Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 261/13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 marca 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Szczecinie I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSA Halina Zarzeczna (spr.)

Sędziowie: SSA Iwona Wiszniewska

SSA Eugeniusz Skotarczak

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2013 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Koszalinie z dnia 9 października 2012 roku, sygn. akt I C 407/12

w sprawie z powództwa W. D.

przeciwko C. D.

o zadośćuczynienie

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA I. Wiszniewska SSA H. Zarzeczna SSA E. Skotarczak

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 9 października 2012 roku Przewodniczący w Sądzie Okręgowym w Koszalinie zwrócił pozew.

W uzasadnieniu powyższego zarządzenia, w oparciu o treść art. 130 § 1 k.p.c. wskazano, że powód został wezwany do uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez złożenie odpisu pozwu w terminie tygodniowym pod rygorem jego zwrotu.

Wezwanie zostało doręczone w dniu 28 września 2012 roku. W zakreślonym terminie powód nie nadesłał odpisu pozwu, co skutkowało zwrotem pozwu.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 130 § 2 k.p.c. zwrócono pozew.

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył powód, wnosząc o jego uchylenie.

W uzasadnieniu zażalenia skarżący wskazał, że w niniejszym procesie nie dochodzi roszczenia o zadośćuczynienie, gdyż domaga się uzupełnienia postępowania o podział majątku wspólnego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest bezzasadne.

Jak wynika z akt sprawy zarządzeniem z dnia 24 września 2012 roku, doręczonym w dniu 28 września 2012 roku (k. 12) powód został wezwany do uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez dołączenie odpisu pozwu w terminie tygodnia, pod rygorem zwrotu pozwu (k. 10).

W wyznaczonym terminie powód nie przedłożył odpisu pozwu z dnia 3 czerwca 2012 roku, w którym domagał się m.in. zasądzenia od pozwanej C. D. na swoją rzecz kwoty 115.000 zł.

W takiej sytuacji Przewodniczący zasadnie przyjął, że wobec niewykonania przez skarżącego zarządzenia z dnia 24 września 2012 roku, pozew podlegał zwrotowi.

Wbrew twierdzeniom powoda, w pozwie z dnia 3 czerwca 2012 roku nie wnosił on o uzupełnienie postępowania o podział majątku wspólnego, dlatego też argumentacja powoda dotycząca błędnej kwalifikacji jego roszczenia, nie wpływa na uznanie zasadności jego zażalenia.

Mając te ustalenia na uwadze Sąd Apelacyjny uznał, że skoro wbrew art. 130 § 1 k.p.c. powód nie uzupełnił braków formalnych pozwu, przyjąć należy, że istniała podstawa do jego zwrotu.

W tym stanie rzeczy Sąd Apelacyjny, nie znajdując podstaw do uwzględnienia środka zaskarżenia, na podstawie przepisu art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSA I. Wiszniewska SSA H. Zarzeczna SSA E. Skotarczak