Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2462/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Janina Kościelniak

Protokolant:

Kamila Niemczyk

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2014 r. w Gliwicach

sprawy C. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania C. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 10 września 2013 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Janina Kościelniak

Sygn. akt VIII U 2462/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.09.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu C. K. (K.) prawa do emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227, ze zm.) w oparciu
o art. 55 tej ustawy, ponieważ odwołujący nie spełnił warunków przyznania świadczenia emerytalnego z art. 27 powoływanej ustawy. ZUS uzasadnił treść rozstrzygnięcia wskazując, że brak podstaw do zastosowania art. 55 ustawy o emeryturach i rentach, albowiem złożony przez odwołującego wniosek o przyznanie świadczenia nie był pierwszym jego wnioskiem dotyczącym przyznania emerytury, nie ukończył powszechnego wieku emerytalnego, tj. 65 lat i dwóch miesięcy, a nadto skarżący nie pozostawał w ubezpieczeniu po osiągnięciu podstawowego wieku emerytalnego.

W dniu 19.09.2013 r. ubezpieczony wniósł od w/w decyzji odwołanie. Skarżący wskazał, iż nie zgadza się z treścią uzasadnienia, ponieważ jego zdaniem okoliczności takie jak złożenie kolejnego wniosku o przyznanie emerytury oraz fakt, że odwołujący nie pozostawał w ubezpieczeniu po osiągnięciu wieku emerytalnego nie powinny wykluczać prawa do przyznania mu przedmiotowego świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji, wnosząc o oddalenie odwołania. ZUS wskazał nadto, że ubezpieczony nie spełnił warunków do uzyskania emerytury na podstawie art. 27 ustawy o FUS, a jego wniosek z dnia 6.08.2013 r. nie był pierwszym wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury. Organ rentowy nadmienił w końcu, że skarżący podlegał ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o pracę do dnia 30.09.2011 r. Bez znaczenia pozostaje przy tym okoliczność prowadzenia przez skarżącego pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie od 1.01.2012 r. do 31.12.2012 r., ponieważ w tym czasokresie odwołujący podlegał wyłącznie obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu. ZUS mając powyższe na uwadze stwierdził, że odwołujący nie kontynuował ubezpieczeń emerytalnych i rentowych po osiągnięciu wieku emerytalnego, tj. po dniu 24.05.2013 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony urodził się (...) Z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury wystąpił po raz pierwszy w dniu 8.10.2010 r. i decyzją z dnia
20.10.2010 r. organ rentowy ustalił ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia 1.10.2010 r. Emerytura ta została przyznana na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej.

W dniu 06.08.2013 r.. odwołujący zgłosił wniosek o obliczenie wysokości jego nowej emerytury zgodnie ze sposobem określonym w art. 26, w związku z art. 55 ustawy emerytalnej.

Ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu kolejno:

-

w okresie od 01.07.1967 r. do 22.04.1968 r. w (...) Biurze (...), w tym w okresie od 23.04.1968 r. do 11.04.1970r. odbywał czynną służbę wojskową,

-

w okresie od 6.05.1970 r. do 31.05.1991 r. w Zakładach (...),

-

w okresie od 1.06.1991 r. do 30.09.2011 r. w (...) Sp. z.o.o. w C..

W okresie od 1.07.1967 r. do dnia 30.09.2011 r. ubezpieczony podlegał ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym.

W okresie od 1.01.2012 r. do 31.12.2012 r., odwołujący prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą i w związku z tym podlegał wyłącznie obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Powyższy stan faktyczny jest bezsporny i wynika wprost z akt organu rentowego.

Zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych oraz do rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. nr 153, poz. 1227 z późn. zm.), ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53.

Zaś zgodnie z treścią art. 27, ust. 3, pkt 3 dla mężczyzn urodzonych w okresie od 1 kwietnia 1948 r. do 30 czerwca 1948r. wiek emerytalny wynosi co najmniej 65 lat i 2 miesiące życia.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie pozostaje ustalenie, czy ubezpieczony spełnia warunki do nabycia prawa do emerytury na podstawie art. 55 ustawy o emeryturach i rentach.

Zdaniem Sądu, ubezpieczony nie wyczerpał dyspozycji przepisu art. 55 w/w ustawy.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż skarżący podlegał ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o pracę do dnia 30.09.2011 r. Oznacza to, że po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego 65 lat i 2 miesięcy, tj. po dniu 24.07.2013 r. ubezpieczony nie podlegał ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym, a zatem nie spełnia wymaganej przesłanki kontynuacji ubezpieczenia społecznego po osiągnięciu wieku emerytalnego, określonego w art. 27 ustawy emerytalnej.

Nie jest natomiast trafne stanowisko zajęte przez organ rentowy w przedmiocie wykładni przepisu art. 55 ustawy emerytalnej, w odniesieniu do chwili złożenia wniosku o świadczenie emerytalne. Wspomniany wyżej art. 55 powołanej ustawy nie zawiera bowiem jakiegokolwiek zapisu wskazującego, aby złożenie wniosku emerytalnego przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego, a następnie przyznanie na podstawie tego wniosku prawa do takiego świadczenia, uniemożliwiało zastosowanie tego przepisu. Przepis ten wymaga, aby po raz pierwszy wniosek został złożony po dniu 31 grudnia 2008r. Równocześnie brak regulacji odnośnie daty składania wniosków o kolejne świadczenia emerytalne.

Zdaniem Sądu w przepisie art. 55 brak jest przesłanki, iż stosuje się go tylko do takiej osoby, która nie ma jeszcze ustalonego prawa do emerytury. Zatem ustalenie emerytury na starych zasadach nie stanowi przeszkody do ustalenia emerytury kapitałowej nawet w przypadku gdyby ubezpieczony taką emeryturę pobierał. Przepis art. 55 ustawy emerytalnej stanowi jedynie, iż wniosek o emeryturę powinien zostać złożony po dniu 31 grudnia 2008 r. i warunkiem uzyskania emerytury kapitałowej jest kontynuowanie ubezpieczenia emerytalno - rentowego po osiągnięciu wieku, określonego w art. 27 ustawy, czyli w przypadku ubezpieczonego 65 lat i 2 miesiące życia.

W toku procesu ustalono, iż ubezpieczony nie spełnia warunków do uzyskania emerytury obliczonej w oparciu o art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, albowiem po osiągnięciu wieku 65 lat i 2 miesięcy życia nie kontynuował ubezpieczenia emerytalnego i rentowego. W celu ustalenia emerytury wedle nowych zasad konieczne jest spełnienie wszystkich warunków z art. 55 w/w ustawy, a brak wypełnienia którejkolwiek z przesłanek uniemożliwia przyznanie przedmiotowego świadczenia emerytalnego.

Kierując się powyższymi okolicznościami, Sąd uznał, że organ rentowy słusznie odmówił ubezpieczonemu ustalenia emerytury kapitałowej.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Janina Kościelniak