Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 18/06
POSTANOWIENIE
Dnia 2 marca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanej J. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 27 października 2005 r.,
w sprawie z powództwa Powiatu R. - Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w R.
przeciwko J. J., L. J., T. Ż. i R. R.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 2 marca 2006 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
J. J. wniosła osobiście skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji - Sądu Okręgowego w W. z dnia 27
października 2005 r.
Badając w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi Sąd Najwyższy
zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 87 § 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zasada ta nie
odnosi się jedynie do osób wymienionych w paragrafie drugim tego przepisu, do
których skarżąca nie zalicza się, a w każdym razie tego nie wykazała.
Także więc w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia zachodzi konieczność wykazania się zdolnością
postulacyjną, podobnie jak w postępowaniu kasacyjnym i zażaleniowym przed
Sądem Najwyższym. Wniesienie skargi przez stronę, niemającą zdolności
postulacyjnej, czyni skargę niedopuszczalną; w tym zakresie w pełni znajduje
zastosowanie stanowisko Sądu Najwyższego, przyjęte na gruncie przepisów
kasacyjnych (por. m.in. postanowienia z dnia 14 stycznia 1997 r. I CZ 23/97, OSNC
1997/6-7, poz. 77 i z dnia 19 grudnia 2000 r., VCZ 113/00, niepubl.).
Niedopuszczalność skargi kasacyjnej z tej przyczyny prowadzić musi do jej
odrzucenia przez Sąd Najwyższy stosownie art. 4248
§ 1 k.p.c., i taka była
podstawa odrzucenia skargi pozwanej.
W tej sytuacji jedynie ubocznie należy dodać, że skarga wniesiona przez
pozwaną dotknięta jest także nieusuwalnymi brakami w zakresie istotnych
wymagań tej skargi: uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody spowodowanej
przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy (art. 4255
§ 1 pkt 4 k.p.c.) oraz
wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.).
jz