania umowy i w związku z tym dopiero po bezskutecznym jego upływie uprawniony był do złożenia jednoznacznego i wiążącego oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Oświadczenie o odstąpieniu od umowy musi być bowiem jednoznaczne, a wola strony w tym zakresie wyrażona w sposób czytelny głównie przecież dla drugiej strony. Ponadto wskazać należy, iż w dniu 14 maja 2012r. umowa była właściwie zrealizowana, a pozostający do wykonania zakres ujęty w mailu z dnia 17 maja 2012r. ( dwie szafy z drzwiami przesuwnymi, witryna , stół owalny) zostały dostarczone przez powoda i przyjęte przez pozwanego. O braku woli odstąpienia od umowy w piśmie z dnia 14 maja 2012r. świadczyło również samo późniejsze zachowanie pozwanego, z którego wynikała chęć realizacji umowy do końca, chociażby wyrażone w piśmie z dnia 20 maja 2012, 23 maja 2012r. i w końcu odbiór 28 maja 2012r. Również naliczenie kary umownej nie za odstąpienie, ale za opóźnienie w wykonaniu umowy notą z dnia 28 maja 2012r. również wskazuje na wolę i intencję strony pozwanej - brak ostatecznego i jednoczonego odstąpienia od umowy pismem z dnia 14 maja 2012r. Nadmienić zresztą należy, iż odstąpienie od umowy w żaden sposób nie zwalniałoby pozwanego od zapłaty wynagrodzenia za zrealizowane świadczenia, zważywszy na uregulowanie zawarte w § 8 pkt 4 umowy.

Sąd nie podzielił również zarzutu pozwanego w zakresie przedawnienia. Stosownie do treści art. 646 kc roszczenia wynikające z umowy o dzieło przedawniają się z upływem lat dwóch od dnia oddania dzieła, a jeżeli dzieło nie zostało oddane od dnia w którym zgodnie z treścią umowy miało być oddane. W niniejszej sprawie dzieło zostało oddane w dniu 28 maja 2012r. bo w tym dniu został przez pozwanego sporządzony protokół odbioru. Ponieważ pozew w sprawie został wniesiony w dniu 16 maja 2014r. roszczenie nie było przedawnione.

Sąd podzielił natomiast zarzut pozwanego w zakresie potrącenia naliczonej powodowi przez pozwanego kary umownej. Jak wynikało to z postępowania dowodowego powód nie sprostał ciężarowi wykazania , iż przekroczenie terminu realizacji wskazanego wprost i datowo w umowie - załącznikach powstało na skutek okoliczności za które odpowiedzialności nie ponosi, a ściślej z uwagi na prace budowlane na obiekcie, których zakres uniemożliwiał dostawę i montaż mebli. Pozwany co do zasady więc naliczył karę umowną właściwie, opierając się w tym zakresie na zapisach umowy, a ściślej par. 8 pkt 1 lit b umowy, naliczając ją w wysokości 0,2 % wartości danego załącznika do umowy brutto za każdy dzień zwłoki licząc od daty wskazanej w danym załączniku ( 10.02.2012r. i 16 marca 2012r.) do daty odbioru (28 maja 2012r.) – tj. odpowiednio za 107 i 72 dni.

W ten sposób wyliczona kara umowna stanowiła kwotę 114 574,1 zł.

Sąd uznał jednak, iż zważywszy na wartość tej kary w proporcji do całości wynagrodzenia umownego, czasokresu opóźnienia, jak również braku wykazania przez pozwanego szkody, a nawet naprowadzenia jej wysokości, tj. wskazania jednoznacznych kwot w tym zakresie - naliczona kara umowna jest rażąco wygórowana. Trzeba bowiem wskazać, iż wartość umowy to kwota brutto 561 741, 16 zł ( wartość z załączników ) , a więc naliczona kara umowna to 20% - 1/5 wynagrodzenia , oscylująca więc, a nawet przekraczająca zwykły zysk osiągany zwykle z umowy. Odnotowane opóźnienie w wykonaniu umowy zważywszy na pierwotnie planowany czasokres jej realizacji ( od października 2011r. do lutego 2012 i marca 2012r. ) – wynoszący 4 i 5 miesięcy – było w porównaniu niższe – 3 i 2 miesiące. Przede wszystkim zaś, pozwany nie wykazał, ani nie wskazał, iż w wyniku opóźnienia poniósł konkretną kwotowo szkodę. Stąd Sąd zastosował przysługujące mu uprawnienie do zmiarkowania kary umownej na zasadzie art. 484 par.2 kc, miarkując naliczoną karę o połowę (tj. do kwoty 57 287,05 zł). Tym samym od należnej powodowi kwoty wynagrodzenia w wysokości 115 381,39 zł Sąd odliczył uznane za zasadne potrącenie kwoty 57 287,05 zł (tytułem zmiarkowanej kary umownej) zasądzając kwotę 58 094, 34 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 5 czerwca 2012 r. do dnia zapłaty, o odsetkach orzekając na zasadzie art. 481 kc , mając na uwadze par. 6 (termin zapłaty 7 dni od odbioru).

O kosztach postępowania sąd orzekł na zasadzie art. 100 kpc. Powód poniósł koszty w wysokości 9 906,12 zł (opłata sądowa 5839 zł, koszty pełnomocnika 3617 zł, koszty świadków 450,12 zł) Sąd przyznał mu stosownie do wyniku sporu 50 % zwrotu kosztów od pozwanego, zważywszy na wynik postępowania. Co do świadka D. w zakresie kwoty 81,26 zł koszty jego stawiennictwa nie zostały pokryte zaliczką , stąd też sąd obciążył strony tym kosztem stosunkowo, po połowie, również stosownie do wyniku postępowania , orzekając w tym zakresie w pkt IV i V.