Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Suwałkach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015 r. w Suwałkach na rozprawie

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko J. S.

o zapłatę wynagrodzenia za pracę

I.  Zasądza od pozwanej J. S. na rzecz powoda K. S. kwotę 1.500,00 zł (jeden tysiąc pięćset złotych 00/100) brutto wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:

- 750,00 zł od dnia 11 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty,

- 750,00 zł od dnia 11 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty

tytułem wynagrodzenia za pracę za miesiąc listopad i grudzień 2012 r.

II.  Nakazuje pobrać od pozwanej J. S. na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Suwałkach) kwotę 22,00 zł (dwadzieścia dwa złote 000/100) tytułem opłaty sądowej.

UZASADNIENIE

Powód K. S. w pozwie wniesionym przeciwko J. S., po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa (k.69-69v) domagał się zapłaty kwoty 1.194,00 zł netto (1.500 zł brutto) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 750,00 zł od dnia 11 grudnia 2012r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 750,00 zł od dnia 11 stycznia 2013r. od dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę za miesiąc listopad i grudzień 2012r.

Argumentował, że pozwana do chwili wniesienia pozwu nie zapłaciła mu należnego wynagrodzenia za pracę. Początkowo tłumaczyła się chwilowymi trudnościami finansowymi, kilkakrotnie przekładając termin wypłaty.

Nakazem zapłaty wydanym w uproszczonym postępowaniu upominawczym w dniu 28 sierpnia 2014r. w sprawie sygn. akt IV. Np. 108/14 upr Sąd Rejonowy w Suwałkach uwzględnił roszczenie pozwu w całości i orzekł o kosztach sądowych.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana J. S. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu.

Argumentowała, iż roszczenie pozwu jest bezpodstawne albowiem wypłaciła powodowi wynagrodzenie dochodzone pozwem.

Sąd Pracy ustalił, co następuje:

K. S. pozostawał zatrudniony przez J. S. od dnia 1 grudnia 2010r. w wymiarze ½ etatu, początkowo na podstawie umowy o pracę zawartej na okres próbny, a od dnia 28 lutego 2011r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony do dnia 28 lutego 2013r. W umowie o pracę strony ustaliły, iż wynagrodzenie będzie płatne z dołu do 10. dnia każdego miesiąca. Począwszy od dnia 1 stycznia 2012r. wynagrodzenie za pracę K. S. wynosiło 750,00 zł brutto (dowód: umowy o pracę k.2, 9, aneks do umowy o pracę k.10 części B akt osobowych powoda – k.68 koperta). Stosunek pracy między stronami ustał z dniem 31 grudnia 2012r. za porozumieniem stron z uwagi na problemy finansowe pracodawcy i zaprzestanie prowadzenia działalności (dowód: świadectwo pracy k.1 części C akt osobowych powoda – k.68 koperta, zeznania świadka M. K. k. 69v-70).

Za okres pracy począwszy od grudnia 2011r. do października 2012r. pracodawca wypłacił K. S. wynagrodzenie za pracę. Odbiór pełnej kwoty wynagrodzenia K. S. kwitował pracodawcy co miesiąc, podpisując listę wynagrodzeń (dowód: wyjaśnienia powoda k.69-69v, zeznania świadka M. K. k. 69v-70).

Za miesiące listopad i grudzień 2012r. pracodawca nie wypłacić K. S. wynagrodzenia za pracę. W dniu 22 stycznia 2014r. K. S. wezwał J. S. do zapłaty zaległego wynagrodzenia za pracę, jednakże bezskutecznie (dowód: wyjaśnienia powoda k. 69-69v, dokumentacja pracownicza powoda k.68 (koperta), wezwanie do zapłaty k.9).

Sąd Pracy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art.94 pkt 5 k.p. pracodawca jest obowiązany w szczególności terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie.

Wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie (art.85§1 k.p.)

Roszczenie pozwu zasługiwało na uwzględnienie albowiem pozwany pracodawca nie wykazał, iż wywiązał się z obowiązku wypłaty powodowi wynagrodzenia za pracę za miesiące listopad i grudzień 2012r.

Pozwana wbrew obowiązkowi nałożonemu przez Sąd - pod rygorem ujemnych skutków dowodowych - nie przedstawiła dokumentacji płacowej powoda w postaci list płac potwierdzających wypłatę wynagrodzenia, nie tylko za sporny okres ale za cały rok 2012r. Tym samym uniemożliwiła zweryfikowanie jej twierdzeń czy faktycznie powód nie podpisywał żadnych dokumentów odbierając wynagrodzenie za pracę. Natomiast z wyjaśnień powoda oraz zeznań świadka M. K. wynika, iż powód zawsze kwitował odbiór wynagrodzenia za pracę. Podpisu potwierdzającego odbiór wynagrodzenia za pracę za miesiące listopad i grudzień 2012r. nie złożył albowiem takiego wynagrodzenia nie otrzymał.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. K., iż wypłacił on powodowi zaległe wynagrodzenie albowiem nie potwierdza tego żaden inny dowód przeprowadzony w sprawie natomiast powód zaprzeczył aby miało to miejsce. Ponadto świadek nie był w stanie wskazać kiedy dokładnie odbyła się wypłata wynagrodzenia, dlaczego nie potwierdza tego faktu żaden dokument, jak również wyjaśnić z jakiego tytułu miał rzekomo wypłacić powodowi kwotę 1.500,00 zł skoro wynagrodzenie powoda za sporny okres wynosiło 1.500,00 zł brutto, a zatem do wypłaty pozostawała niższa kwota .

Oceniając wiarygodność świadka Sąd miał na uwadze, iż jest to partner życiowy pozwanej i w jej imieniu nadzorował działalność gospodarczą, stąd jest bezpośrednio zainteresowany korzystnym dla pozwanej rozstrzygnięciem sprawy.

Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostaje również okoliczność podnoszona przez powoda i potwierdzona przez świadka M. K., iż pozwana miała problemy finansowe, zaprzestała działalności i z tej przyczyny został rozwiązany stosunek pracy między stronami.

Mając wszystko powyższe na uwadze Sąd uznał, iż pozwana nie dopełniła podstawowego obowiązku polegającego na wypłacie powodowi wynagrodzenia za pracę za miesiące listopad i grudzień 2012r. i dlatego też zasądził na rzecz powoda zaległe wynagrodzenie wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 grudnia 2012r. oraz od dnia 11 stycznia 2013r. (punkt I wyroku).

Na zasadzie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.05.167.1398) obciążono pozwaną opłatą sądową, od uiszczenia której powód był ustawowo zwolniony, zaliczając na jej poczet kwotę 8,00 zł wcześniej uiszczoną przez pozwaną (pkt II wyroku).

SRR Alicja Wiśniewska