Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2514/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Teresa Kalinka

Protokolant:

Ewa Grychtoł

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. w Gliwicach

sprawy K. Ś. (Ś.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania K. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 26 listopada 2014r. i 8 grudnia 2014 r. nr (...)- (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu K. Ś. prawo do emerytury poczynając od dnia 1 listopada 2014 roku.

(-) SSO Teresa Kalinka

Transkrypcja uzasadnienia wygłoszonego

w dniu 24.03.2015 r. w sprawie VIII U 2514/14

w zakresie znaczników czasowych 00:25:34 - 00:32:43

x_ (...)_VIII_U_ (...)_14_54_ (...)_ (...)_ (...)_ (...)_X.mp4


* * * * * * początek tekstu


[ Przewodniczący 00:00:00.000]

WYROK

Zaskarżoną decyzją z dnia 26 listopada 2014 roku i 8 grudnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu K. Ś. prawa do renty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy ustalił,
że do dnia 1 stycznia 1999 roku ubezpieczony udowodnił 26 lat 4 miesiące i 15 dni okresów składkowych i nieskładkowych, a staż pracy w szczególnych warunkach wyniósł jedynie
5 lat 1 miesiąc i 27 dni.

Ubezpieczony w odwołaniu domagał się przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku podnosząc, że od 29 marca 1977 roku do 30 czerwca 1987 roku pracował w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Z. punkt usługowy R. i w tym okresie pracował przy środkach ochrony roślin, przy obsłudze kombajnów zbożowych, jak, oraz jako kierowca ciągnika.

Organ rentowy, [ chrząknięcie 00:01:17.068]przepraszam, wniósł o oddalenie odwołania
i podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny: K. Ś. urodził się (...), w listopadzie 2014 roku złożył wniosek o prawo do emerytury. Bezsporne między stronami jest, że do dnia 1 stycznia 1999 roku okres składkowy i nieskładkowy wyniósł
26 lat 4 miesiące i 15 dni. Organ rentowy zaliczył również do pracy w szczególnych warunkach 5 lat i 1 miesiąc, była to praca, jaką ubezpieczony wykonywał pod ziemią.
Nie zaliczono do pracy w szczególnych warunkach okresu od 29 marca 1977 roku
do 30 czerwca 1987 roku, kiedy to ubezpieczony był pracownikiem w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Z..

W toku postępowania sądowego ustalono w oparciu o akta osobowe, że ubezpieczony został przyjęty do pracy w charakterze traktorzysty i taką pracę wykonywał przez cały okres zatrudnienia, była to praca stała i w pełnym wymiarze czasu pracy. Podczas pracy otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szkodliwych. Okoliczność wykonywania pracy
w charakterze traktorzysty potwierdza również protokół powypadkowy z 1980 roku,
w którym wpisano, że ubezpieczony wykonuje prace traktorzysty od 5 lat. Również do wypadku doszło w sytuacji, kiedy był on kierowcą ciągnika.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych nadesłanych przez archiwum państwowe ze Spółdzielni Kółek Rolniczych w Z. oraz na podstawie zeznań ubezpieczonego. Wszystkim dowodom Sąd dał wiarę, są one spójne ze sobą, logiczne i przekonujące. Brak jest w aktach osobowych jakichkolwiek dowodów, które by wskazywały na to, że ubezpieczony nie wykonywał pracy kierowcy ciągnika. Jedynie zakres obowiązków brygadzisty może wskazywać na to, że miał on zarsz.., szerszy zakres obowiązków niż kierowca ciągnika, ale jak wyjaśnił była to praca, którą zajmował się przed wyjazdem do prac polowych, albo po ich powrocie, a praca praktycznie zawsze była wykonywana w nadgodzinach. W związku z tym należało przyjąć, że prace kierowcy ciągnika ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Sąd zważył, co następuje. Ubezpieczony domagał się emerytury na podstawie artykułu
184 ustęp 1
w związku z artykułem 32 ustęp 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
i paragrafu 3 i 4 ustęp
}1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.
W oparciu o cytowane przepisy K. Ś. mógł nabyć prawo do emerytury,
jeżeli miałby ukończone 60 lat, udowodniłby co najmniej 25 lat okresów składkowych
i nieskładkowych do dnia 31 grudnia 1998 roku, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, o której mowa w wykazie A. Nie jest członkiem OFE. Ubezpieczony ukończył 60 lat w roku 2014, nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego, a jego ogólny staż pracy do dnia 31 grudnia 1998 roku wyniósł ponad 26 lat. Sporne pozostawało między stronami jedynie to, czy ubezpieczony udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zdaniem Sądu, brak jest podstaw do zakwestionowania twierdzeń, że w okresie od 29 marca 1977
do 30 czerwca 1987 ubezpieczony pracował jako kierowca ciągnika, traktora i że była
to praca stała i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczony nie posiadał nieobecności
w pracy i po doliczeniu tych ponad 10 lat pracy w Spółdzielni Kółek Rolniczych
w Z. okres pracy w szczególnych warunkach wyniósł ponas, ponad 15 lat.
Uznając, że ubezpieczony udowodnił, że od 29 marca 1977 roku do 30 czerwca 1987 roku wykonywał pracę, o której mowa w wykazie A dział 3, y 8 punkt 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze spełnił
on wszystkie niezbędne przesłanki do nabycia prawa do emerytury od miesiąca, w którym złożył wniosek o to prawo, a więc od listopada 2014 roku.

Wyrok wydano na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem
14 paragraf 2 kodeksu postępowania...

Przepisywanie.pl SERWER - Automatyzacja Przepisywania Nagrań

Zatwierdzono transkrypcję dnia 10 kwietnia 2014 r.