Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. IV Ka 660/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Stanisław Jabłoński (spr.)

Sędziowie SSO Joanna Żelazny

SSO Agata Regulska

Protokolant Artur Łukiańczyk

przy udziale Marka Janczyńskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2014 r.

sprawy W. B. (1)

oskarżonego o przestępstwo z art. 160 § 1 kk i art. 156 § 1 pkt 2 kk w związku z art. 156 § 2 kk w związku z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Oławie

z dnia 25 marca 2014 roku sygn. akt II K 1134/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Oławie do ponownego rozpoznania.

IV Ka 660/14

UZASADNIENIE

W. B. (1) oskarżony został o to, że:

w dniu 18 sierpnia 2011 w S., w rejonie (...), pełniąc funkcję kierownika robót mostowych na zadaniu "Budowa (...) B.-Ł.-D." na podstawie umowy o sprawowanie funkcji kierownika robót zawartej w dniu 15 czerwca 2011 roku pomiędzy spółką (...) S.A. a firmą (...) i będąc odpowiedzialnym z tytułu tej umowy oraz obowiązujących przepisów za bezpieczeństwo i higienę pracy na budowie, umyślnie nie dopełnił wynikających stąd obowiązków w ten sposób, że dopuścił do wykonywania przez pracowników podwykonawcy - firmy (...), prac zbrojeniowych przy zastosowaniu niewłaściwej technologii, przez co naraził J. C. (1), J. G., K. M., J. C. (2), i A. K. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w wyniku czego doszło do wypadku, w trakcie którego J. C. (1) doznał obrażeń ciała w postaci wielonarządowego, złamania kręgu L 1, stłuczenia płuc z odmą opłucnową oraz porażeń kończyn dolnych, skutkujące ciężkim kalectwem pokrzywdzonego.

tj. o czyn z art. 160 § 1 kk i art. 156 § 1 pkt 2 kk w związku z art. 156 § 2 kk w związku z art. 11 § 2 kk.

Wyrokiem z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt II K 1134/12 Sąd Rejonowy w Oławie w II Wydziale Karnym:

I.  niewinnił W. B. (1) od popełnienia zarzucanego mu czynu, a kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa;

II.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz W. B. (1) kwotę 1056 złotych tytułem zwrotu kosztów obrony.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł prokurator i zaskarżając wyrok w całości, na niekorzyść oskarżonego zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, a polegający na wyrażeniu przez Sąd mylnego poglądu, iż dowody zgromadzone w toku postępowania przygotowawczego i ujawnione w toku rozprawy głównej wskazują, że oskarżony W. B. (2) nie popełnił zarzuconego mu przestępstwa, podczas gdy prawidłowa ocena zebranego materiału dowodowego prowadzi do wniosku przeciwnego, iż swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu z art. 160 § 1 kk i inne.

Podnosząc powyższy zarzut prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zaskarżony wyrok podlegał uchyleniu, a sprawę należało przekazać Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, jako że już tylko wstępna analiza zaskarżonego wyroku oraz treści pisemnych motywów wydanego rozstrzygnięcia wykazała tego typu uchybienia, które w istocie uniemożliwiały właściwe przeprowadzenie kontroli instancyjnej przez Sąd Okręgowy.

Sąd II instancji stwierdził bowiem, że w procesie konstruowania uzasadnienia wydanego wyroku Sąd meriti dopuścił się rażącego naruszenia art. 424 § 1 pkt 1 kpk, które uwidacznia się przede wszystkim w braku jakiejkolwiek, nawet szczątkowej analizy przeprowadzonych w sprawie dowodów (za taką trudno uznawać raptem dwa zdania). Co wymaga podkreślenia, materiał dowodowy obejmuje cztery tomy akt, a składają się nań m.in. zeznania kilkunastu świadków, dowody z dokumentów, w tym również i opinie biegłych. Tymczasem Sąd Rejonowy nie tylko nie ocenił poszczególnych dowodów przeprowadzonych w toku procesu, ale i nie wskazał dlaczego oparł się na jednych dowodach, a inne odrzucił. Innymi słowy, Sąd ten nie przedstawił w sposób należyty motywów jakimi kierował się wydając taki a nie inny wyrok, co z kolei uniemożliwiło Sądowi Odwoławczemu prześledzenie prawidłowości toku myślenia tegoż Sądu oraz ustaleń faktycznych poczynionych w ramach niniejszego postępowania, jak też wykluczyło dokonanie merytorycznej oceny zarzutów podniesionych w obu apelacjach. Skutkować to musiało wydaniem przez Sąd Okręgowy orzeczenia kasatoryjnego (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 19 września 2008 r., II AKa 209/08, KZS 2009/4/51).

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy przeprowadzi postępowanie dowodowe od nowa, ustali stan faktyczny sprawy, dokona oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w razie potrzeby swoje stanowisko uzasadni stosownie do treści przepisu art. 424 § 1 pkt 1 kpk, tj. w sposób wyczerpujący, ukazując logiczny proces, który doprowadził Sąd do wniosku o niewinności lub o winie oskarżonego w sprawie.