Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 91/15

POSTANOWIENIE

Dnia 13 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Hass- Kloc

Sędziowie: SO Anna Harmata

SO Barbara Frankowska (spr.)

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Zawiło

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2015 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) Spółki z o.o. w W.

przeciwko: T. W.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego
w T. V Wydziału Gospodarczego z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. akt V GNc 613/14

postanawia:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2014 r., wydanym w formie skróconej (k. 29), Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu, na wniosek strony powodowej, tj. (...) Sp. z o.o. w W. nadał klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 19 maja 2014 r. sygn. akt V GNc 613/14, mocą którego zasądzono od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1.341,61 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29 kwietnia 2014r. i kosztami postępowania w łącznej kwocie 227 zł.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy wskazał, iż w/w nakaz zapłaty został przesłany na adres miejsca zamieszkania pozwanego wskazany przez powoda, po czym po dwukrotnej awizacji został zwrócony i pozostawiony w aktach doręczenia w dniu 11 czerwca 2014r. w trybie doręczenia zastępczego (art. 133 § 2a i 139 § 3 kpc). Wobec czego Sąd stwierdził prawidłowość doręczenia pozwanemu odpisu nakazu zapłaty i nadał w/w orzeczeniu klauzulę wykonalności na wniosek powoda wobec uprawomocnienia się nakazu.

Pozwany w zażaleniu na powyższe postanowienie wniósł o jego uchylenie zarzucając, że ani prywatnie, ani w prowadzonej działalności gospodarczej nigdy nie zaciągał zobowiązań wobec rzekomego wierzyciela i do czasu otrzymania zawiadomienia o wszczęciu egzekucji nie był mu znany przedmiotowy nakaz zapłaty, którego z tego względu nie mógł zaskarżyć.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z dyspozycji art. 777 § 1 pkt 1 tytułami egzekucyjnymi są zarówno orzeczenie prawomocne sądu lub podlegające natychmiastowemu wykonaniu jak również ugoda zawarta przed takim sądem. Tytułowi egzekucyjnemu pochodzącemu od sądu nadaje klauzulę wykonalności sąd pierwszej instancji, w którym sprawa się toczy (art. 781 § 1 k.p.c.). Klauzulę wykonalności nadaje sąd jednoosobowo na wniosek wierzyciela (art. 782 § 1 k.p.c.).

Nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy w dniu 19 maja 2014 r. sygn. akt V GNc 613/14 stał się prawomocny w wyniku doręczenia zastępczego (art. 139 § 3 kpc). Nakaz był bowiem doręczany pozwanemu na adres wskazany w pozwie: (...)-(...) S. ul. (...). J. P. (...). Przesyłka po dwukrotnej, prawidłowej awizacji została zwrócona jako niepodjęta w terminie w dniu 12 czerwca 2014r., a następnie złożona w aktach ze skutkiem doręczenia pozwanemu na dzień 11 czerwca 2014r. Zaznaczyć należy, iż doręczenie w tym trybie oparte jest na domniemaniu, że pismo sądowe dotarło do rąk adresata i że w ten sposób doręczenie dokonane zostało prawidłowo. Doręczenie w tym trybie jest skuteczne, gdy miejsce zamieszkania adresata nie budzi wątpliwości (postanowienie SN z 22 marca 1995 roku, sygn. akt III CRN 4/95). O prawidłowości doręczenia zastępczego w tym stanie faktycznym świadczy fakt, że pozwany w zażaleniu wskazał swój adres miejsca zamieszkania identyczny z adresem wskazanym w pozwie, na który doręczano wydany w sprawie nakaz zapłaty. Skoro doręczenie zastępcze było prawidłowe to twierdzenia pozwanego, że nie mógł w terminie złożyć sprzeciwu od nakazu zapłaty nie zasługują na uwzględnienie. Sąd Rejonowy prawidłowo, działając na podstawie przytoczonych na wstępie przepisów, nadał nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności.

Wobec powyższego zażalenie pozwanego oddalono jako bezzasadne na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, o czym orzeczono na wstępie.