Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 2 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Ewa Łuchtaj

Sędziowie: Sędzia Sądu Okręgowego Anna Ścioch – Kozak

Sędzia Sądu Okręgowego Andrzej Mikołajewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2013 roku

w Lublinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi T. K. na naruszenie prawa strony do przeprowadzenia i zakończenia bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy z powództwa zarządcy sądowego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. przeciwko P. B. i T. K. o opróżnienie lokalu mieszkalnego, prowadzonej przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie pod sygn. akt II C 462/11

postanawia

oddalić skargę.

Sygn. akt II S 50/13

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2013 roku została wniesiona przez T. K. skarga na naruszenie prawa strony do przeprowadzenia i zakończenia bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy z powództwa zarządcy sądowego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. przeciwko P. B. i T. K. o opróżnienie lokalu mieszkalnego, prowadzonej przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie pod sygn. akt II C 462/11.

Skarżący wniósł o:

1.  stwierdzenie przewlekłości postępowania w tej sprawie;

2.  zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego odpowiedniej sumy pieniężnej w kwocie 8.000 zł.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

W dniu 3 listopada 2010 roku do Sądu Rejonowego w Lublinie wpłynął pozew zarządcy sądowego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. przeciwko P. B. i T. K. o opróżnienie lokalu mieszkalnego położonego w L. przy ul. (...).

Z uwagi na zniesienie z dniem 31 grudnia 2010 roku Sądu Rejonowego w Lublinie sprawa została zarejestrowana w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie i wyznaczono termin rozprawy na dzień 3 marca 2011 roku. Obaj pozwani byli osobami pozbawionymi wolności.

W dniu 3 marca 2011 roku Sąd Rejonowy odroczył rozprawę do dnia 28 kwietnia 2011 roku, m. in. zarządzając zawiadomienie o toczącym się procesie Gminy L. oraz zwrócenie się do Miejskiego Urzędu Pracy w L., Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. i Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w L. o informacje dotyczące pozwanych, istotne jeśli chodzi o ich ewentualne uprawnienia do lokalu socjalnego.

W dniu 4 marca 2011 roku do Sądu Rejonowego wpłynął wniosek T. K. o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu. Zarządzeniem z dnia 21 marca 2011 roku wezwanego tego pozwanego do złożenia oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym, które do Sądu Rejonowego wpłynęło w dniu 5 kwietnia 2011 roku. Zarządzeniem z dnia 18 kwietnia 2011 roku wniosek o ustanowienie pełnomocnika przedstawiono do rozpoznania referendarzowi sądowemu.

Rozprawa w dniu 28 kwietnia 2011 roku została odroczona do dnia 14 lipca 2011 roku, gdyż okazało się, że pozwany P. B. został przeniesiony do Zakładu Karnego w C., a ponadto nie został rozpoznany wniosek T. K. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2011 roku referendarz sądowy oddalił wniosek T. K. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Rozprawa w dniu 14 lipca 2011 roku została odroczona do dnia 13 października 2011 roku, bowiem omyłkowo zwrócono się o informacje dotyczące skarżącego (zarządzenia z dnia 3 marca 2011 roku) podając nieprawidłowo jego nazwisko (...) zamiast (...).

Rozprawa w dniu 13 października 2011 roku została odroczona do dnia 12 grudnia 2011 roku, gdyż przed rozprawą wpłynął wniosek pozwanego P. B. o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu.

W dniu 4 listopada 2011 roku do Sądu Rejonowego wpłynęło oświadczenie P. B. o stanie rodzinnym i majątkowym, a Sąd Rejonowy następnie wyjaśniał, jakimi środkami finansowymi dysponuje P. B. i czy jest zatrudniony w Zakładzie Karnym.

W dniu 8 grudnia 2011 roku wpłynął kolejny wniosek T. K. o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu.

Na rozprawie w dniu 12 grudnia 2011 roku Sąd Rejonowy odroczył rozprawę do dnia 6 marca 2012 roku i zarządził wezwanie T. K. do złożenia oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym, które do Sądu Rejonowego wpłynęło w dniu 13 lutego 2012 roku.

Na rozprawie w dniu 6 marca 2012 roku Sąd Rejonowy wysłuchał informacyjnie doprowadzonego pozwanego P. B., natomiast T. K. nie został doprowadzony, gdyż okazało się, że przebywa w Areszcie Śledczym w H..

W dniu 6 marca 2012 roku Sąd Rejonowy oddalił wnioski obu pozwanych o ustanowienie dla nich pełnomocnika z urzędu.

W dniu 22 marca 2012 roku T. K. wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego oddalające jego wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

W dniu 10 kwietnia 2012 roku Sąd Rejonowy przedstawił to zażalenie Sądowi Okręgowemu w Lublinie.

Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2012 roku Sąd Okręgowy oddalił zażalenie T. K., a w dniu 12 czerwca 2012 roku akta sprawy zostały zwrócone Sądowi Rejonowemu.

W dniu 13 czerwca 2012 roku wyznaczono termin rozprawy na dzień 24 lipca 2012 roku. Rozprawę tę Sąd Rejonowy odroczył, dopuszczając dowód z przesłuchania stron i zlecając przesłuchanie pozwanych pozbawionych wolności w drodze pomocy sądowej przez Sądy Rejonowe w Łomży i w C.. Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2012 roku Sąd Rejonowy zmienił postanowienie z dnia 13 czerwca 2012 roku w ten sposób, że zlecił przesłuchanie pozwanego T. K. Sądowi Rejonowemu we Włocławku.

Sąd Rejonowy w Chełmie przesłuchał pozwanego P. B. w dniu 30 sierpnia 2012 roku i zwrócił odezwę Sądowi Rejonowemu Lublin – Zachód w Lublinie w dniu 3 września 2012 roku.

Pozwany T. K. nie został przesłuchany w trybie pomocy sądowej i po zawiadomieniu Sądu, że od dnia 19 września 2012 roku przebywa w Areszcie Śledczym w L., w dniu 31 października 2012 roku został wyznaczony termin rozprawy na dzień 8 stycznia 2013 roku, na którą zarządzono doprowadzenie T. K..

Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2012 roku Sąd Rejonowy zlecił przesłuchanie pozwanego T. K. Sądowi Rejonowemu dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, jednocześnie odwołując rozprawę z dnia 8 stycznia 2013 roku.

Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy odrzucił kolejny wniosek P. K. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

W dniu 23 stycznia 2013 roku do Sądu Rejonowego wpłynęło pismo T. K. z wnioskiem o udostępnienie mu akt sprawy celem zapoznania się z nimi.

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w dniu 8 marca 2013 roku zwrócił bez wykonania odezwę o udzielenie pomocy sądowej, gdyż T. K. ponownie przebywał w Areszcie Śledczym w L..

W dniu 18 marca 2013 roku wyznaczono termin rozprawy na dzień 25 kwietnia 2013 roku, na którą zarządzono doprowadzenie T. K., któremu nadto w dniu 27 marca 2013 roku umożliwiono zapoznanie się z aktami sprawy.

Na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2013 roku byli obecni obaj pozwani, a T. K. został przesłuchany w charakterze strony. Przewodniczący zamknął rozprawę, a Sąd Rejonowy odroczył ogłoszenie orzeczenia do dnia 9 maja 2013 roku.

Z uwagi na to, że akta sprawy ze skargą T. K. na przewlekłość postępowania zostały przedstawione Sądowi Okręgowemu w Lublinie, Sąd Rejonowy w dniu 9 maja 2013 roku otworzył zamkniętą rozprawę i odroczył ją do dnia 14 czerwca 2013 roku.

W dniu 14 czerwca 2013 roku Sąd Rejonowy wydał wyrok, w którym nakazał obu pozwanym opróżnienie przedmiotowego lokalu mieszkalnego, przyznał im uprawnienia do lokalu socjalnego, wstrzymał wykonanie ich eksmisji do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego i zasądził od pozwanych na rzecz powoda zwrot kosztów procesu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

W myśl art. 2 ust. 1 i art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2004 roku, Nr 179, poz. 1843, ze zm.) strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).

Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty lub czynności podjętych przez sąd uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania (art. 2 ust. 2 cyt. ustawy).

W ustalonym stanie faktycznym brak jest podstaw do przyjęcia, aby w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie doszło do przewlekłości postępowania. Przedstawiony wyżej tok czynności wskazuje, że czynności sądowe w tym postępowaniu były podejmowane bez zbędnej zwłoki i regularnie, a okresy przerw pomiędzy poszczególnymi czynnościami, poza początkową przerwą wynikłą z reorganizacji sądu, nie były nadmiernej długości.

Analiza toku postępowania wskazuje, że największy wpływ na czas trwania postępowania miała okoliczność, iż pozwani byli pozbawieni wolności i zmieniano ich miejsce pobytu, w związku z czym utrudnione było ich zawiadomienie o terminach rozpraw, przesłuchanie w charakterze stron czy umożliwienie T. K. zapoznania się z aktami sprawy. Okoliczność ta nie może zostać uznana za zależną od Sądu orzekającego w sprawie i nie może zostać za przejaw przewlekłości postępowania.

Znaczny wpływ na wydłużenie się postępowania miały również wnioski obu pozwanych o ustanowienie dla nich pełnomocników z urzędu i postępowanie z tym związane (wezwania do uzupełnienia braków wniosku, rozpoznawanie wniosków, nadanie biegu zażaleniu T. K. i jego rozpoznanie).

Należy zwrócić uwagę, że niniejsza skarga wpłynęła na końcowym etapie postępowania, na około miesiąc przed przesłuchaniem skarżącego na ostatniej rozprawie, na której prowadzono czynności dowodowe. Dodatkowo wpłynęła ona negatywnie na tok postępowania, gdyż w dniu 9 maja 2013 roku Sąd Rejonowy nie mógł wydać orzeczenia z uwagi na przekazanie akt sprawy Sądowi Okręgowemu w Lublinie i ostatecznie postępowanie pierwszoinstancyjne zostało zakończone w dniu 14 czerwca 2013 roku wydanym przez Sąd Rejonowy wyrokiem (nieprawomocnym).

Można zgodzić się ze skarżącym co do tego, że sprawa nie była zawiłą pod względem faktycznym i prawnym, a samo postępowanie mogło być prowadzone sprawniej, ale nie są to okoliczności wystarczające, aby stwierdzić, że było ono prowadzone przewlekle.

Jedynie na marginesie rozstrzygnięcia należy dodać, że gołosłowne są twierdzenia skarżącego, że czas trwania postępowania niekorzystnie wpłynął na stan jego zdrowia.

Z tych względów na podstawie wyżej powołanych przepisów oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia.