Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CK 412/04
POSTANOWIENIE
Dnia 23 września 2004 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie z powództwa Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji "W." S.A.
w W.
przeciwko J. J.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 września 2004 r.,
na skutek kasacji pozwanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 lutego 2004 r.,
odrzuca kasację; zasądza od pozwanego na rzecz strony
powodowej kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) zł z tytułu zwrotu
kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 lutego 2004 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu
Okręgowego w W.
W kasacji pozwany J. J. zarzucił naruszenie prawa materialnego – art. 361
k.c., naruszenie przepisów postępowania – art. 386 § 1, art. 328 § 2, art. 382, 233
k.p.c. i wnosił o uchylenie zaskarżonego wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. skarżący obowiązany jest przedstawić
w kasacji okoliczności uzasadniające jej rozpoznanie, czyli wskazać, że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów albo, że orzeczenie oczywiście narusza prawo lub zachodzi
nieważność postępowania.
W sprawie skarżący wskazał, że istnieje potrzeba wykładni przepisów
budzących poważne wątpliwości, a związanych ze stosowaniem przez zakłady
ubezpieczeń art. 828 k.c. oraz art. 3 ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 22 maja 2003 r.
o działalności ubezpieczeniowej. Przepisy te nie były wskazane jako podstawa
kasacji. Tymczasem okolicznościami uzasadniającymi rozpoznanie kasacji mogą
być tylko takie okoliczności, które Sąd Najwyższy mógłby uwzględnić przy
rozpoznawaniu kasacji, a więc mieszczące się w granicach zaskarżenia kasacją
oraz jej podstaw (art. 39311
k.p.c., por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
4 sierpnia 2003 r., III CK 120/03, nie publ. oraz z dnia 29 czerwca 2001 r., I PKN
33/01, OSNP 2003, nr 9 poz. 228).
Określony w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. obowiązek przedstawienia okoliczności
uzasadniających rozpoznanie kasacji należy do wymagań dotyczących tylko kasacji
jako szczególnego środka odwoławczego. Wykazanie tych okoliczności umożliwia
Sądowi Najwyższemu dokonanie oceny czy nie zachodzą podstawy do odmowy
przyjęcia kasacji do rozpoznania (art. 393 k.p.c.). Bez tych argumentów,
nawiązujących wprost do treści art. 393, kasacja byłaby środkiem odwoławczym
3
niezupełnym, a selekcja wnoszonych kasacji, dokonywana przez Sąd Najwyższy
w ramach badania wstępnego – nazbyt dowolna. Dlatego też nieprzedstawienie
tych okoliczności skutkuje odrzuceniem kasacji a limine, a zatem bez wzywania
skarżącego do usunięcia istniejącej wady kasacji (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 9 listopada 2000 r., II CKN 1385/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 51
oraz z dnia 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 52).
Z tych względów, na podstawie art. 3937
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzucił
kasację. O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono stosownie do art. 98 § 1
w zw. z art. 391 § 1 i art. 39319
k.p.c.

I CK 412/04

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia