Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt XVIII K 151/10

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XVIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSO Anna Wielgolewska

Protokolant: Anna Sipta, Magda Derlacińska, Monika Witkowska, Iwona Chętnik, Renata Bombolewska

w obecności Prokuratora: Jędrzeja Pogorzelskiego, Andrzeja Litwińczuk, Pawła Dacewicza, Krzysztofa Olszewskiego, Andrzeja Zwolińskiego

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2012 roku, 13 kwietnia 2012 roku, 17 kwietnia 2012 roku, 20 kwietnia 2012 roku, 26 kwietnia 2012 roku, 27 kwietnia 2012 roku, 11 czerwca 2012 roku, 13 czerwca 2012 roku, 14 czerwca 2012 roku, 20 czerwca 2012 roku, 21 czerwca 2012 roku, 10 września 2012 roku, 20 września 2012 roku, 24 września 2012 roku, 3 października 2012 roku, 24 października 2012 roku, 14 listopada 2012 roku, 28 listopada 2012 roku, 11 grudnia 2012 roku, 4 stycznia 2013 roku, 22 stycznia 2013 roku, 14 lutego 2013 roku, 20 lutego 2013 roku, 5 marca 2013 roku, 26 marca 2013 roku, 11 kwietnia 2013 roku

sprawy:

1.  R. G., urodzonego w dniu (...) w W., syna J. i H. z domu K.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 28 grudnia 2004 r. w miejscowości C. w Rumunii, będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., działając wspólnie i w porozumieniu z A. K. (1) i T. G., wykonując polecenie kierownika Sekcji Standaryzacji i Rozwoju Technicznego Transportu Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji L. C., przekroczył swoje uprawnienia poświadczając nieprawdę w protokole odbioru samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż podpisując ten dokument stwierdził, że odebranych zostało 88 takich pojazdów, z których każdy zaadaptowany był do wersji policyjnej opisanej w umowie zakupu ww. samochodów zawartej w dniu 15 października 2004 r. nr(...)pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., podczas gdy w rzeczywistości pojazdy te nie były przystosowane do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji, na podstawie aneksu do ww. umowy zawartego w dniu 15 grudnia 2004 r., przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk

II.  w dniu 19 maja 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., przyjął korzyść osobistą w postaci udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. przez pracowników firmy (...) sp. z o. o. w W. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu, za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa polegające na świadomym niezapewnieniu bezstronności i obiektywizmu oraz zasady uczciwej konkurencji i zasady równego traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców oraz w przygotowywanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę samochodów osobowych oraz samochodów typu furgon w policyjnych wersjach (...), (...), (...), (...), (...) i „(...)”,

tj. o czyn z art. 228 § 3 kk

III.  w dniach 23-24 maja 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., działając wspólnie i w porozumieniu z A. K. (1), przekroczył swoje uprawnienia podczas postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców w ten sposób, że wchodząc w porozumienie z pracownikiem firmy (...) sp. z o. o. w W. dokonał korzystnej dla tej firmy interpretacji wymogów zawartych w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia celem ograniczenia udziału w postępowaniu firm oferujących pojazdy innych marek,

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk

IV.  w dniu 14 lipca 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., przyjął korzyść osobistą w postaci przekazanego mu bezpłatnie do czasowego użytkowania przez firmę (...) sp. z o. o. w W. samochodu marki F. (...)-max nr rej. (...), za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa polegające na świadomym niezapewnieniu bezstronności i obiektywizmu oraz zasady uczciwej konkurencji i zasady równego traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców oraz w przygotowywanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę samochodów osobowych oraz samochodów typu furgon w policyjnych wersjach „(...).”, (...), (...), (...), (...) i „(...)”,

tj. o czyn z art. 228 § 3 kk

2.  A. K. (1), urodzonego w dniu (...) w W., syna H. i D. z domu B.

oskarżonego o to, że:

V.  w dniu 28 grudnia 2004 r. w miejscowości C. w Rumunii, będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji, działając wspólnie i w porozumieniu z R. G. i T. G., wykonując polecenie kierownika Sekcji Standaryzacji i Rozwoju Technicznego Transportu Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji L. C., przekroczył swoje uprawnienia poświadczając nieprawdę w protokole odbioru samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż podpisując ten dokument stwierdził, że odebranych zostało 88 takich pojazdów, z których każdy zaadaptowany był do wersji policyjnej opisanej w umowie zakupu ww. samochodów zawartej w dniu 15 października 2004 r. nr (...) pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., podczas gdy w rzeczywistości pojazdy te nie były przystosowane do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji, na podstawie aneksu do ww. umowy zawartego w dniu 15 grudnia 2004 r., przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj.(...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk

VI.  w dniu 19 maja 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji, przyjął korzyść osobistą w postaci udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. przez pracowników firmy (...) sp. z o. o. w W. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu, za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa polegające na świadomym niezapewnieniu bezstronności i obiektywizmu oraz zasady uczciwej konkurencji i zasady równego traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców oraz w przygotowywanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę samochodów osobowych oraz samochodów typu furgon w policyjnych wersjach „(...).”, (...), (...), (...), (...) i „(...)”,

tj. o czyn z art. 228 § 3 kk

VII.  w dniach 23-24 maja 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji, działając wspólnie i w porozumieniu z R. G., przekroczył swoje uprawnienia podczas postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców w ten sposób, że wchodząc w porozumienie z pracownikiem firmy (...) sp. z o. o. w W. dokonał korzystnej dla tej firmy interpretacji wymogów zawartych w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia celem ograniczenia udziału w postępowaniu firm oferujących pojazdy innych marek,

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk

VIII.  nieustalonego dnia w 2005 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji przyjął od przedstawiciela firmy (...) sp. z o. o. w W. korzyść majątkową w postaci pokrycia części kosztów naprawy w firmie (...) w W. należącego do niego samochodu F. (...) w kwocie nie wyższej niż 2 000 zł,

tj. o czyn z art. 228 § 1 kk

3.  L. C., urodzonego w dniu (...) w G., syna R. i H. z domu F.

oskarżonego o to, że:

IX.  w okresie od dnia 21 grudnia do dnia 28 grudnia 2004 r. w W. i w miejscowości C. w Rumunii, będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym w charakterze kierownika Sekcji Standaryzacji i Rozwoju Technicznego Transportu Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji, działając wspólnie i w porozumieniu z A. K. (2) i R. K., wykorzystując uzależnienie służbowe podległych mu pracowników A. K. (1) i R. G., polecił im wykonanie czynności stanowiącej przekroczenie ich uprawnień, a mianowicie poświadczenie nieprawdy w protokole odbioru samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż podpisując ten dokument mieli stwierdzić, że odebranych zostało 88 takich pojazdów, z których każdy zaadaptowany był do wersji policyjnej opisanej w umowie zakupu ww. samochodów zawartej w dniu 15 października 2004 r. nr (...) pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., co też zostało przez w/w wykonane w dniu 28 grudnia 2004r., podczas gdy w rzeczywistości odebranych zostało najwyżej 30 pojazdów i żaden z nich nie był wyposażony w skrzynię biegów i silnik oraz nie był przystosowany do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji, na podstawie aneksu do ww. umowy zawartego w dniu 15 grudnia 2004 r., przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk

4.  A. K. (2), urodzonego w dniu (...) w W., syna T. i A. z domu N.

oskarżonego o to, że:

X.  w okresie od dnia 21 grudnia do dnia 28 grudnia 2004 r. w W. i w miejscowości C. w Rumunii, będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. – Naczelnikiem Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji, działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. i L. C., wykorzystując uzależnienie służbowe podległych mu pracowników A. K. (1) i R. G., polecił im wykonanie czynności stanowiącej przekroczenie ich uprawnień, a mianowicie poświadczenie nieprawdy w protokole odbioru samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż podpisując ten dokument mieli stwierdzić, że odebranych zostało 88 takich pojazdów, z których każdy zaadaptowany był do wersji policyjnej opisanej w umowie zakupu ww. samochodów zawartej w dniu 15 października 2004 r. nr (...) pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., co też zostało przez w/w wykonane w dniu 28 grudnia 2004r., podczas gdy w rzeczywistości odebranych zostało najwyżej 30 pojazdów i żaden z nich nie był wyposażony w skrzynię biegów i silnik oraz nie był przystosowany do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji, na podstawie aneksu do ww. umowy zawartego w dniu 15 grudnia 2004 r., przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk

XI.  w dniu 30 grudnia 2004 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym na stanowisku Naczelnika Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji, działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekroczył swoje uprawnienia poświadczając nieprawdę przy stwierdzeniu zasadności wystawienia w dniu 29 grudnia 2004 r. 88 faktur VAT mających dokumentować sprzedaż przez firmę (...) w W. Komendzie Głównej Policji 88 samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż potwierdził na każdej z faktur, że realizacja dostawy poszczególnych pojazdów nastąpiła zgodnie z warunkami umowy nr (...) zawartej w dniu 15 października 2004 r. pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., z której wynikało, iż każdy z ww. samochodów powinien być w pełni wyposażony oraz zaadaptowany do wersji policyjnej, podczas gdy wiedział, że pojazdy te nie posiadały silników i skrzyń biegów oraz nie były przystosowane do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji, przy czym poświadczenie nieprawdy dotyczyło faktur VAT o numerach:

1)  (...)

2)  (...)

3)  (...)

4)  (...)

5)  (...)

6)  (...)

7)  (...)

8)  (...)

9)  (...)

10)  (...)

11)  (...)

12)  (...)

13)  (...)

14)  (...)

15)  (...)

16)  (...)

17)  (...)

18)  (...)

19)  (...)

20)  (...)

21)  (...)

22)  (...)

23)  (...)

24)  (...)

25)  (...)

26)  (...)

27)  (...)

28)  (...)

29)  (...)

30)  (...)

31)  (...)

32)  (...)

33)  (...)

34)  (...)

35)  (...)

36)  (...)

37)  (...)

38)  (...)

39)  (...)

40)  (...)

41)  (...)

42)  (...)

43)  (...)

44)  (...)

45)  (...)

46)  (...)

47)  (...)

48)  (...)

49)  (...)

50)  (...)

51)  (...)

52)  (...)

53)  (...)

54)  (...)

55)  (...)

56)  (...)

57)  (...)

58)  (...)

59)  (...)

60)  (...)

61)  (...)

62)  (...)

63)  (...)

64)  (...)

65)  (...)

66)  (...)

67)  (...)

68)  (...)

69)  (...)

70)  (...)

71)  (...)

72)  (...)

73)  (...)

74)  (...)

75)  (...)

76)  (...)

77)  (...)

78)  (...)

79)  (...)

80)  (...)

81)  (...)

82)  (...)

83)  (...)

84)  (...)

85)  (...)

86)  (...)

87)  (...)

88)  (...),

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

5.  T. G., urodzonego w dniu (...) w K., syna M. i F. z domu W.

oskarżonego o to, że:

XII.  w dniu 28 grudnia 2004 r. w miejscowości C. w Rumunii jako dyrektor techniczny firmy (...) w W., będąc z tego tytułu osobą uprawnioną do wystawienia dokumentów, działając wspólnie i w porozumieniu z A. K. (1) i R. G., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) w W., poświadczył nieprawdę w protokole odbioru samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż podpisując ten dokument stwierdził, że odebranych zostało 88 takich pojazdów, z których każdy zaadaptowany był do wersji policyjnej opisanej w umowie zakupu ww. samochodów zawartej w dniu 15 października 2004 r. nr (...) pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., podczas gdy w rzeczywistości odebranych zostało co najwyżej 30 pojazdów i żaden z nich nie był wyposażony w skrzynię biegów i silnik oraz nie był przystosowany do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji, na podstawie aneksu do ww. umowy zawartego w dniu 15 grudnia 2004 r., przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów,

tj. o czyn z art. 271 § 1 i 3 kk

6.  A. M., urodzonego (...) w B., syna A. i S. z domu Ś.

oskarżonego o to, że:

XVII.  w dniu 29 grudnia 2004 r. w Ł. jako dyrektor ds. motoryzacyjnych firmy (...) w W., będąc z tego tytułu osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów, działając wspólnie i w porozumieniu z M. S., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...), poświadczył nieprawdę wystawiając 88 faktur VAT mających dokumentować sprzedaż przez firmę (...) w W. Komendzie Głównej Policji w (...) 88 samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż na każdej z tych faktur stwierdził, że sprzedane zostały poszczególne pojazdy wyposażone w oznaczony indywidualnym numerem silnik oraz że były one zaadaptowane do wersji policyjnej, podczas gdy wiedział, że pojazdy te znajdowały się jeszcze w fabryce w Rumunii i nie posiadały silników oraz nie były przystosowane do wersji policyjnej, przy czym poświadczenie nieprawdy dotyczyło faktur VAT o numerach:

1)  (...)

2)  (...)

3)  (...)

4)  (...)

5)  (...)

6)  (...)

7)  (...)

8)  (...)

9)  (...)

10)  (...)

11)  (...)

12)  (...)

13)  (...)

14)  (...)

15)  (...)

16)  (...)

17)  (...)

18)  (...)

19)  (...)

20)  (...)

21)  (...)

22)  (...)

23)  (...)

24)  (...)

25)  (...)

26)  (...)

27)  (...)

28)  (...)

29)  (...)

30)  (...)

31)  (...)

32)  (...)

33)  (...)

34)  (...)

35)  (...)

36)  (...)

37)  (...)

38)  (...)

39)  (...)

40)  (...)

41)  (...)

42)  (...)

43)  (...)

44)  (...)

45)  (...)

46)  (...)

47)  (...)

48)  (...)

49)  (...)

50)  (...)

51)  (...)

52)  (...)

53)  (...)

54)  (...)

55)  (...)

56)  (...)

57)  (...)

58)  (...)

59)  (...)

60)  (...)

61)  (...)

62)  (...)

63)  (...)

64)  (...)

65)  (...)

66)  (...)

67)  (...)

68)  (...)

69)  (...)

70)  (...)

71)  (...)

72)  (...)

73)  (...)

74)  (...)

75)  (...)

76)  (...)

77)  (...)

78)  (...)

79)  (...)

80)  (...)

81)  (...)

82)  (...)

83)  (...)

84)  (...)

85)  (...)

86)  (...)

87)  (...)

88)  (...),

tj. o czyn z art. 271 § 1 i 3 kk w zw. z art. 12 kk

7. M. S. z domu P., urodzonej w dniu (...) w Ł., córki W. i J. z domu G.

oskarżonej o to, że:

XVIII.  w dniu 29 grudnia 2004 r. w Ł. jako księgowa firmy (...) w W. Jednostka Lokalna w Ł., będąc z tego tytułu osobą uprawnioną do wystawiania dokumentów, działając wspólnie i w porozumieniu z A. M., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) w W., poświadczyła nieprawdę wystawiając 88 faktur VAT mających dokumentować sprzedaż przez firmę (...) w W. Komendzie Głównej Policji w (...) 88 samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż na każdej z tych faktur stwierdziła, że sprzedane zostały poszczególne pojazdy wyposażone w oznaczony indywidualnym numerem silnik oraz że były one zaadaptowane do wersji policyjnej, podczas gdy wiedziała, że pojazdy te znajdowały się jeszcze w fabryce w Rumunii i nie posiadały silników oraz nie były przystosowane do wersji policyjnej, przy czym poświadczenie nieprawdy dotyczyło faktur VAT o numerach:

1)  (...)

2)  (...)

3)  (...)

4)  (...)

5)  (...)

6)  (...)

7)  (...)

8)  (...)

9)  (...)

10)  (...)

11)  (...)

12)  (...)

13)  (...)

14)  (...)

15)  (...)

16)  (...)

17)  (...)

18)  (...)

19)  (...)

20)  (...)

21)  (...)

22)  (...)

23)  (...)

24)  (...)

25)  (...)

26)  (...)

27)  (...)

28)  (...)

29)  (...)

30)  (...)

31)  (...)

32)  (...)

33)  (...)

34)  (...)

35)  (...)

36)  (...)

37)  (...)

38)  (...)

39)  (...)

40)  (...)

41)  (...)

42)  (...)

43)  (...)

44)  (...)

45)  (...)

46)  (...)

47)  (...)

48)  (...)

49)  (...)

50)  (...)

51)  (...)

52)  (...)

53)  (...)

54)  (...)

55)  (...)

56)  (...)

57)  (...)

58)  (...)

59)  (...)

60)  (...)

61)  (...)

62)  (...)

63)  (...)

64)  (...)

65)  (...)

66)  (...)

67)  (...)

68)  (...)

69)  (...)

70)  (...)

71)  (...)

72)  (...)

73)  (...)

74)  (...)

75)  (...)

76)  (...)

77)  (...)

78)  (...)

79)  (...)

80)  (...)

81)  (...)

82)  (...)

83)  (...)

84)  (...)

85)  (...)

86)  (...)

87)  (...)

88)  (...),

tj. o czyn z art. 271 § 1 i 3 kk w zw. z art. 12 kk

8.  J. Ż. (1), urodzonego w dniu (...) w W., syna A. i Z. z domu D.

oskarżonego o to, że:

XIX.  w okresie od bliżej nieustalonego dnia w grudniu 2004 r. do dnia 29 grudnia 2004r. w W. i Ł. jako dyrektor naczelny firmy (...) w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla tej firmy, wykorzystując uzależnienie służbowe podległych mu pracowników A. M. i M. S., polecił im poświadczenie nieprawdy polegające na wystawieniu przez nich 88 faktur VAT mających dokumentować sprzedaż przez firmę (...) w W. Komendzie Głównej Policji w (...) 88 samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż wystawiając każdą z tych faktur mieli oni stwierdzić, że sprzedane zostały poszczególne pojazdy wyposażone w oznaczony indywidualnym numerem silnik oraz że były one zaadaptowane do wersji policyjnej, podczas gdy wiedział, ze pojazdy te w ilości tylko 23 znajdowały się jeszcze w fabryce w Rumunii i nie posiadały silników oraz nie były przystosowane do wersji policyjnej, przy czym poświadczenie nieprawdy dotyczyło faktur VAT o numerach:

1)  (...)

2)  (...)

3)  (...)

4)  (...)

5)  (...)

6)  (...)

7)  (...)

8)  (...)

9)  (...)

10)  (...)

11)  (...)

12)  (...)

13)  (...)

14)  (...)

15)  (...)

16)  (...)

17)  (...)

18)  (...)

19)  (...)

20)  (...)

21)  (...)

22)  (...)

23)  (...)

24)  (...)

25)  (...)

26)  (...)

27)  (...)

28)  (...)

29)  (...)

30)  (...)

31)  (...)

32)  (...)

33)  (...)

34)  (...)

35)  (...)

36)  (...)

37)  (...)

38)  (...)

39)  (...)

40)  (...)

41)  (...)

42)  (...)

43)  (...)

44)  (...)

45)  (...)

46)  (...)

47)  (...)

48)  (...)

49)  (...)

50)  (...)

51)  (...)

52)  (...)

53)  (...)

54)  (...)

55)  (...)

56)  (...)

57)  (...)

58)  (...)

59)  (...)

60)  (...)

61)  (...)

62)  (...)

63)  (...)

64)  (...)

65)  (...)

66)  (...)

67)  (...)

68)  (...)

69)  (...)

70)  (...)

71)  (...)

72)  (...)

73)  (...)

74)  (...)

75)  (...)

76)  (...)

77)  (...)

78)  (...)

79)  (...)

80)  (...)

81)  (...)

82)  (...)

83)  (...)

84)  (...)

85)  (...)

86)  (...)

87)  (...)

88)  (...),

tj. o czyn z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 271 § 1 i 3 kk

9.  I. A. N., urodzonej w dniu (...) w Ł., córki L. i M. z domu B.

oskarżonej o to, że:

XX.  w dniu 30 grudnia 2004 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym na stanowisku Głównego Księgowego, Naczelnika Wydziału Obsługi Finansowej Biura Finansów KGP, działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekroczyła swoje uprawnienia poświadczając nieprawdę przy stwierdzeniu zasadności wystawienia w dniu 29 grudnia 2004 r. 88 faktur VAT mających dokumentować sprzedaż przez firmę (...) w W. Komendzie Głównej Policji 88 samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż potwierdziła na każdej z tych faktur, że realizacja dostawy poszczególnych pojazdów nastąpiła zgodnie z warunkami umowy nr (...) zawartej w dniu 15 października 2004 r. pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., z której wynikało, iż każdy z ww. samochodów powinien być wyposażony oraz zaadaptowany do wersji policyjnej, podczas gdy wiedziała, że pojazdy te nie posiadały silników i skrzyń biegów oraz nie były przystosowane do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w łącznej kwocie (...) zł, przez co działała na szkodę Komendy Głównej Policji, przy czym poświadczenie nieprawdy dotyczyło faktur VAT o numerach:

1)  (...)

2)  (...)

3)  (...)

4)  (...)

5)  (...)

6)  (...)

7)  (...)

8)  (...)

9)  (...)

10)  (...)

11)  (...)

12)  (...)

13)  (...)

14)  (...)

15)  (...)

16)  (...)

17)  (...)

18)  (...)

19)  (...)

20)  (...)

21)  (...)

22)  (...)

23)  (...)

24)  (...)

25)  (...)

26)  (...)

27)  (...)

28)  (...)

29)  (...)

30)  (...)

31)  (...)

32)  (...)

33)  (...)

34)  (...)

35)  (...)

36)  (...)

37)  (...)

38)  (...)

39)  (...)

40)  (...)

41)  (...)

42)  (...)

43)  (...)

44)  (...)

45)  (...)

46)  (...)

47)  (...)

48)  (...)

49)  (...)

50)  (...)

51)  (...)

52)  (...)

53)  (...)

54)  (...)

55)  (...)

56)  (...)

57)  (...)

58)  (...)

59)  (...)

60)  (...)

61)  (...)

62)  (...)

63)  (...)

64)  (...)

65)  (...)

66)  (...)

67)  (...)

68)  (...)

69)  (...)

70)  (...)

71)  (...)

72)  (...)

73)  (...)

74)  (...)

75)  (...)

76)  (...)

77)  (...)

78)  (...)

79)  (...)

80)  (...)

81)  (...)

82)  (...)

83)  (...)

84)  (...)

85)  (...)

86)  (...)

87)  (...)

88)  (...),

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

10.  Z. C., urodzonego w dniu (...) w K., syna W. i M. z domu A.

oskarżonego o to, że:

XXI. w okresie od dnia 21 grudnia do dnia 28 grudnia 2004 roku w W. i w miejscowości C. w Rumunii, będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W., zatrudnionym na stanowisku Dyrektora Biura Logistyki Policji KGP, działając wspólnie i w porozumieniu z A. R., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) w W., wykorzystując uzależnienie służbowe podległych mu pracowników A. K. (1) i R. G., za pośrednictwem Naczelników Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji – A. K. (2) i R. K. oraz kierownika Sekcji Standaryzacji i Rozwoju Technicznego Transportu Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji – L. C., polecił im wykonanie czynności stanowiącej przekroczenie ich uprawnień, a mianowicie poświadczenia nieprawdy w protokole odbioru samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż podpisując ten dokument mieli stwierdzić, że odebranych zostało 88 takich pojazdów, z których każdy zaadaptowany był do wersji policyjnej opisanej w umowie zakupu ww. samochodów zawartej w dniu 15 października 2004 r. (...) pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., co też zostało przez w/w wykonane w dniu 28 grudnia 2004 roku, podczas gdy w rzeczywistości odebranych zostało co najwyżej 30 pojazdów i żaden z nich nie był wyposażony w skrzynię biegów i silnik oraz nie był przystosowany do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji, na podstawie aneksu do ww. umowy zawartego w dniu 15 grudnia 2004 r., przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. na uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 231 § 1 i 2 kk w zb. z art. 271 § 1 i 3 kk.

XXII.  w bliżej nieustalonym dniu w grudniu 2004 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W., zatrudnionym na stanowisku Dyrektora Biura Logistyki Policji KGP, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla (...) (...) w W., przekroczył swoje uprawnienia poświadczając nieprawdę w aneksie do zawartej w dniu 15 października 2004 r. umowy nr (...) pomiędzy Komendą Główną Policji w W. a (...) (...) w W., na dostawę Policji samochodów marki A., poprzez parafowanie tego aneksu z datą 15 grudnia 2004 r., pomimo iż w rzeczywistości dokument ten został sporządzony w późniejszym okresie, co umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od w/w umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez (...) (...) kary umownej w wysokości 10 % wartości przedmiotu umowy, tj. 650.000 zł oraz umożliwiło (...) (...) uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 231 § 1 i 2 kk w zb. z art. 271 § 1 i 3 kk.

XXIII.  w okresie od dnia 13 grudnia 2004 r. do dnia 15 grudnia 2004 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W., zatrudnionym na stanowisku Dyrektora Biura Logistyki Policji KGP, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) w W., nie dopełnił swoich obowiązków w ten sposób, że pomimo istnienia przesłanek do odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy nr (...) zawartej w dniu 15 października 2004 r. pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W. na dostawę 105 samochodów terenowych A. z przyczyn leżących po stronie (...) (...), przez niedopełnienie ciążącego na nim - na podstawie decyzji nr (...)Komendanta Głównego Policji z dnia 3 kwietnia 2003 r. jako osobie odpowiedzialnej za gospodarkę finansową dotyczącą dysponowania środkami pieniężnymi oraz zaciągania zobowiązań w ramach wydatków Komendy Głównej Policji – obowiązku dokonywania oceny celowości zaciągania zobowiązań finansowych i realizacji wydatków m. in. w zakresie wydatków ujętych w klasyfikacji budżetowej wydatków w grupie „Transport”, parafował aneks z dnia 15 grudnia 2004 r. do ww. umowy, a tym samym zezwolił na przedłużenie terminu realizacji zamówienia, co umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od przedmiotowej umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł i jednocześnie umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów od dnia 16 grudnia 2004 r. w kwocie (...) zł, przez co wyrządził Komendzie Głównej Policji znaczną szkodę majątkową,

tj. o czyn z art. 231 § 1 i 2 kk w zb. z art. 296 § 1 i 2 kk

11.  J. K., urodzonego w dniu (...) w R., syna S. i S. z domu G.

oskarżonego o to, że:

XXIV.  w dniu 14 lipca 2006 roku w W. jako przedstawiciel firmy (...) Sp. z o. o. w W. udzielił korzyści osobistej pracownikowi Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo- Technicznej Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji R. G. w postaci przekazanego mu bezpłatnie do czasowego użytkowania samochodu marki F. (...)-max nr rej. (...), działając w celu skłonienia wyżej wymienionej osoby pełniącej funkcje publiczną do naruszenia przepisów prawa polegającej na świadomym niezapewnieniu bezstronności i obiektywizmu oraz zasady uczciwej konkurencji i zasady równego traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców oraz w przygotowywanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę samochodów osobowych oraz samochodów typu furgon w policyjnych wersjach (...), (...), (...), (...), (...) i „(...)”,

tj. o czyn z art. 229 § 3 kk

XXV.  w dniach 23-24 maja 2006 r. w W., chcąc, żeby funkcjonariusze Komendy Głównej Policji w W. zatrudnieni w Wydziale Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji: A. K. (1) i R. G. dokonali czynu zabronionego - przekroczyli swoje uprawnienia podczas postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców, nakłaniał ich do dokonania korzystnej dla firmy (...) sp. z o. o. interpretacji wymogów zawartych w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia celem ograniczenia udziału w postępowaniu firm oferujących pojazdy innych marek,

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 231 § 1 kk.

12.  M. K. z d. G., urodzonej w dniu (...) w K., córki R. i L. z domu L.

oskarżonej o to, że:

XXVI.  w dniu 19 maja 2006 r. w W. jako pracownik firmy (...) sp. z o. o. w W. – dealera samochodów marki O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. N., w celu skłonienia A. K. (1), R. G. i H. C. – osób pełniących funkcje publiczne, zatrudnionych w Wydziale Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej oraz w Wydziale Zamówień Publicznych Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., do naruszenia przepisów prawa, polegającego na świadomym niezapewnieniu bezstronności i obiektywizmu oraz zasady uczciwej konkurencji i zasady równego traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie Policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców oraz w przygotowywanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę samochodów osobowych oraz samochodów typu furgon w policyjnych wersjach „(...).”, (...), (...), (...), (...) i W, udzieliła im korzyści osobistej w postaci ich udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu,

tj. o czyn z art. 229 § 3 kk

13.  J. B., urodzonego (...) w C. syna S. i M. z domu B.

oskarżonego o to, że:

XXVII.  w bliżej nieustalonym dniu w grudniu 2004 r. w W., będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym na stanowisku radcy prawnego w Zespole (...) Komendy Głównej Policji w W., przekroczył swoje uprawnienia poświadczając nieprawdę w aneksie do zawartej w dniu 15 października 2004 r. umowy nr (...) pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W. na dostawę Policji samochodów marki ARO, poprzez parafowanie tego aneksu z datą 15 grudnia 2004 r., pomimo że w rzeczywistości dokument ten został sporządzony w późniejszym okresie, w wyniku czego Komenda Główna Policji przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...)/W. pieniądze w kwocie (...) zł, co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk

14.  A. G., urodzonego w dniu (...) w R., syna M. i H. z domu S.

oskarżonego o to, że:

XXIX.  w maju 2004 roku w R., będąc funkcjonariuszem Komendy Wojewódzkiej Policji w R. – Inspektorem Wydziału Transportu, przekroczył swoje uprawnienia przy sporządzaniu sprawozdania z badań użytkowych i techniczno-eksploatacyjnych pojazdu (...) w ten sposób, że zataił ujawnione podczas badania przez funkcjonariuszy KPP w P. wady pojazdu (...) i sporządził sprawozdanie z badań użytkowych i techniczno-eksploatacyjnych pojazdu (...), w którym poświadczył nieprawdę poprzez wpisanie zamiast ujawnionych wad informacji niezgodnych z ustaleniami, a które stanowiły korzystną opinię pojazdu A., czym działał na szkodę Policji,

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk

15.  E. M., urodzonego w dniu (...) w A., syna J. i K. z domu S.

oskarżonego o to, że:

XXXI.  w nieustalonym dniu w okresie od 7 do 10 maja 2004 roku w R., będąc Z. Komendanta Wojewódzkiego Policji z siedzibą w R., wykorzystując uzależnienie służbowe podległego mu pracownika A. G., za pośrednictwem Naczelnika Wydziału (...) S. W., polecił mu wykonanie czynności stanowiącej przekroczenie jego uprawnień, a mianowicie poświadczenie nieprawdy w sprawozdaniu z badań użytkowych i techniczno-eksploatacyjnych pojazdu (...) poprzez zaniechanie wpisania wad tego pojazdu, ujawnionych podczas badań przez funkcjonariuszy KPP w P., przez co działał na szkodę Policji,

tj. o czyn z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk

16.  H. C., urodzonego w dniu (...) w W., syna W. i N. z domu B.

oskarżonego o to, że:

XXXII.  w dniu 19 maja 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym w charakterze eksperta Wydziału Zamówień Publicznych Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., przyjął korzyść osobistą w postaci udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. przez pracowników firmy (...) sp. z o. o. w W. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu, za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa polegające na świadomym niezapewnieniu bezstronności i obiektywizmu oraz zasady uczciwej konkurencji i zasady równego traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców oraz w przygotowywanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę samochodów osobowych oraz samochodów typu furgon w policyjnych wersjach „(...).”, (...), (...), (...), (...) i „(...)”,

tj. o czyn z art. 228 § 3 kk

17.  M. N., urodzonego w dniu (...) w W., syna Z. i J. z domu D.

oskarżonego o to, że:

XXXIII.  w dniu 19 maja 2006 r. w W. jako prezes zarządu firmy (...) sp. z o. o. w W. – dealera samochodów marki O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. K., w celu skłonienia A. K. (1), R. G. i H. C. – osób pełniących funkcje publiczne, zatrudnionych w Wydziale Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji i Wydziale Zamówień Publicznych Komendy Głównej Policji w W., do naruszenia przepisów prawa, polegającego na świadomym niezapewnieniu bezstronności i obiektywizmu oraz zasady uczciwej konkurencji i zasady równego traktowania wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na doposażenie Policji w samochody osobowe o podwyższonych parametrach z zamontowanymi urządzeniami rejestrującymi zachowanie kierowców oraz w przygotowywanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę samochodów osobowych oraz samochodów typu furgon w policyjnych wersjach „(...).”, (...), (...), (...), (...) i „(...)”, udzielił im korzyści osobistej w postaci ich udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu,

tj. o czyn z art. 229 § 3 kk

18.  B. T., urodzonego w dniu (...) w W., syna W. i W. z domu N.

oskarżonego o to, że:

XXXIV.  w dniu 17 września 2004 r. w W. jako właściciel firmy (...) z siedzibą w W., będąc z tego tytułu uprawniony do złożenia oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na zakup 105 samochodów terenowo-osobowych prowadzonym przez Komendę Główną Policji w W., w celu uzyskania dla firmy (...) zamówienia publicznego, w związku z publicznym przetargiem, przemilczał istotne informacje mające znaczenie dla zawarcia umowy będącej przedmiotem przetargu, nie podając w złożonych dokumentach, iż w oferowanych przez jego firmę samochodach marki (...)rozłączany i załączany jest po zatrzymaniu pojazdu przy pomocy wskaźników na piastach kół przednich, a ponadto złożył na potrzeby postępowania przetargowego nierzetelne dokumenty w postaci załącznika nr 1.1 do oferty dotyczącej przetargu (...) w zakresie zadania nr 1 z dnia 15 września 2004 r., z którego wynikało, iż w samochodach osobowych marki (...) rozłączany jest z kabiny kierowcy oraz załącznika nr 5 do oferty dotyczącej przetargu (...) w zakresie zadania nr 1 z dnia 15 września 2004 r., z którego wynikało, iż firma (...) współpracuje z 34 autoryzowanymi stacjami obsługi na terenie całej Polski, które zapewnią serwis samochodów (...), podczas gdy faktycznie w dniu złożenia oferty, a także w dniu podpisania umowy, firma (...), nie miała podpisanej umowy z 24 firmami wymienionymi we wskazanym załączniku, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla zawarcia w dniu 15 października 2004 r. umowy nr (...) zakupu ww. samochodów pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., a przez to działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 305 § 2 kk

19.  D. N., urodzonego w dniu (...) w S., syna S. i M. z domu W.

oskarżonego o to, że:

XXXV.  w nieustalonym dniu grudnia 2004 roku w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W.(...) Komendanta Głównego Policji odpowiedzialnym za sprawy finansowo-logistyczne policji, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) w W., przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że zaakceptował wykonanie przez podległych mu pracowników A. K. (2) - Naczelnika Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji KGP i A. Z. (2) Dyrektora Biura Logistyki Policji KGP, doprowadzenie do czynności stanowiącej przekroczenie uprawnień przez A. K. (1) i R. G. - pracowników Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji KGP, polegającej na poświadczeniu nieprawdy w protokole odbioru samochodów marki A. (...) z fabryki w Rumunii, w ten sposób, iż podpisując ten dokument mieli oni potwierdzić, że odebranych zostało 88 takich pojazdów, z których każdy zaadaptowany był do wersji policyjnej opisanej w umowie zakupu ww. samochodów zawartej w dniu 15 października 2004 r. nr (...) pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., co też zostało przez nich wykonane w dniu 28 grudnia 2004 roku, podczas gdy w rzeczywistości przygotowanych przez producenta do odbioru było wówczas co najwyżej 30 pojazdów, przy czym żaden z nich nie był wyposażony w skrzynię biegów i silnik oraz nie był przystosowany do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji, na podstawie przedmiotowego protokołu oraz aneksu do ww. umowy zawartego w dniu 15 grudnia 2004 r., przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. na uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji,

tj. o czyn z art. 231 § 1 i 2 kk

XXXVI.  w okresie od dnia 13 grudnia 2004 r. do dnia 15 grudnia 2004 r. w W., jako funkcjonariusz Komendy Głównej Policji w W.Z. Komendanta Głównego Policji, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) w W., nie dopełnił swoich obowiązków w ten sposób, że pomimo istnienia przesłanek do odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy nr (...) zawartej w dniu 15 października 2004 r. pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W. na dostawę 105 samochodów terenowych A.z przyczyn leżących po stronie (...) (...), przez niedopełnienie ciążącego na nim - na podstawie decyzji nr (...) Komendanta Głównego Policji z dnia 29 października 2004 r. jako osobie odpowiedzialnej za nadzór nad realizacją czynności mieszczących się w zakresie zadań Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji – obowiązku, zaakceptował zawarcie aneksu z dnia 15 grudnia 2004 r. do ww. umowy, a tym samym zezwolił na przedłużenie terminu realizacji zamówienia, co umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od przedmiotowej umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł i jednocześnie umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów w od dnia 16 grudnia 2004 r. w kwocie (...)zł, przez co wyrządził Komendzie Głównej Policji znaczną szkodę majątkową,

tj. o czyn z art. 231 § 1 i 2 kk w zb. z art. 296 § 1 i 2 kk

20.  Z. F., urodzonego (...) w G., syna S. i M. z domu M.

oskarżonego o to, że:

XXXVII.  w okresie od dnia 14 maja 2002 r. do dnia 03 czerwca 2002 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. – Dyrektorem Biura Finansów Komendy Głównej Policji w W., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści osobistej i majątkowej w kwocie nie mniejszej niż 2100 zł, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że w dniu 14 maja 2002 r. jako przedstawiciel Biura Finansów Komendy Głównej Policji w W. podpisał z firmą (...) sp. z o. o. w W. umowę dotyczącą użyczenia w okresie od dnia 14 maja 2002 r. do dnia 16 maja 2002 r. pojazdu służbowego marki F. (...) nr. rej. (...) oraz umowę dotyczącą użyczenia w okresie od dnia 28 maja 2002 r. do dnia 03 czerwca 2002 r. pojazdu służbowego marki F. (...) nr rej. (...), a następnie wskazane samochody wykorzystał do celów prywatnych, czym działał na szkodę Komendy Głównej Policji w W.,

tj. o czyn z art. 231 § 1 i 2 kk w zw. z art. 12 kk

XXXVIII.  w okresie od dnia 28 października 2002 r. do dnia 05 listopada 2002 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. – Dyrektorem Biura Finansów Komendy Głównej Policji w W., działając w celu osiągnięcia korzyści osobistej i majątkowej w kwocie nie mniejszej niż 1080 zł, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że w dniu 28 października 2002 r. jako przedstawiciel Biura Finansów Komendy Głównej Policji w W. podpisał z firmą (...) sp. z o. o. w W. umowę dotyczącą użyczenia w okresie od dnia 29 października 2002 r. do dnia 05 listopada 2002 r. pojazdu służbowego marki F. (...) nr rej. (...), a następnie wskazany samochód wykorzystał do celów prywatnych, czym działał na szkodę Komendy Głównej Policji w W.,

tj. o czyn z art. 231 § 1 i 2 kk

orzeka

I.  oskarżonego I. B. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu w pkt. XXVII aktu oskarżenia czynu;

II.  oskarżonego Z. F. uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu w pkt. XXXVII i XXXVIII aktu oskarżenia czynów;

III.  oskarżonego D. N. uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu w pkt. XXXV i XXXVI aktu oskarżenia czynów;

IV.  oskarżonego H. C., w ramach zarzucanego mu w pkt. XXXII aktu oskarżenia czynu ustalając, że czyn ten polegał na tym, że w dniu 19 maja 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym w charakterze eksperta Wydziału Zamówień Publicznych Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., przyjął korzyść osobistą w postaci udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. przez pracowników firmy (...) sp. z o. o. w W. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu oraz uznając że jest to wypadek mniejszej wagi, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 228 § 2 k.k. i za to na mocy art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego H. C. warunkowo umarza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

V.  na mocy art. 67 § 3 k.k. orzeka od oskarżonego H. C. świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 3.000 (trzy) tysiące złotych;

VI.  oskarżonego M. N., w ramach zarzucanego mu w pkt. XXXIII aktu oskarżenia czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 19 maja 2006 r. w W. jako prezes zarządu firmy (...) sp. z o. o. w W. – dealera samochodów marki O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. K., udzielił A. K. (1), R. G. i H. C. – osobom pełniącym funkcje publiczne, zatrudnionym w Wydziale Koordynacji Gospodarki Materiałowo – Technicznej Biura Logistyki Policji i Wydziału Zamówień Publicznych Komendy Głównej Policji w W., korzyści osobistej w postaci ich udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu oraz uznając, że jest to wypadek mniejszej wagi czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 229 § 2 k.k. i za to na mocy art. 229 § 2 k.k. skazuje i wymierza oskarżonemu grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

VII.  oskarżoną M. K., w ramach zarzucanego jej w pkt. XXVI aktu oskarżenia czynu uznaje za winną tego, że w dniu 19 maja 2006 r. w W. jako pracownik firmy (...) sp. z o. o. w W. – dealera samochodów marki O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. N., udzieliła A. K. (1), R. G. i H. C. – osobom pełniącym funkcje publiczne, zatrudnionym w Wydziale Koordynacji Gospodarki Materiałowo – Technicznej Biura Logistyki Policji i Wydziału Zamówień Publicznych Komendy Głównej Policji w W., korzyści osobistej w postaci ich udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu oraz uznając że jest to wypadek mniejszej wagi, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 229 § 2 k.k. i za to na mocy art. 229 § 2 k.k. skazuje ją i wymierza jej grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

VIII.  oskarżonego R. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. I aktu oskarżenia czynu z tym, że eliminuje z opisu czynu fragment od słów „co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów” i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na mocy wskazanych przepisów skazuje go, zaś na podstawie art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności;

IX.  oskarżonego R. G., w ramach zarzucanego mu w pkt. II aktu oskarżenia czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 19 maja 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo - Technicznej Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., przyjął korzyść osobistą w postaci udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. przez pracowników firmy (...) sp. z o. o. w W. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu oraz uznając że jest to wypadek mniejszej wagi czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 228 § 2 k.k. i za to na mocy art. 228 § 2 k.k. skazuje go i wymierza mu karę grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

X.  oskarżonego R. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. III aktu oskarżenia czynu i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 231 § 1 k.k. i za to na mocy art. 231 § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności;

XI.  oskarżonego R. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. IV aktu oskarżenia czynu i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 228 § 3 k.k. i za to na mocy art. 228 § 3 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XII.  oskarżonego A. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. V aktu oskarżenia czynu z tym, że eliminuje z opisu czynu fragment od słów „co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów” i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na mocy wskazanych przepisów skazuje go, zaś na podstawie art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności;

XIII.  oskarżonego A. K. (1), w ramach zarzucanego mu w pkt. VI aktu oskarżenia czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 19 maja 2006 r. w W., będąc funkcjonariuszem publicznym zatrudnionym w charakterze specjalisty Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo - Technicznej Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji w W., przyjął korzyść osobistą w postaci udziału w zorganizowanym w Centrum (...) w W.-M. przez pracowników firmy (...) sp. z o. o. w W. spotkaniu towarzyskim połączonym ze spożywaniem alkoholu oraz uznając, że jest to wypadek mniejszej wagi i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 228 § 2 k.k. i za to na mocy art. 228 § 2 k.k. skazuje go i wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych ;

XIV.  oskarżonego A. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. VII aktu oskarżenia czynu i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 231 § 1 k.k. i za to na mocy art. 231 § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XV.  oskarżonego A. K. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu w pkt. VIII aktu oskarżenia czynu;

XVI.  oskarżonego L. C. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt. IX aktu oskarżenia z tym, że eliminuje z opisu czynu fragment od słów „co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów” i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na mocy wskazanych przepisów skazuje go, zaś na podstawie art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XVII.  oskarżonego A. K. (2) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt. X aktu oskarżenia z tym, że eliminuje z opisu czynu imię i nazwisko (...) a w jego miejsce wpisuje „ z inną ustaloną osobą” oraz fragment od słów „co ponadto umożliwiło firmie (...) w W. uniknięcie odstąpienia przez Komendę Główną Policji od umowy, które wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez tę firmę kary umownej w postaci 10% wartości przedmiotu umowy, tj. (...) zł oraz umożliwiło jej uniknięcie kar umownych za nieterminowe dostawy poszczególnych pojazdów” i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na mocy wskazanych przepisów skazuje go, zaś na podstawie art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XVIII.  oskarżonego A. K. (2), w ramach zarzucanego mu w pkt. XI aktu oskarżenia czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 30 grudnia 2004 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym na stanowisku Naczelnika Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji, działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przekroczył swoje uprawnienia dokonując stwierdzenia zasadności wystawienia w dniu 29 grudnia 2004 r. 88 faktur VAT mających dokumentować sprzedaż przez firmę (...) w W. Komendzie Głównej Policji 88 samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż potwierdził na każdej z faktur, że realizacja dostawy poszczególnych pojazdów nastąpiła zgodnie z warunkami umowy nr (...) zawartej w dniu 15 października 2004 r. pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., z której wynikało, iż każdy z ww. samochodów powinien być w pełni wyposażony oraz zaadaptowany do wersji policyjnej, podczas gdy wiedział, że pojazdy te nie posiadały silników i skrzyń biegów oraz nie były przystosowane do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji tj. popełnienia czynu kwalifikowanego jako występek z art. 231 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na mocy wskazanych przepisów skazuje go i na podstawie art. 231 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XIX.  oskarżonego T. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. XII aktu oskarżenia czynu z tym, że z jego opisu eliminuje zapis, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz fragment od słów „co ponadto umożliwiło” do słów „poszczególnych pojazdów” i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 271 § 1 k.k. i za to na mocy art. 271 § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

XX.  oskarżonego A. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. XVII aktu oskarżenia czynu, z tym, że z jego opisu eliminuje działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 271 § 1 kk w zw. art. 12 kk i za to na mocy art. 271§ 1kk w zw. z art. 12 kk skazuje go i na mocy art. 271 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XXI.  oskarżoną M. S. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w pkt. XVIII aktu oskarżenia czynu, z tym, że z jego opisu eliminuje działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 271 § 1 kk w zw. art. 12 kk i za to na mocy art. 271§ 1kk w zw. z art. 12 kk skazuje ją i na mocy art. 271 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XXII.  oskarżonego J. Ż. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. XIX aktu oskarżenia czynu, z tym, że z jego opisu eliminuje działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla firmy (...) i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 271 § 1 kk w zw. art. 12 kk i za to na mocy art. 271§ 1kk w zw. z art. 12 kk skazuje go i na mocy art. 271 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XXIII.  oskarżoną I. A. N., w ramach zarzucanego jej w pkt. XX aktu oskarżenia czynu uznaje za winną tego, że w dniu 30 grudnia 2004 r. w W., będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W. zatrudnionym na stanowisku Głównego Księgowego, Naczelnika Wydziału (...) Biura Finansów KGP, nie dopełniła swoich obowiązków i pomimo posiadanej wiedzy potwierdziła na każdej z faktur, że realizacja dostawy poszczególnych pojazdów nastąpiła zgodnie z warunkami umowy nr (...) zawartej w dniu 15 października 2004 r. pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., z której wynikało, iż każdy z ww. samochodów powinien być wyposażony oraz zaadaptowany do wersji policyjnej, podczas gdy wiedziała, że pojazdy te nie posiadały silników i skrzyń biegów oraz nie były przystosowane do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w łącznej kwocie (...) zł, przez co działała na szkodę Komendy Głównej Policji, przy czym potwierdzenie dotyczyło faktur VAT wskazanych w zarzucie numerach tj. popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 231 § 1 k.k. i za to na mocy art. 231 § 1 k.k. skazuje ją i wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XXIV.  oskarżonego Z. C. w ramach zarzucanego mu w pkt. XXI aktu oskarżenia czynu uznaje za winnego tego, że w okresie od dnia 21 grudnia do dnia 28 grudnia 2004 roku w W. i w miejscowości C. w Rumunii, będąc funkcjonariuszem Komendy Głównej Policji w W., zatrudnionym na stanowisku Dyrektora Biura Logistyki Policji KGP, działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, wykorzystując uzależnienie służbowe podległych mu pracowników A. K. (1) i R. G., za pośrednictwem Naczelników Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji – A. K. (2) i innej osoby oraz kierownika Sekcji Standaryzacji i Rozwoju Technicznego Transportu Wydziału Koordynacji Gospodarki Materiałowo-Technicznej Biura Logistyki Policji – L. C., polecił im wykonanie czynności stanowiącej przekroczenie ich uprawnień, a mianowicie poświadczenia nieprawdy w protokole odbioru samochodów marki A. (...) w ten sposób, iż podpisując ten dokument mieli stwierdzić, że odebranych zostało 88 takich pojazdów, z których każdy zaadaptowany był do wersji policyjnej opisanej w umowie zakupu ww. samochodów zawartej w dniu 15 października 2004 r. nr (...) pomiędzy Komendą Główną Policji a firmą (...) w W., co też zostało przez w/w wykonane w dniu 28 grudnia 2004 roku, podczas gdy w rzeczywistości odebranych zostało co najwyżej 30 pojazdów i żaden z nich nie był wyposażony w skrzynię biegów i silnik oraz nie był przystosowany do wersji policyjnej, w wyniku czego Komenda Główna Policji, na podstawie aneksu do ww. umowy zawartego w dniu 15 grudnia 2004 r., przekazała na wyodrębniony rachunek firmy (...) w W. prowadzony w (...) o/W. pieniądze w kwocie (...) zł, przez co działał na szkodę Komendy Głównej Policji tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na mocy powołanych przepisów skazuje go, zaś na mocy art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XXV.  oskarżonego Z. C. uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu w pkt. XXII i XXIII aktu oskarżenia czynów;

XXVI.  oskarżonego J. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. XXIV aktu oskarżenia czynu i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 229 § 3 k.k. i za to na mocy art. 229 § 3 skazuje go i wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XXVII.  oskarżonego J. K. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt. XXV aktu oskarżenia i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 231 § 1 k.k. i za to na mocy powołanych przepisów skazuje go zaś na mocy art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 231 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XXVIII.  oskarżonego A. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. XXIX aktu oskarżenia czynu kwalifikowanego jako występek z art. 231 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na mocy wskazanych przepisów skazuje go, a na mocy art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XXIX.  oskarżonego E. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. XXXI aktu oskarżenia czynu kwalifikowanego jako występek z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 231 § 1 k.k. w 11 § 2 k.k. z art. 271 § 1 k.k. i za to skazuje go na podstawie wskazanych przepisów a na mocy art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XXX.  oskarżonego B. T. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. XXXIV aktu oskarżenia czynu i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 305 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na mocy wskazanych przepisów skazuje go a na mocy art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XXXI.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego R. G. w pkt. VIII, X i XI wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną w wymiarze 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

XXXII.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. G. w pkt. XXI łącznej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 4 (czterech) lat tytułem próby;

XXXIII.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. G. grzywnę w wymiarze 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XXXIV.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego A. K. (1) w pkt. XII i XIV wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną w wymiarze 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XXXV.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. K. (1) w pkt. XXXIV wyroku łącznej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

XXXVI.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego A. K. (1) grzywnę w wymiarze 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XXXVII.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego L. C. w pkt. XVI wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

XXXVIII.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego L. C. grzywnę w wymiarze 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XXXIX.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego A. K. (2) w pkt. XVII i XVIII wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną w wymiarze 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XL.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. K. (2) w pkt. XXXIX wyroku łącznej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

XLI.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego A. K. (2) grzywnę w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

XLII.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. G. w pkt. XIX wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

XLIII.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego T. G. grzywnę w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XLIV.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. M. w pkt. XX wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

XLV.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej M. S. w pkt. XXI wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

XLVI.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. Ż. (1) w pkt. XXII wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

XLVII.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. Ż. (1) grzywnę w wymiarze 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

XLVIII.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej I. A. N. w pkt. XXIII wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

XLIX.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonej I. N. grzywnę w wymiarze 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

L.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego Z. C. w pkt. XXIV wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

LI.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Z. C. grzywnę w wymiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

LII.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego J. K. w pkt. XXVI i XXVII wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną w wymiarze 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

LIII.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. K. w pkt. LI wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

LIV.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego J. K. grzywnę w wymiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

LV.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. G. w pkt. XXVIII wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

LVI.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego E. M. w pkt. XXIX wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

LVII.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego E. M. grzywnę w wymiarze 50 ( pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

LVIII.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego B. T. w pkt. XXX wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

LIX.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego B. T. grzywnę w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;

LX.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego R. G. w pkt. IX wyroku kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22.08.2006r do dnia 12.10.2006r uznając ją za wykonaną w całości;

LXI.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego R. G. w pkt. XXXIII wyroku kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 12.10.2006r do 12.11.2006 r uznając ją za wykonaną w całości;

LXII.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. K. (1) w pkt. XIII wyroku kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22.08.2006r do dnia 12.10.2006r uznając ją za wykonaną w całości;

LXIII.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. K. (1) w pkt. XXXVI wyroku kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 12.10.2006r do dnia 12.11.2006r uznając ją za wykonaną w całości;

LXIV.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego L. C. w pkt. XXXVIII wyroku kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22.08.2006r do dnia 22.09.2006r uznając ją za wykonaną w całości;

LXV.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. K. (2) w pkt. XLI wyroku kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 24.08.2006r do dnia 14.10.2006r uznając ją za wykonaną w całości;

LXVI.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego Z. C. w pkt. L wyroku kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 14.12.2006r do dnia 14.10.2007r do dnia 15.03.2007r uznając ją za wykonaną w całości;

LXVII.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego J. K. w pkt. LIII wyroku kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23.01.2007r do dnia 07.04.2007r uznając ją za wykonaną w całości;

LXVIII.  na mocy art. 628 § 1 k.p.k. zasądza od oskarżonych tytułem opłaty następujące kwoty: od R. G. kwotę 1100 zł (tysiąc sto złotych), od A. K. (1) kwotę 980 zł (dziewięćset osiemdziesiąt złotych), od L. C. kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych), od A. K. (2) kwotę 1300 zł (tysiąc trzysta złotych), od T. G. kwotę 430 zł (czterysta trzydzieści złotych), od A. M. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych), od M. S. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych), od J. Ż. (2) kwotę 580 zł (pięćset osiemdziesiąt złotych), od I. A. N. kwotę 580 zł (pięćset osiemdziesiąt złotych), od Z. C. 1680 zł (tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych), od J. K. kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset złotych), od M. K. kwotę 500 zł (pięćset złotych), od A. G. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych), od E. M. kwotę 430 zł (czterysta trzydzieści złotych), od H. C. kwotę 100 zł (sto złotych), od M. N. kwotę 1000 zł (tysiąc złotych), od B. T. kwotę 1180 zł (tysiąc sto osiemdziesiąt złotych) oraz obciąża kosztami procesu oskarżonych w częściach równych, na mocy art. 632 pkt. 2 kpk koszty w części uniewinniającej przenosi na rachunek Skarbu Państwa.