Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IIIK 240/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2015roku

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Augustowski

Protokolant: Ewa Modlińska

Przy udziale R. R. z Urzędu Celnego w W.

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2015 roku

sprawy P. Z.

syna W. i J. z domu S.

urodzonego (...) w D.

oskarżonego o to, że:

nie ujawnił do 16 listopada 2010 roku właściwemu organowi tj. Naczelnikowi Urzędu Celnego w W.przedmiotu i podstawy opodatkowania tj. nabycia wewnątrzwspólnotowego 02 listopada 2010 roku pojazdu samochodowego marki A. (...)o numerze identyfikacyjnym (...), który to po przemieszczeniu 02 listopada 2010r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został zarejestrowany 16 listopada 2010r. w Starostwie Powiatowym w W.jako pojazd ciężarowy – przez co naraził na uszczuplenie podatek akcyzowy w kwocie 13 729zł

tj. o czyn z art. 54§2 kks

I.  Oskarżonego P. Z. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa skarbowego z art. 54§2 kks i za czyn ten na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. S. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 443 złote tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. Z. z urzędu;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków w kwocie 493 złote i wymierza mu opłatę w wysokości 140 złotych.

III K 240/15

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego materiału dowodowego ustalony został następujący stan faktyczny

P. Z.w 2010 r. prowadził działalność gospodarczą - auto - handel. W ramach tej działalności nabył samochód osobowy marki A. (...), zamontował kratkę oddzielającą część pasażerską od ładunkowej i w dniu 2.11.2010 r. zarejestrował go w (...)Urzędzie Komunikacji w G.jako samochód ciężarowy. Samochód ten został wyprodukowany jako samochód osobowy ze świadectwem homologacji dla samochodów osobowych, 5 miejscowy, z nadwoziem rodzaju kombi, przeszklonym, bez przegrody stałej. W dniu 2.11.2010 r. oskarżony wprowadził go na terytorium kraju i sprzedał M. P.. Samochód został zarejestrowany w kraju jako samochód ciężarowy, a następnie dokonano zmiany jego przeznaczenia, demontując kratkę oddzielającą przestrzeń ładunkową od pasażerskiej. 20.09.2013r. Organ celny wezwał oskarżonego do złożenia deklaracji uproszczonej z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu oraz do zapłaty akcyzy - bezskutecznie. W dniu 17.02.2014r. organ celny wydał decyzję określającą zobowiązanie podatkowe na kwotę 13.729 zł

dowody:

decyzja - k. 2 i n.

protokół oględzin pojazdu - k. 7 i n.

dokumenty niemieckie wraz z tłumaczeniem - k. 14 i n.

karta pojazdu - k. 18 i n.

oświadczenie - k. 20

wezwanie - k. 22

zaświadczenie producenta - k. 24

faktura - k. 25

zaświadczenie o wpisie - k. 26

Sąd zważył co następuje

Stan faktyczny ustalono w oparciu o zgromadzoną dokumentację celną, dokumenty sprzedaży i rejestracji pojazdu, zaświadczenie producent, oświadczenie zakładu mechaniki pojazdowej itp. Dowody te jednoznacznie wskazują na fakt, że oskarżony wprowadził na polski obszar celny samochód osobowy A. (...), od którego nie odprowadził podatku akcyzowego ani nie złożył deklaracji nabycia wspólnotowego takiego pojazdu. W tym celu oskarżony zarejestrował go w G. jako pojazd ciężarowy - z tak zwaną kratką. Na podstawie tamtego zaświadczenie samochód został zarejestrowany w Polsce jako auto ciężarowe, ale potem w trakcie eksploatacji dokonano zmiany jego przeznaczenia, przywracając pierwotne. To oskarżony wprowadził pojazd na terytorium kraju i sprzedał go M. P., a zatem to na nim widnieje obowiązek zapłaty podatku akcyzowego zgodnie z ustawa o podatku akcyzowym od takiego samochodu. Oskarżony od początku miał zamiar takiej akcyzy nie uiszczać - na co wskazuje zarejestrowanie go jako pojazdu ciężarowego w niemieckim urzędzie komunikacji - a zatem uchylał się od opodatkowania świadomie i celowo narażając podatek na uszczuplenie. Ponieważ wysokość tego podatku przekroczyła ustawowy próg, ale jest małej wartości - zachowanie sprawcy wyczerpało znamiona przestępstwa skarbowego określonego w art. 54§2 kks.

Na podatniku widnieje obowiązek zapłaty akcyzy wynikający z decyzji, a postępowanie karno-skarbowe ma przede wszystkim wywrzeć efekt w postaci prewencji indywidualnej i generalnej oraz skutek wychowawczy i sprawić, że sprawca nie dopuści się ponownie takiego czynu. Dlatego też wysokość kary grzywny określono na 20 stawek po 70 złotych - jest to kara niska, bliska najniższym możliwym wysokościom oraz mniej więcej stanowiąca 10% wartości podatku, ale nie o jej dolegliwość chodzi a o odpowiedni efekt wychowawczy. Nie znamy także aktualnych możliwości majątkowych oskarżonego.

O kosztach orzeczono po myśli art. 627 k.p.k. w zw. z art. 113§1 k.k.s.