V CZ 95/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-11-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 95/05
POSTANOWIENIE
Dnia 18 sierpnia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
w sprawie z powództwa (…) Fabryki "B.(…)" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w
B. w upadłości
przeciwko G. K.
o zapłatę,
oraz z powództwa wzajemnego G. K. przeciwko (…) Fabryce "B.(…)" Spółce z
ograniczoną odpowiedzialnością w B. w upadłości
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 sierpnia 2005 r.,
zażalenia pozwanej (powódki wzajemnej) na postanowienie Sądu Okręgowego w B. z
dnia 29 marca 2005 r., sygn. akt V Ga (…),
oddala zażalenie i zasądza od pozwanej (powódki wzajemnej) na rzecz powoda
(pozwanego wzajemnego) kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem
zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 29 marca 2005 r. Sąd Okręgowy w B. odrzucił kasację
pozwanej (powódki wzajemnej) G. K. od wyroku tego Sądu z dnia 3 grudnia 2004 r.
wobec uznania, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa od ustawowo
określonego progu.
2
Pozwana (powódka wzajemna) zaskarżyła powyższe postanowienie zażaleniem,
wnosząc o jego uchylenie. Zarzucała, że wskazana przez nią wartość przedmiotu
zaskarżenia wynosi 22 073,08 zł dla powództwa głównego i 23 542,20 zł dla powództwa
wzajemnego, wartości te zatem przekraczają ustawowy próg dopuszczalności kasacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przedmiotem rozpoznania sprawy było powództwo główne, w którym powódka
(pozwana wzajemna) dochodziła zasądzenia kwoty 28 975,10 zł, oraz powództwo
wzajemne o zasądzenie kwoty 23 542,21 zł. Roszczenia te zostały uwzględnione
częściowo, bowiem wyrokiem Sądu Rejonowego w B. zasądzono z powództwa
głównego kwotę 9 182,79 zł, a z powództwa wzajemnego – 6 951,05 zł, w obu
wypadkach z ustawowymi odsetkami. Wyrok ten zaskarżyła tylko powódka główna
(pozwana wzajemna), a apelacja jej została uwzględniona częściowo poprzez
podwyższenie kwoty zasądzonej z powództwa głównego do 22 079,80 zł i oddalenie
powództwa wzajemnego. W kasacji skarżąca domaga się zmiany tego wyroku przez
oddalenie apelacji. Trafnie uznał Sąd Okręgowy, że skarżąca w kasacji wadliwie
określiła wartość przedmiotu zaskarżenia. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że
użyte w art. 3921
k.p.c. określenie wartość przedmiotu zaskarżenia nie jest tożsame z
określeniem wartości przedmiotu sporu, chodzi w nim bowiem o wartość przedmiotu
objętego kasacją. Wartość ta może dotyczyć tylko tego, co może być zaskarżone
kasacją. Już w orzecznictwie przedwojennym wskazywano, że wartość przedmiotu
zaskarżenia, objętego kasacją, dotyczy tylko tych roszczeń, które wobec strony
wnoszącej kasację zostały w drugiej instancji oddalone (por. orzeczenie SN z dnia 28
grudnia 1935 r., C. II. 1960/35, OSP 1936, nr 5, poz. 290). Podobne stanowisko
prezentowano także w nowszym orzecznictwie (por. postanowienie SN z dnia 20 marca
1998 r., II CKN 628/97, z dnia 1 czerwca 1999 r., II UZ 63/99, OSNP 2000, nr 8, poz. 35
i inne). Zawarty w tych orzeczeniach pogląd należy podzielić, kasacja jest bowiem
środkiem odwoławczym od orzeczeń sądu drugiej instancji, zatem przedmiotem
rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy mogą być tylko te roszczenia, co do których strona
wnosząca kasację uległa. Jeżeli jedna ze stron nie zaskarżyła orzeczenia sądu
pierwszej instancji apelacją, to przedmiotem rozstrzygnięcia sądu odwoławczego jest
wyrok w tej części, w jakiej został zaskarżony przez drugą stronę, bowiem w pozostałej
części wyrok ten stał się prawomocny. Oznacza to, że strona, która nie wnosiła apelacji,
może zaskarżyć kasacją wyrok sądu drugiej instancji tylko w takiej części, w jakej
apelacja drugiej strony została uwzględniona. Apelacja powódki (pozwanej wzajemnej)
3
uwzględniona zaś została co do kwoty 12 897,01 zł jeśli chodzi o powództwo główne i
6 951,05 zł, jeśli chodzi o powództwo wzajemne i tylko te wartości mogą stanowić
przedmiot zaskarżenia w kasacji. Wobec tego, że nie osiągają one progu określonego w
art. 3921
k.p.c., kasacja pozwanej (powódki wzajemnej) jest niedopuszczalna.
Sąd Najwyższy w konsekwencji oddalił zażalenie, działając na podstawie art.
39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o
zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju
sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).
POSTANOWIENIE
Dnia 18 sierpnia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
w sprawie z powództwa (…) Fabryki "B.(…)" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w
B. w upadłości
przeciwko G. K.
o zapłatę,
oraz z powództwa wzajemnego G. K. przeciwko (…) Fabryce "B.(…)" Spółce z
ograniczoną odpowiedzialnością w B. w upadłości
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 sierpnia 2005 r.,
zażalenia pozwanej (powódki wzajemnej) na postanowienie Sądu Okręgowego w B. z
dnia 29 marca 2005 r., sygn. akt V Ga (…),
oddala zażalenie i zasądza od pozwanej (powódki wzajemnej) na rzecz powoda
(pozwanego wzajemnego) kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem
zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 29 marca 2005 r. Sąd Okręgowy w B. odrzucił kasację
pozwanej (powódki wzajemnej) G. K. od wyroku tego Sądu z dnia 3 grudnia 2004 r.
wobec uznania, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa od ustawowo
określonego progu.
2
Pozwana (powódka wzajemna) zaskarżyła powyższe postanowienie zażaleniem,
wnosząc o jego uchylenie. Zarzucała, że wskazana przez nią wartość przedmiotu
zaskarżenia wynosi 22 073,08 zł dla powództwa głównego i 23 542,20 zł dla powództwa
wzajemnego, wartości te zatem przekraczają ustawowy próg dopuszczalności kasacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przedmiotem rozpoznania sprawy było powództwo główne, w którym powódka
(pozwana wzajemna) dochodziła zasądzenia kwoty 28 975,10 zł, oraz powództwo
wzajemne o zasądzenie kwoty 23 542,21 zł. Roszczenia te zostały uwzględnione
częściowo, bowiem wyrokiem Sądu Rejonowego w B. zasądzono z powództwa
głównego kwotę 9 182,79 zł, a z powództwa wzajemnego – 6 951,05 zł, w obu
wypadkach z ustawowymi odsetkami. Wyrok ten zaskarżyła tylko powódka główna
(pozwana wzajemna), a apelacja jej została uwzględniona częściowo poprzez
podwyższenie kwoty zasądzonej z powództwa głównego do 22 079,80 zł i oddalenie
powództwa wzajemnego. W kasacji skarżąca domaga się zmiany tego wyroku przez
oddalenie apelacji. Trafnie uznał Sąd Okręgowy, że skarżąca w kasacji wadliwie
określiła wartość przedmiotu zaskarżenia. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że
użyte w art. 3921
k.p.c. określenie wartość przedmiotu zaskarżenia nie jest tożsame z
określeniem wartości przedmiotu sporu, chodzi w nim bowiem o wartość przedmiotu
objętego kasacją. Wartość ta może dotyczyć tylko tego, co może być zaskarżone
kasacją. Już w orzecznictwie przedwojennym wskazywano, że wartość przedmiotu
zaskarżenia, objętego kasacją, dotyczy tylko tych roszczeń, które wobec strony
wnoszącej kasację zostały w drugiej instancji oddalone (por. orzeczenie SN z dnia 28
grudnia 1935 r., C. II. 1960/35, OSP 1936, nr 5, poz. 290). Podobne stanowisko
prezentowano także w nowszym orzecznictwie (por. postanowienie SN z dnia 20 marca
1998 r., II CKN 628/97, z dnia 1 czerwca 1999 r., II UZ 63/99, OSNP 2000, nr 8, poz. 35
i inne). Zawarty w tych orzeczeniach pogląd należy podzielić, kasacja jest bowiem
środkiem odwoławczym od orzeczeń sądu drugiej instancji, zatem przedmiotem
rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy mogą być tylko te roszczenia, co do których strona
wnosząca kasację uległa. Jeżeli jedna ze stron nie zaskarżyła orzeczenia sądu
pierwszej instancji apelacją, to przedmiotem rozstrzygnięcia sądu odwoławczego jest
wyrok w tej części, w jakiej został zaskarżony przez drugą stronę, bowiem w pozostałej
części wyrok ten stał się prawomocny. Oznacza to, że strona, która nie wnosiła apelacji,
może zaskarżyć kasacją wyrok sądu drugiej instancji tylko w takiej części, w jakej
apelacja drugiej strony została uwzględniona. Apelacja powódki (pozwanej wzajemnej)
3
uwzględniona zaś została co do kwoty 12 897,01 zł jeśli chodzi o powództwo główne i
6 951,05 zł, jeśli chodzi o powództwo wzajemne i tylko te wartości mogą stanowić
przedmiot zaskarżenia w kasacji. Wobec tego, że nie osiągają one progu określonego w
art. 3921
k.p.c., kasacja pozwanej (powódki wzajemnej) jest niedopuszczalna.
Sąd Najwyższy w konsekwencji oddalił zażalenie, działając na podstawie art.
39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o
zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju
sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).