Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

V Wydział Karny Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący: SSO Sławomir Klekocki (spr.)

Sędziowie: SSO Olga Nocoń

SSO Anita Ossak

Protokolant: Monika Brzoza

w obecności Franciszka Mitrengi Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2015 r.

sprawy:

P. S. /S./

syna B. i G.

ur. (...) w R.

oskarżonego o przestępstwo z art.13§2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk i inne

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 22 grudnia 2014r. sygn. akt II K 791/13

I. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, że przyjmuje, iż opisanych w tym punkcie czynów oskarżony dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z
art. 91 § 1 kk a jako podstawę wymiaru kary wskazuje art. 279 § 1 kk w zw. z
art. 91 § 1 kk oraz art. 33 § 1, 2 i 3 kk

II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt V Ka 156/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Raciborzu sygn. akt II K 791/13 uznał oskarżonego P. S. za winnego tego, że:

1.  w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku w R., działając wspólnie i w porozumieniu z M. B., w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób popełnił trzy przestępstwa, z których każde wyczerpuje ustawowe znamiona przestępstw z art. 279§1 kk albo z art. 13§2 kk w zw. z art. 279§1 kk, w ten sposób, że:

- w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku w R., w zamiarze popełnienia czynu zabronionego zaboru cudzej rzeczy ruchomej, włamał się do samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), poprzez wybicie szyby w drzwiach od strony kierowcy lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego opisanego w art. 13§2 kk w zw. z art. 279§1 kk,

- w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku w R., w zamiarze popełnienia czynu zabronionego zaboru cudzej rzeczy ruchomej w postaci samochodowego radioodtwarzacza CD firmy (...) wartości 800 złotych, włamał się do samochodu ciężarowego marki M. (...) o nr rej. (...) 64, poprzez wybicie trójkątnej szyby w prawych drzwiach do kabiny kierowcy, jednak zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, tj. brak możliwości technicznych wymontowania radia, czym działał na szkodę obywatela Niemiec R. P., tj. za winnego popełnienia czynu zabronionego opisanego w art. 13§2 kk w zw. z art. 279§1 kk,

- w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku w R., włamał się do samochodu ciężarowego marki C. (...) o nr rej. (...), po uprzednim wybiciu trójkątnej szyby w lewych drzwiach do kabiny kierowcy, następnie wszedł do jego wnętrza skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia samochodowego radia (...) marki (...) zestawu głośnomówiącego marki (...), samochodowej nawigacji satelitarnej marki (...) model (...), zewnętrznej głowicy antenowej CB radia o łącznej wartości 973,04 złotych na szkodę Centrum (...) Spółki z o.o. w R. oraz pieczątki imiennej o treści „ Firma Handlowo-Usługowa (...), (...)-(...) R., ul. (...), NIP (...)” o wartości 20 złotych na szkodę A. N., tj. za winnego popełnienia ciągu przestępstw z art. 279§1 kk i art. 13§2 kk w zw. z art. 279§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i za to na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 91§1 kk oraz art. 33§1,2 i 3 kk skazał go na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny wymiarze 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych,

2. w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku w R. działając wspólnie i w porozumieniu z M. B., z przyczepy samochodowej zapiętej na haku holowniczym do samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), zabrał w celu przywłaszczenia cudze rzeczy ruchome w postaci 6 kartonów z zawartością papci regionalnych-góralskich w ilości 246 sztuk o łącznej wartości 1600 złotych czym, działał na szkodę R. S., tj. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 278§1 kk i za to na podstawie art. 278§1 kk oraz art. 33§1,2 i 3 kk skazał go na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych, ustalając wyrskość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

3. w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku w R., działając wspólnie i w porozumieniu z M. B., po uprzednim wybiciu trójkątnej szyby w tylnych, lewych drzwiach pojazdu włamał się do samochodu osobowego marki M. (...) o nr rej. (...), z którego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia samochodowego radia (...) marki (...), specjalnych przewodów do samochodowej nawigacji satelitarnej oraz panelu DVD marki (...) o łącznej wartości 2600 złotych na szkodę J. C., a także zabrał w celu przywłaszczenia dokument stwierdzający tożsamość innej osoby w postaci dowodu osobistego J. C. oraz usunął inne dokumenty w postaci dowodu rejestracyjnego wydanego dla samochodu osobowego marki M. (...) o nr rej. (...) na nazwisko J. C. wraz z polisą ubezpieczenia tego pojazdu, którymi to dokumentami nie miał prawa wyłącznie rozporządzać, tj. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 279§1 kk i art. 275§1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk i za to na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 11§3 kk oraz art. 33§1,2 i 3 skazał go na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

4. w nocy z 7 marca 2013 roku na 8 marca 2013 roku w R., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z R. R., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej:

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, po uprzednim zerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi prowadzące do pomieszczenia piwnicznego, oznaczonego nr 13, włamał się do jego wnętrza skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzych rzeczy ruchomych w postaci wkrętarki w walizce koloru szaro-niebieskiego, wkrętarki do płyt gipsowych, wiertarki zwykłej koloru popielato-niebieskiego, a także latarki ręcznie ładowanej koloru czarno-niebieskiego głośnika, przedłużacza oraz zabezpieczenia roweru koloru szaro-żółtego łącznej wartości 450 zł na szkodę C. B.,

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że po uprzednim zerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi prowadzące do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego nr 15 włamał się do jego wnętrza lecz zamiaru swego nie zrealizował z uwagi na brak przedmiotów nadających się do popełnienia na nich czynu zabronionego, czym działał na szkodę A. W. (1),

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że podjął próbę wygięcia płaskownika łączącego drzwi ze skoblem do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 10 oraz próbę zerwania kłódki zabezpieczającej drzwi tego pomieszczenia, jednak zamiaru swego nie zrealizował ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, czym działał na szkodę P. W.,

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że usiłował włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 1 poprzez uszkodzenie kabłąka skobla zabezpieczającego pomieszczenie, jednak zamiaru swego nie zrealizował ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, czym działał na szkodę A. M.,

- w wyżej opisanym miejscu i czasie w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że usiłował włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 3 poprzez uszkodzenie kłódki zabezpieczającej pomieszczenie, jednak zamiaru swego nie zrealizował ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, czym działał na szkodę H. P.,

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że usiłował włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 14 poprzez uszkodzenie kabłąka skobla zabezpieczającego pomieszczenie, jednak zamiaru swego nie zrealizował ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, czym działał na szkodę J. K.,

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że usiłował włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 7 poprzez uszkodzenie kłódki zabezpieczającej pomieszczenie, jednak zamiaru swego nie zrealizował ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, czym działał na szkodę T. K.,

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że usiłował włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 5 poprzez uszkodzenie kabłąka skobla zabezpieczającego pomieszczenie jednak zamiaru swego nie zrealizował ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, czym działał na szkodę N. (...)

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że usiłował włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 4, poprzez uszkodzenie kłódki zabezpieczającej pomieszczenie, jednak zamiaru swego nie zrealizował ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, czym działał na szkodę A. P.,

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że usiłował włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 8 poprzez uszkodzenie kłódki zabezpieczającej pomieszczenie , jednak zamiaru swego nie zrealizował ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, czym działał na szkodę K. N.,

- w wyżej opisanym miejscu i czasie, w zamiarze dokonania czynu zabronionego kradzieży z włamaniem bezpośrednio zmierzał do jego dokonania w ten sposób, że po uprzednim zerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego numerem 9, włamał się do jego wnętrza lecz zamiaru swego nie zrealizował z uwagi na brak przedmiotów nadających się do popełnienia na nich czynu zabronionego, czym działał na szkodę F. G.,

tj. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 279§1 kk i art. 13§2 kk w zw. z art. 279§1 kk przy zast. art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 11§3 kk oraz art. 33§1,2 i 3 kk skazał go na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

5. w nieustalonym dniu w styczniu 2013 roku, w R. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. B., usiłował utrudnić postępowanie karne w ten sposób, że pomagał sprawcy przestępstwa R. S. uniknięcia odpowiedzialności karnej i w celu zatarcia śladów popełnionego przez nią przestępstwa zniszczył poprzez spalenie pochodzące z czynu zabronionego cudze rzeczy ruchome w postaci kosmetyków, lokówko-suszarki marki (...), nożyczek tytanowych, kleszczyków małych, obcążków do wyrobu biżuterii, okularów progresywnych, 3 kluczy oraz torebki damskiej o łącznej wartości 1295 złotych na szkodę G. E. oraz klucza do samochodu marki F. (...) (...)o wartości 80 złotych na szkodę A. W. (2) lecz zamierzonego celu nie osiągnął, z uwagi na ustalenie sprawcy przestępstwa, a także zniszczył poprzez spalenie pochodzące z czynu zabronionego popełnionego przez R. S. dokumenty w postaci legitymacji rencisty-emeryta, dowodu osobistego, prawa jazdy i kart bankomatowych banków (...) wydanych na dane G. E. oraz dokumenty w postaci dowodu rejestracyjnego samochodu osobowego marki F. (...) nr rej. (...), wydanego na dane A. W. (3) wraz z polisą ubezpieczeniową OC tego pojazdu, którymi nie miał prawa wyłącznie rozporządzać, tj. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 13§1 kk w zw. z art. 239§1 kk i art. 288§1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk i za to na podst. art. 14§1 kk w zw. z art. 239§1 kk w zw. z art. 11§3 kk skazał go na kare 1 roku pozbawienia wolności;

6. na podstawie art. 91§2 kk w zw. z art. 86§1 i 2 kk wymierzył oskarżonemu P. S. karę łączną 3 lat pozbawienia wolności i kare łączna grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

7. na podstawie art. 63§1 kk zaliczył oskarżonemu P. S. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 20 lutego 2013 do dnia 21 lutego 2013 roku oraz od dnia 8 marca 2013 do dnia 9 marca 2013 roku przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

8. na podstawie art. 46§1 kk orzekł wobec oskarżonego P. S. środek karny w postaci:

- obowiązku naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem popełnionym przez niego w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku, którego popełnienia został uznany za winnego w pkt 3 niniejszego wyroku, poprzez solidarną zapłatę z M. B. kwoty 2.600 złotych na rzecz pokrzywdzonego J. C., który to środek karny orzeczono wobec M. B. prawomocnym wyrokiem Sądu rejonowego w Raciborzu z dnia 4 września 2013 roku, sygn. akt II K 258/13,

-obowiązku naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem popełnionym przez niego w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku, którego popełnienia został uznany za winnego w pkt 1 tiret 3 niniejszego wyroku, poprzez zapłatę kwoty 973,045 złotych na rzecz pokrzywdzonej Centrum (...) spółki z o.o. w R. ,

- obowiązku naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem popełnionym przez niego w nocy z 30 grudnia 2012 roku na 31 grudnia 2012 roku, którego popełnienia został uznany za winnego w pkt 1 tiret 3 niniejszego wyroku, poprzez zapłatę kwoty 20 złotych na rzecz pokrzywdzonego A. N.,

-obowiązku naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem, którego popełnienia został uznany za winnego w pkt 5 niniejszego wyroku poprzez zapłatę kwoty 1.295 złotych na rzecz pokrzywdzonej G. E.,

-obowiązku naprawienia w części szkody wyrządzonej przestępstwem, którego popełnienia został uznany za winnego w pkt 5 niniejszego wyroku poprzez zapłatę kwoty 80 złotych na rzecz pokrzywdzonego A. W. (3);

9. na podstawie art. 44§2 kk orzekł wobec oskarżonego P. S. środek karny w postaci przepadku dowodu rzeczowego – fragmentu brzeszczotu – jako przedmiotu przeznaczonego do popełnienia przestępstwa, który został opisany w pkt 18 wykazu dowodów rzeczowych z karty 71 akt sprawy sygn. II K 893/13, przechowywanego w aktach sprawy sygn. II K 893/13 – k. 3b;

10. na podstawie art. 230§2 kpk zarządził zwrot oskarżonemu dowodu rzeczowego w postaci klucza koloru srebrnego z napisem (...), który został opisany w pkt 6 wykazu dowodów rzeczowych z karty 71 akt sprawy sygn. II K 893/13, wobec stwierdzenia jego zbędności dla postępowania karnego;

11. na podstawie art. 624§1 kpk zwolnił oskarżonego P. S. od ponoszenia kosztów

postępowania obciążając nimi Skarb Państwa.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator który zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego zarzucając :

1.obrazę przepisu prawa materialnego – art. 11 § 2 kk, poprzez jego przyjęcie w kwalifikacji prawnej w punkcie 1 wyroku i następnie jego zastosowanie i ujęcie przepisu art. 11 § 3 kk w podstawie skazania, przy jednoczesnym przyjęciu, iż oskarżony popełnił czyny zabronione, zarzucane mu w punktach I, III i IV aktu oskarżenia – w ramach ciągu przestępstw, tj. przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk;

2. obrazę przepisu prawa materialnego – art. 11 § 2 kk, poprzez jego przyjęcie w kwalifikacji prawnej w punkcie 4 wyroku i następnie jego zastosowanie i ujęcie przepisu art. 11 § 3 kk w podstawie skazania, przy jednoczesnym przyjęciu, iż oskarżony popełnił czyny zarzucane mu w punktach od VI do XVI aktu oskarżenia – w ramach czynu ciągłego tj. przy zastosowaniu art. 12 kk.

W oparciu o w/w zarzuty prokurator wnosił o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez :

-wyeliminowanie z pkt 1 wyroku kwalifikacji prawnej przepisu art. 11 § 2 kk i usunięcie przepisu art. 11 § 3 kk z podstawy skazania;

-wyeliminowanie z pkt 4 wyroku kwalifikacji prawnej przepisu art. 11 § 2 kk i usunięcie przepisu art. 11 § 3 kk.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja prokuratora zasługuje na uwzględnienie co do zarzutu opisanego w pkt 1 apelacji. Faktycznie Sąd Rejonowy w punkcie 1 sentencji wyroku dopuścił się obrazy prawa materialnego powołując w kwalifikacji art. 11 § 2 kk, a w podstawie skazania art. 11 § 3 kk. Jak sam przyznał w swoim uzasadnieniu dopuścił się w/w błędu bowiem powołany przepis odnosi się do jednego czynu, który wypełnia ustawowe znamiona dwóch lub więcej przepisów ustawy karnej, a z taką sytuacją nie mamy do czynienia w odniesieniu do ciągu przestępstw przypisanego oskarżonemu w pkt 1 sentencji wyroku. Każde z przypisanych oskarżonemu przestępstw wyczerpuje ustawowe znamiona bądź to czynu z art. 279 § 1 kk bądź z art. 13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk. Odnośnie drugiego zarzutu obrazy prawa materialnego dotyczącego punktu 4 sentencji wyroku i przyjęciu przez Sąd I instancji instytucji czynu ciągłego i powołania w kwalifikacji prawnej przepis art. 11 § 2 kk i art. 11 § 3 kk w podstawie skazania ten zarzut okazał się nie trafny. Skoro ustawodawca nakazuje traktować wielość zachowań jako jeden czyn zabroniony (ciągły), to w sytuacji gdy wszystkie lub niektóre z nich wypełniają znamiona określone w więcej niż jednym przepisie ustawy, nie tylko możliwe, lecz wręcz konieczne jest powoływanie w kwalifikacji prawnej art. 11 § 2 kk . Mając to wszystko na uwadze Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, że przyjął, iż opisanych w tym punkcie czynów oskarżony dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk a jako podstawę wymiaru kary wskazał art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk oraz art. 33 § 1, 2, 3 kk. W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy. O kosztach sądowych orzeczono na podst. art. 624 § 1 kk obciążając nimi Skarb Państwa.