Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 222/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku M. P. (1)

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w W.

o emeryturę rolniczą

na skutek odwołania M. P. (1)    

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w W.

z dnia 12 lutego 2015 r.

znak (...)

zmienia decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w W. z dnia 12 lutego 2015 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawczyni M. P. (1)prawo do emerytury rolniczej od dnia 21 stycznia 2015 roku.

Sygn. akt VU 222/15

UZASADNIENIE

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w W. Oddział (...) we W. Placówka Terenowa w L. decyzją z dnia 12 lutego 2015r. odmówił wnioskodawczyni M. P. (1)prawa do emerytury rolniczej, bowiem nie spełnia warunku określonego w art. 19 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013r., poz. 1403 t. j.) tj. nie zaprzestała prowadzenia gospodarstwa rolnego i nadal jest jego współwłaścicielem, w udziale 1/5 działki, o powierzchni 1,05 ha.

W odwołaniu od powyższej decyzji M. P. (1)przyznała, iż jest współwłaścicielem działki (...), w udziale 1/5, o powierzchni 1,05 ha, jednakże jest to działka siedliskowa z zabudowaniami i stanowi wspólnotę z sąsiadami, z którymi nie można dojść do porozumienia w sprawie wyodrębnienia działki.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wniósł o jego oddalenie, uzasadniając ten wniosek przytaczając analogiczne do zawartych w uzasadnieniu decyzji argumenty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. P. (1), urodzona (...). Umową przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 05 listopada 1985r. A. B. jako właścicielka nieruchomości rolnej niezabudowanej składającej się z działek o numerach (...), (...), (...), (...), (...) o łącznej powierzchni 8,47 ha – kw nr(...) oraz jako współwłaścicielka działki siedliskowej zabudowanej nr (...)o powierzchni 1,02 ha położonej w K.– kw nr (...), gmina D. przeniosła nieodpłatnie na rzecz córki M. P. (1)jej męża J. P. powyższe nieruchomości jako współwłaścicieli i właścicieli na prawach wspólności ustawowej w zamian za dożywotnią i bezpłatną służebność mieszkania składającego się z pokoju i kuchni oraz użytkowania działki gruntu o powierzchni 0,30 ha. Umową sprzedaży z dnia 28 czerwca 2004r. małżonkowie M. i J. P. przenieśli własność działki gruntu (...)na małżonków I. i G. S.. Umową dzierżawy zawartą w dniu 20 stycznia 2015r. w K. pomiędzy wnioskodawczynią i jej mężem a M. P. (2)przekazano na okres 10 lat grunty rolne o numerach (...), (...), (...), (...) za wyjątkiem działki (...) w dzierżawę z dniem 02 lutego 2015r.. Zaświadczeniem Gminy D. z dnia 12 marca 2015r. poświadczono, iż działka nr (...) obręb K. zabudowana jest budynkami mieszkalnymi nr (...) i (...) K.. Współwłaścicielami działki (...) z udziałem po 1/5 są J. i K. C. (wspólność ustawowa); M. i J. P. (wspólność ustawowa); A. K., I. S. oraz S. S..

D o w ó d: w aktach ubezpieczeniowych:

- akt własności ziemi, k.18;

- umowa przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 05 listopada 1985r. , k. 19-20;

- umowa sprzedaży z dnia 28 czerwca 2004r. , k. 21-22;

- umowa dzierżawy z dnia 20 stycznia 2015r., k. 10;

- decyzja KRUS z dnia 12 lutego 2015r., k. 14;

w aktach sądowych:

- zawiadomienie o zmianie w danych ewidencji gruntów i budynków, k. 11;

- zaświadczenie Gminy D. z dnia 12 marca 2015r. wraz z kopią mapy , k. 13 ,14 ;

- decyzja w sprawie w ymiaru zobowiązania pieniężnego z dnia 10.02. 2015r. , k. 15;

- zdjęcia, k. 16- 20.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 19 ust.2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013r., poz. 1403 t. j.) emerytura rolnicza przysługuje także ubezpieczonemu rolnikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek 55 lat, jeśli jest kobietą, albo 60 lat, jeśli jest mężczyzną;

2) podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres co najmniej 30 lat;

3) zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej.

Jak wynika z uzasadnienia odpowiedzi na odwołanie jedyną i bezpośrednią podstawę odmowy przyznania prawa do emerytury rolniczej stanowi przepis art. 28 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Będąc bowiem współwłaścicielem gospodarstwa rolnego powyżej 1 ha M. P. (1) nie zaprzestała w przekonaniu organu rentowego prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Wykładni wymienionego wyżej przepisu dokonał w uchwale z dnia 06 maja 2004 r., sygn. akt II UZP 5/04 Sąd Najwyższy (OSNP 2004/22/389) wskazując, że wypłata części uzupełniającej świadczenia rolnika, który będąc właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego faktycznie nie prowadzi w nim działalności rolniczej, w rozumieniu art. 6 pkt 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) nie ulega zawieszeniu na podstawie art. 28 ust. 1 i 3 w związku z ust. 4 tej ustawy. Ponadto w wyroku z dnia 06 października 2009 r., II UK 46/09 (LEX nr 583814) Sąd Najwyższy wskazał, że własność lub posiadanie gospodarstwa rolnego, które obecnie pozostają poza sferą stosunku ubezpieczenia społecznego rolników i są prawnie obojętne przy objęciu ubezpieczeniem, nie mogą mieć także wpływu na wysokość pobieranych świadczeń. Uzyskanie możliwości pobierania pełnego świadczenia może zależeć tylko (i zależy) od zaprzestania działalności rolniczej, zatem właściciele gruntów innych niż wymienione w art. 28 ust. 4 pkt 1 – 7 ustawy z 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników mogą dowodzić, że nie są już rolnikami, gdyż nie prowadzą na nich działalności rolniczej. Sąd w pełni podziela powyższe poglądy, podobnie jak i zgodny pogląd wyrażony w wyrokach Sądów Apelacyjnych w Warszawie z dnia 17 czerwca 2009 r., III AUa 255/09, OSA 2012/1/110-115, Szczecinie z dnia 06 lutego 2014 r., III AUa 380/13, LEX nr 1444836, Łodzi z dnia 11 czerwca 2013 r., III AUa 1529/12, LEX nr 1335687, i Białymstoku z dnia 03 października 2012 r., III AUa 46/12, LEX nr 1223159, iż przepis art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) należy interpretować zgodnie z art. 6 pkt 1 i 3 tej ustawy, w którym podmiotem ubezpieczenia nie jest właściciel lub posiadacz gospodarstwa rolnego lecz wyłącznie osoba prowadząca działalność w zakresie produkcji rolniczej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej.

W realiach rozpoznanej sprawy będąc jedynie współwłaścicielem w zaledwie 1/5 części działki siedliskowej zabudowanej nr (...) budynkami o łącznej powierzchni 1.02 ha M. P. (1) nie ma realnej możliwości prowadzenia na tej działce rolniczej działalności w rozumieniu przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników i działalności takiej nie prowadzi. W szczególności poza formalnym powołaniem się na przepis art. 28 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, organ rentowy nie wykazał żadnych okoliczności faktycznych wskazujących na to, że wnioskodawczyni nie zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej.

Pojęcie działalności rolniczej definiuje art. 6 pkt 3 omawianej ustawy; przez taką działalność rozumie się działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej. Odnosząc powyższe, w tym zbieżne we wnioskach stanowisko Sądów Najwyższego i Apelacyjnych, do ustalonych w sprawie faktów należy stwierdzić, że w świetle niekwestionowanego wyjaśnienia wnioskodawczyni, nie prowadzi ona działalności rolniczej w rozumieniu art. 6 pkt 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Wyjaśnienie to jest tym bardziej wiarygodne, że ubezpieczona jest jedynie jednym z pięciu współwłaścicieli zabudowanej działki siedliskowej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., uwzględniając uzasadnione odwołanie, zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł co do istoty sprawy.