Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przy udziale –

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013r. w Katowicach

sprawy z odwołania S. C. (S. C.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

na skutek apelacji ubezpieczonego S. C.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

z dnia 25 października 2012r. sygn. akt XI U 2516/12

oddala apelację.

/-/ SSA W.Nowakowski /-/ SSA M.Małek – Bujak /-/ SSA A.Kolonko

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 2435/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 sierpnia 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w S. w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.09.153.1227 j.t.) odmówił ubezpieczonemu S. C. (ur. (...)) prawa do emerytury z tytułu pracy
w szczególnych warunkach.

W uzasadnieniu wskazał, że ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. udowodnił
17 lat, 1 miesiąc i 27 dni pracy w szczególnych warunkach, lecz nie wykazał wymaganych,
co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych (jedynie 23 lata, 8 miesięcy
i 24 dni).

W odwołaniu S. C. domagał się zaliczenia do ogólnego stażu zatrudnienia okresu pracy w gospodarstwie rolnym.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 25 października 2012r. w sprawie o sygn. akt XI U 2516/12 oddalił odwołanie ubezpieczonego.

Za niesporne Sąd I instancji uznał, że ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, nie pozostaje w stosunku pracy, a na dzień 1 stycznia 1999r. udowodnił więcej niż wymagane 15 lat pracy w szczególnych warunkach, a w dniu
14 listopada 2011r. - będąc uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy - złożył
w organie rentowym wniosek o emeryturę.

Sporna kwestia sprowadzała się do ustalenia czy S. C. spełnił pozostałe warunki do przyznania mu emerytury w niższym wieku emerytalnym na podstawie art. 184 powołanej ustawy .

Na podstawie akt rentowych Sąd I instancji ustalił, że do czasu wydania nowego dowodu osobistego, tj. do dnia 26 sierpnia 2008r. (k. 184 t. l akt ZUS) ubezpieczony był przekonany, iż urodził się w dniu (...)., związku z powyższym, taką datę podawał wszystkim instytucjom, w tym organowi rentowemu i taka też data figuruje w jego wcześniejszych dokumentach. Dopiero od 2008r. S. C. ma świadomość,
iż zgodnie z aktem urodzenia, przyszedł na świat w dniu(...).

Ubezpieczony domagał się zaliczenia do ogólnego stażu zatrudnienia okresu pracy
w gospodarstwie rolnym od 6 stycznia 1967r. do 15 listopada 1967r. (okres od 16 listopada 1967r. do 19 sierpnia 1968r. został uwzględniony przez organ rentowy na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 21 listopada 2007r. sygn. XI U 1767/07 - wyrok - k. 108
t. 1, karta przebiegu zatrudnienia - k. 13 t. 2 akt ZUS).

Powołując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 184 ust. 1 w związku
z art. 10 ust. 1 pkt 3 cytowanej na wstępie ustawy, których treść przytoczył, Sąd I instancji wywiódł, że w spornym okresie od 6 stycznia 1967r. do 15 listopada 1967r. odwołujący się nie miał ukończonych 16 lat, a zatem brak jest podstaw do zaliczenia wykonywanej przez niego w tym czasie pracy w gospodarstwie rolnym jako okresu składkowego (art. 10 ust. 1
pkt 3 cyt. ustawy). W konsekwencji, S. C., który na dzień 1 stycznia 1999r. nie legitymował się wymaganym 25-letnim ogólnym stażem pracy, nie spełnił wszystkich koniecznych warunków do nabycia świadczenia emerytalnego w niższym wieku emerytalnym.

Nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania - na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. - Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.

Apelację od wyroku wniósł ubezpieczony.

Nie wskazując podstaw zaskarżenia, wniósł o doliczenie spornego okresu pracy
w gospodarstwie rolnym i podniósł, że pracował w nim już od siódmego roku życia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja ubezpieczonego nie zasłużyła na uwzględnienie.

Sąd Apelacyjny podzielił w pełni ustalenia dokonane przez Sąd Ij instancji, odnoszące się zarówno do wskazania podstawy faktycznej, jak i wyjaśnienia podstawy prawnej przyjętego przez ten Sąd rozstrzygnięcia. Przyjmując je za własne, nie widział zatem potrzeby ich powtarzania.

Przypomnienia jedynie wymaga, że zakres przedmiotowy decyzji w rozpoznawanej sprawie był wyznaczony przepisami art. 184 w zw. z art. 32 oraz w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 39, poz. 353), a decyzja organu rentowego stwierdzała,
czy - na podstawie tych przepisów - powstało prawo ubezpieczonego do emerytury. Trafne jest stanowisko Sądu Okręgowego, że skoro ubezpieczony nie posiada okresu składkowego
i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27, wynoszącego dla mężczyzn, co najmniej 25 lat, to nie mógł nabyć prawa do emerytury przewidzianej w art. 184 ustawy emerytalnej. Zasadności tego stanowiska nie kwestionował zresztą sam ubezpieczony.

Zgodnie bowiem z art. 184 ust. 1 ustawy emerytalnej, ubezpieczonym urodzonym
po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego
w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1. okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2. okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (wynoszący, co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy wskazuje na jednoznaczną granicę wiekową - 16 lat, a zatem wykonywanie pracy w gospodarstwie rolnym rodziców przed ukończeniem tego wieku pozostaje bez wpływu na wyliczenie okresów składkowych
i nieskładkowych. Natomiast, aktualne dokumenty przedstawione przez ubezpieczonego,
a dotyczące daty urodzenia, są wiążące zarówno dla ZUS, jak i dla sądów.

Skoro zatem zaskarżony wyrok rozstrzygnął o prawie ubezpieczonego do emerytury,
a więc w zakresie wyznaczonym treścią decyzji organu rentowego, to rozstrzygnięcie to
w pełni odpowiadało prawu.

Mając na względzie wszystkie podniesione wcześniej motywy, Sąd Apelacyjny opierając się na treści art. 385 k.p.c., oddalił apelację ubezpieczonego, albowiem brak było jakichkolwiek podstaw do jej uwzględnienia.

/-/ SSA W. Nowakowski /-/ SSA M. Małek - Bujak /-/ SSA A. Kolonko

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JR