Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania M. S. ( S. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 20 października 2014 r. Znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonej prawo do emerytury od dnia 3 listopada 2014r.

Sędzia

Sygn.akt IX U 1932/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.10.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonej M. S. prawa do emerytury podnosząc w uzasadnieniu decyzji brak prawa do świadczenia w rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013 r. poz. 1440), gdy ubezpieczona nie udowodniła okresów składkowych wymienionych w art. 6 tej ustawy zaznaczając, iż organ rentowy nie uwzględnił okresu od 01.09.1969 r. do 30.06.1972 r.

z tytułu powoływanego zatrudnienia 3 razy w tygodniu, w (...) w W. Śl. jako praktykant.

Ubezpieczona w odwołaniu od decyzji domagała się jej zmiany przez przyznanie prawa do świadczenia podnosząc w uzasadnieniu odwołania, iż w okresie powołanym przez organ rentowy i nie wskazanym zakładzie była zatrudniona jako pracownik młodociany – uczeń nauki zawodu w zawodzie krawiectwo lekkie.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji podkreślając, iż wobec braku dokumentacji nie ma możliwości ustalenia, czy ubezpieczona realizowała obowiązek szkolny w ramach praktyki na podstawie umowy zawartej pomiędzy szkołą i zakładem pracy, czy też realizowała praktyczną naukę zawodu w ramach indywidualnej umowy o przygotowanie zawodowe.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczona urodziła się w dniu (...)

Wniosek o emeryturę zgłosiła w dniu 06.10.2014 r.

W okresie od 01.09.1969 r. do 24.06.1972 r. ubezpieczona była uczennicą (...) Szkoły Zawodowej (...) – uczennicą nauki zawodu w zawodzie krawiec odzieży damskiej.

Nauka ta została potwierdzona świadectwem ukończenia tej szkoły wydanym w dniu

24.06.1972 r.

Wśród wymienionych w tym świadectwie przedmiotów nie podano przedmiotu „praktyczna nauka zawodu” w zawodzie krawiec.

W świadectwie zaznaczono, iż „niniejsze świadectwo ukończenia 3 letniej zasadniczej szkoły zawodowej dla pracujących łącznie ze świadectwem ukończenia nauki zawodu

w zakładzie pracy zgodnej z kierunkiem programowym szkoły jest równorzędne ze świadectwem ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej”.

Warunkiem nauki w szkole było zawarcie umowy o praktyczną naukę zawodu z zakładem pracy(uzyskanie praktyki w zakładzie pracy).

Ubezpieczona wraz z rodzicami przed rozpoczęciem nauki w szkole zawarła taką umowę z Ośrodkiem (...) w P. podległym (...) Spółdzielni (...) w W. Śl.

Ubezpieczona faktycznie kontynuowała naukę i realizowała obowiązki wynikające

z podpisanej umowy w zakładzie krawieckim wykonując prace krawieckie ucząc się zawodu: krawiectwo lekkie w systemie: w I i II roku nauki 3 dni nauki w szkole, 3 dni praktyki, w III roku nauki 2 dni nauki w szkole, 4 dni praktyki w wymiarze co najmniej 6 godzin dziennie w odniesieniu do praktyki.

Za wykonaną pracę otrzymywała wynagrodzenie za potwierdzeniem na liście płac w zakładzie, w którym odbywała praktykę.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o akta ZUS, świadectwo k. 22, akta emerytalne świadka A. K., zeznania świadków: A. K. (kierownika Ośrodka j.w cz.n. 00.13,22 – 00.24.07), U. L. (uczennicy tej samej szkoły realizującej naukę w tej samej szkole i praktyczną naukę zawodu w tym samym zakładzie, w obu przypadkach na tych samych zasadach cz.n. 00.24.07 – 00.29.15), zeznania ubezpieczonej (cz. n. 00.29.15 – 00.35.39).

Ustalając j.w Sąd zważył co następuje.

Sąd dał wiarę zeznaniom słuchanych w sprawie świadków jako zasadniczo spójnym w swej treści, gdy świadkowie byli bezpośrednimi świadkami zdarzeń co do, których zeznawali wobec okoliczności powołanych powyżej.

Sąd dał wiarę również zeznaniom ubezpieczonej jako spójnym z treścią zeznań świadków.

Sąd dał wiarę zeznaniom osób j.w dodatkowo jako znajdującym potwierdzenie

w powołanym świadectwie ukończenia szkoły w zamieszczonej w nim adnotacji.

Dokonane ustalenia pozwalają na przyjęcie, że ubezpieczona jako młodociana odbywała praktyczną naukę zawodu we wskazanym zakładzie pracy, gdy wykazała zawarcie umowy

w tym przedmiocie z tym zakładem, gdy w programie nauki szkolnej brak było wykazania jako przedmiotu praktycznej nauki zawodu w zawodzie krawiec, gdy nauczającym zawodu był pracodawca a nie nauczyciel szkolny.

Inaczej postępowanie wykazało, że w okresie spornym (do dnia 24.06.1972 r.

– zakończenia szkoły) ubezpieczoną łączyła ze (...) Spółdzielnią (...) w W. Śl. – Ośrodkiem (...) w P. indywidualna umowa o naukę zawodu.

Okres ten był niewątpliwie okresem nauki zawodu pracownika młodocianego

z obowiązkiem dokształcania się w (...) Szkole Zawodowej (...)

i powinien być zaliczony do okresów składkowych w rozumieniu art. 6 ust. 2 pkt. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17.12.1998 r. (j.t. Dz.U z 2013 r. poz. 1440) stanowiącego, iż za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15.11.1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo, za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne - okresy zatrudnienia młodocianych na obszarze Państwa Polskiego na warunkach określonych w przepisach obowiązujących przed dniem 01.01.1971 r., gdy ubezpieczona niewątpliwie zatrudniona była jako młodociana na warunkach obowiązującej w okresie spornym ustawy z dnia 02.07.1958 r. o nauce zawodu, przyuczenia do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy… (Dz.U nr 45 poz. 226 ze zm.), gdy ustawa ta wymagała umowy między zakładem pracy a młodocianym pracownikiem, po ukończeniu przez niego 15 lat, co zachodziło w przypadku ubezpieczonej.

Zajmując takie stanowisko Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję jak w wyroku, przyjmując za podstawę prawa do świadczenia przepis art. 24 ust. 1 i 1a pkt. 7 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

(Dz.U z 2013 r. poz. 1440 ze zm.).

Podnieść należy, iż orzekając j.w Sąd miał na uwadze stanowisko Sądu Apelacyjnego w Katowicach wyrażone w sprawie tut. Sądu IX U 1648/12 (III AUa 3140/13) o zbieżnym przedmiocie sporu.

Sędzia: