Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 14/06
POSTANOWIENIE
Dnia 19 kwietnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa Gminy Miasta T.
przeciwko Rejonowemu Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji S.A.
o nakazanie wydania,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 kwietnia 2006 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie
Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 listopada 2005 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
W sprawie z powództwa Gminy Miasta T. przeciwko Rejonowemu
Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Spółce Akcyjnej, Sąd Apelacyjny
postanowieniem z dnia 3 listopada 2005 r. odrzucił skargę kasacyjną strony
pozwanej od swojego wyroku z dnia 20 maja 2005 r.
W uzasadnieniu Sąd Apelacyjny wskazał między innymi, że zgodnie z art.
3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa
majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt
tysięcy złotych. Powódka zaś w pozwie oznaczyła wartość przedmiotu sporu na
kwotę 45.130,32 zł. Kwota ta musi zostać uznana za wartość przedmiotu
zaskarżenia, gdyż wartość przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego nie może
przekraczać wartości przedmiotu sporu ani wartości przedmiotu zaskarżenia
w postępowaniu apelacyjnym. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd
Apelacyjny powołał art. 3986
§ 2 k.p.c.
W zażaleniu na powyższe postanowienie strona pozwana podniosła, że już
w odpowiedzi na pozew wskazywała na znaczną wartość spornej nieruchomości,
a w piśmie procesowym z dnia 20 października 2005 r. szczegółowo uzasadniła
wartość przedmiotu zaskarżenia znacznie przekraczającą ustawowy wymóg z art.
3982
§ 1 k.p.c. W piśmie tym pozwany określił wartość przedmiotu zaskarżenia
zgodnie z regułami wskazanymi w art. 23 k.p.c. i art. 7 ustawy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych. W konsekwencji, zdaniem skarżącego
postanowienie Sądu Apelacyjnego jest błędne i jako naruszające art. 3982
§ 1 k.p.c.
winno ulec uchyleniu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 368 § 2 k.p.c. wartość przedmiotu zaskarżenia może być
oznaczona na kwotę wyższą od wartości przedmiotu sporu wskazanej w pozwie
jedynie wtedy, gdy powód rozszerzył powództwo lub sąd orzekł ponad żądanie. Na
podstawie art. 39821
k.p.c. przepis ten ma zastosowanie w postępowaniu
kasacyjnym. Zgodnie z art. 25 § 1 i 2 k.p.c. wartość przedmiotu sporu oznaczona
przez powoda, może zostać sprowadzona jedynie przed wdaniem się w spór.
3
Niedopuszczalne jest sprawdzanie wartości przedmiotu sporu w postępowaniu
kasacyjnym.
Z powyższego wynika, że w tej sprawie wartość przedmiotu zaskarżenia nie
może być wyższa od kwoty 45.130,32 zł, stanowiącej wartość przedmiotu sporu.
Z art. 3982
§ 1 k.p.c. wynika, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach
o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż
50.000 złotych. Zatem Sąd Apelacyjny trafnie i zgodnie z art. 3986
§ 2 k.p.c.
odrzucił skargę.
Z powyższych względów na mocy art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.