Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2015 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Niewiadomska

Sędziowie: SO Aneta Szwedowska (spr.)

SR del do SO Maja Jabłońska

Protokolant: st.sekr. sąd. Izabela Nalikowska

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2015 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego J. K. reprezentowanego przez matkę K. L.

przeciwko M. K.

o alimenty

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 25 lutego 2015 roku

sygn. akt III RC 1101/14

1/ obniża alimenty zasądzone od pozwanego M. K. na rzecz małoletniego J. K. do kwoty po 400 złotych miesięcznie poczynając od 1 maja 2015r,

2/ oddala apelację w pozostałej części,

3/ koszty procesu za instancję odwoławczą między stronami wzajemnie znosi.

Sygn. akt VI RCa 95/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z 25 lutego 2015r. w sprawie III RC 1101/14 zasądził od pozwanego na rzecz powoda alimenty w wysokości po 500 zł miesięcznie i zobowiązał go do przekazywania ich matce powoda K. L. do 10 dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat poczynając od 10 września 2014r. Oddalił powództwo w pozostałej części obejmującej wniosek o ustalenie alimentów na poziomie 1400 zł miesięcznie.

Sąd uzasadnił decyzję dostrzeżeniem bierności pozwanego w wywiązywaniu się z obowiązku alimentacji wobec powoda, sprawowaniem pieczy nad powodem przez jego matkę, znacznymi kosztami utrzymania powoda i obowiązkiem obojga rodziców w wywiązywaniu się z obowiązku alimentacji powoda, który z racji wieku nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Sąd za wygórowane uznał koszty utrzymania powoda przedstawione w pozwie, zaś za subiektywne uznał zeznania świadka zaangażowanego w postępowanie. Uznał, że utrzymanie powoda wymaga wydatkowania kwoty około 600 - 700 zł miesięcznie. W konsekwencji przyjął, że adekwatne do sytuacji rodziny będzie obciążenie pozwanego obowiązkiem przekazywania matce powoda kwoty 500 zł miesięcznie przeznaczonej na częściowe zabezpieczenie potrzeb powoda.

Wyrok ten apelacją zaskarżył pozwany kwestionując rozstrzygnięcie w części obejmującej ustalenie alimentów na poziomie wykraczającym poza 350 zł miesięcznie. Podał, że nie jest w stanie łożyć na utrzymanie powoda kwoty 500 zł miesięcznie w sytuacji uzyskiwania dochodu wynoszącego około 1300 zł miesięcznie. Zanegował również wskazywane w toku postępowania koszty utrzymania powoda wskazując, że opłata za przedszkole wynosi około 200 zł miesięcznie. Wniósł w konsekwencji o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez ustalenie alimentów należnych od niego na utrzymanie powoda w wysokości 350 zł miesięcznie.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na częściowe uwzględnienie, albowiem od wydania wyroku przez Sąd Rejonowy zmieniła się sytuacja pozwanego, powoda i przedstawicielki ustawowej powoda w związku z faktem, że przedstawicielka ustawowa wraz z dzieckiem przeprowadziła się do M. do swoich rodziców. Dzięki temu nie ponosi ona już tak wysokich kosztów utrzymania mieszkania. Przedstawicielka ustawowa powoda podjęła pracę fakturzystki i zarabia 1700 zł brutto. Małoletnim powodem zajmuje się obecnie jego babka, a zatem matka dziecka nie ponosi kosztów za przedszkole. Co prawda przedstawicielka ustawowa powoda zadeklarowała, że małoletni pójdzie do przedszkola od września, ale stan faktyczny na dzień orzekania przez Sąd Okręgowy jest taki, że powód nie uczęszcza do przedszkola i nie został do niego jeszcze zapisany.

Zmieniła się również sytuacja pozwanego. Pozwany mieszka obecnie jedynie z babką, z którą ponosi po połowie koszty utrzymania mieszkania. Wcześniej mieszkała z nimi matka pozwanego, ale wyprowadziła się, by opiekować się chorym mężem. Dodatkowo pozwany ma przyznane przez Sąd Rejonowy kontakty z małoletnim dzieckiem dwa weekendy w miesiącu. Aby się z tych kontaktów wywiązać musi ponieść dodatkowy i to dość wysoki wydatek związany z przyjazdem do M. po dziecko, a następnie odwiezieniem go do tam.

Nie udało się przedstawicielce ustawowej małoletniego powoda udowodnić, że pozwany osiąga wyższe wynagrodzenie, niż to wynika z zaświadczenia o zarobkach, czyli 1600 – 1700 zł brutto. Pozwany przyznał, że faktycznie wcześniej miał możliwości uzyskania wyższego wynagrodzenia, gdyż pracował na dziale montażu mebli i za montaż miał dodatkowe wynagrodzenie. Obecnie pracuje w tym samym zakładzie jako szklarz i nie ma już takich dodatkowych zleceń.

Bilans zmian od momentu wydania wyroku przez Sąd I instancji prowadzi do wniosku, że sytuacja materialna pozwanego uległa pogorszeniu. Pogorszyła się też co prawda sytuacja przedstawicielki ustawowej powoda, gdyż jej wynagrodzenie za pracę zmniejszyło się w stosunku do poprzedniego wynagrodzenia, jednak zmniejszyły się również jej opłaty za mieszkanie i nie ma już opłaty za przedszkole.

Aktualnie oceniane okoliczności uzasadniają zatem ustalenie alimentów na poziomie 400 zł miesięcznie. Pozwany zaakceptował alimenty w wysokości 350 zł miesięcznie. Sąd odwoławczy uznał, że pozwany wykorzystując maksymalnie swoje możliwości zarobkowe będzie w stanie przekazać na utrzymanie syna kwotę 400 zł miesięcznie. Jest ona nieznacznie wyższa niż zaakceptowana przez pozwanego. W ocenie Sądu odwoławczego nie obciąży budżetu pozwanego nadmiernie. Kwota 50 zł miesięcznie wyższa niż uznana przez pozwanego nie stanowi znacznego wydatku, zaś uwzględnienie wieku pozwanego, wykształcenia, stanu zdrowia, doświadczenia zawodowego i życiowego prowadzi do wniosku, że pozwany jest w stanie taką kwotę wygenerować. Dochód pozwanego jest niski, niemniej pozwany aktualnie wykonując pracę w stałych regularnych godzinach ma możliwość skoncentrowania się na zwiększeniu dochodu. Orzeczona kwota zaś jest, w ocenie Sądu, adekwatna do poziomu życia rodziców uprawnionego.

W konsekwencji Sąd odwoławczy podzielając ustalenia Sądu Rejonowego i uwzględniając zmiany zaistniałe w czasie postępowania odwoławczego uznał, że zaskarżony przez pozwanego wyrok należy skorygować poprzez ustalenie obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec powoda na poziomie 400 zł miesięcznie. W tym zakresie na podstawie art. 386§1 k.p.c. w zw. z art. 133§1 k.r.o. i art. 135§1 i 2 k.r.o. Sąd apelację uwzględnił, zaś w pozostałym zakresie na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił uznając ją za zbyt daleko idącą.

O kosztach procesu za instancję odwoławczą Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. znosząc je wzajemnie miedzy stronami, albowiem pozwany jedynie częściowo wygrał wniesioną apelację.