Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 122/05
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus
SSN Maria Grzelka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B. K.
przeciwko J. K.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, po rozpoznaniu
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 października 2005 r., zażalenia
powódki na postanowienie Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 26 lipca 2005 r., sygn. akt II
Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Ś. odrzucił skargę kasacyjną
powódki od wyroku z dnia 5 maja 2005 r., jako niespełniającą wymagania określonego w
art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. W zażaleniu powódka zarzuciła, że uzasadnienie wniosku o
przyjęcie skargi do rozpoznania zostało przytoczone w petitum skargi kasacyjnej.
Sąd Najwyższy uznał zażalenie za bezzasadne.
Wbrew stanowisku skarżącej, w petitum skargi kasacyjnej przytoczyła ona
podstawy kasacyjne (art. 3984
§ 1 pkt 2 k.p.c.) a nie uzasadnienie wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.). Spełnienie tego ostatniego
wymogu wymagało wskazania, że w sprawie występują istotne zagadnienia prawne lub
istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliowsći
względnie wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, lub zachodzi nieważność
2
postępowania lub skarga jest oczywiście uzasadniona. Jedynie bowiem tego rodzaju
okoliczności usprawiedliwiają zajęcie się sprawą przez najwyższą instancję sądową -
art. 3989
§ 1 k.p.c. W tym zakresie zachowuje aktualność stosunkowo bogate
dotychczasowe orzecznictwo Sądu Najwyższego publikowane w zbiorze urzędowym i
powoływane w komentarzach do k.p.c. na tle art. 3933
§ 1 pkt 3 w zw. z art. 393 § 1 pkt
1 i 2 oraz § 2 k.p.c. w brzmieniu sprzed nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 22
grudnia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), zgodnie z którym samo przedstawienie
podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia nie wyczerpuje wymogu wskazania i
umotywowania przyczyn mających przekonywać do przyjęcia skargi do rozpoznania.
Związane to jest z funkcją skargi kasacyjnej jako środka odwoławczego służącego
przede wszystkim interesowi publicznemu, wyrażającemu się w rozstrzyganiu kwestii
prawnych o znaczeniu wykraczającym poza indywidualny interes strony skarżącej,
dbałości o jednolite stosowanie prawa i eliminowaniu orzeczeń oczywiście wadliwych lub
wydanych w warunkach nieważności postępowania. Taka intencja przyświecała
unormowaniu w art. 3933
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. w dawnym brzmieniu oraz legła u podstaw
art. 3984
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. w obecnym brzmieniu, a wskazuje na nią już samo
redakcyjne ujęcie oddzielnie wymogu dotyczącego podstaw kasacyjnych i wymogu
przedstawienia i uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Skarga kasacyjna powódki nie zawiera uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi
do rozpoznania co Sąd Okręgowy ocenił trafnie.
Z tych względów zażalenie podlegało oddaleniu - art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c.