Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant sekretarka Katarzyna Słaba

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: F. K.

od decyzji : Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 10 stycznia 2014 r., znak: (...)

w sprawie: F. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych

Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu F. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od(...). do (...)

II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VIU 254/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 stycznia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., po rozpoznaniu wniosku F. K. z dnia 6 listopada 2013 roku, odmówił przyznania wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 grudnia 2013 roku. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy, powołując się na przepisy artykułu: 12, 57, 61 i 107 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazał, iż komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 31 grudnia 2013 roku ustaliła, iż ubezpieczony - wnioskodawca - nie jest niezdolny do pracy. Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony nie zgadzając się z decyzją odmowną. Podnosił on, iż stan jego zdrowia, związany z bólem kręgosłupa w okolicy lędźwiowej i szyjnej, nie pozwala mu na podjęcie pracy. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony F. K. urodzony (...) był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 30 listopada 2013 roku. W dniu 6 listopada 2013 roku złożył wniosek o przyznanie mu prawa do tej renty na dalszy okres. Orzeczeniem z dnia 3 grudnia 2013 roku lekarz orzecznik ZUS ustalił, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Po rozpoznaniu sprzeciwu od tego orzeczenia, komisja lekarska ZUS orzeczeniem z 31 grudnia 2013 roku ustaliła, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS opierała się zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja, odmawiająca przyznania ubezpieczonemu prawa do renty. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego, w kwestii spełnienia przesłanki nabycia prawa do dochodzonego świadczenia przez ubezpieczonego, w szczególności, co do tego, czy jest on niezdolny do pracy, czy też tak, jak twierdził organ rentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, odzyskał on zdolność do pracy, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych neurologa i specjalisty medycyny pracy. W opinii lekarskiej z dnia 30 października 2014 roku biegli sądowi rozpoznali u ubezpieczonego: chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, wielopoziomową dyskopatię szyjną na odcinkach C4, C5, C6, C7, Th1 i lędźwiową w odcinku L4, L5, mielopatię szyjną, przewlekły zespół bólowy szyjno-barkowy i lędźwiowo-krzyżowy, objawowy z częstymi zaostrzeniami i obecnymi objawami ubytkowymi oraz POChP w wywiadzie. Po przeprowadzeniu badania sądowo-lekarskiego i zapoznaniu się z dokumentacją zebraną w aktach sprawy, biegli sądowi ustalili, że stan zdrowia ubezpieczonego F. K. czyni go niezdolnym do pracy. Przyczyną jest: choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, wielopoziomowa dyskopatia szyjna i lędźwiowa, mielopaltia szyjna, przewlekły zespół bólowy szyjno-barkowy i lędźwiowo-krzyżowy, objawowy z częstymi zaostrzeniami i obecnymi objawami ubytkowymi w wywiadzie. Zdaniem biegłych, schorzenia te skutkują u orzekanego: bólami i zawrotami głowy, ograniczeniem ruchomości kręgosłupa - szczególnie w odcinku szyjnym, przewlekłym zespołem bólowym szyjnym, lędźwiowo-krzyżowym, zaburzeniami w oddawaniu moczu, zaburzeniami chodu z objawami przy..., chromania przestankowego, drętwieniem i mrowieniem kończyn, okresową dusznością. Zdaniem biegłych praca fizyczna, wym..., wymagająca dźwigania ciężarów, długotrwałej pozycji wymuszonej w złych warunkach atmosferycznych nasila dolegliwości i niekorzystny postęp schorzeń. Schorzenia zdiagnozowane u ubezpieczonego przez biegłych powoł..., powodują, ich zdaniem, istotne upośledzenie sprawności psychofizycznej ustroju i zdolności do zatrudnienia zgodnego z poziomem posiadanych przez niego kwalifikacji. We wnioskach biegli us..., wskazali, że badany jest nadal okresowo, częściowo niezdolny do pracy do października 2016 roku. Częściowa niezdolność do pracy istnieje nadal od daty zgodnej z wyrokiem Sądu z dnia 21 maja 2012 roku, to jest od 1 grudnia 2013 roku i spowodowane jest przede wszystkim schorzeniami układu kostno-stawowego z obecnymi objawami ubytkowymi oraz schorzeniami współistniejącymi. Stan zdrowia ubezpieczonego, zdaniem biegłych, od czasu badania przez poprzednich..., zespół biegłych sądowych na potrzeby innej sprawy sądowej z 27 lutego 2012 roku nie uległ poprawie. Częściowa niezdolność do pracy ubezpieczonego ma charakter okresowy z powodu możliwości poprawy stanu zdrowia po zastosowaniu, po zastosowanym leczeniu specjalistycznym. Ponadto biegli sądowi wskazali, że do oceny stanu zdrowia i uznania częściowej niezdolności do pracy za podstawę mieli te same dowody, którymi dysponował organ rentowy w postępowaniu administracyjnym i nie podzielili opinii lekarza orzecznika z 3 grudnia 2013 roku oraz komisji lekarskiej z 31 gru..., grudnia 2013 roku z powodu większego nasilenia dolegliwości w przebiegu istniejących u orzekanego schorzeń, które nadal powodują istotne upośledzenie sprawności ustroju i zdolności do zatrudnienia zgodnego z posiadanymi kwalifikacjami. Zastrzeżenia do tej opinii wniósł w piśmie procesowym z 17 grudnia 2014 roku, karta 30 akt sprawy, organ rentowy powołując się na stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS. Organ ten wskazał, iż nie akceptuje opinii biegłych, ponieważ ubezpieczony - lat 51, ślusarz-spawacz - pracował w zawodzie, pobiera rentę od 2009 roku, a orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 31 grudnia 2013 roku wydane zostało po konsultacji neurologa ZUS, który także nie stwierdził długotrwałej niezdolności do pracy z przyczyn neurologicznych. Organ rentowy w swoich zastrzeżeniach podnosił, że ubezpieczony podczas badania przez komisję lekarską ze z..., ZUS ze zmianami, był ze zmianami zwyrodnieniowo-dyskopatycznymi kręgosłupa L i LS, z zespołem bólowym w wywiadzie, ale bez objawów korzeniowych i ubytkowych, bez niedowładów - odruchy głębokie, obecne, symetryczne bez istotnych ograniczeń funkcjonalnych, tak jak u biegłych sądowych. Reasumując, schorzenie przewlekłe w okresach zaostrzeń mogłoby być leczone w ramach zwolnienia lekarskiego, a zatem niecelowe jest orzeczenie długotrwałej niezdolności do pracy. W związku z tymi zastrzeżeniami, organ rentowy wska..., wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku o oddalenie odwołania. W ocenie Sądu Okręgowego zastrzeżenia organu rentowego nie powodowały konieczności kontynuowania postępowania dowodowego. Zastrzeżenia mia..., te miały charakter ogólnikowy i odnosiły się tylko do niektórych schorzeń ubezpieczonego. Zdaniem bie..., Sądu, moc dowodowa i wiarygodność opinii biegłych sądowych z 30 października 2014 roku - karta 18, 19 akt sprawy - jest na tyle duża, iż pozwalała na wydanie w sprawie merytorycznego rozstrzygnięcia. W szczególności zauważyć należy, iż dowód ten uwzględniał kompleksowo wszystkie schorzenia ubezpieczonego, na które on cierpi, eksponował poważne ograniczenia w funkcjonowaniu organizmu ubezpieczonego, których nie dostrzegał organ rentowy, najpierw organy orzecznicze organu rentowego, a następnie organ rentowy w postępowaniu sądowym, a także w zgłoszonych i wspomnianych zastrzeżeniach do tej opinii. Biegli sądowi wskazali na: bóle i zawroty gło..., głowy z ograniczeniami ruchomości, szczególnie w odcinku szyjnym i przewlekłym zespołem bólowym szyjnym, lędźwiowo-krzyżowym, zaburzenia w oddawaniu moczu, zaburzenia chodu z objawami chromania przestankowego, drętwieniem i mrowieniem kończyn, okresową dusznością. Rozważając moc dowodową dowodu z opinii biegłych sądowych, Sąd analizował ustalenia biegłych poprzez uwarunkowania zatrudnienia, które wykonywał ubezpieczony zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji. W wywiadzie zawodowym, na karcie 85 akt organu rentowego, wskazano, iż ubezpieczony pracował w zawodzie ślusarza-spawacza, że była to praca fizyczna w pełnym wymiarze czasu pracy, średniociężka, ale wymagająca sprawności obu rąk, dłuższego stania, chodzenia, schylania się, podnoszenia, noszenia ciężarów. Te objawy chorobowe, które zostały przez biegłych zdiagnozowane u ubezpieczonego, w sposób oczywisty uniemożliwiają wykonywanie w sposób częściowy ubezpieczonemu pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Wskazać należy i pra..., iż praca w zawodzie ślusarza-spawacza wymaga pełnej sprawności obu rąk i nóg, wiąże się z operowaniem urządzeniami spawalniczymi, co do których potrzebna jest duża precyzja przy wykonywaniu czynności związanych ze spawaniem. W konsultacji neurologicznej stwierdzono: zanik mięśnia czworogłowego uda prawego, obecne objawy rozciągowe w zakresie prawej kończyny dolnej i lewej kończyny górnej, odruchy z kończyn górnych osłabione, dlatego powoływanie się w zastrzeżeniach przez organ rentowy wyłącznie na odmienny wynik badania ubezpieczonego przez lekarza orze..., przez neurologa organu rentowego, który badał ubezpieczonego bez merytorycznej, bez wskazania merytorycznych argumentów, które podważałyby ustalenia opinii biegłych, Sąd uznał za bezzasadne i w związku z tym, jak już wcześniej zaznaczono, Sąd nie widział w tej sytuacji konieczności kontynuowania, na wniosek organu rentowego, postępowania dowodowego. Dokonując subsumcji przepisów prawa materialnego do ustalonego stanu faktycznego, zgodnie z którym ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy od 1 grudnia 2013 roku do 31 października 2016 roku, Sąd Okręgowy wskazuje, iż zgodnie z artykułem 57 ustępem 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2013 roku, pozycja 1440, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki wskazane w ustępie 1 tego przepisu, w tym także jest niezdolny do pracy. Skoro niezdolność do pracy została ustalona w toku postępowania dowodowego, ubezpieczony ma prawo do renty w sytuacji, kiedy organ rentowy nie kwestionował, iż pozostałe warunki nabycia prawa do renty ubezpieczony spełnił. Wskazać należy, iż zgodnie z artykułem 12 ustępem 1 i ustępem 3, niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Artykuł 13 ustęp 1 Ustawy emerytalno-rentowej stanowi, że przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania niezdolności do pracy, uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Na podstawie dowodu z opinii biegłych sądowych Sąd ustalił, iż ubezpieczony nie może wykonywać w pełni pracy w zawodzie ślusarza-spawacza zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji i dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na dalszy okres orzeczony przez biegłych sądowych. W punkcie 2 wyroku Sąd na podstawie artykułu 118 ustęp 1a ustawy emerytalno-rentowej stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, skoro organy orzecznicze ZUS dysponowały tym samym materiałem dowodowym, który następnie analizowali biegli sądowi, a organy orzecznicze ż..., ZUS orzekły wadliwie, co do stanu zdrowia, mimo iż miały możliwość ustalenia stanu zdrowia ubezpieczonego w sposób rzetelny i właściwy, to organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej d..., do wyjaśnienia sprawy. Praktyczne konsekwencje tego orzeczenia są takie, że co do zasady przesądzona zostanie s..., w przypadku uprawomocnienia się wyroku, kwestia obowiązku zapłaty przez organ rentowy odsetek za opóźnienie w wypłacie poszczególnych świadczeń ubezpieczonemu w okresie, na który zostały one orzeczone do dnia wypłaty. Wyrok w niniejszej sprawie jest nieprawomocny, może zostać zaska...