Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2013r.

Sąd Okręgowy w Elblągu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym

Przewodniczący: SSO Grażyna Borzestowska

Protokolant: st. sekretarz sądowy Łukasz Szramke

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013r. w Elblągu

na rozprawie sprawy

z odwołania H. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E.

z dnia 24/01/2013r znak: (...)

o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia

oddala odwołanie.

Sygn.akt IV U 200/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawca H. J. wniósł odwołanie od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. z dnia 24 stycznia 2013r. znak: (...)odmawiającej prawa do przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia. Skarżący podniósł, iż decyzja jest niezgodna ze stanem faktycznym i prawnym albowiem ZUS nie uwzględnił znowelizowanej ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Pozwany w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania oraz o połączenie niniejszej sprawy ze sprawą IV U 270/12. Podniósł , iż zaskarżoną decyzją odmówiono wnioskodawcy prawa do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury, albowiem wskaźniki wysokości podstawy wymiaru według wariantów wskazanych w art. 111 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS są niższe od dotychczasowego wskaźnika wpw wynoszącego 29,82%. Pozwany wskazał, iż wskaźnik wpw ustalony z 10 kolejnych lat z ostatnich 20 lat poprzedzających datę zgłoszenia wniosku o przeliczenie emerytury, tj. z okresu 1993-2012 wynosi 6,88%, z 10 kolejnych lat w ostatnich 20 lat poprzedzających rok przyznania emerytury, tj. z okresu 1992-2011 również wynosi 6,88%. Nadto podniósł, że za okresy, w których wnioskodawca nie podlegał ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, tj. lata 1991-1995, 1998-2012 nie uwzględniono żadnego wynagrodzenia, mimo to okres ten brany jest pod uwagę przy ustaleniu wskaźnika wpw uwagi na treść art. 16 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Stosownie do tego przepisu przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust.1 i 2, przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w zatrudnieniu.

Z wyjaśnień wnioskodawcy złożonych na rozprawie w dniu 28 maja 2013r. wynika, że chodzi mu o okres pracy w (...) , okres pracy w gospodarstwie rolnym i o okres 10 lat po wypadku, któremu uległ w 2002r. ( e-protokół k. 17).

Sąd ustalił, co następuje:

Decyzją z dnia 23 stycznia 2012r. pozwany przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od 24.01.2012r. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury pozwany przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia, tj. z lat 1965-1976, 1985-1990, 1996-1997. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 29,82%. Za lata 1965-1976 oraz za okres od 1.08.1996r. do 15.04.1997r. z powodu braku udokumentowanego wynagrodzenia pozwany uwzględnił wynagrodzenie minimalne.

/ dowód: decyzja z dnia 23.01.2012r. i załącznik do decyzji w aktach emerytalnych/.

Decyzja z dnia 23 stycznia 2012r. ustalająca prawo do emerytury została przez wnioskodawcę zaskarżona do Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Elblągu ( sprawa IV U 270/12). W sprawie tej zapadł w dniu 22 maja 2013r. wyrok umarzający postępowanie w zakresie cofniętego odwołania i oddalający odwołanie w pozostałym zakresie.

/ okoliczności bezsporne/

W dniu 8.01.2013r. wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem minimalnego wynagrodzenia za okresy dotychczas uwzględnione jako zerowe , w związku z nowelizacją ustawy emerytalnej z dnia 4 września 2008r. W wyniku rozpoznania powyższego wniosku pozwany zaskarżoną decyzją z dnia 24 stycznia 2013r. odmówił prawa do przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia.

/ dowód: wniosek z 8.01.13r. i decyzja z 24.01.13r. w aktach emerytalnych/.

Wnioskodawca posiada okres składkowy w wymiarze 21 lat 4 miesięcy i 2 dni.

/ dowód: raport ustalenia uprawnień k.10-10v akt emerytalnych/.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 15 ust.1 i 6 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U.2009.153.1227 j.t. ) podstawę wymiaru emerytury stanowi ustalona w sposób określony w ust.4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenia społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia.

Z dniem 1.01.2009r. do art. 15 ustawy emerytalnej został dodany ust.2a przez art. 1 ustawy z dnia z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2008.192.1180). Stosownie do tego przepisu jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

W świetle cytowanego wyżej przepisu na podstawie art. 15 ust.2a ustawy emerytalnej uwzględnia się do przeliczenia świadczenia wynagrodzenie minimalne, ale w sytuacji kiedy ubezpieczony pozostając w stosunku pracy nie jest w stanie wykazać wysokości wynagrodzenia.

Jeżeli chodzi o sytuację wnioskodawcy, to pozwany uwzględnił wszystkie okresy składkowe wnioskodawcy. Wskazać należy, że okresy składkowe są wymienione w art. 6 ustawy o z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS. W świetle tegoż przepisu okres 10 lat po wypadku , jakiemu wnioskodawca uległ w 2002r. , nie jest ani okresem składkowym w rozumieniu art. 6 ustawy o emeryturach i retach z FUS. ( nie jest również okres nieskładkowy – art. 7 ustawy emerytalnej) . Ponieważ w tym okresie wnioskodawca nie postawał w stosunku pracy, zatem w okresie tym nie podlegał ubezpieczeniu społecznemu i nie może być uwzględnione żądanie wnioskodawcy przeliczenia emerytury z uwzględnieniem za w/w 10 lat minimalnego wynagrodzeniem.

W okresie od 20.03.1996r. do 15.04.1997r. wnioskodawca był zatrudniony w (...) P.H.U (...) w charakterze magazyniera. Za okres pracy u Z. S. od 20.03.1996r. do 31.07.1996r. pozwany uwzględnił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe opłaconą przez płatnik składek PHU (...) w wysokości 1857r./ potwierdzenie ubezpieczenia pracowników z 11.12.2008r. w aktach emerytalnych/. W okresie od 1.08.1996r. do 15.04.1997r. płatnik składek - (...)- rozliczał się na deklaracjach bezimiennych. Za okres tej pracy wnioskodawca nie udokumentował wysokości wynagrodzenia zaś pozwany uwzględnił już minimalne wynagrodzenie.

Jeżeli chodzi o okres pracy w gospodarstwie rolnym, to wskazać na wstępie należy, że okres ten był już przedmiotem badania przez Sąd i w tym zakresie kwestia ta została prawomocnie osądzona (wyroki w aktach rentowo-emerytalnych). Za okres pracy w gospodarstwie rolnym brak podstaw do uwzględnienia do przeliczenia wynagrodzenia minimalnego, skoro jak wynika z akt rentowo-emerytalnych za ten okres uwzględniono już zarobki ( karta 12 akt emerytalnych).

Mając powyższe na uwadze skoro zarzut wnioskodawcy, że ZUS nie uwzględnił znowelizowanej ustawy o emeryturach i rentach z FUS z dnia 4.09.2008r. był chybiony dlatego też odwołanie stosownie do art. 477 ¹⁴§ 1 kpc należało oddalić.