III CZ 132/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 132/04
POSTANOWIENIE
Dnia 4 marca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku A. T.
przy uczestnictwie S. S., B. M., K. K., R. K., L. K., A. S., G. S., W. S., A. T. i B. P.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie, po rozpoznaniu na
posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 marca 2005 r., zażalenia
wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w R. z dnia 19 października
2004 r., sygn. akt IV Ca (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 października 2004 r. Sąd Okręgowy w R. odmówił
sporządzenia uzasadnienia do postanowienia tego sądu z dnia 6 października 2004 r. W
postanowieniu z dnia 6 października tenże Sąd Okręgowy odrzucił zażalenie na
postanowienie tego Sądu oddalające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia
odpisu kasacji. W zażaleniu skarżąca wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowienie Sądu II instancji odmawiające sporządzenia uzasadnienia
postanowienia z dnia 6 października nie należy do postanowień, od których przysługuje
zażalenie do Sądu Najwyższego. Zgodnie z art. 39318
§ 1 i 2 k.p.c., obowiązującym w
chwili wnoszenia zażalenia, do Sądu Najwyższego przysługiwało zażalenie tylko od
postanowień sądu II instancji, kończących postępowanie w sprawie oraz od
postanowień odrzucających kasację. Zaskarżone postanowienie nie należy zaś do tego
2
rodzaju postanowień. Na marginesie należy zwrócić uwagę, że również postanowienie
Sądu Okręgowego w R. z dnia 6 października 2004 r. nie jest postanowieniem, od
którego przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego, gdyż jak trafnie podkreśla Sąd
Okręgowy, nie jest to postanowienie kończące postępowanie w sprawie.
Ustawodawca wprowadził w postępowaniu przed Sądem Najwyższym przymus
sporządzania kasacji i zażalenia przez profesjonalnego pełnomocnika, aby strony mogły
spełnić wysokie wymogi formalne, od których uzależniono rozpoznanie tych środków
przez Sąd Najwyższy. W tej sytuacji, skoro Sąd Okręgowy w R. wezwał pełnomocnika
wnioskodawczyni do uzupełnienia braków kasacji, a braki te nie zostały usunięte w
terminie, zaś następnie ten Sąd nie znalazł podstaw do przywrócenia terminu do
usunięcia tych braków, uznać należy, iż to sama strona poprzez zaniedbanie
pełnomocnika, który ją reprezentuje pozbawiła się możliwości skorzystania z
rozpoznania jej kasacji przez Sąd Najwyższy.
Mając na uwadze powyższe względy, Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 k.p.c.
w związku z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia
2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o
ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), odrzucił zażalenie.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 marca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku A. T.
przy uczestnictwie S. S., B. M., K. K., R. K., L. K., A. S., G. S., W. S., A. T. i B. P.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie, po rozpoznaniu na
posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 marca 2005 r., zażalenia
wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w R. z dnia 19 października
2004 r., sygn. akt IV Ca (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 października 2004 r. Sąd Okręgowy w R. odmówił
sporządzenia uzasadnienia do postanowienia tego sądu z dnia 6 października 2004 r. W
postanowieniu z dnia 6 października tenże Sąd Okręgowy odrzucił zażalenie na
postanowienie tego Sądu oddalające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia
odpisu kasacji. W zażaleniu skarżąca wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowienie Sądu II instancji odmawiające sporządzenia uzasadnienia
postanowienia z dnia 6 października nie należy do postanowień, od których przysługuje
zażalenie do Sądu Najwyższego. Zgodnie z art. 39318
§ 1 i 2 k.p.c., obowiązującym w
chwili wnoszenia zażalenia, do Sądu Najwyższego przysługiwało zażalenie tylko od
postanowień sądu II instancji, kończących postępowanie w sprawie oraz od
postanowień odrzucających kasację. Zaskarżone postanowienie nie należy zaś do tego
2
rodzaju postanowień. Na marginesie należy zwrócić uwagę, że również postanowienie
Sądu Okręgowego w R. z dnia 6 października 2004 r. nie jest postanowieniem, od
którego przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego, gdyż jak trafnie podkreśla Sąd
Okręgowy, nie jest to postanowienie kończące postępowanie w sprawie.
Ustawodawca wprowadził w postępowaniu przed Sądem Najwyższym przymus
sporządzania kasacji i zażalenia przez profesjonalnego pełnomocnika, aby strony mogły
spełnić wysokie wymogi formalne, od których uzależniono rozpoznanie tych środków
przez Sąd Najwyższy. W tej sytuacji, skoro Sąd Okręgowy w R. wezwał pełnomocnika
wnioskodawczyni do uzupełnienia braków kasacji, a braki te nie zostały usunięte w
terminie, zaś następnie ten Sąd nie znalazł podstaw do przywrócenia terminu do
usunięcia tych braków, uznać należy, iż to sama strona poprzez zaniedbanie
pełnomocnika, który ją reprezentuje pozbawiła się możliwości skorzystania z
rozpoznania jej kasacji przez Sąd Najwyższy.
Mając na uwadze powyższe względy, Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 k.p.c.
w związku z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia
2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o
ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), odrzucił zażalenie.