Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I1 Ca 180/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 29-05-2015 r.

Sąd Okręgowy w Koninie, I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Bolczyk

Sędzia: SO Iwona Przyłębska-Grzybowska – spr.

Sędzia: SO Iwona Złoty

Protokolant: Konrad Gajdziński

po rozpoznaniu w dniu 29-05-2015 r. w Koninie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)

przeciwko (...)Sp. z.o.o. w (...)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt I C 2192/14

1.  Oddala apelację.

2.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji apelacyjnej.

Iwona Przyłębska-Grzybowska Aleksandra Bolczyk Iwona Złoty

I 1 Ca 180/15

UZASADNIENIE

Powód Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta Miasta K. wniósł o zasądzenie od pozwanego Instytut (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. kwoty 30.018,80 zł z odsetkami ustawowymi od kwoty 30.007,20 zł od dnia 1 kwietnia 2014r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonych w K., w obrębie M., stanowiących własność Skarbu Państwa. W związku z prawem użytkowania wieczystego pozwany obowiązany był uiścić na rzecz powoda kwotę 30.007,20 złotych tytułem opłaty rocznej w terminie do 31 marca 2014r. Pozwany należnej kwoty nie zapłacił. Powód pisemnie wezwał go do uregulowania należności, jednak wezwanie okazało się bezskuteczne.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w dniu 1 października 2014r., sygn. I Nc 2782/14 Sąd Rejonowy w Koninie nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powoda kwotę 30.018,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 30.007,20 zł od dnia 1 kwietnia 2014r. oraz koszty procesu w kwocie 2.775,25 zł.

Od wydanego nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw. Wniósł o uchylenie nakazu w całości, jednocześnie wskazując na gotowość zawarcia z powodem ugody w zakresie dochodzonego roszczenia, mającej polegać na ustaleniu ratalnych spłat należności oraz umorzeniu całości lub części odsetek.

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2015r. Sąd Rejonowy w Koninie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30.018,80zł z odsetkami ustawowymi od kwoty 30.007,20 zł od dnia 1 kwietnia 2014r. i orzekł o kosztach procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany jest użytkownikiem wieczystym położonych w K., obręb M., stanowiących własność Skarbu Państwa nieruchomości o nr geodezyjnym(...)o powierzchni 0,5131 ha, dla których są prowadzone księgi wieczyste. Z powyższego tytułu pozwany winien uiszczać opłatę roczną, płatną każdego roku do dnia 31 marca. Pozwany nie zapłacił przedmiotowej opłaty w terminie. Łączna zaległość z tego tytułu wynosi 30.018,80zł. Sąd Rejonowy ustalił ponadto, że pozwany posiada z tego samego tytułu zadłużenie za rok 2013. W sprawie I C 2058/13 Sąd Rejonowy w Koninie zasądził od pozwanego na rzecz powoda należność za 2013r.W toku jest postępowanie egzekucyjne.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie rzeczowego materiału dowodowego.

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd Rejonowy zważył, że zgodnie z art. 71 ust. 1 i 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę oraz opłaty roczne. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Wobec powyższego orzeczono jak w punkcie 1 wyroku. O odsetkach Sąd Rejonowy orzekł zgodnie z treścią art. 481 § 1 i 2 k.c. O kosztach procesu Sąd I instancji orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany zaskarżając go w całości, zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego oraz wnosząc o zmianę zaskarżonego wyroku i rozłożenie zasądzonej należności na raty bądź uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego za wszystkie instancje według norm przepisanych z zastosowaniem podwyższenia stawki opłaty o 50%. .

Sąd Okręgowy zważył , co następuje :

Apelacja pozwanego okazała się bezzasadna.

Zarzuty naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego i procesowego sprowadzają się do zarzutu obrazy przez Sąd przepisu art. 320 k.p.c. Zgodnie z powyższym przepisem „w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub opróżnienie pomieszczenia wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia”.

W ocenie Sądu Okręgowego pozwany nie wykazał przesłanek z art. 320 k.p.c. Jako jedyną przesłankę rozłożenia świadczenia na raty wskazał swoją trudną sytuację materialną. Rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia jest racjonalne , gdy dłużnik wykaże, że dysponować będzie środkami umożliwiającymi wykonanie tak zmodyfikowanego obowiązku w sposób ekonomicznie odczuwalny przez wierzyciela ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2014r. , sygn. akt IACa 1344/13). Pozwany nie przedłożył żadnej konkretnej propozycji zapłaty należnego powodowi świadczenia, nie wskazał, w jakich terminach zobowiązuje się dokonać zapłaty, ani też w jaki sposób zamierza wyasygnować środki na zapłatę, pomimo wielu egzekucji toczących się wobec pozwanego i braku zapłaty za rok 2013. Trudna sytuacja pozwanego świadczy wręcz o niecelowości zastosowania art. 320 k.p.c. w nin. sprawie.

Ponadto pozwany mógł skorzystać z możliwości, jakie stwarza przepis art. 71 ust. u.g.n., stosownie do którego właściwy organ , na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności , może ustalić inny termin zapłaty , nieprzekraczający danego roku kalendarzowego .

Należy mieć ponadto na uwadze, że ochrona jaką zapewnia pozwanemu dłużnikowi art. 320 k.p.c., nie może być stawiana ponad ochronę wierzyciela w procesie cywilnym i wymaga uwzględnienia wszelkich okoliczności sprawy, w tym uzasadniony interes podmiotu inicjującego proces.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

O kosztach orzeczono w oparciu o treść art. 108 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 5 w zw. z § 12 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013 r., poz. 490). Sąd nie znalazł podstaw do podwyższenia stawki opłaty, albowiem sprawa nie wymagała dużego nakładu pracy, a pozew był praktycznie powieleniem pozwu w sprawie I C 2058/13.

Iwona Złoty Aleksandra Bolczyk Iwona Przyłębska-Grzybowska