Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 4 września 2014 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi -Śródmieścia w Łodzi, w sprawie z wniosku (...) w Ł. Gmina M. Ł., z udziałem A. S., orzekając na skutek uczestnika, utrzymał w mocy wpis dokonany przez referendarza sądowego w dniu 6 czerwca 2014 roku, którym w księdze wieczystej (...), ujawniono przyłączenie się kolejnego wierzyciela, tj. (...) w Ł. Gmina M. Ł., do egzekucji z nieruchomości.

W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że skarżący zarzucał referendarzowi brak podstaw faktycznych i prawnych do dokonania wpisu. Jego zdaniem dokonanie wpisu było niezgodne z literą i duchem prawa, gdyż brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych i faktycznych do wpisania wzmianki o przyłączeniu się kolejnego wierzyciela do toczącej się egzekucji z nieruchomości.

Sąd Rejonowy ustalił, że we wniosku z dnia 27 maja 2014 roku, złożonym za pośrednictwem komornika, wierzyciel (...) spółki z o.o. z siedzibą w P., żądała dokonania wpisu w dziale III księgi wieczystej KW. Nr (...) wzmianki o przyłączeniu się kolejnego wierzyciela w sprawie Km 756/14 do toczącej się w sprawie KM 110/12 egzekucji z nieruchomości należącej do dłużnika A. S., a to w oparciu o tytuł wykonawczy tj. nakaz zapłaty wydany w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi, w dniu 23 lipca 2012 r. sygn. akt XIII GNC 6785/11, zaopatrzony w klauzulę wykonalności przez Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi, w dniu 13 marca 2012 r. sygn. akt XIII GNC 6785/11.

Ustalił także, że księga wieczysta (...) jest urządzona dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nr (...), położonego w Ł. przy ulicy (...). W dziale II. księgi wieczystej ujawniony jest A. S.. W dziale III księgi wieczystej ujawniono, że „do egzekucji w sprawie Km 110/12 przyłączył się wierzyciel: (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z Siedzibą w W. w sprawie Km 65/13; - Spółdzielnia Mieszkaniowa "Osiedle (...)" z siedzibą w Ł. w sprawie Km 446/14; - (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. w sprawie Km 263/14; - (...) w Ł. Gmina M. Ł. w sprawie Km 756/14”.

Sąd Rejonowy nie podzielił argumentacji skarżącego. Wskazał, że stosownie do treści art. 924 i 927 kpc, jednocześnie z wysłaniem dłużnikowi wezwania do spełnienia świadczenia komornik przesyła do sądu właściwego do prowadzenia księgi wieczystej wniosek o dokonanie w księdze wieczystej wpisu o wszczęciu egzekucji. Komornik działa na skutek złożonego przez wierzyciela wniosku o wszczęcie egzekucji z nieruchomości. Natomiast wierzyciel, który skierował egzekucję do nieruchomości po jej zajęciu przez innego wierzyciela, przyłącza się do postępowania wszczętego wcześniej i nie może żądać powtórzenia czynności już dokonanych; poza tym ma te same prawa co pierwszy wierzyciel. Sąd Rejonowy ocenił, że skoro zawiadomienie o wszczęciu egzekucji pochodziło od uprawnionego organu egzekucyjnego, dotyczyło prawa objętego przedmiotową księgą wieczystą oraz dotyczyło dłużnika wpisanego w dziale II. księgi wieczystej, wniosek podlegał uwzględnieniu. Jego podstawą były dołączone do wniosku dokumenty, to jest odpis zawiadomienia o wszczęciu egzekucji oraz postanowienie komornika o przyłączeniu egzekucji do wcześniej wszczętej egzekucji.

Powyższe orzeczenie zaskarżył uczestnik. Ponownie podniósł brak podstaw faktycznych i prawnych do dokonania wpisu. Wyraził zapatrywanie, zgodnie z którym dokonanie wpisu było niezgodne z literą i duchem prawa, gdyż brak jest podstaw prawnych i faktycznych do wpisania wzmianki o przyłączeniu się kolejnego wierzyciela do toczącej się egzekucji z nieruchomości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja nie jest zasadna.

Sąd Okręgowy przyjmuje za własne ustalenia faktyczne, które poczynił Sąd Rejonowy, a których apelujący nie kwestionował. Jednocześnie Sąd Okręgowy czyni te ustalenia podstawą własnego rozstrzygnięcia.

Sposób sformułowania apelacji czyni utrudnionym odniesienie się jej treści. Należy więc przyłączyć się do obszernych wywodów Sądu Rejonowego, które w obecnym postanowieniu zostały przytoczone jedynie skrótowo. Ich trafność i kompletność czyni zbytecznym powtórne przedstawianie omówionych przez Sąd I. instancji zagadnień. Dodać można jedynie, że subiektywne zapatrywanie apelującego, które nie zostało zresztą szerzej uzasadnione, nie jest dostateczną podstawą do uchylenia wpisu, który został dokonany w sposób w pełni poprawny.

Z tych względów apelacja podlegała oddaleniu, a to na podstawie przepisu art. 385 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc.