Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1611/14

POSTANOWIENIE

Dnia 2 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Barbara Braziewicz (spr.)

Sędziowie: SO Lucyna Morys - Magiera

SR del. Ewa Buczek - Fidyka

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa B. G. (G.)

przeciwko J. S. (S.) i T. S. (S.)

o ustanowienie rozdzielności majątkowej

na skutek zażalenia pozwanego T. S.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 21 maja 2014 r., sygn. akt III RC 347/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR del. Ewa Buczek – Fidyka SSO Barbara Braziewicz SSO Lucyna Morys - Magiera

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 maja 2014r. Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim – w sprawie z powództwa B. G. przeciwko J. S. i T. S. o ustanowienie rozdzielności majątkowej - odrzucił sprzeciw pozwanego T. S. od wyroku zaocznego tego Sądu z dnia 25 lutego 2014r. w sprawie o sygn. akt III RC 347/13. W uzasadnieniu wskazał, iż mimo wezwania do usunięcia braków formalnych sprzeciwu przez uiszczenie opłaty w kwocie 100 zł, przytoczenie zarzutów oraz okoliczności faktycznych i dowodów – w terminie tygodniowym od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenie sprzeciwu, pozwany w sposób prawidłowy braków tych nie usunął. Ostatecznie w wyznaczonym terminie uiścił opłatę w kwocie 100 zł, jednak nie przytoczył zarzutów oraz okoliczności faktycznych i dowodów.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy wskazał regulację art. 344 § 3 k.p.c.

Orzeczenie to zaskarżył pozwany T. S., jak wynika z jego treści, domagając się jego uchylenia. Zarzucił, że Sąd Rejonowy „nie uwzględnił okoliczności i zarzutów w piśmie zawartym przez powoda i nie określił braków prawnych, jakie pozwany ma uzupełnić”. Nadto zaznaczył, że uregulował już swoje zadłużenie względem powoda.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie, a zaskarżone postanowienie jest trafne, równocześnie podnoszone przez niego zarzuty należy uznać za chybione. Sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił podstawę faktyczną i prawną orzeczenia, które Sąd Okręgowy przyjmuje jako własne.

Wyrokiem zaocznym z dnia 25 lutego 2014r. Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w sprawie o sygn. akt III RC 347/13 ustanowił rozdzielność majątkową małżeńską pomiędzy J. S. a T. S. wynikającą z małżeństwa zawartego przez nich w Urzędzie Stanu Cywilnego w G. w dniu 2 września 2001r., numer aktu małżeństwa 73/2001, - z dniem 25 lutego 2014r. oraz zasądził solidarnie od pozwanych J. S. i T. S. na rzecz powoda B. G. kwotę 560 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Pozwany T. S., po doręczeniu mu odpisu wyroku zaocznego, wniósł w terminie sprzeciw od tego orzeczenia, podając jako adres do doręczeń: ul. (...), (...)-(...) C.. Na podstawie zarządzenia z dnia 7 kwietnia 2014r. pozwany został wezwany na adres podany w sprzeciwie do usunięcia braków formalnych sprzeciwu przez uiszczenie opłaty w kwocie 100 zł, przytoczenie zarzutów oraz okoliczności faktycznych i dowodów – w terminie tygodniowym od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenie sprzeciwu. W związku z informacją, że pozwany przebywa za granicą termin do usunięcia braków został mu przedłożony do 15 maja 2014r. Usuwając braki, pozwany w dniu 17 kwietnia 2014r. uiścił wymaganą opłatę. Nie usunął on jednak w zakreślonym mu terminie braku formalnego sprzeciwu polegającego na przytoczeniu zarzutów oraz okoliczności faktycznych i dowodów.

Sprzeciw, jako środek zaskarżenia, musi spełniać wymagania formalne określone w ustawie, zatem musi mieć postać pisma procesowego o sformalizowanej treści i powinien zawierać elementy wymienione w art. 126 k.p.c. oraz 344 § 2 k.p.c. Wobec nieusunięcia w terminie tj. do dnia 15 maja 2014r. braków formalnych sprzeciwu podlegał on odrzuceniu na podstawie art. 344 § 3 k.p.c., o czym zasadnie orzekł Sąd Rejonowy. Należy zaznaczyć, że korespondencja sądowa była wysyłana skarżącemu na podany przez niego adres tj. ul. (...), (...)-(...) C.. Wezwanie do usunięcia braków było w sposób jasny, klarowny i precyzyjny sformułowane i jego treść nie budziła wątpliwości. Fakt uchybienia zakreślonemu terminowi był więc w ocenie Sądu odwoławczego wynikiem zaniedbania pozwanego T. S..

Słusznie zatem wskazał Sąd pierwszej instancji, iż z uwagi na to, że pozwany nie usunął w wyznaczonym mu terminie braków formalnych sprzeciwu, sprzeciw ten należało odrzucić. Zgodnie bowiem z art. 344 § 3 k.p.c. Sąd pierwszej instancji obowiązany jest odrzucić na posiedzeniu niejawnym sprzeciw, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy, uznając zażalenie pozwanego za bezzasadne, z mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. je oddalił.

SSR (del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Barbara Braziewicz SSO Lucyna Morys – Magiera